|
"ฉากและชีวิต"
ผู้เขียน : วัฒน์ วรรลยางกูร
สนพ.แพรว (ครั้งที่ ๔ ก.พ. ๒๕๔๒)
นวนิยายเข้ารอบ ๓ ใน ๓ เล่มสุดท้าย รางวัลซีไรท์ปี ๒๕๔๐
โปรยปก...
กระแสชีวิตพัดพาเราไปถึงไหนต่อไหน ในวันหนึ่งมันจะพัดพาเรากลับบ้าน ถ้ายังมีคนที่รักรออยู่...
.......
เป็นนวนิยายที่โดดเด่นในเชิงเนื้อหาสาระ
และการผูกสร้างตัวละครให้เกี่ยวเนื่องกับโลกแห่งสังคมภายนอกและโลกแห่งสังคมภายในจิตใจมนุษย์
องค์ประกอบแห่งเรื่องราวเต็มด้วยความรู้สึกเอื้ออาทร
การพยายามชี้ให้เห็นถึงเงื่อนไขจำเพาะอันเป็นข้อด้อย
และเป็นความหวังอันเร้นลับของความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ในตัวมนุษย์
ผ่านวิธีแข่ง ธรรมชาติ ความงาม ประสบการณ์ และมิตรภาพ
ด้วยท่าทีการเขียนอันอบอุ่น นุ่มเนียน และเติบโตในภาวะอารมณ์ของผู้เขียน
ทำให้เรื่องนี้ดูง่าย งาม และชัดเจน
ชีวิตของผู้คนบนที่ราบลุ่มภาคกลาง (ก่อนยุคสังคมอุตสาหกรรมเข้าครอบงำ)
ที่ต้องพานพบกับ รักสามเส้า และม่านประเพณีที่ขวางกั้น
จนเกิด โศกนาฏกรรมความรัก ซึ่งสอดคล้องกลมกลืนกับฉากชีวิต
ลำคลองเริ่มเน่าเหม็น ผู้คนต้องดื่มน้ำเมาชีวิต !
เล่มนี้ก็นิยายรักค่ะ แต่เป็นรักหนักหน่วงในแบบฉบับมนต์รักลูกทุ่ง...
อันเป็นความรักที่ซื่อใสบริสุทธิ์ รักเดียวใจเดียว...ตราบจนตัวตายก็ไม่คลายรัก อะไรปานนั้น
ผู้เขียนเริ่มต้นเรื่องเล่าของเขาด้วยฉากงานศพของน้าชายคนเล็ก...
แล้วเลยเล่าย้อนถึงฉากชีวิตของใครต่อใครในแวดวง "บ้านเกิดบ้านเก่า"
เป็นเรื่องราวแห่งความรักน่าประทับใจของหนุ่มลูกทุ่งที่มีให้กับหญิงสาวผู้เป็นดาวเด่นของหมู่บ้าน...
หากแต่มีม่านประเพณีบาง ๆ กางกั้น...
" เป็นญาติกันก็รักกันแบบชู้สาวไม่ได้อยู่แล้ว...เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ..."
แม้เธอผู้นั้นจะแต่งงานไปกับหนุ่มต่างถิ่นแล้วอุ้มท้องที่ไม่มีพ่อกลับมา...เขาก็ยังรักมั่นคง
ต่อมา...เธอผู้นั้นมีสามีคนที่สอง...และมีลูกอีกสี่-ห้าคน...เขาก็ยังคงรัก
และแม้เมื่อเขาเองมีภรรยา(ที่อายุมากกว่า...และมีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับรักแรกของเขา)...
เขาก็ยังคงฝังใจอยู่กับเธอ...
จวบจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิต...เขาก็เลือกที่จะขอตายใกล้ ๆ เธอ...
อ่านแล้วรู้สึกซาบซึ้งตรึงใจกับความรักที่ยิ่งใหญ่มั่นคงของหนุ่มลูกทุ่งอย่าง"น้าพร"คนนี้จริง ๆ
ชอบฉากในนิยายแนวลูกทุ่ง ๆ ของคุณวัฒน์จังค่ะ อ่านแล้วอมยิ้มไปกับความซื่อ ใส ไร้มลพิษ ...ซึ่งหาได้ยากนักหนาในปัจจุบันนี้
เล่มนี้ชวนอ่านค่ะ !
** หนังสือเล่มนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ WWR ข้อ 20-4.อ่านหนังสือ 2 เล่มของนักเขียนต่างเพศกัน (ยึดเพศสภาพเป็นหลัก) โดยชื่อ (หรือนามปากกา) ของนักเขียนต่างเพศนั้น ต้องขึ้นด้วยพยัญชนะเดียวกัน เช่น วินทร์ กับ ว.วินิจฉัยกุล เป็นต้น โดยหนังสือทั้งสองเล่ม ต้องหนามากกว่า 100 หน้าขึ้นไป โดยอ่านคู่กับนิยายรักเบา ๆ อีกเล่มหนึ่ง ของนักเขียนหญิง นามปากกาขึ้นต้นด้วย ว.แหวน
***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ   
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
ทำ Tag เมื่อไหร่จะแวะมาอ่าอีกค่ะพี่