'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ เปลือก & โอ้มาดา นิยายชีวิตหนัก โดย "สีฟ้า"



ยังคงเก็บตกนิยายที่อ่านเมื่อนานมากแล้วมาอัพบล็อก...
ไม่ใช่อะไร เกรงใจเพื่อน ๆ ที่เข้ามาทักทายแต่ต้องเจอแต่หน้าเดิม ๆ อ่ะ
แหะ ๆ ช่วงนี้ชีวิตจะยังคงวุ่นวายอยู่จนถึงปลายปีนู่นแหละค่ะ

สองเล่มนี้อ่านตอนเล่นเกมเมื่อซีซั่นที่ผ่านมาค่ะ ตอบโจทย์โอตาดุ...

เล่มแรกก่อน...

"เปลือก"
ผู้เขียน "สีฟ้า"
ผู้พิมพ์ สนพ.ดอกหญ้า (ม.ค.๒๕๓๘)

โปรยปก :


ชีวิต ก่อเกิดจากความว่างเปล่า
ดิ้นรนไปสู่จุดหมาย...
เพื่อคืนกลับไปสู่ความว่างเปล่าในวันหนึ่ง
........
อำนาจ เงินตรา ยถถาบรรดาศักดิ์
เป็นสิ่งที่ผู้คนสร้างขึ้น
และให้คุณค่าความสำคัญ
โดยมิรู้สึกถึงความรัดรึงที่เกิดขึ้น
แต่กลับปีติยินดี และพร้อมจะแสวงหา "เปลือก"เหล่านี้มาห่อหุ้มกาย

เปลือก...
นวนิยายสะท้อนภาพความลุ่มหลงในอำนาจและเงินตราของผู้คนในสังคม
...
ลาภ ยศ อำนาจวาสนา มักเป็นปัจจัยให้ผู้คนเกิดการเปลี่ยนแปลง





เรื่องย่อ (หนังสือหนามาก เรื่องย่อจึงค่อนข้างยาวนิดนึง)

ดวงแก้ว เด็กสาวชาวบ้านทำงานเป็นเด็กรับใช้ครอบครัวนายทหารผู้หนึ่ง
วันหนึ่ง นายทหารผู้นี้ก็โดนข้อหากบฏ ติดคุกนานถึงห้าปี
ในระหว่างนั้นนายจ้างผู้หญิงกำลังท้อง ลูกคนที่สอง...
ด้วยความตรากตรำทั้งใจทั้งกายทำให้เธอคลอดลูกก่อนกำหนดแล้วเสียชีวิต
ดวงแก้วจึงต้องรับภาระดูแลลูก ๆ ของนาย
(คนโตเป็นชายอายุเพียงสี่ขวบ และคนเล็กที่เพิ่งคลอดเป็นหญิง)
รวมถึงคุณยายซึ่งเป็นคุณแม่ของนายผู้หญิงด้วย

เธอและคุณยายต่างช่วยกันดิ้นรนทำงานค้าขายแทบทุกอย่างเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว
จนกระทั่งวันหนึ่ง(ห้าปีต่อมา)...นายผู้ชายของเธอก็พ้นคุกออกมาและได้รับคืนยศและตำแหน่ง

ความผันผวนทางการเมืองที่ผ่านมา ทำให้เขา'รู้'ทางมากขึ้น
เมื่อกลับเข้ามาทำงาน ตำแหน่งของเขาจึงพุ่งลิ่ว ๆ โดยเร็ว

และด้วยการสนับสนุนจากคุณยายและลูก ๆ เขาก็รับดวงแก้วเป็นภรรยาคนที่สอง
และยกย่องออกหน้าออกตา
ดวงแก้วมีลูกชายหญิงอีกสองคน...แต่เธอก็ปฏิบัติต่อลูก ๆ ทั้งหมดอย่างเท่าเทียม
ถึงกระนั้น...ลูก ๆ แต่ละคนก็มีอุปนิสัยส่วนตัวที่แตกต่างกัน...

โดยเฉพาะคุณหนูที่เกิดมาโดยไม่ทันได้เห็นหน้าแม่ที่แท้จริง
และหลงเข้าใจว่าดวงแก้วคือแม่บังเกิดเกล้านั้น
ด้วยความที่ใครต่อใครสงสาร เอาอกเอาใจ โดยเฉพาะคุณยาย...
เธอจึงกลายเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตน

และแล้วจากเด็กสาวชาวบ้านธรรมดา ๆ คนหนึ่ง
ดวงแก้วก็ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดในชีวิต
เมื่อสามีของเธอก้าวขึ้นรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี

ท่านผู้หญิงดวงแก้วอดมิได้ที่จะหลงใหลในอำนาจและเงินตราที่หลั่งไหลมาสู่ตัวเธอ
แต่ชีวิตไม่เคยมีสิ่งใดจีรัง...

วันหนึ่งสามีของเธอเดินทางไปต่างจังหวัดพร้อมกับลูกชายหญิงสองคนของเธอโดยเฮลิคอปเตอร์
ฮ.ตก...ทั้งสามคนเสียชีวิต

ซ้ำร้าย...คุณยายที่เคยรักใคร่เอ็นดู สนับสนุนเธอมาเสมอนั้น
กลับไปยุยงให้หลานสาวฟ้องร้องเพื่อแย่งสิทธิ์ในการจัดการมรดกของบิดา
บอกให้รู้ว่าที่แท้เธอกับพี่ชายไม่ใช่ลูกของดวงแก้ว
เพราะฉะนั้นดวงแก้วจึงไม่ควรมีสิทธิ์ในทรัพย์สินมรดกของพ่อของเธอ...

.................

(ไหน ๆ ก็เล่ามาถึงขนาดนี้แล้ว ขอสปอยล์ตอนจบนิดนึงแล้วกันค่ะ
ดวงแก้วยังโชคดีที่ลูกชายคนโตนั้นรักและผูกพันกับ"แม่แก้ว"เกินกว่าที่จะเห็นเธอเป็นอื่น...
เรื่องราวจึงไม่ได้จบแบบรันทดจนเกินไป)





หลังอ่าน...
บอกแล้วว่านิยายออกแนวเครียด และหนักหน่วง
แต่อ่านเพลินมาก มันสะท้อนให้เห็นอะไร ๆ หลายอย่างในชีวิตของคนเรา
ในสงคมปัจจุบัน เราอาจพบผู้คนแบบดวงแก้วอีกมากมาย
แต่จะมีคนสักกี่คนที่ค้นพบสัจธรรมและยอมรับว่า...
การกระทำเป็นตัวกำหนดสิ่งที่เกิดขึ้นในวิถีชีวิตของตัวเอง
สิ่งแวดล้อมต่าง ๆ เหล่านั้น ล้วนเป็นเพียงแค่มายา






อีกเล่ม...

"โอ้ มาดา"
ผู้เขียน "สีฟ้า"
สนพ.ดอกหญ้า (มี.ค. ๒๕๓๗)


โปรยปก :

ครอบครัวเกิดจากการผสานสายใยระหว่างพ่อ แม่ ลูก
ด้วยความรัก ความห่วงหา ความอาทร
แต่หากเมื่อใดที่สายใยอันบอบบางเส้นนี้ รัดรึงระหว่างกันจนเกินพอดี
อาจบังเกิดรอยบีบคั้นบนช่องว่างทางสายสัมพันธ์
พร้อมจะรอวันขาดจากกันได้ทุกเมื่อ
และหากวันนั้นมาถึง...
สิ่งที่หลงเหลืออาจกลายเป็นเพียงความสูญเปล่า
...........
ทุกชีวิตย่อมใฝ่หาเส้นทางอิสระ
แม้พ่อแม่ผู้ให้กำเนิด ก็มิอาจตีกรอบชีวิตทายาทของตนได้





เรื่องย่อ


มาดาเป็นหญิงสูงวัยที่เอาจริงเอาจังกับการปั้นคนในครอบครัวของเธอให้ได้อย่างใจทุกอย่าง
นับตั้งแต่...

นายพิชิต - - สามีของเธอเป็นข้าราชการระดับรองอธิบดี
ซึ่งเธอยังไม่พอใจในตำแหน่งของเขา จึงคะยั้นคะยอกึ่งบังคับให้เขาลาออกจากราชการ
แล้วลงสมัครรับเลือกตั้งผู้แทนราษฎร...ซึ่งเมื่อเขาทำตามแต่ไม่ได้รับเลือก
เธอก็โทษว่าเป็นเพราะเขาไม่เอาไหน และญาติพี่น้องก็ไม่ช่วยเหลือจริงจัง

เมธาวี - - ลูกสาวคนโตกำลังเรียนอยู่ชั้นปีที่สี่ในมหาวิทยาลัยชื่อดัง
มาดาคาดหวังเกียรตินิยมเหรียญทองจากลูกสาวซึ่งเรียนดีมาตลอดสามปีที่ผ่าน
- -หากด้วยแรงกดดันจากผู้เป็นแม่
การได้รับรู้พฤติกรรมนอกใจของผู้เป็นพ่อ
และการไม่มีเพื่อนสนิทในวัยเดียวกัน ทำให้เมธาวีเครียดและผลการเรียนตกต่ำลง...
และพลาดเกียรตินิยมไปทำให้มารดาผิดหวังมาก
จึงบังคับให้เธอแต่งงานกับที่ปรึกษารัฐมนตรีหนุ่มการศึกษาดีท่านหนึ่ง...
ในคืนส่งตัวนั่นเอง...เมธาวีก็เกิดอาการเบรคดาวน์...
จนสามีเธอต้องพาส่งโรงพยาบาลโรคประสาท

มีนา - - ลูกชายคนเล็ก ผู้เก็บตัวเงียบและเรียบร้อยยามอยู่ในบ้าน
แต่เมื่ออยู่นอกบ้านกับเพื่อน ๆ ก็เตลิดไปกับสิ่งยั่วยุต่าง ๆ ได้โดยง่าย
เขาต้องการเรียนด้านศิลปะ ในขณะที่แม่ต้องการให้เขาเรียนวิทยาศาสตร์ ...
เขาออกจะดูหมิ่นผู้เป็นพ่อที่ไม่เคยทำตัวเป็นผู้นำหรือเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูก ๆ ได้เลย

..................

พระเอกของเรื่องเป็นญาติผู้น้องของนายพิชิต
ซึ่งเป็นกำนันอยู่ในตำบลเล็ก ๆ บ้านเกิดของเขา...กำนันพระทอง (ชื่อเก๋ได้อีกแน่ะ กำนันบ้านนอกคนนี้)
เขาเฝ้ามองความเป็นไปในครอบครัวของลูกผู้พี่อย่างเป็นห่วง...
แต่ไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายแต่อย่างใด

หากในที่สุด เขาก็อดไม่ได้เมื่อครอบครัวนั้นต้องพังทลายลงต่อหน้าต่อตา
เขาต้องยื่นมือเข้าไปประคับประคองเมธาวีให้เธอหยัดยืนขึ้นอีกครั้ง
ด้วยความรักและกำลังใจจากเขา





หลังอ่าน...

นิยายชีวิตครอบครัวที่ออกแนวเครียดอีกแล้วค่ะ
แต่สะท้อนภาพครอบครัวและสังคมในยุคแห่งการแก่งแย่งแข่งขันได้เป็นอย่างดี...

เชื่อว่ายังมี'แม่' แบบ 'มาดา'อีกมากมายในสังคมนี้ ที่พยายามจะปั้นลูกให้ได้ดังใจตน
โดยไม่สนใจความคิดความฝันของผู้เป็นลูก ...

อ่านแล้วได้ข้อคิดในเรื่องของการคาดหวังและเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตค่ะ


ภาพปกถ่ายเอง สีทึบ ๆ ทึม ๆ (พอกันกับเนื้อหาหนังสือ)





เดี๋ยวจะเอาอีกสองเล่มของนักเขียนท่านนี้มาอัพบล็อกถัดไปค่ะ

***เชิญเลือกอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ ในบล็อกนี้ได้ที่... ~ สารบัญหนังสือในบล็อก ~ ค่ะ









Create Date : 17 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2553 12:09:24 น. 9 comments
Counter : 6144 Pageviews.
Share

 
ยุ่งอยู่เหรอคะ? มิน่าไม่เห็นในโครงการล่าสุดเลยค่ะ เราก็รออ่านรีวิวของคุณแม่ไก่ 555+

มาทักทายนะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:03:01 น.  

 
นั่นจิ..
เริ่มซีซั่นใหม่แล้ว
พี่แม่ไก่ ยังเก็บตก HHR อยู่เลย :D

ปล. ส่งเมลให้แล้วนะคะ


โดย: ปลายทางของสายรุ้ง วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:16:52 น.  

 
โอ้มาดา เป็นอีกเรื่องทีหวานเย็นอยากอ่านมาก ๆ เลยค่ะ แต่... หาซื้อไม่ได้แล้ว


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:54:27 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 17 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:42:49 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่


ปีนี้ยังไมไ่ด้อ่านนวนิยายแม้แต่เรื่องเดียวเลยครับ 555











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:31:59 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแม่ไก่ ลำปางคงหนาวกว่ามหาสารคาม แต่ปีนี้หนาวต่อเนื่องยาวนาน ตั้งแต่เดือนที่แล้วยันเดี๋ยวนี้ไม่เว้นจังหวะกันเลยค่ะ
คุณแม่ไก่สบายดีนะคะ สุขภาพแข็งแรงๆ นะคะ คิดถึงอยู่เสมอค่ะ


โดย: โมกสีเงิน วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:25:06 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:32:25 น.  

 
หากท่านใดชอบ "เปลือก" ของ คุณสีฟ้า แนะนำเพิ่มอีกเรื่องคือ แก่นกระพี้ เป็นตอนจบสมบูรณ์ครับ


โดย: แพน IP: 125.24.164.94 วันที่: 3 กรกฎาคม 2555 เวลา:17:35:45 น.  

 
สีฟ้า"เปลือก" เคยอ่านตั้งแต่สิบกว่าปีที่แล้ว เหลืออีกแค่ไม่กี่หน้ากระดาษก็จบเล่มแต่เผอิญหนังสือหายซะก่อนเสียดายเสียใจสุดสุด


โดย: นภาพร IP: 223.24.92.250 วันที่: 28 ธันวาคม 2561 เวลา:15:56:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย

รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.