'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
กำบ่ะเก่า...บ่เล่าอาจจะลืม (๑๘)เพลงจุละอ่อนหื้อนอนหลับฝัน...(เพลงกล่อมเด็ก)






เครดิตภาพ: //www.olddreamz.com


"สิกจุ่งจา"


"สิกจุ่งจา บ่าหล้าจุ่งจ๊อย
ขึ้นดอยน้อย ขึ้นดอยหลวง
เก็บผักขวง ใส่ซ้าตังลุ่ม
เก็บฝักกุ่ม ใส่ซ้าตังบน
ยักษ์สองต๋น ปาคนผู้หนึ่ง
ตีตึ่งตึ๊ง หื้อแม่สาวฟัง
ควักขี้ดัง หื้อแม่สาวจูบ
แป๋งตูบน้อย หื้อแม่สาวนอน
ขี้ยองขอน หื้อแม่สาวไหว้
ฮ้อยดอกไม้ หื้อแม่สาวเหน็บ
จักเข็บขบหู
ปู๋หนีบข้าง
จ๊างไล่แตง
แมงแดงขบเขี้ยว
เงี้ยวไล่ฟัน
ตกขุมมัน
ตีฆ้องมอง ๆ
นกสีจ้องบินไปบินมา
ก๋าสองตั๋ว เอาลูกออกเล่น
เล่นต๋ามเล่น เอาค้อนมาบุบ
ตี๋ตุ๊บๆ เหมือนม้าตำเข้า
ตำเมื่อเจ้าได้เข้าบุงเดว
ดำต๋าเขวไห้กิ๋นนม
อมขี้ม้า ก้าขี้แห้ง
แก๋งขี้ห้อ มาล่อต๊อกต่อ "






ว่ากันว่า ความทรงจำของมนุษย์มักจะเป็นสมการที่ผกผันกับวัย...
สังเกตไหมว่า ยิ่งสูงวัยขึ้นเราจะรำลึกถึงอดีตที่มีระยะห่างจากปัจจุบัน...มากขึ้น ๆ

แหะ ๆ ไม่ได้กำลังปลดปลงอะไรหรอกค่ะ
เพราะให้ตาย....ตัวเองก็ไม่เคยยอมรับว่าตัวเอง "แก่"
แต่ที่เกริ่น ๆ มานั่น เนื่องจากเมื่อช่วงสองสามวันก่อนได้มีโอกาสไปนั่งล้อมวงคุยกับผู้เฒ่าผู้แก่หลายคน
เลยได้เรื่องราว "บ่าเก่า" ที่น่าเรียนรู้และสมควรอนุรักษ์ไว้มากมายทีเดียว

................

อย่างบท "สิกจุ่งจา" ที่นำมาเสนอข้างบนนั่นก็เป็นหนึ่งตัวอย่างของวรรณกรรมมุขปาฐะที่บ่งบอกถึงวิถีชีวิต ความคิดและคติความเชื่อของ "คนบ่าเก่า" ชาวล้านนาได้เป็นอย่างดีทีเดียว...

อาจจะตีความได้หลากหลายแง่มุม...
นับตั้งแต่การอบรมบ่มสอนเด็ก ๆให้รู้จักการดำเนินชีวิตที่ถูกที่ควร...

การสิงจุ่งจา (โล้ชิงช้า) ก็เปรียบได้กับการดำเนินชีวิตที่จะต้องมีการ
"ขึ้นดอยน้อย ขึ้นดอยหลวง..."
นั่นคือมีขึ้น มีลง มีอุปสรรคและความยากลำบากเป็นธรรมดา...

เราจึงต้องรู้จักระมัดระวังและเรียนรู้ที่จะวางตัวให้เหมาะสม...

"เก็บผักขวง ใส่ซ้าตังลุ่ม เก็บฝักกุ่ม ใส่ซ้าตังบน ..."
(ผักขวงคือผักที่ขึ้นตามพื้นดิน บางที่เรียกสะเดาดิน ส่วนผักกุ่ม เป็นไม้ยืนต้น ขึ้นอยู่ตามที่สูง)...

นั่นคือการสอนให้รู้จักที่ต่ำที่สูงนั่นเอง...

ไปจนถึงการตีความให้เป็นปริศนาธรรม...
"ยักษ์สองต๋น ปาคนผู้หนึ่ง..."
ยักษ์สองตนนั้นก็หาใช่อะไรอื่น หมายถึงดวงตาทั้งสองข้างของเรานั่นเอง
ที่เมื่อได้พบพานสิ่งใดเข้าแล้วเกิดความพออกพอใจ...
เหมือนกับได้ชักพาคน ๆ หนึ่งเข้ามาหลอกล่อเราต่าง ๆ นานา

มีการร้องรำทำเพลงให้เรายินดีในเสียงที่ไพเราะ...
ด้วยการ "ตี๋ตึ่งตึ๊ง หื้อแม่สาวฟัง"
ด้วยรส... "ควักขี้ดังหื้อแม่สาวจูบ"
ด้วยสัมผัส "แป๋งตูบน้อยหื้อแม่สาวนอน"
ด้วยธรรมารมณ์ " ฮ้อยดอกไม้ หื้อแม่สาวเหน็บ"
ฯลฯ

ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนั้นล้วนเป็นอันตราย...

เปรียบได้กับถูก..."จักเข็บขบหู (ตะขาบกัดหู) ปู๋หนีบข้าง(ปูหนีบสีข้าง) จ๊างไล่แตง(ช้างไล่แทง) แมงแดงขบเขี้ยว(แมงกินฟัน) เงี้ยวไล่ฟัน (เงี้ยว = ชนเผ่า ๆ หนึ่งชาติพันธุ์เดียวกับชาวพม่าปัจจุบัน)...

ซึ่งหากเกิดขึ้นกับใครแล้วรังแต่จะอับอายขายหน้าและมีแต่คนซ้ำเติม "ตีฆ้องมอง ๆ ..."ทีเดียวเชียว!

เก็บมาเล่าต่อและบันทึกไว้หน้านี้ด้วยเกรงว่า...
"กำบ่ะเก่า บ่เล่าอาจจะลืม..." ค่า












Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 4 มิถุนายน 2552 14:50:55 น. 13 comments
Counter : 1949 Pageviews.

 
สวัสดีค่า...^^

ห่างหายจากการอัพบล็อกไปหลายวัน
ด้วยพันธกิจอันหลีกเลี่ยงไม่ได้
ถึงวันนี้ก็ยังไม่เสร็จสิ้นดีนักแต่ไม่อยากให้บล็อกร้างอ่ะ แหะ ๆ

จริง ๆ แล้วตั้งใจจะรีวิวหนังสือรัก ๆ ที่อ่าน ๆ ไว้ แต่ผ่านพ้นช่วงวันแห่งความรักมาเสียแล้วและไม่มีเวลามากพอด้วย เลยนำบทบันทึกเก่า ๆ นี้มาขัดตาทัพไว้ก่อน

อาจจะไม่ได้แวะเวียนไปเยี่ยมใครต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ



โดย: แม่ไก่ วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:16:35 น.  

 
จุ่งจา...
ไม่ได้เล่นน้านนานแล้วพี่ คิดถึงคำนี้จัง

เมื่อก่อนตอนเด็กๆ แถวบ้านมีสนามเด็กเล่น เจ้าของที่เขาใจดี เอาชิงช้า ไม้กระดก เก้าอี้หมุนๆ มาวางให้เล่นฟรีๆ ...เดี๋ยวนี้ที่ว่างแปลงนั้นมันกลายเป็นโข่ (ยังดีที่ไม่กลายเป็นตึกแถว) ละอ่อนที่เคยนั่งจุ่งจาก็โตกันไปหมด บางคนก็ไปอยู่เมืองนอก บางคนก็ลูกโตจนตัวจะเท่าพ่อมันแล้ว รู้สึกเหมือนนานจัง (แอ๊ะ ยังบ่แก่เน้อ)


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:39:47 น.  

 
สงสัยผมคงต้องฝึกแปลไทยให้เป็นไทยแล้วล่ะครับ อิอิ
ล้อเล่นน่ะครับ

เฮ้อ ไม่ได้เข้ามานานน่ะครับ
จะว่าคิดถึงก็คิดถึงอยู่
แต่มีบางสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบเยอะ
จริง ๆ


โดย: อัสติสะ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:18:39 น.  

 
สวัสดีครับปี้แม่ไก่

ฮูปประกอบวันนี้โดเด่นขนาดเลยครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:57:39 น.  

 
ตอนสุดท้าย มัน พ่อค้า ..... ไม่ใช่หรอครับ


โดย: dali IP: 158.108.86.110 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:28:04 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายกันค่ะคุณแม่ไก่ผู้น่ารัก



โดย: หอมกร วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:54:12 น.  

 
วันนี้เน็ตอืดขนาดครับปี้แม่ไก่
กว่าจะเข้ามาได้
เหนื่อยขนาดเลยครับ 5555



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:54:14 น.  

 
สวัสดีึึค่ะพี่แม่ไก่

สิ่งที่พี่แม่ไก่รวบรวมและอธิบายไว้ในนี้มีค่าและมีประโยชน์มากเลยค่ะ
สิ่งเหล่านี้ถ้าไม่มีคนบันทึกเก็บไว้ คงสูญหายไปกับกาลเวลานะคะ
การได้อ่านอะไรอย่างนี้ ทำให้เอ็มอยากเรียนรู้ภาษาถิ่นต่างๆในบ้านเราจังเลยค่ะ
เกิดเป็นคนกรุงเทพฯเสียเปรียบก็ตรงนี้ พูด/เข้าใจได้แต่ภาษากลาง
นี่ถ้าอยู่ใกล้ๆจะแวะเวียนไปเป็นลูกศิษย์ให้พี่แม่ไก่สอนเลยล่ะค่ะ

หวังว่าพี่แม่ไก่คงสบายดีนะคะ

ขอบพระคุณมากค่ะที่นำสิ่งดีดีมาแบ่งปันกัน


โดย: discipula วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:05:32 น.  

 
สวัสดียามเจ๊าครับปี้แม่ไก่


ตะคืนอ่าน "ชวนม่วนชื่น" จบแล้วครับ
หนังสือม่วนแต๊ครับ
ได้สาระความฮู้นั๊กขนาดเลยครับ

ผมว่าจะเอามาตอ่ยอดด้วยหมื่นตาต่อเลยครับ 5555


ขอบคุณปี้แม่ไก่ตวยครับ
สำหรับหนังสือดีดีเช่นนี้ครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:45:25 น.  

 
อ๋อ เพิ่งรู้ความหมายก็วันนี้นี่เองค่ะปี้สาว
เมื่อกี้ลองอ่านในใจดูแล้ว สนุกดี
เหมือนกลับไปเป็นเด็กน้อยอีกครั้งนึงเลย


โดย: BeCoffee วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:08:23 น.  

 
ต้องขอออกตัวนิดนึงเจ้าว่า...
กำบ่ะเก่าในบล็อกนี้เป็นกำตี้ได้ยินได้ฟังมาจากคนเฒ่าคนแก่แถว ๆ บ้าน ซึ่งถ่ายทอดกั๋นมาปากต่อปาก แล้วข้าเจ้าเอามาขยายความต๋ามความเข้าใจ๋ของตั๋วเอง
เพราะฉะนั้นอาจจะผิดเพี้ยนไปจากแหล่งอื่น ๆ พ่อง

ซึ่งก่ะต้องขอสูมาอภัยถ้าผิดพลาด แหะ ๆ

คุณ คอมเมนต์ตี้ ๕ เจ้า...ลองเอาเวอร์ชั่นตี้ลงท้ายว่า...พ่อค้า...มาแบ่งกั๋นผ่อลอเจ้า ข้าเจ้าก็อยากจะเก็บไว้หลาย ๆ บท หลาย ๆ ต๋อนตี้แตกต่างเหมือนกั๋นเจ้า

ยิ้นดีเจ้าตี้เข้ามาอ่าน.... ^^


โดย: แม่ไก่ IP: 118.174.33.148 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:04:35 น.  

 
สวัสดีวันศุกร์ค่ะ...
ภาษาเหนือฟังดูมีเสน่ห์ดีนะคะ...


โดย: Devonshire วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:23:35 น.  

 
ถ้ามะแลงมา ค่ำๆมา
เล่นแทบบ่าได้เลยครับปี้แม่ไก่



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:04:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.