แท้จริงแล้วอิงกระแสละครทีวีนะ วันก่อนนั่งดูสวรรค์เบี่ยงตอนจบกับแม่ คนอื่นเขาประทับใจกับบทบาทของพระเอกนางเอก ส่วนตัวประทับใจกับบทของ"ลีลา" ที่ยังไง ๆ ก็ยังรักน้องเกินกว่าจะคิดอิจฉาริษยาได้อีกต่อไป
ก็เลยนึกถึง"กำบ่าเก่า"อย่างข้างบนขึ้นมาได้ แหะ ๆ

ชอบ...พี่น้องผิดกั๋น เหมือนพร้าฟันน้ำ...ขนาดเลยเจ้า..เพราะว่ารอบข้างมีแต่พี่น้องผิดกั๋นแต้ๆเลย.....อยากจะเอาไปหื้อเปิ้นอ่านกั๋น แต่กั๋วโดนกำดีกลับมานั่นนะก่ะเจ้า...ยะจ๊ะใดดีน้อ....

ชอบจัง สุภาษิตโบราณเนี่ย

แต่จริงนะ พี่น้อง ทะเลาะกันยังงัย
ก็รู้ว่าเรารักกัน

วิเศษจังเลยนะ สายใยนี้ ตัดไม่ได้ไม่ขาด

^
^
สวัสดีเจ้าคุณบัว...

อยากจะเอาไปหื้อเปิ้นอ่านกั๋น แต่กั๋วโดนกำดีกลับมานั่นนะก่ะเจ้า...ยะจ๊ะใดดีน้อ....

ถ้าเฮามั่นใจ๋ว่าสิ่งตี้เฮากระทำนั้นถูกต้องเฮาก็บ่าต้องกั๋ว"กำดี"ตี้ว่าหรอกเจ้า ขอหื้อกึ๊ดว่ากำดีนั้นก่ะเหมือนเหล็กขี้เหมี้ยงนั้นน่ะเจ้า...ฝนจ๊ะใด ๆ มันตึงมี...เอาใจ๋จ้วยเน้อเจ้า

สวัสดีค่ะคุณช่อชบา...ชอบเช่นกันค่ะ ถึงได้พยายามตามเก็บมารวบรวมไว้ และก็ยินดีมาก ๆ ที่รู้ว่ามีคนชอบ อิอิ

กำเมืองกำสอนเก่าๆนี่
อ่านม่วนเน้อครับ
ผมเกยซื้อหนังสือเก่าๆมาอ่านครับ

คุณแม่ไก่ก็คิดลึกเหมือนคนโบราณเลยเนอะ...

อ่านแล้วซาบซึ้งใจค่ะพี่แม่ไก่
เป็ดจังไม่เคยทะเลาะกับพี่เอเลยค่ะ
พ่อบูกะครูปาเจ๋งสุดค่ะ
สอนพี่กะน้องมาตั้งแต่เด็กว่า ห้ามทะเลาะกัน
ถ้าทะเลาะกันเองจะโดนแม่ตี เป็นพี่น้องกันต้องรักกัน สามัคคีกัน
ถ้าเห็นทะเลาะกันจะโดนทันทีค่ะ

เราสองคนก็เลยไม่เคยบาดหมางกัน
อาจแค่มีงอนๆพี่เอบ้างเล็กน้อยค่ะ

เป็ดจังว่าคงเป็นเพราะเพศต่างกัน
เรื่องราวกระทบกันเลยไม่มีค่ะพี่แม่ไก่

เป็ดจังอ่านคำสอน อ่านที่พี่เขียนเป็นภาษาคำเมือง
เพราะจังค่ะ

หนูจะมาที่นี่บ่อยๆ
มาขัดเกลาจิตใจตัวเองให้นุ่มลึกขึ้น
มาแล้วมีความสุขจังค่ะ