เรื่องของการเดินนั้น

คนทั่วไป จะบอกว่า การเดินก็แค่ก้าวท้าวขวาและท้าวซ้ายสลับกัน...

คนที่สร้างหุ่นยนต์เดิน 2 ขา อย่าง Honda จะไม่มีใครบอกหรอกว่า มันมีเพียงแค่นั้น เพราะว่า กว่าจะสร้างหุ้นยนต์ที่สามารถเดิน 2 ขาได้นั้น ใช้เวลามากกว่า 5 ปี... ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น...

ก็เพราะว่า คนเรานั้น จำไม่ได้เวลาหัดเดินแรกๆ เพราะช่วงนั้นเราใช้สัญชาตญาณในการหัดเดิน แต่ความเป็นจริงนั้น การเดินนั้น ต้องเริ่มจากการยืนหรือ ทรงตัวจากขาให้ได้ การทรงตัวจากขาก็ต้องเริ่มจากการทรงตัวจากการนั่ง การจะนั่งให้ได้ ก็ต้องมีการพยุงตัวขึ้นมาก่อน เหล่านี้เป็นเหตุผลที่ต่อเนื่องกว่าจะหัดเดินได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เหมือนที่พวกเรากำลังเดิน แต่กว่าจะหัดเดินได้ บางคนใช้เวลาไม่นานนัก บางคนหกล้มเล็กน้อย ก็จะพยายามไม่อยากเดิน หรือ เป็นกลุ่มเด็กพวกเดินช้า เป็นต้น

การทรงตัวเป็นพื้นฐานของการเดิน ดังนั้น หากสามารถทรงตัวได้ ก็ยังไม่สามารถที่จะเดินได้ เพระยังไม่รู้จักการถ่ายน้ำหนักของตัวให้อยู่ในเท้าซ้าย หรือ เท้าขวา...

การถ่ายน้ำหนักตัวบนขาได้ ก็ใช่ว่าจะเดินได้ ต้องทรงตัวระหว่างการก้าวขา การทิ้งน้ำหนักตัว และ ต้องก้าวท้าวออกไป สลับสับเปลี่ยน ถ่ายน้ำหนัก ทรงตัว และ ทิ้งน้ำหนักลงขาอย่างเหมาะสม สิ่งเหล่านี้สัมพันธ์กันในระหว่างการเดิน แต่เนื่องจากคนเรามีการฝึกฝนตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ ก็เลยไม่รับรู้ถึงความรู้สึกในช่วยวัยนั้น...

เมื่อเดินได้ คนเราก็จะพยายามวิ่ง การวิ่ง คือการเดินอย่างเร็ว การทำวงจรของการเดินอย่างรวดเร็ว เริ่มมีการทิ้งน้ำหนักตัวอย่างเหมาะสม เพื่อจะให้ได้อาการวิ่งเกิดขึ้น

เหตุเกิดจากปัจจัยเบื้องต้น เด็กอยากเดินเพราะเห็นผู้ใหญ่เดิน อยากทำตาม เด็กส่วนใหญ่ก็อยากจะทำตามผู้ใหญ่ คนที่ไม่เคยทำ ก็อยากจะทำแบบคนที่เคยทำแล้ว นี่ก็เป็นความคิดเชิงกลยุทธ์ที่เด็กอ่อนๆ ก็ยังมีกลยุทธ์ในการจัดการกับตัวเองเช่นกัน...

คนที่เข้าใจการเดินมากที่สุด คือคนที่เดินแล้วสูญเสียการเดินไป ต้องฝึกกายภาพบำบัด ต้องใช้ทั้ง แรงกาย และ แรงใจในการฝึกฝน การที่ผมยกตัวอย่างการเดิน ก็เพราะ ผมอยากให้คุณๆทั้งหลาย ได้มองเห็นว่า การได้มาในสิ่งธรรมดาๆ ในชีวิต จริงๆ แล้ว มันต้องใช้แรงกายแรงใจทุ่มเทสร้างขึ้นมา ไม่ใช่แค่ฟังเพียง 2-3 ชั่วโมง ก็จะทำให้คุณสามารถกลายมาเป็นนักคิดเชิงกลยุทธ์ได้ แต่มันต้องใช้เวลา และการสั่งสมประสบการณ์ เหมือนกันฝึกกายภาพบำบัด หากคุณไมมีกำลังใจในการหัดเดิน คุณจะไม่สามารถเดิน หากร่างกายคุณไม่พร้อม คุณก็ไม่สามารถเดินได้เช่นกัน ดังนั้น การที่จะทำให้คุณสามารถเดินได้ในแนวทางเชิงกลยุทธ์นั้น จึงต้องทำให้คุณ เดินไม่เป็น แล้วเริ่มหัดเดินกันใหม่หมด คุณถึงจะเข้าใจ และ รู้ซึ้งแนวคิดเชิงกลยุทธ์

คำว่า แนวคิดเชิงกลยุทธ์ นั้นมันดูหรูไปสำหรับผม แต่ผมก็ต้องใช้ ผมขอแยกคำนี้ออกมาวิเคราะห์ให้ดูว่า ผมกำลังจะพยายามเขียนอะไรให้คุณอ่าน... (ซึ่งคำแปลต่างๆนั้น มาจากความเข้าใจของผม)

แนว หมายถึง รอยทาง หรือ แนวทาง กล น่าจะมาจาก กลไก, กลลวง, หรือ เล่นกล แต่ความหมายโดยรวมแล้ว ก็หมายถึง การเป็นสิ่งที่ลึกลับ ไม่สามารถเดาได้ หรือ ดูเหมือนไม่มีเหตุผล ยุทธ์ ก็น่าจะมาจากคำว่า ยุทธวิธี ดังนั้น รวมๆทั้งหมดของกระทู้นี้ ผมจะบอกถึงวิธีการคิดในการหาแนวทางหรือวิธีการต่างๆเพื่อเป็นยุทธวิธีในการรบในสนามรบทางธุรกิ้จ ฟังดูหรูแต่ผมจะคุยแบบพื้นๆที่ชาวบ้านอ่านเข้าใจได้เท่านั้น... ดังนั้น ผมจะพยายามถ่ายทอดสิ่งที่เป็นธรรมชาติของคนที่มีแนวความคิดในด้านต่างๆ เพื่อให้คุณเข้าใจ โดยจะพยายามหลีกเลี่ยงการใช้คำศัพย์หรูหรือ หรือ ภาษาต่างประเทศมากนัก และผมหวังว่า เพื่อนๆจะสามารถเข้าใจแนวทาง หรือวิธีการคิดเหล่านี้นะครับ...

จะลองอ่านดู

ผมขอชื่นชมผู้เขียนครับ ถ่ายทอดความคิดได้เข้าใจง่าย และน่าติดตามมาก น่าจะทำหนังสือเกี่ยวกับการตลาด หรือไม่ก็ส่งบทความลงใน marketing magazine นะครับ อาจารย์ที่เค้าเขียนๆกันอยู่จะออกแนววิชาการ อ่านแล้วต้องตั้งสติถึงจะเข้าใจ แต่คุณเขียนให้เราๆอ่านอย่างสบายๆ ไม่ต้องขมวดคิ้วก้ซึมซับ ดีใจมากครับที่ประเทศไทยมีคนที่มีความคิดดีๆอย่างคุณ ขอสนับสนุนต่อไปครับ

เยี่ยมครับ เห็นภาพมากเหตุผลบางอย่างที่เรามองข้ามไปก็สำคัญจริง ๆ แหละครับ

สุดยอดดดด
ขอบคุณที่ให้ความรู้ครับ

จะไปบทต่อไปแล้วค่ะ ^^

ขอบคุณผู้เขียนอบ่างสูง ครับ