ตอนที่ 5 แข่งความเร็วเอเซียน่าสนาม 2 เดือน กรกฎาคม รถกาแลนท์ 16 L ของเคนจิโร ไมด้า ได้ตำแหน่งที่ 3 ซุปเปอร์สต็อคไม่เกิน 2000 ซีซี. วันที่รอคอยก็มาถึง วันที่ 11 กรกฎาคม 2519 อีกวันก็จะเป็นวันเกิดครบรอบ 21ปีของเจ้าของบล็อกเอง บอกได้ว่าผมอายุน้อยที่สุดในสนาม ส่วนมากก็เป็นวัยทำงาน และก็เป็นเจ้าของกิจการซะเป็นส่วนใหญ่ อายุก็เบญจเพศขึ้นเป็นอย่างต่ำครับ ยิ่งแข่งไปแข่งไปนักแข่งที่อายุน้อยก็หดหายไป ก็คงเหลือที่ทนอดและอดทนก็คงจะผมนี่แหละที่ eat your dust อย่างทรหดอดทนอยู่ถึงสามเดือนเต็มกว่าจะฟื้นจากอาการเมาฝุ่น แค๊ก แค๊ก คิดถึงแล้วยังแสบคอแสบจมูกอยู่เลยเนอะ แต่ละคราวที่ไปลงแข่งนั้นก็จะแบ่งการแข่งออกเป็นสองวัน วันแรกก็มักจะเป็นวันเสาร์ซึ่งเป็นวันควอลิฟายคัดเลือกว่าใครทำเวลาได้ดีก็อยู่จุดสตาร์ทที่ 1,2,3 เรียงกันไป และแข่งจริงก็จะเป็นวันอาทิตย์ ระหว่างคืนวันเสาร์ ส่วนใหญ่ก็จะไปพักโรงแรมกันที่ริมหาดพัทยาที่มีอยู่ดาษดื่น ในขณะที่ผมและเพื่อนซี้คุณฮั้วก็จะไปพักกันที่โรงแรมคุณชาย หลายคนก็คงจะรู้จักกันดี เป็นโรงแรมที่ใหญ่และหรูหราที่สุดในพัทยา ขนาดความกว้างประมาณ 20 เมตรจากทางเดิมริมหาด และยาวสุดลูกหูลูกตา สุดหาดทราย ชื่อเต็มคือโรงแรมคุณชายหาดพัทยาครับ ไม่ต้องเสียค่าเช่า ห้องน้ำสามบาทอาบน้ำห้าบาทราคามาตรฐาน ลมโกรกเย็นสบาย ยุงเยอะไปหน่อยต้องใช้ผ้าคลุมรถคลุมเอา เผลอ ๆตอนหลับก็อาจมีใครมาแอบเปิดดูรถแข่งบ้างก็เป็นได้ครับ แหมเรามันนักแข่งอนาถา ก็ต้องทนเอาหน่อยนะ ผมก็ไม่เคยเห็นใครเขาคลุมรถนอนนะ น่าจะมีอยู่เจ้าเดียวนี่แหละครับ (แหม อ่านแล้วอย่าพึ่งหัวเราะสิน่า ๕๕) กติกาการแข่งสมัยนั้นจะแบ่งรถแข่งเป็น 3กลุ่มใหญ่ ก็คือ รถยนต์ รถกะบะ และก็มอเตอร์ไซค์ รถยนต์ก็แบ่งตามความจุปริมาตรกระบอกสูบเป็นรุ่นไม่เกิน 1300ซีซี. และรุ่น 2000ซีซี. และแบ่งออกเป็นกลุ่มใหญ่อีกสองกลุ่มคือ รุ่นซุปเปอร์สต็อค และเรซซิ่งสต็อค ส่วนกระบะก็เหมือนกัน แต่ไม่จำกัดปริมาตรความจุกระบอกสูบของเครื่องยนต์ รุ่นซุปเปอร์สต็อคนั้นมีสาระสำคัญคือ แต่งเพิ่มเติมตัดต่อภายนอกภายในรถได้เสรี แต่ให้เห็นเค้าโครงเดิมว่าเป็นรถอะไร บอกรุ่นได้โดยง่าย เครื่องยนต์ใช้ตามที่ผู้ผลิตมีจำหน่ายทั่วไป มีข้อจำกัดคือต้องใช้คาร์บูเรเตอร์เดี่ยวที่ติดมากับรุูนนั้น ๆเท่านั้น แต่สามารถปรับแต่งได้อิสระ เกียร์เดิมที่ติดมาแต่งแก้ไขได้เสรี ระบบกันสะเทือนปรับปรุงได้แต่ห้ามเปลี่ยนแปลงระบบ เช่นแบบไม่อิสระจะเปลี่ยนเป็นแบบอิสระไม่ได้เป็นต้น รุ่นเรซซิ่งสต็อคสาระสำคัญก็เหมือนกันแทบทั้งหมดแต่ที่ผิดกันมาก ๆก็คือ สามารถใช้คาร์บูเรเตอร์อะไรก็ได้ จำนวนเท่าไรก็ได้เป็นอิสระ เพื่อให้ได้สมรรถนะสูงสุด ส่วนรายละเอียดปลีกย่อยอื่นมีอีกสองหน้ากระดาษก็เลยไม่อยากจะเขียนถึงครับ.......... กลับมาเข้าเรื่องของการแข่งคัดเลือกหรือที่ีเรียกว่าควอลิฟายกันในวันเสาร์ดีกว่าครับ ตอนแรกก็ไม่ค่อยอยากจะบอกว่ารถที่ผมขับเป็นรถอะไร แต่คิดแล้วยังไง ยังไงที่สุดก็เลี่ยงไม่ได้อยู่ดีก็เลยต้องเผยไต๋ว่าเราเป็นหนึ่งในกลุ่มขับเคลื่อนล้อหน้า ซูบารุครับ แต่ฝูงซูบารุฝูงใหญ่นั้นจะเป็นเจ้า FF 1 เอฟเอฟวัน ตัวเล็กน้ำหนักรถเบา เครื่องยนต์ซูบารุก็ได้เปรียบตรงที่ีน้ำหนักเบาเพราะบล็อกทำจากโลหะเบา อะลูมินั่มอัลลอยด์ ตามสโลแกนเขาครับ รอบจัดประหยัดกว่า (ค่าซ่อมแพง๕๕) เครื่องยนต์ก็มีขนาด 1276ซีซี., 1361ซีซี.ซึ่งสามารถใช้แทนกันได้ แล้วแต่อยากจะเอาไปแข่งรุ่นไม่เกิน 1300 หรือรุ่น ไม่เกิน 2000 แต่หากเป็นรถของบริษัทที่เอามาแจมด้วยก็จะเป็นเครื่องยนต์รุ่นใหม่ 1595 ซีซี. ด้วยตัวถังรถที่ใหญ่และหนักกว่าคือรุ่น จีเอฟที ส่วนรถของผมเป็นรุ่นสปอรุตสองประตู จีเอสอาร์ น้ำหนักก็เท่ากับจีเอฟที ต่างกันที่ รถผมเป็นเครื่องยนต์ 1361ก็เลยต้องแข่งกับรุ่นใหญ่ไม่เกิน 2000 นอกจากจะเปลี่ยนเครื่องยนต์เป็น 1276 ซีซี.ก็สามารถมาแข่งรุ่นเล็กได้แต่ต้องแบกน้ำหนักที่หนักกว่า เรียกได้ว่ารุ่นไหนก็เสียเปรียบครับ ทั้งขึ้นทั้งล่อง Leone แปลว่าสิงห์โต รูปนี้ลงผิดเพราะชื่อเดียวกัน หยิบมาจากคุณแม่หมู jamaica แล้วไม่คืนครับ ก็เลยปล่อยไว้เฝ้ารถเลย 555 Subaru GSR 2ประตู คูเป้ ที่ผมใช้แข่ง มาดูคู่แข่่งตัวฉกาจยุคนั้นก็คือแลนเซอร์ ซึ่งแลนเซอร์นั้นมีเครื่องยนต์อยู่ 3ขนาดด้วยกันคือ 1439 ซีซี.ในบล็อก 4G 33, 1597 ซีซี.ในบล็อก 4G 32 และสามารถทำเครื่องให้เพิ่มขนาดเป็น 1712 ซีซี ได้ง่าย ๆ ด้วยการคว้านใส่ลูกสูบไนาด 79.6 มม.แทนลูกสูบเดิมก็จะเพิ่มความจุเป็น 1712 ซีซี. มากกว่าใครในสนามเท่าที่นิยมเล่นกันในขณะนั้น ดังนั้นแลนเซอร์ก็จะแข่งอยู่ในรุ่นใหญู่เท่านั้นคือรุ่นไม่เกิน ๒๐๐๐และก็ถือว่าเครื่องยนต์ได้เปรียบตลอดทุกกรณี แต่เสียเปรียบเรื่องระบบส่งกำลังเพราะขับเคลื่อนด้วยล้อหลัง (ด้านหลังน้ำหนักรถเบา แรงกดให้ล้อหมุนบดกับถนนจะน้อยกว่า ออกตัวสู้รถขับเคลื่อนล้อหน้าได้ไม่ดีนัก) นอกจากนั้นก็จะมีพวกดัทสันซันนี่ โตโยต้าโคโรลล่าที่มาต่อกรกับซูบารุเอฟเอฟวันในรุ่นไม่เกิน 1300 เป็นส่วนใหญ่ ดัทสัน ซันนี่ 1171และ 1397 ซีซี. และก็ โตโยต้า โคโรลล่า 1166 และเครื่องประมาณ 1400 ซีซี.เช่นกัน แต่ในที่สุดก็ค่อย ๆหายหน้ากันไปเป็นส่วนใหญ่ เพราะในรุ่นไม่เกิน 1300 ซีซี.ก็เสียเปรียบ ซูบารุ เอฟเอฟวันซึ่งเหมาะกับสนามแบบนี้มากกว่าด้วยความ คล่องแคล่ว ควบคุมทิัศทางได้แม่นยำ ตัวถังเบา เครื่องยนต์เบา รอบเครื่องยนต์ก็สูงกว่าเพราะเป็นเครื่องยนต์แบบ under square (ช่วงชักสั้นกว่าความกว้างกระบอกสูบ) ที่สำคัญเครื่องยนต์ตัวเีดียวกันสามารถทำให้เป็นรุ่นไม่เกิน 1300 ซีซี. ก็ได้ หรีอเป็น 1400 เพื่อไปต่อกรกับรุ่น ไม่เกิน 2000 ก็ยังไหวเพราะได้เปรียบเรื่องน๋ำหนักตัวรถและเครื่องยนต์ที่เบากว่าอยู่มาก จนในที่สุดก็ค่อย ๆหายหน้ากันไปแทบหมดเนื่องจากเหตุผลที่กล่าวมาแล้ว ดัทสัน แข่งรุ่นไม่เกิน 1300 ซีซี.ก็มากันหลายคัน ด้วยลีลาการสาดโค้งฝุ่นกระจาย เช้าวันเสาร์เมื่อเข้าไปถึงในสนามแข่งทุกทีมต่างก็ดูแลรถของตัวเองอย่างขะมักเขม้น เราเองเตรียมพร้อมมาแล้วและก็มาอยู่คันเดียวกับเพื่อนคู่ใจ จึงไม่มีอะไรจะต้องเตรียมเกี่ยวกับรถนอกจากเตรียมใจก็เท่านั้นแหละ ถามว่าตื่นเต้นไหม ไม่ค่อยเท่าไรนะ ตื่นสนามมากกว่า ก็ไม่เคยเข้าสนามแข่งใหญ่ ๆอย่างนี้มาก่อน อีกอย่างเที่ยวนี้มันเป็นครั้งแรกที่จะมาแข่งในสนามลูกรังซึ่งใคร ๆก็รู้ว่ามันลื่น แต่มากน้อยนี่ไม่รู้เหมือนกันนะเพราะเคยแต่ขี่จักรยานล้มบนถนนลูกรัง ไม่เคยเอารถไปลองขับบนทางลูกรังที่ไหนมาก่อน ช่วงเช้าทางกรรมการสนามจะแบ่งเวลาให้ผลัดกันซ้อมในสนามระหว่างมอเตอร์ไซค์และก็รถยนต์ พอถึงเวลาไอ้เราก็ต้องปล่อยให้พวกรุ่นพี่รุ่นใหญ่เขาออกไปวิ่งกันซักพักก่อนจนเราดูแล้วว่าเอาละนะ ก็ไม่เท่าไรน่า ถึงคิวข้าบ้างละ อ้อลืมบอกไปว่าเที่ยวแรก ๆนี่ผมตัดสินใจใช้เครื่องยนต์ติดรถขนาด 1361ซีซี คาร์บูเรเตอร์เดี่ยว ซึ่งที่จริงคาร์บติดรถเดิม ๆของผมนี่มันเป็นแบบสองคาร์บูเรเตอร์ (คาร์บูเรเตอร์ จะนิยมเรียกสั้น ๆว่าคาบู คาบิว หรีอคาร์บ) แต่กติกาให้ใช้เดี่ยวได้ (ที่จริงมันก็เป็นการหยวน ๆกันมากกว่า เพราะรถสองประตูคูเป้นี่มันไม่มีคาร์บเดียวหรอก มีแต่รุ่นสี่ประตุเท่านั้น ) เพื่อแข่งในรุ่นรองลงมาคือซุปเปอร์สต็อคได้ ทั้งนี้เพราะเราเสียเปรียบด้านเครื่องยนต์เพราะต้องไปแข่งกับพวกเครื่อง 1600-1800 ซีซี.อยู่แล้ว เพราะกติกากำหนดไม่ให้เกิน 2000ซีซี.โน่น เราก็เลยมาแข่งในรุ่นคาร์บเดี่ยวดีกว่า รถแรงถ้าใส่คาร์บตัวเล็กหรือน้อยตัว มันก็เหมือนคนตัวใหญ่แต่อุดจมูกข้างหนึ่งวิ่งแข่งกันละนะ หายใจไม่ทันก็วิ่งไม่ออก นั่นคือเหตุผลครับ หลังจากปล่อยให้ชาวบ้านเขาไปวาดลวดลายให้เราดูได้ซักพักใหญ่ก็ถึงตาเราบ้าง ก็ขับช้า ๆเข้าสนามอย่างใจเย็นครับ (ที่จริงผมก็แปลกใจนะ ส่วนใหญ่คนเวลาเข้าสนามนี่ชอบอัดเต็มที่ตั้งแต่อยู่ข้างนอก หรือไม่ก็ชอบเบิ้ลเครื่องแรง ๆก่อนจะขับเข้าสนาม พอเข้าไปสักพัก บ้างก็เร็วตลอดสำหรับพวกที่พอจะมีฝีมือได้อยู่ และอีกพวกก็จะเข้าไปย่องในโค้ง แหม...อุตส่าห์เบิ้ลเครื่องซะแรงออกดังฟืดฝุ่นกระจายแล้วเข้าไปย่องในโค้ง มันเท่ห์ตรงไหนก็ไม่รู้แฮะ) ก็ขับไปแบบไม่ได้รีบร้อนและก็ลองสนามแบบใจเย็นไม่ต้องมีฟอร์มมากนั้นคือสไตล์ของผม และก็เป็นมาตลอดแม้ตอนหลังที่ชนะจนเป็นที่ยอมรับแล้วก็จะเป็นแบบนี้แหละครับ คือรอบแรกจะขับช้า ๆ สุดทางตรงอย่างมากก็ประมาณ 100 แถว ๆนั้น ในโค้งก็พอสมควรไม่เร็วมาก แต่จะดูว่าควรวิ่งที่ส่วนใดของทางวิ่ง ในไลน์ที่เราคาดว่าน่าจะใช่หรือนอกไลน์กรณีที่มันมีหลุมหรือบ่อลึกเป็นต้น ก็จะวิ่งสำรวจแบบนี้ไปประมาณสองรอบก่อนที่จะเริ่มเร่งความเร็วสูงขึ้น อย่างน้อยมันก็เหมือนกับเป็นการอุ่นเครื่องทั้งรถทั้งคนให้เข้าที่เข้าทางก่อนครับ ประมาณรอบที่สามที่เริ่มใช้ความเร็วสูงขึ้นกว่าเดิมโดยการลองขับใกล้คันที่ดูคล้ายว่าน่าจะวิ่งได้เร็ว เพื่อศึกษาวิธีการขับและไลน์วิ่งของคนอื่น ก็ลองชะลอแล้วก็ตามอยู่หลายคันสักสิบกว่ารอบก็กลับเข้าพิทมาสำรวจความเรียบร้อยของรถ และก็มาคุยปรึกษากับเพื่อนคู่คิดว่าเห็นใครที่ขับดีบ้างเราจะได้ลองตามไปดูในรอบต่อ ๆไป และก็มาถามดูว่าโดยรวมแล้วเราขับเร็วพอใช้ได้ไหมหรือย่องเข้าโค้งแบบคนอื่น โธ่อยู่ในสนามมันไม่รู้หรอกว่าเร็วหรือช้า แล้วที่ขับอยู่ก็ว่ามันเร็วแล้วทั้งนั้นแหละ แล้วไอ้ตอนที่ขับอยู่ในสนามนี่รถมันทำท่าจะเล่นสกีอยู่ตลอดเวลาด้วยน่ะซี เจ้าฮั้วเพื่อนซี้ผมเขาก็ว่าเอ็งก็ขับดีแล้วละ คนอื่นเต่ากว่าเยอะแยะ เราอย่าพึ่งไปเทียบกับพวกเก่ง ๆ เดี๋ยวถึงเวลาแข่งมันก็เร็วเองนั่นแหละ เออ เออ ฟังอย่างนี้ค่อยมีกำลังใจหน่อยว่ะ (ในใจคิดอย่างนั้น ) ช่วงบ่ายก็เป็นเวลาทดสอบจับเวลาทีละคันหรือที่เรียกกันว่ารอบควอลิฟาย เพื่อดูว่าใครจะทำเวลาต่อรอบได้เท่าไร จะได้จัดตำแหน่งแถวสตาร์ทได้ตามลำดับ เรียงคันไปโดยให้คันเร็วที่สุดอยู่ข้างหน้าสุดเรียงไล่กันลงมาแถวละสองหรือสามคันก็แล้วแต่จำนวนรถที่เข้าแข่งขันครับ ในรอบควอลิฟายนี้เขาก็จะประกาศเรียกชื่อออกไปทีละคันโดยให้วิ่งได้คันละสามรอบ เอาเวลารอบที่ดีที่สุดเป็นเกณฑ์ ก็ในครั้งแรกของการแข่งถือว่าผมอยู่ในขั้นน่าพอใจที่เดียว เด็กใหม่ถอดด้ามเปิดซิงค์ควอดิฟายได้อันดับที่ 11 จากรถที่เข้าแข่งทั้งสิ้น 20 คัน ที่สำคัญคือในนี้มีนักแข่งเก๋า ๆเกือบครึ่งถ้าเอ่ยชื่อไปใครก็รู้จัก ค่ำคืนนั้นก็อย่างที่บอกตั้งแต่ต้นว่าหลังจากจบการควอลิฟายเรียบร้อยต่างก็แยกย้ายกับกลับบ้าง ค้างบ้างตามอัธยาศัย ส่วนผมเองนั้นตั้งหลักปักฐานอยู่ใต้ต้นมะพร้าวริมชายหาดอย่างเหนียวแน่น ครั้งแรกของการแข่งในชีวิตก็แสนจะรันทดซะแล้วนะ มันเป็นชีวิตที่เลือกไม่ได้ครับ คนอื่นเขามีสปอนเซอร์กัน ไอ้เรามันเซอร์เองก็ต้อง เรสปอนส์ตัวเองก็แล้วกัน ครั้งแรกที่พัก โรงแรมคุณชายนี่แสนจะทรมาน ทั้ง ๆที่เรียนอยู่ศรีราชาตั้งหกปีน่าจะสำนึกสักนิดว่าริมหาดเนี่ย ยุงมันเยอะและก็ตัวมหึมาด้วย เช้าก็เพลียกันทั้งเพื่อนทั้งผมละครับ แต่หาได้ทำให้ความมุ่งมั่นลดลงไปแม้แต่น้อย จนถึงเวลาที่เราจะต้องเข้าไปประลองกันในสนามวันอาทิตย์ช่วงบ่าย ช่วงเช้าซึ่งปกติมักจะเป็นมอเตอร์ไซค์มาแข่งกันก่อน แต่รอบนี้มอเตอร์ไซค์ต้องไปแข่งกันที่ราชบุรีเพื่อการกุศล ก็เลยจัดแข่งกระบะแทน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นรถยอดนิยมในย่านนั้นคือกระบะ มาสด้าแฟมิเลีย 1300นั่นเอง ต่อจากนั้นก็มีการโดดร่มโชว์ของคณะดิ่งเวหาหญิงชาย ที่ระยะสูงประมาณ 5000 ฟุต แล้วก็ตามด้วยการแข่งของรถยนต์รุ่นไม่เกิน 1300 ซีซี. ซึ่งมีแข่งทั้งหมดเพียง 8 คัน โดยที่ส่วนใหญ่จะเป็นรถดัทสัน ซันนี่ และก็ได้ตำแหน่งที่หนึ่งและที่สามไป ในขณะที่ ซูบารุ เอฟเอฟวันได้ที่สอง ในที่สุดก็มาถึงเวลาระทึกที่ผมรอคอยมาหลายปีที่จะได้เป็นนักแข่งกับเขาเต็มตัวก็วันนี้แล้วละนะ พอกรรมการประกาศเรียกรถไปจอดตามจุด ทุกคันก็จะออกวิ่งไปช่วงเลยเส้นสตาร์ทไปหน่อยแล้ววนรอบสนามเป็นการวอร์มรถซะหนึ่งรอบก่อนที่จะมาจอดรอตามตำแหน่งจุดสตาร์ทของแต่ละคน แค่รอบวอร์มนี่ก็สำลักฝุ่นบานแล้ว ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยมีใครคาดผ้าปิดกันเท่าไรนะ นักแข่งไทยปอดเหล็กซะอย่าง ตอนขับรถออกไปก็ตื่นเต้นอยู่บ้างครับ ถามว่ามากไหม ตอนคุยกับแฟนครั้งแรกตื่นเต้นกว่าม้าก มาก ยิ่งตอนที่รถจอดเข้าที่เรียบร้อยแล้วนี่ คนอื่นอาจตื่นเต้น แต่สำหรับผมค่อนข้างสงบมาก และเราก็จอดอยู่ไกลจากอันดับแรกตั้งสี่ห้าแถว ดังนั้นต้องมีสมาธิให้มากและจับตามองว่าใครจะเป็นคนถือธงออกมาให้สัญญาณสตาร์ท เพราะช่วงก่อนสตาร์ทจะเป็นช่วงที่ชุลมุน ทั้งฝุ่นที่กระจายทั่วบริเวณ ทั้งมีพี่เลี้ยงออกมาดูรถดูนักแข่ง บางทีก็มีสาวพริตตี้ออกมาถือป้ายบอกเวลาสารพัดจะวุ่นวาย พอทั้งหมดออกไปแล้ว เสียงท่อไอเสียรถแข่งก็คำรามกันสนั่นหวั่นไหว เสียงกรรมการสนามจะไม่ได้ยินอีกแล้วในบริเวณที่รถแข่งจอดรอสตาร์ท ดังนั้นหากใครตั้งสติได้ในช่วงนั้นก็ถือว่าสายไปหน่อย ต้องตั้งให้ได้ก่อนที่สนามจะเคลียร์คนออก เพื่อจะได้เห็นคนโบกธง ฯ ที่จำเป็น หรืออย่างบางทีเป็นสัญญาณไฟก็ต้องคอยสังเกตก่อนแข่งว่าสัญญาณมันให้จังหวะอย่างไรเป็นต้น ที่เคยบอกว่าผมเป็นคนช่างสังเกตก็คือ ตั้งแต่มาดูการแข่งในครั้งที่แล้ว จนตอนเช้าก็มีการแข่งไปอีกสองรุ่น ผมสังเกตตอนสตาร์ทตลอดเพื่อเรียนรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และสังเกตว่าก่อนกรรมการจะโบกธงเขามักจะไปยืนที่ตำแหน่งไหน ทำท่าทางอย่างไร เขาถือด้ามธงด้วยมือขวา กางแขนออกเป็นรูปตัววีโดยใช้มือซ้ายถือชายธงอีกข้างเพื่อให้ธงคลี่ออก ยืนเอียงตัวไปด้านตรงข้าม ก่อนจะปล่อยรถจะย่อเข่าลง แล้วโดดลอยตัวขึ้นพร้อมกับโบกธงสะบัดลงและโบกไปมาเพื่อเป็นสัญญาณให้รถออก ขั้นตอนจากย่อเข่าลงและโดดยืดตัวขึ้นจะนับช้า ๆได้ประมาณ 1..2..3 แล้วก็สะบัดธงลง ตอนช่วงสตาร์ทรถนั้น ทุกอย่างเป็นไปตามขั้นตอน พอกรรมการย่อเข่าลง ผมเริ่มนับ 1.. ผมเร่งเครื่องยนต์รอรอบ2 กรรมการเริ่มกระโดดขึ้น ..ปล่อยคลัทช์ทันที 3 พร้อมกับกรรมการกำลังโบกธงและขาลงแตะพื้นดิน.... สำหรับนักแข่งจะไม่ค่อยมีใครเห็นความต่างชัดเจน สำหรับคนดู (เพื่อนเคยถ่ายรูปมาให้ตอนสตาร์ท แต่รูปหายไปแล้ว ล้อรถผมจะตะกุยพื้นเต็มที่แต่ตัวรถยังอยู่กับที่ไม่ได้เคลื่อนไปไหน รถคู่แข่งจอดนิ่งสงบไม่มีฝุ่นกระจายแม้แต่น้อย พอกรรมการถึงพื้นรถผมออกไปแล้ว คู่แข่งขันล้อเพิ่งเริ่มขุดฝุ่น นี่ละครับเทคนิคการออกรถ และวันนั้นพอสตาร์ทออกไปแล้วคือรถเริ่มออกตัวแล้ว ส่วนใหญ่ก็จะวิ่งตรงไป มีบ้างที่รีบเบี่ยงรถออกด้านข้างเพื่อหลบคันหน้า สำหรับผมไม่มีอะไรตายตัวครับ ตอนออกห้ามขยับพวงมาลัยเด็ดขาด เพราะรถอาจเสียการควบคุมได้เนื่องจากตอนออกนั้นล้อหลังจะหมุนฟรีมากแรงขับเคลื่อนอาจไม่สมดุลจึงไม่ควรเปลี่ยนทิศทางในทันทีที่ออก (เฉพาะรถที่เทคอ๊อฟแบบเต็มกำลัง) เมื่อรถขยับออกไปแล้วในเสี้ยววินาที ผมจะดู สองเงื่อนไข คือ เงื่อนไขแรก คันหน้าผมและถัดไป ออกตัวดีไหม แรงไหม และไปทางไหน เงื่อนไขที่สอง รถข้าง ๆผมทั้งสองด้านไปทางไหนกัน และออกตัวดีไหม หลังจากนั้นจึงตัดสินใจว่าเราจะไปตรงหรือออกด้านข้าง และหากไปทางไหนแล้วก็มักจะไม่มีการเปลี่ยนใจอีกที อาการโลเลเป็นเรื่องที่ไม่ควรให้เกิดในการแข่ง ทุกอย่างเกิดขึ้นในเสี้ยว ของเสี้ยววินาทีครับ ในวินาทีที่ออกตัวนั้น ฝุ่นจำนวนมหาศาลกระจายคลุ้งไปหมด พอรถผมขยับได้ ผมก็ตีออกด้านข้างทันที ตอนเริ่มออกวินาทีแรกยังพอมองเห็นรถคันหน้าอยู่บ้าง พอจำได้ว่าผมตีคู่ขึ้นมาได้เกือบครึ่งคันของคันที่อยู่หน้าผมตอนสตาร์ทแล้วครับ และพอรถพ้นจุดสตาร์ทไปได้สักยี่สิบเมตร รถของผมยังไม่ทันได้แซงคันหน้าได้ แต่กำแพงฝุ่นมันบดบังทัศนวิสัยด้านหน้าจนมองไม่เห็นอะไรนอกจากฝุ่นที่กระจายขึ้นมาเป็นลูก ๆจากล้อที่ตะกุยและบดบังทั่วไปในอากาศ รถคันหน้าอยู่ตรงกลางแนวก็มองอะไรไม่เห็น จะเบนออกก็มาติดรถผม เขาเลยชะลอรถลง โอกาสทองมาแล้ว จะดำฝุ่นต่อหรือจะยอมตาบอดแล้วคลำทางแบบคันข้าง ๆล่ะ ในใจก็คิดบรรลัยละ เห็นแต่ฝุ่นแล้วจะไปทางไหนวะ..... ฉับพลันก็นึกได้แล้วตัดสินใจ ดำฝุ่นไปตามลำฝุ่นที่เห็นลอยขึ้นมาเป็นลูก ๆนั่นแหละ เที่ยวนี้ต้องยอมใฝ่ต่ำละ มองต่ำอย่างเดียวแล้วลุยตามไปเลย จนเริ่มเห็นท้ายรถคันหน้าซึ่งก็กำลังโลเลเหมือนกัน และนั่นก็หมายถึงว่าเราขึ้นหน้ามาแล้วได้อีกสองคัน ก็คงจะอยู่สักที่ แปดที่เก้านี่แหละ ..อ้าว ไอ้ห่.....วิ่งสวนมาทำไมวะะ ในที่สุดก็ต้องชะลอคันเร่งลงเพราะรถยิ่งทิ้งห่างกันไป ฝุ่นก็ยิ่งหนาแน่นและคันหน้าเราก็เริ่มชะลอ พอช้าลงคันเดียวก็ช้าหมดเพราะไม่รู้จะดำฝุ่นตามใครดี มันหนาแน่นมืดทึบเท่ากันหมดในที่สุด เพียงครู่เดียวฝุ่นก็เริ่มบางลง หลายคันก็เริ่มเร่งเครื่องขึ้นหน้าแรงขึ้น แล้วอยู่ดี ๆก็เห็นรถแข่งคันหนึ่งคล้ายจะวิ่งสวนมา ผมร้องด่าในใจ ไอ้ห่...วิ่งมาจากไหนวะ...แล้วก็รีบหักพวงมาลัยออกไปทางซ้ายเพื่อหลบ และไม่ต้องพูดถึงคันหลังหรอกนะ เพราะต่างคนต่างมองไม่เห็นกันหรอก แต่ทันทีที่เราหลบออกซ้ายพ้นก็ตกใจรีบกระแทกเบรกไปตูม เชนเกียร์ลงต่ำจากปลายเกียร์สามที่น่าจนมีสัก 6000รอบลงมาเกียร์สอง แล้วหักพวงมาลัยกลับมาทางขวาทันทีก่อนที่จะหลุดออกนอกทางแข่ง ไอ้ห่...(แข่งรถนี่ปากจัดจังเลย) ทำไมถึงโค้งสุดทางตรงเร็วจังวะ หลุดจากโค้งแรกมาได้ก็พอดีเป็นจุดที่ลมพัดเปลี่ยนทิศทาง ทำให้มองเห็นถนนได้ชัดเจนและก็เห็นได้ว่าข้างหน้าเรานั้นมีรถวิ่งนำเราอยู่ประมาณสามสี่คัน ไม่รวมอีกชุดที่กำลังบี้กันอยู่ไกลออกไปภายใต้ฝุ่นที่ปลิวคลุ้งลองเปะปะไปทั่วสนาม ไม่น่าเชื่อเลยว่าแค่ออกสตาร์ทผ่านไปโค้งแรกโค้งเดียวนี้รถคันนำก็ทิ้งห่างไปไกลแล้ว (แต่ยังเห็นฝุ่นอยู่ ๕๕) ซ้ายมือของภาพจะเป็นทิศเหนือ ด้านขวาเป็นทิศใต้ ตอนบนเป็นทิศตะวันออกและอัศจรรย์หลักตั้งอยู่ทิศตะวันตกทางด้านล่างของภาพ เราจะแบ่งโค้งหลักออกเป็น 8 โค้งด้วยกันเพื่อให้เข้าใจภาพสนามแข่งซึ่งมีระยะทางรวมทั้งสิ้น 3.5 กม. สนามแข่งรถเอเซียน่า พัทยา 1 โค้งก่อนสุดทางตรง 2 โค้งก่อนถึงแฮร์พิน ,โค้งแฮร์พิน(ปลายแหลม) 3 โค้งตัวยูทางเหนือ 4 โค้งตัวเอส 5 โค้ง irc 6 โค้งตัวยูด้านตะวันออก 7 โค้งก่อนอัศจรรย์ทิศใต้ 8 โค้งก่อนเข้าทางตรง แหม เสียดายจังครับ ครั้งแรกตั้งใจว่าเที่ยวนี้จะเขียนทีเดียวแข่งไปสามสนามเลยแต่ไหงเขียนไปเขียนมายาวเหยียดเลย ก็คงต่อคราวหน้าดีกว่านะครับ คราวนี้ก็เอาแค่พ้นโค้งที่หนึ่งมาได้อย่างที่เห็นนั่นแหละ ครั้งหน้าค่อยมาขยับกันต่อก็แล้วกัน อย่างไรเสียขับรถก็ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษนะครับ ยิ่งฝนตกถนนลื่นนี่นักแข่งก็เอาไม่อยู่เหมือนกัน นักแข่งจะเก่งก็เฉพาะในสนามเท่านั้น เพราะมีการฝึกซ้อมจนจำโค้งจำรอบและจุดที่จะเร่งจะถอนจะเบรคได้ไแม่นยำ คงไม่มีใครขับบนถนนทุกวันจนคล่ีองเป็นสนามแข่งละมัง เพราะสภาพแวดล้อมก็ไม่ใช่แล้วครับ ขอให้มีความสุขกับการงาน มาสติกับการดำรงชีวิต และใช้ความคิดให้ถื่ถ้วนกับการร่วมในสังคมทุก ๆคนครับ ขอบคุณทุก ๆท่านที่ติดตามอ่านและขอให้โชคดีมีความสุขกันทุกคนครับ สวัสดี เรื่องราวของน๋ำผึ้ง ที่มา พร้อมภาพและวีดีโอ ที่รวบรวมได้สมบูรณ์แบบ คลิ๊ก บล็อกเรื่อง ‘น้ำผึ้ง’ หนังสือพ็อคเก็ตบุ้คที่พลาดไม่ได้ ที่ซีเอดบุ้คส์ เกี่ยวกับความรักกระจุ๋มกระจิ๋มที่สุดแสนอบอุ่นในครอบครัวที่เต็มไปด้้วยความรัก และนำมาพรรณนาเป็นร้อยกรองที่แสนอ่อนหวานกินใจ เขาปลูกบทกวีบนกลีบดอกไม้ โดย สิริพันธุ์ สุนทรวิจิตร จากแพรว สำนักพิมพ์ ดอกไม้บาน ประสบการณ์ทางดวงตา ความรักยืนนาน ประวัติการณ์ของหัวใจ * นักเขียนบางท่านอาจพยักหน้าหงึกหงัก เห็นด้วยที่ว่า การเขียนหนังสือหนึ่งเล่มนั้น บางครั้งการตั้งชื่อหนังสือ ยากกว่าหลายเท่า.... * ทีแรก หนังสือเขาปลูกบทกวีบนกลีบดอกไม้ เกือบจะชื่อว่า เรื่องรักบนกลีบดอกไม้ แต่เกรงคนอ่านจะคิดว่าฉันเขียนเรื่องแนวอีโรติก เลยตั้งชื่อเสียใหม่ ซึ่งกลายเป็นว่า ผู้อ่านบางคนกลับเข้าใจว่าหนังสือเล่มนี้เป็นรวมบทกวีไปเสียนี่... * หลายคนบอกว่าหนังสือเล่มนี้ หายากกว่าหากล้วยแขก เพราะถึงแม้จะเป็นหนังสือออกใหม่ ก็ยังมีขายไม่กี่ร้าน (T_T) ครั้งที่ 1) * หนังสือเล่มนี้ ดูท่าว่าต้องโด่งดังมาก เพราะแม้หนังสือจะวางแผง และวางขายในงานสัปดาห์หนังสือฯครั้งล่าสุดอย่างเอิกเกริก แต่น้องพนักงานอมรินทร์คนหนึ่งที่ฉันรู้จักบอกฉันว่า "หนูไม่เคยได้ยินชื่อหนังสือเล่มนี้มาก่อนเลยพี่... " (T_T) อีกรอบ ) * คนแรกที่ได้อ่านต้นฉบับคือพ่อของฉัน พ่ออ่านแล้ววิจารณ์ตรงๆว่า ไม่ได้เรื่องสักนิด... ได้ยินแล้วใจแป้วเหมือนดอกไม้โดนแดดเมษาแผดเผา * หลังจากต้นฉบับพิมพ์เป็นรูปเล่ม มีลูกศิษย์ท่านหนึ่งของพ่อโทรมาบอกพ่อว่าอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วน้ำตาไหล ... * พ่อแจ้งเรื่องเล่าจากลูกศิษย์ท่านที่ว่าให้ฉันทราบ ฉันจึงได้รู้ความลับอีกอย่างว่า พ่ออ่านหนังสือเล่มนี้ไปหลายรอบแล้ว และกำลังจะอ่านซ้ำอีกรอบ เพื่อพิสูจน์ว่าทำไมลูกศิษย์ตนถึงน้ำตาไหล * เรื่อง 'คำให้การของดอกมะลิ' เป็นเรื่องที่เพื่อนๆผู้อ่านแจ้งว่าอ่านแล้วสะเทือนใจมากที่สุด * เพื่อนผู้อ่านอาจไม่ทราบว่า ตอนเขียนต้นฉบับ คนเขียนก็เสียน้ำตาระหว่างเขียนเรื่อง คำให้การของดอกมะลิ เช่นกัน ( ถึงอย่างนั้นยังฟอร์มจัด พาลไปโทษพัดลมและอากาศว่า ใครนะมาผัดกระเพราเอาตอนตีสาม ทำเอาน้ำหูน้ำตาไหลหมด...) * ดอกไม้ในสวนยังคงดำเนินชีวิต ตูม บาน และร่วงโรยตามวิถีของมัน ตัวหนังสือที่ถ่ายทอดเรื่องราวของเหล่าดอกไม้ในสวน ยังโลดแล่นในหน้ากระดาษ รอคอยให้ใครสักคนได้ทำความรู้จักกับพวกมัน ทีละบรรทัด ทีละบรรทัด และแน่นอนความรักที่เป็นแรงบันดาลใจ เป็นพลังขับเคลื่อน และเป็นน้ำหล่อเลี้ยงของทุกๆดวงดอกไม้ในสวน ยังคงดำรงอยู่เพื่อทำนุบำรุงหัวใจคนปลูก และทุกคนที่พ้องพานกับตำนานรักในสวนนี้ อ่านรีวิวหนังสือเล่มเดียวกันนี้ได้ ที่บล็อกต่อไปนี้ แนะนำหนังสือเขาปลูกบทกวีบนกลีบดอกไม้ โดยรักแรกคลิก รีวิวหนังสือเขาปลูกบทกวีบนกลีบดอกไม้ โดยคุณกะว่าก๋า รีวิวอบอุ่นโดยคุณพ่อลูกหนึ่ง คนเดียวกับนักเขียนผู้มีดวงตาธรรมมะและพลังคิดสร้างสรรค์ รีวิวหนังสือเขาปลูกบทกวีบนกลีบดอกไม้ โดยคุณกลิ่นดอย รีวิวเรียบง่ายแต่งดงาม โดยชายหนุ่มผู้เข้าใจในรัก และบัญญัตินิยามความรักในแนวทางของเขาเอง ดอกไม้บาน ประสบการณ์ทางดวงตา ความรักยืนนาน ประวัติการณ์ของหัวใจ บทประพันธ์งดงามจากเพื่อนบล็อกคนหนึ่ง คลิ๊ก Love At First Click   Create Date : 10 พฤษภาคม 2554 80 comments Last Update : 1 มิถุนายน 2555 14:07:32 น. Counter : 4048 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีนะจ่ะ วันนี้เหนื่อยมากเลยไปทำบัตรประชาชนเสียค่าทำตั้ง20บาทแพงมากอะ อิอิ แล้วก็ไปเปิดบัญชีธนาคาร อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 10 พฤษภาคม 2554 17:26:53 น.

เราตะวันพูดจ่ะ แต่คุณfind me pr น่ารัก อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 10 พฤษภาคม 2554 17:42:32 น.

คุณน้อง เพลงเพราะดีนะ พี่ไม่เคยได้ยิน เดียวต้องมาอ่าน ยาว ต้องอ่านนานหน่อยนะ พีว่าเขียนหลายๆตอนดีกว่าจะได้ตามอ่านทันน้า ขนมที่ไปฝากอร่อยดีนะ แต่พี่ชอบที่เป็นคล้ายๆ ถ้่วทุบนะ เรียกว่า เต้าโข่ง ไม่เห็นมีขายนะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 10 พฤษภาคม 2554 18:42:58 น.

ฉับพลันก็นึกได้แล้วตัดสินใจ ดำฝุ่นไปตามลำฝุ่นที่เห็นลอยขึ้นมาเป็นลูก ๆนั่นแหละ น่ากลัวจริงๆนะ คุณน้องใจกล้ามากเลย ขับไปทั้งๆที่มอง ไม่เห็นนะ เห็นภาพถนน ก็ว่าทำเสียน่าอันตรายมากเลย คนทีจะเข้าไปแข่งต้องไม่ธรรมดานะ คุณน้องเก่งทีเดียวนะ อ้อไว้ชมว่า เก่งทีสุดเวลาได้รางว้ลไง   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 10 พฤษภาคม 2554 18:59:03 น.

เข้ามาขับโชว์ตัวก่อนนะคะ รถคันใหม่ของเรา 1600 ซีซีจ๊ะ ว้าววว สนามฝุ่นตลบเชียว สงสัยต้องถอนตัวซะแล้ว เปิดประทุนมาซะด้วยสิ เพลงสนุกดีค่ะ   โดย: jamaica 10 พฤษภาคม 2554 19:10:57 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ แต่ติดไว้ก่อน วันหลังตามมาอ่านนะคะ :)   โดย: น้ำค้างเดือนหก 10 พฤษภาคม 2554 21:34:29 น.

มาส่งเข้านอนจร้าาาาา พ่อนักแข่ง อิอิ   โดย: Megeroo 10 พฤษภาคม 2554 21:38:10 น.

ลืมบอกว่า ฝันดีนะคะ เพลงก็เพราะด้วย   โดย: Megeroo 10 พฤษภาคม 2554 21:39:30 น.

แข่งรถหรือเขียนมาราธอนค่ะนี่ เหมือนพี่น้อยเลยค่ะ น่าจะเขียนหลายๆตอน โหย...ฝุ่นตลบไปหมด ไว้ให้ฝุ่นหายไปก่อนนะคะ เขียนยาวมากติดไว้ก่อนนะ พรุ่งนี้จะมาอ่านค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 11 พฤษภาคม 2554 1:41:31 น.

สว้สดี คุณน้อง ตี่นแต่เช้าเชียว ที่บ้านพี่เตอร์กีเหลือตัวเดียว คงต้องเอาไว้ ทำพันธ์นะ น้องกิน KFC ก่อนก็ละกันนะ ไปน้่งข้างลำธาร ดีมัย พีว่าดีนะ น้องจะได้เลิกขับรถแข่ง พี่ละกลัวจริงๆๆ ม้นน่ากล้วทุกตอนเลย ดูซิฝุ่นตลบก็ขับไปเหมือน คนตาบอด พี่มีสี่ตายังขับชนตันไม้เลย อ้าวพูดเรื่องนี้มีเรื่องเล่าอีก ว้นหนี่งฝนตก พายุแรงมาก พีกลับถึงถนนตรง ทางเข้าบ้าน ทุกทีมองไปตรงๆก็ไม่มีอะไร วันนั้นราวๆสามทุ่ม มืดแล้ว อ้าวแล้วทำไมเหมือนมีต้นไม้ เรียงเป็นแถวปิดถนน แล้วบ้านพีไปไหน โทรไปบ้านว่าเรา ย้ายบ้านหรือ คุณพ่อบ้านบอกไม่ได้ย้าย พีออกไปทีถนนใหญ๋ แล้วขับเข้ามาใหม่ก็เจอตันไม้เล็กๆต้่่งเป็นแถวเต็มถนน เอ บ้านเราไปไหน นีกว่าถูกผีหรอก จริงๆนะ ไม่กลัวแล้วขับรถใส่เลย ราวๆ 30 ไมล์ได้ เป็นไงเป็นกัน โครม........ เสียงด้งแหะ ลองไปดูหน่อย อ้าว ต้นสนใหญ่มันหักมา แล้วพวก ก้านสนตั้งเป็นเหมือนตันเล็กๆเรียงเป็นแถว อ้อ บ้านเราอยู๋หล้งตันสนนีื รถอ้าปากค้างเลย ตาก็แตก ทุกคนที่อยู่หลังตันสนนี้ ต้องจอดรถแถวๆ นี้แล้วเดินกลับบ้าน .... เช้าก็เดินมาเอารถ รถเสียโฉมแต่ยังขับไปทำงานพอใหว ซ่อมไปเกือบพันเหร๊ยญ....คิดว่าผีหรอก ราคาแพงสำหรับความคิดนี้นะ..   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 11 พฤษภาคม 2554 6:54:34 น.

สวัสดีพี่น้อยครับ แหมไก่เหลือตัวเดียวไม่ยอมให้เก็บไว้ทำพันธ์ ถ้าเป็นไก่ตัวเมียก็ต้องเฝ้า ฝาละมีพี่ลี ให้ดี ดีนะ เอิ๊ก เอิ๊ก แล้วที่บอกว่ารถ อ้าปากค้างเลย ตาก็แตก แล้วพี่น้อยเหวอ ด้วยไหมจ๊ะ ๕๕๕๕๕ ขอบคุณนะพี่น้อย ที่ทำให้ได้บริหารกราม และปอดแต่เช้า ๕๕๕   โดย: find me pr 11 พฤษภาคม 2554 7:43:09 น.

แหม คุณน้องนี่น่าดูนะ ไม่ว่าจะเขียนอะไร ก็มีเรื่องให้พี่ห้วเราะเสียงด้งจนได้ ดีเหมือนกันจะได้อายุยืนไง   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 11 พฤษภาคม 2554 10:35:49 น.

อิอิ เราไม่ซนเราเป็นเด้กดี อิอิ ทำงนอ่างมีความสุขนะจ่ะ อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 11 พฤษภาคม 2554 14:32:52 น.

เรียบเรียงเรื่องราวเรื่องได้น่าอ่านมากค่ะ อ่านแล้วตื่นเต้นตามไปด้วย เหมือนหลุดเข้าไปอยู่ในสนามด้วย จะติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ *** ถ้าคุณ find me pr เกิดเดือนกรกฎาคม *** ก็เกิดเดือนเดียวกันเลยค่ะ แต่ว่า นู๋ kimm เกิดก่อน 3-4 วัน นะคะ ส่วนปีเกิดนั้น มิอาจเทียบพี่ท่านได้ ....ผู้น้อยขอคารวะค่ะ....   โดย: nittya_kimm08 11 พฤษภาคม 2554 17:19:30 น.

พักเที่ยงเลยแว๊ปมาอ่านค่ะ เขียนได้สนุกมาก ถึงจะฝุ่นเยอะ ก็น่าติดตาม แต่ก็หวาดเสียวตอนที่มองไม่เห็นอะไรก็ยังขับต่อนี่ล่ะ เพิ่งจะรู้นะนี่นักแข่งด่าเก่งมากกกกกกกก ขอบคุณสำหรับกาแฟนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 11 พฤษภาคม 2554 18:19:22 น.

สวัสดียามเย็น ๆนะคะ หอบฝนมาฝากค่ะ ตอนนี้บ้านแม่หมูมืดครื้มมาก ๆค่ะ   โดย: jamaica 11 พฤษภาคม 2554 18:27:18 น.

บรรยากาศการแข่งขันเมื่อวันวาน แม้ผ่านมานานปี แต่ยังชวนลุ้นระทึก แบบนี้ถ้าได้เกาะขอบสนาม คงจะเป็นความทรงจำที่ยากจะลืม   โดย: ร่มไม้เย็น 11 พฤษภาคม 2554 21:58:02 น.

คุณไพโรจน์จำเหตุการณ์ได้เยอะนะครับ เล่าอย่างละเอียดเลย ผมสนใจเรื่องแข่งรถไม่มากครับ ไม่เคยชมของจริง ถ่ายทอดสดในทีวีก็ไม่เคยชม อาจจะเป็นคนขับรถธรรมดา ไม่เร็ว รวมทั้งไม่ค่อยรู้เรื่องเครื่องยนต์ ซื้อรถมาอย่างไร ก็ไม่เคยปรับแต่ง แม้แต่สีก็ไม่เคยพ่นใหม่ ปกติให้ศูนย์โตโยต้าดูแลโดยตรงครับ   โดย: yyswim 11 พฤษภาคม 2554 22:24:44 น.

ตื่นหรือยังคะ เอากาแฟมาฝากที่ใต้ต้นมะพร้าวริมชายหาดยามเช้าค่ะ   โดย: jamaica 12 พฤษภาคม 2554 7:54:22 น.

สว้สดีคุณน้อง ว้นนี้ไม่รู้จะมาพูดอะไรให้พีห้วเราะอีกล่ะ คอมหลวงไปซ่อมแล้ว ตอนนี้ใช้คอมน้อยอยู่ อิ อิ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 12 พฤษภาคม 2554 8:09:14 น.

แวะมาบอกว่าฮามากกับรูปร่มกางบังแดดให้รถ คิดได้ไงคะ คุณ find me pr ชอบรถหรือคะ เห็นเขียนเกี่ยวกับรถบ่อยๆ ขอบคุณที่โพสต์เรื่องราวจากบล็อกเราไว้ท้ายเอนทรี่ด้วยนะคะ   โดย: Love At First Click 12 พฤษภาคม 2554 10:24:47 น.

สวัสดีค่ะคุณไพโรจน์...รับสุขหายไปนาน มีธุระนิดหน่อยคุณไพโรจน์สบายดีนะคะ สนามแข่งรถยังกรุ่นด้วยความทรงจำที่น่าประทับใจเสมอนะคะ   โดย: รับสุข 12 พฤษภาคม 2554 12:52:49 น.

แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: คุณยาย ชะอุ่มศรี (forgetmenot_ok ) 12 พฤษภาคม 2554 13:11:24 น.

ลูกชิ้นกรามบวม เห็นภาพเลยค่ะ โชคดีที่ร้านไม่ตั้งชื่อว่า ร้านลูกชิ้นกรามบวม เพราะลูกค้าคงไม่กล้าเข้าไปลองกิน   โดย: Love At First Click 12 พฤษภาคม 2554 16:29:15 น.

ถ้าจะโดนสะกดจิตจริงๆ สงสัยจะเมาฝุ่นนะคะนี่   โดย: ข้ามขอบฟ้า 13 พฤษภาคม 2554 4:00:36 น.

สว้สดีค่ะคุณน้อง นกยูงบ่ มีนะ แต่มีคนไทยเลี่ยงเป็นสิบๆต้วนะ แต่เมืองร้อน บ้านพี่มีแต่ยุ่งแต่ไม่มากนะ แปลก นานๆเจอที เย็นๆนั่งชมเดือน สบายเลย ยิ่งคนดืมเบียร์นะ ดีมาก ก่อนบ้านพีเพ่ือนพี่ลี มานั่งดี่มเบียร์กันจนสว่าง ตอนนี สว ไม่มากันนานแล้ว ส้งขารแต่ละคนแก่เบียร์ เหล้าเป็นไงน้องก็รู้ จากไปบ้างแล้วก็มี   โดย: newyorknurse 13 พฤษภาคม 2554 5:59:22 น.

พี่น้อยครับ ดอกเชอร์รี่ที่พี่น้อยจิ๊กมาจากสวนบ้านคุณกาญนี่ผมเพิ่งบอกว่าเหมือนตัวการ์ตูน ใส่รองเท้าโต ๆ ๕๕๕ ดูอีกทีเป็นนกยูงก็ได้นะ เท้าโตเชียว เอามาบอกเขาหรือปล่าว ๕๕ ผิดศีลนะ บาปจ้าาา   โดย: find me pr 13 พฤษภาคม 2554 6:42:29 น.

มา ส่งความสุขพร้อมกาแฟยามเช้า ๆนะคะ วันนี้ทามมายไปเยี่ยมเช้าจังเลยคะ (ตั้งกะพระยังไม่บินเลย)   โดย: jamaica 13 พฤษภาคม 2554 6:52:47 น.

คอมเม้นก็เต็มแล้วคนน่ารัก555+ไม่รู็มายังแต่ตะวันมาแล้ว ไม่มีคนจิ๊กเลยอะ เซ็ง   โดย: ตะวันเจ้าเอย 13 พฤษภาคม 2554 13:24:40 น.

ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจนะคะ แต่ว่าห้ามเครียดตามนะคะ อิอิ   โดย: Megeroo 13 พฤษภาคม 2554 22:24:59 น.

เจ้าของบ้านใจดีจ้ะ เข้าใจเปรียบเทียบดีน๊อ หลับฝันดีนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 13 พฤษภาคม 2554 22:46:24 น.

มาส่งเข้านอนค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ   โดย: nittya_kimm08 14 พฤษภาคม 2554 3:19:26 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ วันนี้หยุดหรือเปล่าคะ   โดย: jamaica 14 พฤษภาคม 2554 6:43:02 น.

ขนมปังน้ำผึ้งจากคุณพี่หวานซะมากมาย แม่หมูกลัวความหวานค่ะ แพ้มดที่มาขึ้น Blog ด้วยสิ เล่น Blog แป๊ปเดียวฝีมือพัฒนาไปไกลจังเลย ขอให้มีความสุขมาก ๆอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: jamaica 14 พฤษภาคม 2554 7:31:42 น.

สวัสดีค่ะ...วันหยุดแล้วไปเที่ยว+พักผ่อนให้มีความสุขนะคะ   โดย: รับสุข 14 พฤษภาคม 2554 7:34:17 น.

มาแต่เช้าเลยนะคะ megeroo มาจาก หมูเกเร เมเกรู เรียกเราว่า หมูเกเรก็ได้นะคะ เครียดวันละนิด จิตแจ่มใส 555   โดย: Megeroo 14 พฤษภาคม 2554 9:03:20 น.

555+++ ทัทกายยามเย็ฯนะจ่ะ ตะวันจะไม่มีเวลาเข้าบล็อกแล้วยังไงช่วยมาเยี่ยมบล็อกตะวันบ้่างนะ 555+++ โรงเรียนเปิดแล้วววว เซ็งเป็ด ปวดตับสะเทือนไต   โดย: ตะวันเจ้าเอย 14 พฤษภาคม 2554 16:33:28 น.

ได้หยุดยาวถือโอกาสไปทำให้กระเป๋าเบาลง..ที่ไหนบ้างหรือเปล่าคะ สำหรับป้ากุ๊กจะหยุดสั้นหยุดยาวก็อยู่เหย้าเฝ้าบ้านค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 14 พฤษภาคม 2554 19:39:18 น.

เอาขนมหวานมากฝาก แล้วเผื่อมดด้วย   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 14 พฤษภาคม 2554 20:30:44 น.

ลงไปทำอะไร งงจ่ะ มันคืออะไรจ่ะ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 14 พฤษภาคม 2554 21:32:17 น.

ตะวันอยู่บ้านจ่ะ วันนี้ตะวันไปซื้อของเครื่องมือการเรียนอ ิอิ ครึ่งวันแหน่ะ เซ็งเนอะโรงเรียนเปิดหล่ะ อดทำมาหากิน   โดย: ตะวันเจ้าเอย 14 พฤษภาคม 2554 21:33:12 น.

ใครว่าเราดื้อล่ะคะ แค่................ นิสสสสนึง 5555 ไปทำบุญมาเอาบุญมาฝากนะคะ   โดย: Megeroo 14 พฤษภาคม 2554 21:37:09 น.

เอ พี่เกิดเดือนกรกฏาคมหรอคะ เกิดเดือนเดียวกันเลยคะ คนเกิดเดือนนี้หน้าตาดีทุกคนเนาะ 555   โดย: Megeroo 14 พฤษภาคม 2554 21:40:51 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะคะ   โดย: jamaica 15 พฤษภาคม 2554 7:34:26 น.

สว้สดีวันอาทิตย์ค่ะ คุณน้อง   โดย: newyorknurse 15 พฤษภาคม 2554 7:42:55 น.

มาส่งเข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: Megeroo 16 พฤษภาคม 2554 0:05:10 น.

ขอโทษด้วยนะคะ หาย(หัว)ไปเลย 555 พอดีติดธุระด้วย ภูมิแพ้กำเริบด้วย มาพร้อมกันเลย เตรียมรับแทบไม่ทัน ตอนนี้ก็โอเคแล้วค่ะ ลุยต่อ ขอบคุณสำหรับกาแฟนะคะ กลัวไม่อิ่มทีเดียวสองถ้วย   โดย: ข้ามขอบฟ้า 16 พฤษภาคม 2554 18:10:48 น.

สวัสดีค่ะ มาตั้งจิต.....คิดดี พูดดี ทำดี ในดิถีมิ่งมงคลกันนะคะ   โดย: ร่มไม้เย็น 17 พฤษภาคม 2554 22:03:40 น.

สว้สดีค่ะ โมทนาบุญด้วยค่ะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 17 พฤษภาคม 2554 22:45:13 น.

โมทนาบุญด้วยค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 17 พฤษภาคม 2554 23:05:59 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณพี่ ที่บ้านแม่หมูฝนกำลังโปรยเลยค่ะ บ้านคุณพี่ตกมั๊ย ลุยฝนไปทำงานกันหน่อยเนาะ (แม่หมูอนุโมทนาบุญแบงค์ม่วงด้วยนะคะ)   โดย: jamaica 18 พฤษภาคม 2554 6:27:10 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายแต่เช้าค่ะ   โดย: Love At First Click 18 พฤษภาคม 2554 8:38:16 น.

คุณพี่ส่งใครไปทวงสัญญาแม่หมูคะ ยอมค่ะยอมยกธง แม่หมูไม่สู้ค่ะ หุหุ   โดย: jamaica 18 พฤษภาคม 2554 11:00:07 น.

สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ   โดย: รับสุข 18 พฤษภาคม 2554 11:17:50 น.

ไปทวงสัญญา คุณน้องแม่หมู พีไปช่วยแม่หมูแล้ว   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 18 พฤษภาคม 2554 18:06:47 น.

บล็อกยาวเหยียดเลยนะคุณอา ... ไม่ได้แวะมาหลายวัน ... ไล่สายตาผ่านตัวอักษรแล้วปวดตับเลยค่ะ แปะ แปะ แปะโป้งไว้ก่อนนะค่ะ นอนหลับฝันดีค่ะ ฟิ้วววววววววววววว   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 18 พฤษภาคม 2554 19:23:30 น.

เพลงพี่แจ้ เพราะดีค่ะ มีรุ่นพี่เขาเล่าให้ฟังว่า ยุคนั้นแจ้ดังมากเลย ปิดวิกที่แดนซ์กันร้องเท้าแตะกระจาย   โดย: เด็ก(อยาก)แนว 18 พฤษภาคม 2554 20:11:43 น.

โดย: Megeroo 18 พฤษภาคม 2554 20:36:59 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์นะคะ แม่หมูชอบใจพี่น้อยถือปืนมากมายค่ะ ฝันดีนะคะคุณพี่find me pr   โดย: jamaica 18 พฤษภาคม 2554 20:56:53 น.

วันนี้ไปโรงเรียนเราต้องตืนแต่เช้า 55++ ไปวันแรกอ.สั่งงานเลยอะ เซ็งเป็ดดดดดด   โดย: ตะวันเจ้าเอย 18 พฤษภาคม 2554 21:48:20 น.

กาแฟ & Cake พร้อมเสริ์ฟแล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันอยู่เสมอนะคะ   โดย: nittya_kimm08 19 พฤษภาคม 2554 4:45:10 น.

สว้สดีค่ะ คุณน้อง เมือวานดุไปหน่อย ว้นนีัมาง้อ นะ นะ นะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 19 พฤษภาคม 2554 5:50:13 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณ find me pr   โดย: Love At First Click 19 พฤษภาคม 2554 14:23:51 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ ฝนมาแล้ววววว   โดย: jamaica 19 พฤษภาคม 2554 17:17:22 น.

โดย: Megeroo 19 พฤษภาคม 2554 20:35:05 น.

ทักทายนะจ่ะ ทำอะไรอยู่หรอ นอนยังมาบอกฝันดี   โดย: ตะวันเจ้าเอย 19 พฤษภาคม 2554 20:47:38 น.

มาดูเด็ก ๆเค้าซิ่งกันหน่อย ฝันดีนะคุณfind me pr   โดย: คุณยาย ชะอุ่มศรี (forgetmenot_ok ) 19 พฤษภาคม 2554 20:59:29 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ แต่คงจะหลับปุ๋ยไปนานแล้ว งั้นก็ไม่กวนเวลานอนแล้วค่ะ หลับฝันดีนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 20 พฤษภาคม 2554 0:04:50 น.

อ้าว...มือตก ภาพไม่ขึ้นเลย เอาใหม่ค่ะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 20 พฤษภาคม 2554 0:06:01 น.

อากาศร้อนๆ ทานขนมเย็นๆน้า สุขภาพแข็งแรงนะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 20 พฤษภาคม 2554 7:45:23 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณพี่find me pr ชอบมากมายกับดอกกุหลาบที่นำไปฝากจร้า แม่หมูมาส่งแรงใจช่วยทำงานนะคะ   โดย: jamaica 20 พฤษภาคม 2554 8:13:02 น.

Good morning ka K. Find me pr.   โดย: Love At First Click 20 พฤษภาคม 2554 8:29:56 น.

สวัสดีค่ะคุณ pr.ทำอะไรอยู่น๊อ?สบายดีนะคะ   โดย: รับสุข 20 พฤษภาคม 2554 8:48:32 น.

สวัสดีค่ะ เอ่...ก็ไม่ได้นอนดึกนะคะ ดูเวลาผิดหรือป่าวค่ะ เวลาที่คอมเม้นท์เวลาที่เมืองไทยนะ สุขสันต์วันหยุดนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 21 พฤษภาคม 2554 2:05:21 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณพี่ find me pr มาส่งกำลังใจช่วยทำงานนะคะ   โดย: jamaica 21 พฤษภาคม 2554 7:23:21 น.

แปะรูปผิดค่ะ แปะใหม่นะคะ อิอิ   โดย: jamaica 21 พฤษภาคม 2554 8:03:46 น.

มีความสุขว้นเสาร์ อาทิตย์นะคะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 21 พฤษภาคม 2554 8:30:21 น.

เซ็งมากเลยวันนี้เล่นเพิ่งเล่นได้จ่ะ ไม่ติดทั้งวันเลย ฝนตกด้วยอะ 555+ เปิดเทอมการบ้านเยอะมากกกกกกก แล้วคุณสบายดีมั๊ยจ่ะ อิอิ   โดย: ตะวันเจ้าเอย 21 พฤษภาคม 2554 21:23:33 น.

ง่วง ง่วง ง่วง ง่วงแล้ว นอนก่อนนะคะ   โดย: Megeroo 21 พฤษภาคม 2554 23:09:17 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณพี่ find me pr แม่หมูแวะมาเยี่ยมทักทายกับวันหยุดสบาย ๆของคุณพี่นะคะ   โดย: jamaica 22 พฤษภาคม 2554 14:57:44 น.