กลับเข้าสู่ภายในตัวเอง สองสามวันมานี้ฉันเริ่มสังเกตตัวเองว่า ฉันเริ่มตกอยู่ในภาวะระแวงในความสัมพันธ์ การที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับคนนั้นคนนี้เป็นเวลานาน ๆ หรือบ่อยครั้ง นั่นแปลว่ามันมีโอกาสเสี่ยงต่อการทำร้ายกันเช่นกัน ไม่ใช่เสี่ยงต่อการที่คนอื่นจะทำร้ายเราฝ่ายเดียว แต่มันเสี่ยงที่เราจะไปทำร้ายคนอื่นด้วยเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม เพราะความระแวงในความสัมพันธ์มันเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันสร้างช่องว่างและระยะห่างโดยอัตโนมัติ ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเรียกว่าเป็นสัญชาตญาณหรือเปล่า แต่สำหรับฉันพื้นที่ว่างนี้แหละที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย และทำให้ฉันได้กลับมาอยู่กับตัวเอง ไม่ได้คุยกับเพื่อนเสียงดังตามโต๊ะอาหาร แต่กลับมานั่งคุยกับตัวเองในยามเงียบสงัด ฉันสังเกตได้ว่าเพื่อนที่เราสามารถคบกันได้นาน ๆ และสามารถมองตากันอย่างเข้าใจ กลับไม่ใช่เพื่อนที่เราเจอหน้ากันทุกวัน ไม่ใช่เพื่อนที่เราทำงานด้วยกันทุกวัน หรือทำตัวติดเป็นปาท่องโก๋ แต่กลับเป็นเพื่อนที่มีปฏิสัมพันธ์ที่เกิดมาจากมิตรภาพภายในทั้งสิ้น แม้จะอยู่ต่างทิศต่างที่แต่เรามักโคจรมาพบกันเสมอยามเพื่อนต้องการ ไม่ว่าจะทุกข์ใจหรือสุขใจ หรือแม้ว่าเราจะไม่ได้สบตากัน แต่คลื่นของมิตรภาพมันส่งสัญญาณกระตุ้นให้เกิดความคิดถึงและห่วงใยกันเสมอ อย่าพึ่งแปลกใจและตั้งคำถามว่าฉันเริ่มเปลี่ยนไปหรือกำลังหายไปไหน ฉันแค่เขยิบออกมาเพื่อให้มองเห็นช่องว่างขึ้นอีกนิดหน่อย และฉันถือโอกาสนั้นเพื่อที่จะกลับมาอยู่ภายในตัวเอง และนั่นแปลว่าฉันกำลังรักษาความสัมพันธ์ของเราไว้เพื่อให้เธอระลึกถึง คิดถึงบทความตอนหนึ่งในหนังสือเรื่อง The Prophet (ปรัชญาชีวิต) ของคาริล ยิบราล จงรักกันและกันแต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก และขอให้ความรักนั้นเป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหว อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้ และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนห่างกัน และต้นโพธิ์ต้นไทรก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้ บ่ายสามโมง 30 เม.ย. 2551   Create Date : 30 เมษายน 2551 12 comments Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 2:47:41 น. Counter : 658 Pageviews. Share Tweet

ความสัมพันธ์มันซับซ้อน   โดย: Summer Flower 30 เมษายน 2551 23:02:55 น.

ถึงงานจะยุ่ง ก็ยังอัพบล๊อคได้ เจ็งมาก อิอิ ก่อนถึงวันศุกร์ ก่อนที่จะได้พัก...สู้เต็มที่เลยนะ กำลังใจมีให้เสมอจ้า ปล.เชลซี 3-2 แงๆๆ   โดย: พิม IP: 222.123.186.108 1 พฤษภาคม 2551 4:32:12 น.

ความระแวงคงเป็นเหมือนดั่งสนิม ในเนื้อความสัมพันธ์ เป็นหน้าที่ของเจ้าของความสัมพันธ์ ปัดป้องรักษาให้แวววาว.. ขอบคุณที่คัด The Prophet มาให้อ่าน...   โดย: ขาวงา IP: 118.174.116.96 2 พฤษภาคม 2551 1:40:44 น.

เพื่อนห่างๆ ที่ติดต่อกันได้ทางโทรจิตเขาเรียกว่า มิตรภาพไร้พรมแดน เพื่อนที่เจอกันทุกวันบางคนก็ต้องรักษาระยะห่างเหมือนกันครับ เพราะบางคนนั้นพอสนิทมากๆ ก็ไปลดตรงส่วนของความเกรงอกเกรงใจลงไป   โดย: ความสุขเล็กๆ 3 พฤษภาคม 2551 15:53:01 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่   โดย: อุ้มสี 4 พฤษภาคม 2551 1:56:17 น.

ขอบคุณระยะห่าง ที่เราต่างรักษามันไว้ได้ดี .. ขอบคุณที่เรามีปืนคนละกระบอก ... เดือนหน้าปิดงบเสร็จ แกเสร็จฉ้านแน่ ..อิอิ เด๋วจะให้พาไปเที่ยวนะจ๊ะที่รัก .. คิดถึงเพื่อนมากมาย .. ไม่สบายเพิ่งดีขึ้นวะ เปงทอลชิลอักเสบ (ยังไม่ยุบ) แต่ต้องท่อสังขารอันโรยรามานั่งทำงานยันเที่ยงคืนเกือบทุกวัน วันนี้ฝนตกอากาศเหงาๆ เปิดเพลงเพราะฟังนั่งปั่นงานอันก่ายกอง แล้วก็อดคิดถึงแกไม่ได้ เลยแวะเวียนมาอ่านบทความดีๆ ที่คัดสรร มาจากก้นบึ้งของความรู้สึกแก .. ประทับใจจัง ช่วยให้มีแรงทำงานต่อไปได้อีกมากมาย   โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:07:58 น.

//i307.photobucket.com/albums/nn300/jak_ka_jee12/11-03-08_1243.jpg แวะเอามาฝาก ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า นะ   โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:19:35 น.

โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:25:18 น.

ได้แว้วว เก่งเหมือนกันนี่เรา 555 กว่าจะได้ คงจาจำมันได้นะ   โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:28:23 น.

มันฝากบอกมาว่า.. เมื่อไหร่จะได้เพื่อนเพิ่มอีก ..   โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:30:50 น.

อันนี้แถมมา .. ฝากมาแปะไว้หน่อย .. มีคนบอกว่าฉันเหมือนคนที่ซ่อนอยู่หลังตุ๊กตา (ไม่ใช่หน้าตานะ น่าจะนิสัย)   โดย: พีช IP: 124.121.110.116 11 พฤษภาคม 2551 16:33:09 น.

บางครั้ง.. การที่เรามีเวลาว่าง หรืออยู่คนเดียวเพียงลำพัง มันก็ทำให้เรานั้น ได้คิด.. ได้ทบทวน.. สิ่งที่เราได้จากความเงียบงัน นั่นคือคำตอบของช่วงเวลาหนึ่ง หากความสุข.. ได้เข้ามาบดบังความทุกข์โดยสิ้นเชิง เชื่อได้ว่า.. คำตอบของช่วงเวลานั้น คงมิอาจเกิดขึ้นได้กับเธอเลย งงมั๊ย.. เข้าใจป่าว เข้าใจแล้วก็โทรมาบอกด้วยนะ เพราะป๊อปงงไปหมดแล้วอะ ๕๕๕   โดย: ~~~สลัดป๊อป~~~ IP: 118.173.10.146 4 มิถุนายน 2551 22:06:02 น.

• กลับเข้าสู่ภายในตัวเอง

• อุ้มสี
• ทรงไทยเดิม
• เกศสุริยง
• จารุพิชญ์
• JinnyTent
• กะว่าก๋า
• SertPhoto
• ภาวิดา คนบ้านป่า
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com