Bloggang.com : Stand by bowky : ยิ่งรัก ยิ่งห่าง

ยิ่งรัก ยิ่งห่าง

นาน ๆ จะมาเปิดบล็อคของตัวเองขึ้นมาเขียน ดูจากเรื่องล่าสุด นี่ก็ซัดเข้าไป หก เดือนแล้ว ถ้านับกันจริง ๆ ฉันเริ่มเขียนบันทึกหน้าแรกมาตั้งแต่ ม.4 (อายุ 16) เริ่มเขียนบล็อคตอนปี 47 (เรียน ปี1 ป.โท) อุต๊ะ !!! 10 ปีแล้ว ที่ได้เขียนบล็อค และกว่าเท่าตัวที่ได้เขียนบันทึก...นานขนาดนี้ มันน่าจะการันตีได้นะว่า ฉันรักการเขียน รักการบอกเล่า โดยเฉพาะเรื่องของตัวเองมากมายขนาดไหน

วันนี้ฉันก็มีความรัก...จำได้ว่าวันแรกที่เรามองหน้า มองตาคุยกันอย่างจริงจัง ฉันบอกกับเค้าว่า "เราไม่มีทางคบกันได้นานหรอก" สายตาของเค้าดูครุ่นคิดเล็กน้อย และส่งเสียงตอบกลับมาว่า "ต้องได้สิ..." จนถึงวันนี้ มันได้จริง ๆ เราผ่านมันมาร่วม 18 เดือนแล้ว (ไม่น่าเชื่อ ก็ต้องเชื่อ)

ระยะเวลาขนาดนี้ มันทำให้เราได้เรียนรู้กันและกัน เราแสดงความเป็นตัวตนกันอย่างเปิดเผย เมื่อโกรธก็แสดงออกว่าโกรธ เมื่อน้อยใจ ไม่พอใจ หรือ แม้แต่มีความสุข เราก็แสดงออกอย่างตรงไปตรงมา จนกระทั่งมันกลายเป็นความเข้าใจ เข้าใจโดยไม่ต้องพูดอะไร เข้าใจจนรู้ว่า เราจะปฏิบัติ แสดงออก หรือเตรียมใจกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างไร เราเรียนรู้ถึงแม้กระทั่งว่าเค้าจะพูดหรือจะทำอะไรในเหตุการณ์ข้างหน้า

เค้ามักจะมีปาร์ตี้กับเพื่อน หรือเจ้านายหลังเลิกงาน เค้ามักมีธุระในวันหยุด เค้ามักมีเรื่องให้ต้องทำในช่วงเวลาที่ฉันต้องการเค้า...จากความไม่เข้าใจ ความโกรธ ความเอาแต่ใจ ความน้อยใจ ค่อย ๆ พัฒนามาเป็นความความเข้าใจ ยอมรับได้ จนเปลี่ยนมาเป็นอยู่กับตัวเองให้ได้ในวันที่ไม่มีเค้า...

เพราะความรักและความเข้าใจ ทำให้เรายอมรับในสิ่งที่เค้าเป็นได้ทุกเรื่อง...แต่สิ่งเดียวที่มันเกิดขึ้นกับความรู้สึกบ่อยครั้งเลยคือ..."เหงา" ใช่ว่าฉันกับความเหงาจะไม่เคยรู้จักกัน แต่ตอนนี้มันต่างกันตรงที่ว่า เมื่อก่อน "ไม่มีใคร เลยเหงา" แต่ตอนนี้ "มีใคร แต่เหงายิ่งกว่า"

ยิ่งรัก ยิ่งห่าง ห่างทั้งร่างกายและความรู้สึก

เฉกเช่นเดียวกับการเขียน เพราะฉันรักการเขียน แต่ก็รู้ว่าเราจะลุกขึ้นมาเขียนเมื่อไหร่ก็ได้ มันเลยเขียนบ้าง ไม่เขียนบ้าง ดูแลบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง

22 มิถุนายน 2557
สี่ทุ่มห้านาที

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2559

Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2559 14:14:00 น.

1 comments

Counter : 714 Pageviews.

โดย: สมาชิกหมายเลข 4713825

วันที่: 10 สิงหาคม 2561 เวลา:16:19:00 น.