ผู้ชายในฝัน
มันอาจจะดูไร้สาระและเปรอะเปื้อนไปสักหน่อยกับเรื่องที่ฉันกำลังจะเขียนขึ้นต่อไปนี้...แต่ฉันก็มีสิทธิ์คิด มีสิทธิ์ฝัน และมีสิทธิ์ที่จะจินตนาการบ้างไม่ใช่หรือ..
นานมากแล้วที่ฉันไม่เคยเชื่อในความรัก ไม่เชื่ออีกเลยหลังจากที่ถูกทำร้ายมาอย่างแสนสาหัส แต่นั่นคงเป็นเพียงฉันคนเดียว เพราะเห็นหลาย ๆ คู่ หลาย ๆ คน เขากำลังมีความสุขกันดีกับการที่ได้รัก การที่มีใครสักคนมาอยู่ข้าง ๆ ข่าวคราวการแต่งงานของเพื่อน ของรุ่นน้อง ต่างทยอยกันเข้ามาไม่เว้นแต่ละเดือน ฉันกลายเป็นเพื่อนคนสุดท้ายในรุ่นที่ไม่มีวี่แววที่จะเข้าประตูวิวาห์เข้าไปใหญ่
แอบคิดเล่น ๆ ว่าถ้าฉันจะมีแฟนสักคน เจ้าชายในฝันของฉันจะต้องเป็นยังไง ใคร ๆ ก็มีคำตอบของตัวเอง สเปคของแต่ละคนก็แตกต่างกันไปตามชอบใจ ส่วนฉันไม่ต้องหล่อ ไม่ต้องหรู ไม่ต้องรวย ขอแค่ใครสักคนที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าเขารักฉันได้ทุกวัน ซื่อสัตย์และรักนั้นต้องไม่ผิดและไม่ทำร้ายใคร
ใครสักคนที่กุมมือฉันเวลาดูหนังรัก ใครสักคนที่คอยซับน้ำตาฉันเวลาฉันร้องไห้ขณะที่หนังกำลังซึ้ง ใครสักคนที่กินข้าวกับฉันได้อย่างมีความสุข ไม่ต้องเป็นมื้ออาหารสุดหรู ไม่ต้องเป็นมื้ออาหารสุดแพง แค่มีเรื่องดี ๆ แบ่งปันกันระหว่างมื้ออาหารก็พอ ใครสักคนที่สามารถไปไหนมาไหนกับฉันได้ทุกที่ ฉันชอบไปพิพิธภัณฑ์ แล้วเธอจะไปกับฉันได้ไหม ฉันชอบเข้าร้านหนังสือ แล้วเธอจะอยู่กับฉันได้นานไหม ฉันชอบจิบกาแฟ แล้วเธอจะอยู่ข้าง ๆ ฉันได้ไหม ใครสักคนที่โอบกอดฉันขณะฟังเพลงซึ้ง ๆ กับศิลปินที่ฉันชื่นชอบ พี่เจี๊ยบ วรรธนา หรือจะเป็นพี่บอยด์ โกสิยพงษ์ ใครสักคนที่ชอบมองจันทร์ ชอบมองฟ้า มองดาว มองทะเล เคียงข้างกับฉัน ใครสักคนที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน ยามทุกข์ ยามสุข ยามท้อ และยามเศร้า ใครสักคนที่ไม่ต้องพูด ก็เข้าใจกันทั้งคู่...
ฉันขอบังอาจที่จะฝัน แม้ว่าความจริงวันนี้ฉันอาจจะไม่เชื่อและไม่ศรัทธาในความรัก
แอบยิ้มอยู่ในใจที่ได้เพ้อเจ้อในสิ่งที่ตัวเองฝัน...
18 กุมภาพันธ์ 2554 สามทุ่มสี่สิบห้านาที
Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2554 21:50:19 น. |
|
4 comments
|
Counter : 617 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Junenaka1 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:08:52 น. |
|
|
|
โดย: rayfear IP: 192.168.1.100, 110.168.90.129 วันที่: 17 กันยายน 2554 เวลา:19:33:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ความเหงาคือความรู้สึก เหมือนมีช่องว่าง ที่ถมไม่เต็ม ระหว่างตัวตนภายใน ของเรา กับสิ่งที่เราคิดว่า เป็นตัวตนของคนอื่นๆ มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น จากความไร้ญาติขาดมิตร หากเกิดจากการพบปะ ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ที่เรารู้สึกแปลกแยก ทางความรู้สึกนึกคิด ต่างหาก
เวลาที่คุณอยากบอกใคร สักคนว่าคุณชอบ และเกลียดกลัวสิ่งไหน หรืออยากทำอะไร ในชีวิต แล้วเขาไม่เข้าใจ สิ่งที่คุณพูด คุณจะอ้างว้างหนาวใจ ขึ้นมาติดหมัด ในแง่นี้ การถวิลหาความรัก ก็คือ การค้นหาทางออก จากสถานการณ์ดังกล่าว
เราอยากมีใครสักคน ที่คอยบอกว่า ฉันเข้าใจว่า คุณรู้สึกอย่างไร ไม่ใช่เพราะ คุณบอกออกมา แต่ฉันเอง ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน กับคุณ
การบรรจบอารมณ์ ความรู้สึกนี่แหละ ที่ทำให้ เราเรียกเพื่อนสนิท หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"
คนรู้ใจไม่ต้องรอ ฟังคำอธิบายอันยืดยาว ก็เข้าใจทุกอย่าง ที่คุณอยากจะบอก เพราะเขาเอง ก็เคยผ่านประสบการณ์ ทางอารมณ์ แบบเดียวกันมาแล้ว เมื่อมองจากมุมนี้
เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า เพราะเหตุใดมิตรภาพ จึงถือเป็นความรัก อีกสายพันธุ์หนึ่ง
จากความลับในความรัก conditions of love แปลโดย จีระนันท์ พิตรปรีชา
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|