ความสุชแห่งชีวิต (The human comedy)

“ความสุขแห่งชีวิต” เขียนโดย วิลเลี่ยม ซาโรยัน เชื้อสาย อาร์มีเนียน มันเป็นชื่อหนังสือที่วางอยู่บนชั้นในประเภทวรรณกรรมเยาวชน ฉันโหยหาที่หาหนังสือเล่มนี้อ่าน ที่ปัจจุบันมีความยากเต็มทีที่จะได้เป็นเจ้าของ เพราะสืบไปสืบมาหนังสือเล่มนี้ถูกเก็บไว้ในสำนักพิมพ์ ไม่มีจำหน่ายในร้านหนังสือมานานแล้ว โชคดีที่เพื่อนขายหนังสือหาให้ฉันเป็นเจ้าของได้ ต้องขอบคุณอย่างสุดซึ้ง และต้องขอบคุณมากกว่าคือ ข้อความจากหนังสือที่ฉันอ่านพบ โดยเจ้าของร้านหนังสือที่ฉันอยากรู้จัก

“เมื่อคืนลูกร้องไห้ เพราะลูกเป็นคนโอบอ้อมอารี เพราะลูกเป็นคนคนหนึ่งในจำนวนล้าน ๆ ในโลก ชีวิตผจญภัยทำให้ลูกตกใจ โลกนี้มีอะไร ๆ หลายอย่างทีไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำความเข้าใจ บ้างก็ดี บ้างก็เลว บางทีก็สวยงาม อารี โหดร้าย”

ด้วยถ้อยคำของประโยค ทำให้ฉันยินดีที่จะค้นหาหนังสือเล่มนี้เป็นเจ้าของ และเพลิดเพลินไปกับตัวอักษรที่ประกอบกันเป็นเรื่องราวสะท้อนทั้งความสุข ความเศร้า และความอบอุ่นของครอบครัวและชุมชน

โฮเมอร์ เด็กชายวัยสิบสี่ที่ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวในขณะที่พี่ชาย มาร์คัส กำลังทำศึกสงครามอยู่ต่างแดน ต้องดูแลทั้งแม่ พี่สาว และน้องชายวัยสี่ขวบที่ยังไร้เดียงสา เขาเริ่มทำงานรับ ส่ง โทรเลขในชุมชน เขารับรู้ข้อความทุกข้อความที่ส่งถึงกัน ทั้งเรื่องดี เรื่องสุข เรื่องทุกข์ และเรื่องร้าย ผู้ที่คอยดูแลหัวจิตหัวใจดวงน้อย ๆ ให้มั่นคง เข้มแข็ง และเข้าใจโลกคือแม่ และชายชราร่วมงาน

ฉันเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกของการสูญเสีย แต่มันคงไม่เท่ากับการสูญเสียชีวิตในสนามรบระหว่างสงครามโดยไม่ได้ล่ำลา ย่อมจะมีความเจ็บปวดอยู่ในสิ่งต่าง ๆ เสมอ และความรักเป็นนิรันดร์ ความเกลียดชังตายไปทุกวินาที

“คนทุกคนเป็นโลกโลกหนึ่ง เป็นทั้งโลก
ไม่ว่ามันจะเศร้า จะน่าเกลียด จะน่าสงสาร
ก็เป็นโลกที่เขาสร้างมาอย่างที่ต้องการ ถ้าโลกมีความรัก
โลกนั้นก็จะเต็มไปด้วยคนที่เขาจะรักใคร่ใยดีได้
แต่ถ้าเขามีความเกลียด โลกก็จะมีคนชนิดที่เขาต้องเกลียด
โลกคอยอยู่ ให้คนแต่ละคนที่อยู่ในโลกสร้างมันขึ้นมา
ทุกเช้าจะมีคนสร้างโลกขึ้น
จัดมันใหม่ เหมือนกับการปูเตียงหรือทำงานบ้าน
ในโลกเดิมนี่แหละ คนก็คนเดียวกัน เหมือนกันทุกอย่าง
แต่ก็เปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอดเวลาด้วย”



ขอบคุณความสุขแห่งชีวิต ที่ทำให้ฉันน้ำตาไหลอาบทั้งสองแก้มอีกครั้ง

22 มีนาคม 2554
เที่ยงคืนยี่สิบห้านาที


Create Date : 22 มีนาคม 2554
Last Update : 22 มีนาคม 2554 0:33:32 น. 2 comments
Counter : 744 Pageviews.

 
แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณครับ


โดย: bigeye (tewtor ) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:17:44:27 น.  

 

แหล่มเสมอจ๊ะน้องโบว์


โดย: อุ้มสี วันที่: 21 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:21:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Stand by bowky
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ความเหงาคือความรู้สึก
เหมือนมีช่องว่าง
ที่ถมไม่เต็ม
ระหว่างตัวตนภายใน
ของเรา
กับสิ่งที่เราคิดว่า
เป็นตัวตนของคนอื่นๆ
มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น
จากความไร้ญาติขาดมิตร
หากเกิดจากการพบปะ
ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
ที่เรารู้สึกแปลกแยก
ทางความรู้สึกนึกคิด
ต่างหาก



เวลาที่คุณอยากบอกใคร
สักคนว่าคุณชอบ
และเกลียดกลัวสิ่งไหน
หรืออยากทำอะไร
ในชีวิต
แล้วเขาไม่เข้าใจ
สิ่งที่คุณพูด
คุณจะอ้างว้างหนาวใจ
ขึ้นมาติดหมัด
ในแง่นี้
การถวิลหาความรัก
ก็คือ
การค้นหาทางออก
จากสถานการณ์ดังกล่าว




เราอยากมีใครสักคน
ที่คอยบอกว่า
ฉันเข้าใจว่า
คุณรู้สึกอย่างไร
ไม่ใช่เพราะ
คุณบอกออกมา
แต่ฉันเอง
ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
กับคุณ

การบรรจบอารมณ์
ความรู้สึกนี่แหละ
ที่ทำให้
เราเรียกเพื่อนสนิท
หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"



คนรู้ใจไม่ต้องรอ
ฟังคำอธิบายอันยืดยาว
ก็เข้าใจทุกอย่าง
ที่คุณอยากจะบอก
เพราะเขาเอง
ก็เคยผ่านประสบการณ์
ทางอารมณ์
แบบเดียวกันมาแล้ว
เมื่อมองจากมุมนี้

เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า
เพราะเหตุใดมิตรภาพ
จึงถือเป็นความรัก
อีกสายพันธุ์หนึ่ง



จากความลับในความรัก
conditions of love
แปลโดย
จีระนันท์ พิตรปรีชา

Group Blog
 
<<
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
22 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Stand by bowky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.