|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
O นามธรรม - หลอน...! O
เพลง .. พระอาทิตย์ชิงดวง วงกอไผ่
O อารามอร่ามเรื้อง - - - องค์พระ กรรมพิธีวาทะ - - - ท่วมท้น สนทนาวิสาสะ - - - เสนาะอยู่ พ่อเอย ตาบอดคลำช้างด้น - - - ดุ่มหน้าสาธยาย ฯ . O เสียงบาลีเจื้อยแจ้ว .. ยังแว่วอยู่- กล่อมใจผู้หลงโลก .. ทอนโศก-สลาย ไพเราะความนัยคำท่านรำบาย- เพื่อปัดป่ายทุกข์ร้อนให้ผ่อนแรง O โอภาสแห่งดวงวันในชั้นฟ้า ฤๅ-ช่วงกว่าธรรมพากย์ .. ท่านฝากแฝง เมื่อแววตารื้นน้ำ .. คล้ายสำแดง- ความซาบซึ้งเติมแต่ง .. ลงแฝงรอย ? O ทองอร่ามองค์พระ .. ราวจะเตือน- ความเลอะเลือนแห่งธรรม .. ผ่านคำ-ถ้อย ดูเถิด .. แววตากระพริบนั้น-ปริบปรอย- คล้ายเลื่อนลอยว่างเปล่า .. คล้ายเข้าใจ ? O กลางโบสถ์หม่นมืดครึ้ม .. เสียงงึมงำ- ก็ถูกคำคอยฉุด .. เกินหยุดไหว เอ่ยเสียงตามเสียงอยู่ .. เหมือนรู้นัย- ธรรมนั้น .. เอาโลมไล้หัวใจตน O ครั้งเมื่อท่านละทิ้ง .. ทุกสิ่งนั่น พรากฐานันดรศักดิ์จนหักป่น ย่อมเพื่อความอัตคัด .. ในบัดดล ใช่เพื่อขวนขวายสร้างแต่อย่างใด ! O มองดูเถิดรอยทาง .. ท่านย่างเหยียบ แล้วลองเปรียบเทียบย่าง .. ทุกย่างให้- เห็นถึงความล้าเลื่อน .. บิดเบือนไป- จากแนวทางวางไว้ .. ของนัยพุทธ O โอ นั่นยอดช่อฟ้า .. เฟื้อยฝ่าสวรรค์ จากมิจฉาเผ่าพันธุ์ช่วยกันฉุด กระเบื้องแดงเขียวห่ม .. ด้วยสมมุติ ต้านแสงวันดวงพิสุทธิ์ .. เพื่อหยุดร้อน O ร้อนโอภาสดวงวัน .. แห่งวันนี้ จากรังสีทอดสู่ไม่รู้ผ่อน ลมรื่นเย็นวาดวี .. ผ้าจีวร- ฤๅ-อาจย้อนผ่านรื่นล้อมผืนใจ ? O โอ รอยยิ้มแย้มอยู่ .. ท่านผู้ขอ- เหมือนอยู่รอวัตถุธรรม .. ชี้นำให้- ยกขึ้นประดับประดา .. เพื่อว่าใคร- มองเห็นแล้วแจ่มใสแก่นัยน์ตา O ครั้งเมื่อท่านละทิ้งทุกสิ่งนั่น พรากฐานันดรศักดิ์อันหนักค่า ก็เพื่อล่มภพชาติ .. จึงยาตรา- เข้าห้ำหั่นอัตตา .. ให้ล้าตัว O หากตรงหน้าเห็นหมู่ .. ท่านผู้ขอ- เหมือนอยู่รอป่ายแต้ม .. รอยแย้มหัว ให้ตัวตนทั้งนั้น .. คอยสั่นรัว- เข้าเกลือกกลั้วโลกธรรม .. อยู่ค่ำเช้า O ใช่แน่หรือ .. พรหมจรรย์ทางบั่นทอน- ความอาดูรเร่าร้อน .. ทุกข์ก่อนเก่า เห็นแม่ปูเดินส่าย .. คล้ายคล้ายเมา- หะการณ์แห่งรูปเงา .. ทุกก้าวเดิน O ทิวแถวท่านผู้ขอ .. เคลื่อน .. รอ .. หยุด แบกนัยพุทธสาธก .. อยู่งกเงิ่น วิญญาณพราหมณ์เคลือบคำ .. ก็จำเริญ- ขึ้นหยอกเอินปรารถนาในอารมณ์ O จึงเห็นความเลอะเลือน .. นั้นเกลื่อนนัยย์- ตาซื่อใสสำหรับ .. เพื่อขับข่ม- สัมมาการณ์สุจริตให้ติดตม กลางห้วงหล่มถ้อยคำ .. ธารน้ำลาย O เหนี่ยวสวรรค์ .. ดึงนรก .. ขึ้นปกป้อง- ตรรกะของเดียรถีย์ .. เป็นที่หมาย จึงล่มล้าง .. โลกพิสัยที่ในกาย- แล้วเวียนว่ายวงวัฏฏ์ .. ในบัดดล O มืดจริงหนอ .. ในวันที่พันแสง- แม้นผ่านแรงร้อนช่วงโลมห้วงหน ยังไม่อาจผ่านต้อง .. ตาของคน- ที่มืดมัวหมองหม่น .. คลุมบนแวว O โอ คล้ายเสียงในหัว .. ค่อยรัวดัง เหมือนระฆังกังวานเสียงหวานแว่ว พร้อมโอภาสพันแสง .. แต้มแต่งแนว ล้อมทิวแถวผู้ขอ .. อย่างรอรี ! O แว่ว-คล้ายเสียงสั่นรัว .. ใจตัวเอง ชวนพิศเพ่งเปล่งปลั่งแสงรังสี ผู้ห่มจีวรเหลือง .. ท่านเยื้องลี- ลาศฝ่าความเป็นมี .. สู่ที่ใด ?
Create Date : 14 มิถุนายน 2553 |
|
6 comments |
Last Update : 26 มิถุนายน 2561 19:47:44 น. |
Counter : 1763 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ศารทูล IP: 118.172.149.98 15 มิถุนายน 2553 0:05:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 15 มิถุนายน 2553 11:48:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 16 มิถุนายน 2553 17:31:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: สดายุ... 16 มิถุนายน 2553 17:43:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ออมอำพัน 24 กุมภาพันธ์ 2560 9:46:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|