Bloggang.com : สดายุ... : O นามธรรม

O นามธรรม - หลอน...! O

เพลง .. พระอาทิตย์ชิงดวง
วงกอไผ่

O อารามอร่ามเรื้อง - - - องค์พระ
กรรมพิธีวาทะ - - - ท่วมท้น
สนทนาวิสาสะ - - - เสนาะอยู่ พ่อเอย
ตาบอดคลำช้างด้น - - - ดุ่มหน้าสาธยาย ฯ
.
O เสียงบาลีเจื้อยแจ้ว .. ยังแว่วอยู่-
กล่อมใจผู้หลงโลก .. ทอนโศก-สลาย
ไพเราะความนัยคำท่านรำบาย-
เพื่อปัดป่ายทุกข์ร้อนให้ผ่อนแรง
O โอภาสแห่งดวงวันในชั้นฟ้า
ฤๅ-ช่วงกว่าธรรมพากย์ .. ท่านฝากแฝง
เมื่อแววตารื้นน้ำ .. คล้ายสำแดง-
ความซาบซึ้งเติมแต่ง .. ลงแฝงรอย ?
O ทองอร่ามองค์พระ .. ราวจะเตือน-
ความเลอะเลือนแห่งธรรม .. ผ่านคำ-ถ้อย
ดูเถิด .. แววตากระพริบนั้น-ปริบปรอย-
คล้ายเลื่อนลอยว่างเปล่า .. คล้ายเข้าใจ ?
O กลางโบสถ์หม่นมืดครึ้ม .. เสียงงึมงำ-
ก็ถูกคำคอยฉุด .. เกินหยุดไหว
เอ่ยเสียงตามเสียงอยู่ .. เหมือนรู้นัย-
ธรรมนั้น .. เอาโลมไล้หัวใจตน
O ครั้งเมื่อท่านละทิ้ง .. ทุกสิ่งนั่น
พรากฐานันดรศักดิ์จนหักป่น
ย่อมเพื่อความอัตคัด .. ในบัดดล
ใช่เพื่อขวนขวายสร้างแต่อย่างใด !
O มองดูเถิดรอยทาง .. ท่านย่างเหยียบ
แล้วลองเปรียบเทียบย่าง .. ทุกย่างให้-
เห็นถึงความล้าเลื่อน .. บิดเบือนไป-
จากแนวทางวางไว้ .. ของนัยพุทธ
O โอ นั่นยอดช่อฟ้า .. เฟื้อยฝ่าสวรรค์
จากมิจฉาเผ่าพันธุ์ช่วยกันฉุด
กระเบื้องแดงเขียวห่ม .. ด้วยสมมุติ
ต้านแสงวันดวงพิสุทธิ์ .. เพื่อหยุดร้อน
O ร้อนโอภาสดวงวัน .. แห่งวันนี้
จากรังสีทอดสู่ไม่รู้ผ่อน
ลมรื่นเย็นวาดวี .. ผ้าจีวร-
ฤๅ-อาจย้อนผ่านรื่นล้อมผืนใจ ?
O โอ รอยยิ้มแย้มอยู่ .. ท่านผู้ขอ-
เหมือนอยู่รอวัตถุธรรม .. ชี้นำให้-
ยกขึ้นประดับประดา .. เพื่อว่าใคร-
มองเห็นแล้วแจ่มใสแก่นัยน์ตา
O ครั้งเมื่อท่านละทิ้งทุกสิ่งนั่น
พรากฐานันดรศักดิ์อันหนักค่า
ก็เพื่อล่มภพชาติ .. จึงยาตรา-
เข้าห้ำหั่นอัตตา .. ให้ล้าตัว
O หากตรงหน้าเห็นหมู่ .. ท่านผู้ขอ-
เหมือนอยู่รอป่ายแต้ม .. รอยแย้มหัว
ให้ตัวตนทั้งนั้น .. คอยสั่นรัว-
เข้าเกลือกกลั้วโลกธรรม .. อยู่ค่ำเช้า
O ใช่แน่หรือ .. พรหมจรรย์ทางบั่นทอน-
ความอาดูรเร่าร้อน .. ทุกข์ก่อนเก่า
เห็นแม่ปูเดินส่าย .. คล้ายคล้ายเมา-
หะการณ์แห่งรูปเงา .. ทุกก้าวเดิน
O ทิวแถวท่านผู้ขอ .. เคลื่อน .. รอ .. หยุด
แบกนัยพุทธสาธก .. อยู่งกเงิ่น
วิญญาณพราหมณ์เคลือบคำ .. ก็จำเริญ-
ขึ้นหยอกเอินปรารถนาในอารมณ์
O จึงเห็นความเลอะเลือน .. นั้นเกลื่อนนัยย์-
ตาซื่อใสสำหรับ .. เพื่อขับข่ม-
สัมมาการณ์สุจริตให้ติดตม
กลางห้วงหล่มถ้อยคำ .. ธารน้ำลาย
O เหนี่ยวสวรรค์ .. ดึงนรก .. ขึ้นปกป้อง-
ตรรกะของเดียรถีย์ .. เป็นที่หมาย
จึงล่มล้าง .. โลกพิสัยที่ในกาย-
แล้วเวียนว่ายวงวัฏฏ์ .. ในบัดดล
O มืดจริงหนอ .. ในวันที่พันแสง-
แม้นผ่านแรงร้อนช่วงโลมห้วงหน
ยังไม่อาจผ่านต้อง .. ตาของคน-
ที่มืดมัวหมองหม่น .. คลุมบนแวว
O โอ คล้ายเสียงในหัว .. ค่อยรัวดัง
เหมือนระฆังกังวานเสียงหวานแว่ว
พร้อมโอภาสพันแสง .. แต้มแต่งแนว
ล้อมทิวแถวผู้ขอ .. อย่างรอรี !
O แว่ว-คล้ายเสียงสั่นรัว .. ใจตัวเอง
ชวนพิศเพ่งเปล่งปลั่งแสงรังสี
ผู้ห่มจีวรเหลือง .. ท่านเยื้องลี-
ลาศฝ่าความเป็นมี .. สู่ที่ใด ?

Create Date : 14 มิถุนายน 2553

Last Update : 26 มิถุนายน 2561 19:47:44 น.

6 comments

Counter : 1762 Pageviews.

มารอเจ้าค่ะ

โดย: medkhanun

วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:16:40:12 น.

อีทิสังฉันท์ ๒๐

๏ เพียงพระย้ำสุธรรมะสาธยาย
มหามุหันธะอันกระหาย
ก็เห่อโหม

๏ หวังวิสุทธิธรรมจะฉ่ำชโลม
ประเล่ห์ดุรียะขับประโคม
ประโลมใจ !?

๏ เมินวรัตถะสรรพสดับกระไร
บ่ทราบบ่สนเพราะพ้นวิสัย
บ่ซึ้งทรวง

นึกก็เพียงพิมานอุฬาร ณ สรวง
แสวงสวรรค์ถลันทะลวง
ทิฆัมพร

เพียงพระย้ำสุธรรมะซ้ำสยอน
เพราะชนบ่ยินพระชินวร
เสมอมา ๚๛

วรัตถะ (วรรคที่ ๑ บทที่ ๓) = วร + อัตถะ = สาระอันประเสริฐ

โดย: ศารทูล IP: 118.172.149.98 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:0:05:09 น.

เม็ดขนุน...
อ่านรู้เรื่องไหม...เขียนออกแนวนามธรรมมากๆ...
คนที่ไม่เคยสนใจในหลักธรรมอาจจะเข้าใจยากอยู่สักหน่อย
บทนี้ออกแนว ตรรกะวิภาษ...ตามสไตล์...

ศารทูล....
ฮะฮา....มาแล้วสิของชอบ
ที่อีทิสังบทนี้บรรยายความมา...ดูเหมือนจะเข้าใจ
หลักธรรมมากกว่าผู้ใหญ่จำนวนมากมายในสังคม...

ทางเหนือก็น่าจะมีวัดถ้ำอุโมงค์นะที่จะถูกตรงแนวทาง
ดั้งเดิมที่ไม่ใช่พวกสัทธรรมปฏิรูป..และผิดเพี้ยนด้วย
มิจฉาจริตแบบวัดศรีบุญเรือง...นั้น..

O งดงาม ณ ยามชุติวิพุธ
บริสุทธิดำรง
บรรสาระศานติพิศวง
ถิระทรงและสืบสาย

O งามเด่นผิว์เพ็ญศศิพิลาส
รุจะสาดและกำจาย
โลมฟ้าและพานิละสลาย
นยะหมายจะเปรียบเหมือน

O บรรโลมโพยมบทะจรัส
บริพัตรเพราะดาวเดือน
อกเอ๋ยเพราะเชยนยะสะเทื้อน
ฤจะเคลื่อนจะคลายสูญ

O ช่วงนั้นถวัลยะพิสิฏ
เพาะจริตะจำรูญ
หล่อหลอมถนอมพฤติวิทูร
ละอดูระหักหาย

O ท่ามกลางพยางคะบริภาษ
วิปลาสะกำจาย
เลือนรางระหว่างรัถยะหมาย
ขณะบ่ายบ่รายเรียง

O เขาว่า..เพราะว่าผิวะสดับ
เสนาะศัพทะสำเนียง
ปานว่าจะพาทิพยะเสียง
ประลุเคียงประคองขวัญ

O ยินว่า..เพราะว่าคติวิจิตร
ผิวะคิดก็คมครัน
จึงว่าเพราะกว่าอรรถะสวรรค์
กละคันถะควรขวาย

O ยากแต่จะแปรศิระชะเง้อ
ผิวะเพ้อเพราะบรรยาย
เปรียบเข็ญจะเร้นอัตะสยาย
ธิระผายและเพียรเผย

O เกินกาลจะผ่านอริยะวาท
อธิชาติชมเชย
ล่วงถิ่นมุนินทระจะเผย
สัจะเกยมโนกรรม

O จึงภาษประหลาดระบุระบือ
มุหะถือผิว์คือธรรม
จึงพาละผ่านบทะกลัม-
พระซ้ำกระหน่ำเสริม

O อักโขมโนทัศนะอ้าง
นยะต่างสิแต่งเติม
ผ่านวาทะปราชญะเฉลิม
จิตะเหิมบ่เคยหาย

O ดั่งโลมและโหมวตะสะบัด
ชะธวัชะปลิวปลาย
อวดอยู่ก็ภูษิตะสยาย
สิละม้ายจะง่ายเห็น

O เฉดรงคะบ่งรัฐะประจักษ์
บริรักษะร่มเย็น
บอกผู้ศัตรูสุขุมะเพ็ญ
ผิวะเร้นจะรุกราน

O ลมฤทธิ์อวิชช์ผิวะกระชั้น
ฤจะทันจะทัดทาน
เห็นแต่จะแปรมุหะผสาน
อวตาระรูปหลง

O มิจฉาประดาขณะกระหวัด
ปริวัตระเวียนวง
ฤๅรู้จะสู่มรรคะประสงค์
ถิระทรงประภัสสร

O อวดอยู่ก็ภูษิตะประหลาด
วิปลาสะอาภรณ์
โลมฤทธิ์อวิชช์บทะสะท้อน
ฤจะผ่อนสะพัดผืน

O หลงศรัทธ์ระบัดทิฐิพิลาป
รสะซาบก็ยากคืน
เว้นผู้เพราะรู้วิชช์จะขืน
ประลุตื่นณในตน

O เศร้านั้นเพราะนันทิวิปลาส
คติทาสะจำนน
สิ้นหวัง ฤ ดั่งอุตริฉล
ทุพพละปล้นธรรม

O งดงามก็ยามทิฐิวิพุธ
บริสุทธิเนื่องนำ
นัยแท้จะแผ่ศักยะล้ำ
สัทะค้ำบ่คลายคลอน

O อัญชลิตพระพุทธน้อม.....นำใจ
ต่างประทีปชวาลไข............ขจ่างเรื้อง
ปลิดป่นมืดหม่นใน.............สำนึก สิ้นนา
ครวญใคร่หมายปลิดเปลื้อง...เท็จถ้อยเดียรถีย์ ฯ

โดย: สดายุ...

วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:11:48:16 น.

สวัสดีค่ะ คุณสดายุ...

เมื่อวานส่ง mp3 เพลงเพราะ ๆ มาให้ฟัง รอรับด้วย..นะคะ

ชุดนี้ พี่ write มาให้

มีความสุขกับการแต่งบทกวี..ค่ะ

ป.ล. ว่าแต่ว่า พุทธมรรคา ยัง built อารมณ์ไม่ได้เหรอ..คะ
(ยิ้ม กว้างขวาง)

โดย : พรหมญาณี วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา: 14:11:50 น.

โดย: สดายุ...

วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:17:31:30 น.

สวัสดีครับพี่พรหมญาณี

ต้องขอขอบคุณพี่มากครับที่กรุณาเมตตาเอื้อเฟื้อ
ครั้งที่แล้ว..เพลงของก๊อต จักรพันธุ์ ไพเราะมากครับ

ส่วนพุทธมรรคา...นั้น...กำลัง built อารมณ์อยู่ครับ
พอดีว่ามี"สาวน้อยข้างกาย"ที่ชอบแนวทางพุทธทาส
คอยเป็นกำลังใจให้อยู่ครับ...
คงต่อเนื่องไปได้ในไม่ช้าครับ...อิๆๆ

ดูแลสุขภาพครับพี่

โดย: สดายุ...

วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:17:43:04 น.

แวะมาเยี่ยมบลอกค่ะ

โดย: ออมอำพัน

วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:9:46:37 น.