“อยากคุยแต่ไม่กล้าทัก”
แต่แล้วเราก็เริ่มที่จะทักทายก่อนคุยไม่คุยว่าไปอีกเรื่อง พี่หลายคนแนะนำมาอย่างนี้
“.........................................”
“.........................................”
“.........................................”
“.........................................”
“.........................................”
หลังจากคำถามหลายต่อหลายคำถูกพ่นออกมาเสียยืดยาว
แต่คำตอบที่ได้ก็คือ
“ความเงียบ”
กำลังใจหลายอย่างเหือดแห้งหายไปด้วยห่วงนะ ห่วง
และความตั้งใจหลายอย่างเกือบจะหมดไป
สถานการณ์เริ่มอึดอัดเต็มทีจนน้ำตาไหลและตกข้างในอยู่บ่อยๆ
“อยากรู้แต่ไม่กล้าถาม”
ในเมื่อความเปลี่ยนแปลงระหว่างเราไม่เหมือนเดิม
การเดินทางที่ต้องเดินไปข้างหน้าก็สมควรที่จะปล่อยวางกันไป
“ฉันอึดอัดไม่ไหวคงต้องไปแล้วล่ะ หากคุณเอาแน่นิ่งเงียบอย่างนี้
แต่ก่อนที่จะไปขอถามเป็นคำถามสุดท้ายละกัน”
เมิงตดใช่ไหม
แสรดดดดดดด
คุยกันท้ายเรื่องกับโจทย์ตะพาบ
โจทย์ตะพาบงวดนี้ของ "เป็ดสวรรค์" ค่ะ คำถามสุดท้าย คิดเรื่องไว้ก่อนนานแล้ว แต่พอจะมาเขียนจริงๆ
ก็ออกแนวยาวเกินไป เลยต้องตัด ฉับๆ ในเืมื่อสุดท้ายต้องการหักมุมให้เป็นอย่างนี้ อ่านดูหลายคนอาจไม่เข้าใจเรื่องราว
อิอิ แต่เป็นการคุยธรรมดาและหักมุมจบเท่านั้นเอง คราวหน้าถือว่า แก้ตัวใหม่นะคะ ^__^
ครั้งนี้ฮาดีครับ
+