สวัสดีตอนดึกๆครับ นอนหลับฝันดีนะครับ

สามารถพูดให้น้อง N เปลี่ยนใจได้ไหมครับ

เข้าใจว่าปัญหาของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน
วันนี้น้อง N ตัดสินใจแล้วแต่อยากให้เปลี่ยนใจ
เพราะวันหน้าอาจจะคิดไม่เหมือนวันนี้ก็ได้
เป็นกำลังใจให้เธอกล้าตัดสินใจเก็บเด็กไว้ครับ

เฮ้อเศร้าเนอะ เจ๊ว่าถ้าเรากล้าและหลายอย่าง
อาจจะพร้อมน้อยกว่าคนอื่น การตัดสินชะตาชีวิต
คนอีกคนน่าจะคิดดูดีๆ ก่อน เพราะอย่างน้อย
เค้าเกิดจากการกระทำของเรา จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ
ก็ตามที แต่ท้ายที่สุดการตัดสินใจคงขึ้นอยู่กับเค้าแหละ
เพราะไม่มีใครรั้ง หรือเปลี่ยนความคิดเค้าได้
นอกจากตัวเค้าเอง เป็นกำลังใจให้น้อง N แล้วกัน

แต่ละคนต่างมีเหตุผลในตัวเอง
ทุกปัญหามีไว้เพื่อให้แก้ ...
แต่จะแก้ในสิ่งที่ถูกหรือไม่นั้น ...
ต้องตัดสินใจด้วยเหตุผลเท่านั้น
ที่จะทำให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
อย่าตัดสินปัญหาด้วยความกลัว
และลบปัญหาชีวิตด้วยความสิ้นคิด ...
เพราะนั้นอาจจะส่งผลถึงชะตากรรมในอนาคตได้
กรรมมีจริง ... โปรดยั้งคิดก่อนทำ

ฝากน้องรินช่วยพูดกับน้องคนนั้นอีกสักครั้งนะค่ะ
อย่างน้อยเด็กที่เกิดมาครั้งหนึ่งก็เกิดมาด้วยความเต็มใจและความรักของคนสองคน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปปัญหาเกิดขึ้น ...
กลับทำลายสิ่งมีชีวิตนั้นก็คือ "ลูก" ของตัวเอง
นั้นน่าจะไม่ใช้ทางออกที่ดีที่สุดค่ะ

ดีจ้า...สาวริน
ทำให้กลัวแต่เช้าเลยนะเธอนะ...เดียวหยิกพุงเล๊ย...คริๆๆๆๆ

แหมไปทำซึ้งซะเจ๊ น้ำ(ตา)เล็ดเลย
ไวเชียวน๊า พอกัน ของเจ๊อะโสดของจริง
ของน้องรินระวังโดนทุบหัวนะ

มันแบบว่า เป็นเรื่องที่เศร้ามากอ่ะ

มันเป็นเรื่องจริง ที่เศร้ามาก

ขอให้จบแบบสวยที่สุดแล้วกันเนาะ รินษา

เศร้าจนรู้สึกว่า ตะพาบของตัวเองเถื่อนมากๆ
ชีวิตเล็กๆ ที่โดนทำร้าย
ทั้งๆที่ไม่รู้อะไรกับใครเค้าเลย

รู้น่า.. ว่าเรื่องแต่ง

เฮ้อออ.. ไม่อยากจะคิดถึงความรู้สึกของน้องผู้หญิงคนนั้นเลยอ้ะ
ยังไงก็ตาม เธอก็คือ"แม่" อยู่ดี
ขอให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดีสำหรับเธอผู้นั้นค่ะ

น้องรินเล่นเอาเรื่องจริงมาเขียนเลยนะนี่..
เศร้าไปเลยหล่ะ..

อ่านแล้วเศร้าจัง
ไม่ได้อยากซ้ำเติม
แต่อยากบอกว่า ทำไมไม่คิดที่จะป้องกันก่อนเล่า
ถุงยาง ยาคุม ไม่ได้แพงเกินจะซื้อหาเลยนะ
พอเกิดเรื่องขึ้นมาผู้หญิงต้องมานั่งรับกรรมฝ่ายเดียว
ส่วนฝ่ายชายไปเริงร่าลั้ลล้า ทำคนอื่นท้องต่อไป
ฮึ่ม..ต้องจับผุชายมาตอนให้หมดเลย

มาเรื่องของขวัญเราดีก่า
บอกว่าถ้าพี่ไม่ชอบจะส่งมาให้ใหม่ใช่ไหม
พี่ยังไม่เห็นของจ้ะ แต่พี่จะบอกว่าไม่ชอบ
เพราะพี่"งก" อ่ะ อิๆ

ขอบคุณนะคะ อ้อ ถ้าไม่ได้เขียนที่อยู่มา
รบกวนส่งมาให้หลังไมค์ด้วยจ้า มีของเล็กๆน้อยๆจะให้จ้า

โอเชเลย วันหลังเรานัดกันครึ่งทาง แถวเซนทรัล ไปทานชาบูกันนิ ว่าแล้ว ฝากเบอร์โทรไว้ให้เลยจ้า

No comment

มะเอา เรื่องหดหู่ มะชอบ

เอาโจทย์งวดหน้าไปดีกว่า สั้นๆ ไม่ต้องคิดมาก...

มันคือ "“หนาวววววววววววววววววววววววววววววววววววว”

น้องรินบอกมา ว่าหนาวของพี่ อยากได้เวอร์ชั่นไหน..

ระหว่าง.... "พี่ขา..หนูหนาว กอดหนูหน่อยสิคะ เอามือมาซุกตรงนี้สิคะ ดูดตรงนี้ ไล้ตรงนั้นสิคะ ซิ๊ด..หนูไม่ไหวแล้ว ขอหนูปล่อยตดก่อนนะคะพี่ขา..." 555

หรือว่า...

"แม่จ๋า..หนูหนาวเหลือเกิน หนูถูกฝังอยู่ในดินนานแล้ว แม่ช่วยไปบอกปอเต็กตึ้งมาขุดหนูขึ้นไปหน่อยสิจ๊ะแม่จ๋า"

แต่พี่ว่า..น้องรินชอบแบบแรกมากกว่านะ

^
^

ก่อนคอมเม้นท์เรื่องราว ... แอบแซวพี่ข้างบนก่อนว่า
รู้จังว่าน้องๆ จะชอบแบบไหน เอ หรือว่า เพราะ
คุณพี่เองก็อยากเขียนแบบนั้นอยู่แล้ว เลยอ้างน้องๆ
จะชอบก็ไม่รู้เน๊าะ .. 555+


ว่าด้วยเรื่องราวของการทำแท้ง .. ด้วยเพราะ
ว่าท้อง ... โดยไม่ตั้งใจ ...

สำหรับพี่นะ มันทำไรไม่ได้ ... ถ้าเค้าไม่อยากมี
เค้าก็ต้องทำแท้ง เพราะว่าถ้ายิ่งมีแบบที่ไม่ต้องการ
และไม่พร้อม ปัญหามันยิ่งเยอะกว่านี้นะ
แต่ว่า ... ตัดสินใจไปทำแท้งแล้ว ก็ต้องรับผล
ของมันให้ได้ อย่างน้อย "ใจตัวเอง" นี่ล่ะค่ะ
แต่ไม่ได้สนับสนุนให้ "รักสนุก" แล้วทำแท้งนะ
เพราะว่ามันไม่ใช่สิ่งดีหรอกค่ะ เพราะมัน
บ่งบอกถึงความไม่รับผิดชอบอย่างร้ายแรง

ทุกคนมีเหตุผล คงไม่มีใครช่วยคิด ช่วยตัดสินใจ
และช่วยรู้สึกได้ทั้งก่อนหน้าและหลังจากนั้น
เพราะฉะนั้น ทำทุกอย่างต้องทำด้วยสติ
ทำแล้วก็รับมือกับมันอย่างทำให้มันมาฆ่าเรา
ทีหลังได้ พี่ว่าก็คงพอจะเป็นแนวทางให้คิด
ได้บ้างเหมือนกันค่ะ

ยายรินบ๊อง เจ๊โดนสรรพกรเล่น
ว่าจะเอาบิลที่ไปสีเด็กในผับไปเคลมสักหน่อย
แหม มันเล่นดัก เรื่องค่าเอ็นเตอร์เทน

มันบาปมากเลยนะคะ บอกน้องว่าอย่าทำเลยยังมีทางเลือกอื่นอีก เชื่อเหอะ

ไม่ไหวแบบนี้ไม่ไหว ... รับไม่ได้



รักสนุกแต่ไม่รู้จักการป้องกัน ไม่ดีเลย
ถ้าเป็นกรณีย์ถูกโจรผู้ร้ายข่มขืนยังพอมีเหตุผลรับได้

สญฺญมโต เวรํ น จียติ ... เมื่อคอยระวังอยู่ เวรย่อมไม่ก่อขึ้น

ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน ... ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น
ก็รู้ว่านอนดึกแล้วทำให้วันรุ่งขึ้นสมองไม่โปร่งใส
งานการที่ทำก็ไม่เดินหน้าเท่าที่ควร แบบนี้ยังจะทำอีกเหรอ
นั่งทำบล็อกดึกๆดื่นๆมีใครจ่าย โอที ให้เปล่า

อยากยัดใต้โต๊ะให้เหมือนกันอะ
คุยกับหัวหน้าแหละหลายสิบหมื่นแน่
แต่ถ้าโบนัสเจ๊ออก เจ๊จะสอย
แบบ โดม มากอดสักคืน

อ่านแล้วเศร้ามากค่ะ น้องริน

เป็นเรื่องจริงที่เศร้าน่ะครับ อ่านเเล้วก็นึกสงสารน้องN

น้องริน เจ๊แบ่งกรุ๊ปเรท
18-29 อยู่เนิสเซอรี่
นอกนั้น เจ๊ผลักไป อยู่ในกรุ๊ป
บ้านพักคนชรา

เชื่อว่าทุกคนมีเหตุผลในการกระทำ แต่ไม่รู้น้องN จะไตร่ตรองถึงเหตุผลที่ไม่ควรกระทำแล้วหรือยัง

พรุ่งนี้ไม่อยู่บ้าน 3-4 วัน ฝากมาชิมของว่างด้วยนะที่รัก (ของคนอื่น)

หยอดหวานๆไว้ก่อนนิ

สุดทางตันของชีวิตหนึ่ง ที่มาถึงก่อนวัยอันควร ต้องเลือกทั้งที่ยังไม่พร้อมจะเลือก อ่านแล้วใจหล่นเลยค่ะ

กลับบ้านเราไปซิวบ้านอื่นบ้าง
เอาให้น้ำหมากกระจายกันดีกว่า

สุขทุกข์ถูกกำหนดด้วยกรรม
กรรมถูกกำหนดด้วยการกระทำ
การกระทำถูกกำหนดด้วยจิต
จิตถูกกำหหนดด้วยสติ
สติถูกกำหนดด้วยการกระทำ
ดังนั้นสติและกรรมและจิตวันนี้
ได้ถูกกำหนดด้วยการกระทำเมื่ออดีต
และการกระทำวันนี้จะไปกำหนดอนาคต
เมื่อถึงอนาคต อนาคตจะเป็นปัจจุบัน
และปัจจุบันก็จะเป็นอดีต
๐๐๐ใครมองอดีตไม่เห็น มองปัจจุบันไม่เห็น
มองอนาคตไม่เห็น จะทำปัจจุบันตามกรรม
ไม่ทำตามเหตุผลและปัญญา อนาคตจะหนักหนา
กว่าปัจจุบันเพราะผิดจะทำให้ผิดมากขึ้นไปเรื่อยๆ
แต่ไม่ว่าจะถูกผิดอย่างไรเพียงอดทน โอกาสมีเสมอ

สาธุ คับ

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ
.
.

อึ้งๆค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน และเปราะบาง
น้องน่าจะปรึกษาผู้ใหญ่ ไม่น่าตัดสินใจกันเอง

พ่อแม่ขู่ไปงั้นเอง
แต่พอมีเรื่องราวขึ้นจริงๆก็รับได้
รักหลานหลงหลานจะเป็นจะตาย
ยอมเลี้ยงให้ ปล่อยให้ลูกๆไปเรียนต่อ
ก็เคยมีให้เห็นบ่อยๆค่ะ


แอมอร

คงพูดกับน้องเค้าไม่ได้แล้วล่ะ ในเมื่อตัดสินใจไปแล้ว ก็หวังว่าน้องเค้าจะปลอดภัย เพราะต้องไม่ลืมว่ามันมีความเสี่ยง (ไม่ว่าจะสำเร็จ หรือไม่สำเร็จ)

นั่นแหละเวลาเจ๊กลับเลยแหละ
เจ๊ปิดงบปี อะ ถึงสิ้นปี
รีบๆๆ อยากหยุดปีใหม่อะ

แวะมาอ่านงานตะพาบ และทักทายน้องรินค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะค่ะคนสวย(หรือป่าวไม่รุ 555)

อ่านแล้วจะขออิงธรรมะนิดนึงนะค่ะ ว่าเป็นเรื่องของเวรของกรรมค่ะ บางครั้งรู้ทั้งรู้ แต่ทำไม่ได้ค่ะ เพราะเวรกรรมชักพาไปค่ะ

เราได้แต่มองดูและรับรู้นะค่ะ น้องเขาต้องเลือกที่จะตัดสินใจเองค่ะ

ขอบคุณ คุณรินมากเลยนะคะ ที่เเวะเวียนไปให้กำลังใจ วันนี้กำลังท้อเเท้ กะโรคเก่าๆพอดี ขอบคุณมากค่ะ ^_^

ทุกปัญหาของทุกคน
ไม่ใช่ว่าจะมีทางออกเหมือนกันเสมอนะคะ
ยังไงก็แล้วแต่ หากเลือกที่จะทำอย่างใดอย่างหนึ่ง
ก็ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ
และต้องยอมรับกับผลที่จะตามมาจากการตัดสินใจนั้นๆ

ขอบคุณที่แวะไปอ่านงานตะพาบนะคะ ^^

เจ๊แอบย่องมายังมะกลับ
เจ๊ว่าเค้าหนีเรามากกว่าอะ
นอกจากจะแว๊ดๆๆ แล้ว
ยังบ้า บ๊อง ต๊อง พอกัน

ทำเปนไปหนิดหนมเค้า
แหมได้ทีเอาสองใหญ่

ดูดูดูขนาดเวลาเม้นท์ยังเหมือนกันเด๊ะ

น้องริน..เรื่องจริงหรือนี่

น่าเศร้าจัง...T^T
ปล.ดีนะนักโทษแหกคุกไม่มีบท พระปลอมก็บทไม่มาก
ตะพาบนี้เลยกระชับพื้นที่ดีกว่าบ้านพี่เยอะเลย อิอิ

เศร้าจังเลยครับ คุณริน


ปอลอ

คุณรินหน้าเหมือนน้องเขาเหรอครับ อิอิ

ไม่เชื่อ ต้องเอารูปตอนเด็กๆมาให้ดูครับผม

เขียนเรื่องสั้นๆแต่ทำให้คนอ่านเห็นภาพที่น่ากลัวไปด้วยได้
แบบนี้ถือว่ายอดเยี่ยมผ่านแล้ว อย่าเพิ่งท้อถนนสายนี้มีตะพาบ
ยังมีให้เขียนอีกหลายกิโลเมตร

รินก็ปวดหัวแทนนะ ทีเขาทำกันไม่ชวนรินไปดู แต่พอมาเรื่องเกิด ก็มาปรึกษารินซะนี่
^
^
^

อิๆ ถ้าเขาชวนเราไปดูคงไม่ปวดหัวด้วยนิ555

ท่าทางน้องรินจะคุยเก่งแน่ๆเลย รึป่าวจ๊ะ
ได้เลย..สงสัยต้องแย่งกันเม๊าท์แน่ๆเลย อิๆ
แต่เรื่องเมา พี่ขอ..ขอขวด..อิๆ พูดเล่นจ้า
บอยไม่ดื่มฮ่า..

ฝันดีจ้า

สวัสดีครับคุณริน
เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด
เพราะคนเราขาดซึ่งจริยธรรม
ทั้งชายและหญิง...โทษกันว่าโลกมันล้ำยุคโลกมันก้าวหน้า
แต่สำนึกและจริยธรรมกลับเลวลง...เกี่ยวด้วยเรื่องหลักสูตรการศึกษาเป็นหลักด้วยครับ
พูดแล้วต้องยาวแน่...ตอนนี้ก็พอพูดได้ว่าเป็นไปตามเวรตามกรรม...นั่น

ตามมาอ่านเรื่องจริงด้วยคน

นึกถึงเด็กสมัยนี้น่าห่วงจริงๆ กว่าจะรู้ว่าเดินทางผิดก็ต้องทำลายชีวิตอีกชีวิตที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่นะคะ

แวะมาอ่านคนท้ายๆเลย รอบนี้ไม่ได้เขียน เพราะติดธุระที่สำคัญที่สุดในชีวิต หยุดงาน 9 วัน