รพินทร์ ความรัก และการผจญภัย
ข่าวร้ายมากครับ กำลังเขียนจนเกือบเสร็จแล้วปรากฏว่าเกิดแฮงค์อะไรไม่ทราบ ที่เขียนไว้หายหมดเลย
ต่อครับ
หลังจากออกเดินทาง คณะเดินทางก็หวุดหวิดจะผจญกับโขลงช้างป่าแต่ก็รอดกันไปฉิวเฉียด
ตอนดึก รพินทร์กับ ดารินก็มีเรื่องปะทะคารมกันอีกนิดหน่อย ตามประสาพ่อแง่แม่งอนละครับ ประมาณว่าทำไมเธอไม่ทำดีกับชั้น เหมือนคนอื่นๆเขาบ้าง ข้างฝ่ายนายพราน ก็อ้างว่าตนเป็นคนทำงานจริงจังในหน้าที่ ไม่สามารถมานั่งเอาใจนายจ้าง ผิดประเภทอะไรทำนองนี้ละครับ...
แล้วก็งอนๆกันตามฟอร์ม แต่ก็มีพูดจาเล่นหัวกันบ้าง แต่ไคลแมกซ์เริ่มซึ้งเล่มนี้อยู่ที่
ในวันถัดมาที่คุณหญิงดาริน ได้ลงมือปรุงอาหารให้คณะเดินป่าชุดนี้ทานกันเป็นครั้งแรก อันมีแกงมัสมั่นเนื้อวัวแดง แกงเขียวหวานกวาง กระทาดงอบซีอิ๊วและเครื่องเทศ( จากเครื่องแกงสำเร็จรูปที่คุณหญิงเธอเตรียมมา) กับอีกสองอย่างที่ลูกมือช่วยกันเตรียมไว้
เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ รพินทร์ ไพรวัลย์เริ่มรู้สึก ประทับใจกับคุณหญิงดาริน ดังที่หนังสือบรรยายไว้ว่า ไม่เพียงแต่จะเป็นมือศัลยแพทย์ชั้นเกียรตินิยม หรือยิงปืนขนาดประกาศิตเท่านั้น ม.ร.ว.หญิงดาริน วราฤทธิ์ ยังเป็นมือปรุงอาหารชั้นเยี่ยมยอด เกินกว่าจะเชื่อได้ นี่เป็นความรู้สึกทึ่งๆ ของรพินทร์ ไพรวัลย์ ในขณะที่เขาร่วมโต๊ะอาหารมื้อค่ำวันนั้น...
ถัดมาหลังจากนั้นอีกคืนหนึ่ง รพินทร์ถูกสั่งให้ไปนั่งห้างยิงสัตว์ คู่กับคุณหญิงด้วยความไม่เต็มใจ เนื่องจากกลัวจะไปทะเลาะกัน
แต่หลังจากยิงกระทิงได้จนเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว คู่นี้ก็มีบทโรแมนซ์กันอยู่ครับ^-^
"...ลูกจ้างให้สัมภาษณ์นายจ้างไปแล้ว ทีนี้ขอให้ลูกจ้างเป็นฝ่ายสัมภาษณ์นายจ้างสาวดูบ้าง..."
"ลองดูก็ได้นี่"
"มีใครรักแล้วหรือยัง"
"นับไม่ถ้วน"
"ทำไมไม่แต่งงาน ปล่อยชีวิตให้ล่วงเลยมาถึงขนาดนี้ "
"ผู้ชายที่ไหนจะกล้ามาแต่งกับผู้หญิงรวยมาก เรียนมาก หัวดื้อ เอาแต่ใจตัว และ มองเห็นผู้ชายทั้งโลกไม่ผิดอะไรกับลิงอยู่ไม่สุข "
..."ฉันหลับได้ไหมนี่?"
"เชิญตามสบาย"
"หวังว่าลืมตาขึ้นเมื่อใด คงเห็นคุณนั่งอยู่ที่นั่นทุกครั้งนะ" "แน่นอนครับ ทำไมหรือ..."
"...ขอให้คุณหญิงของผมหลับสบายที่สุด"
เป็นไงครับ โรแมนซ์พอไหม หวานพอไหม...
พรุ่งนี้มาต่อ ตอนที่โรแมนซ์ที่สุดของภาคนี้ละครับ
Create Date : 08 พฤศจิกายน 2549 |
|
7 comments |
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2549 23:22:52 น. |
Counter : 501 Pageviews. |
|
|
|