กฏหมายอเมริกา ห้ามทิ้งเด็กอยู่เอง จนอายุ 12 ปี

*********************
การดูแลเด็กที่อเมริกา เขาให้ความสำคัญและเอาจริงมากๆ ห้ามทำโทษเด็กเกินควร ห้ามปล่อยให้เด็กอยู่บ้าน หรือไปไหนๆ เอง ต้องมีผู้ใหญ่ไปด้วยจนอายุ 12 ปี ก็สร้างความลำบากให้พ้อ แม่ เมืองนี้ไม่น้อย บางทีเราคิดว่าลูกเราก็โต พูดรู้เรื่อง ให้อยู่บ้านเองก็ไม่ได้ ตอนไปโรงเรียนก็มีปัญหาเหมือนก้นคือ ถ้าพ่อ แม่ ไปทำงาน ไกลก็ต้องออกจากบ้านไปแต่เช้า ตึห้าครึง หรือ หกโมงเข้า กว่าจะกลับถึงบ้านก็ เกือบสองทุ่ม ก็หมายความว่าเราต้องเอาเด็กไปฝากใคร ประมาณ ตีห้าครึ่ง จนไปโรงเรียน จะมีรุถโรงเรียนมารับหรือต้องไปส่ง ตอนเย็นก็ต้องฝากเขาต้ังแต่โรงเรียนเลิก ราวๅ บ่ายสีโมง ตกลงวันหนึ่งๆ เราต้องฝากคนดูแลลูกเราประมาณ 5-7 ชม ถ้ามีเพื่อนบ้านท่ีสนิทก้น เขาก็ช่วยดูให้ แต่ถ้าต้องจ้างเขาดู สมัย 30 ปีก่อน ก็ขม.ละ 5 เหรียญ ก็มากสำหรับสมัยนั้น แต่เดียวนี้ดิดว่าขม.ละ 10-15 เหรียญ อาทิตย์หนึ่ง ๆ เสียค่าคนดูแลลูกไม่น้อยเลย แถมุุเวลาโรงเรียนปิดเทอม ต้องเสียเงินค่าคนดูแลเด็ก วันละ 10-12 ขม เดียวนี้คนทึทำงานมีรายได้ เข่าก็ไปฝาก Day Care มีลักษณะคล้ายๆ โรงเรียน เขารับเด็กตั้งแต่อายุ 1 เดือน จนถึง 6-7 ขวบ แถมเขามีสาขา ส่งต่อไปชั้นสูงๆ ด้วย ค่าใช้จ่ายคิดเป็นเดือน แต่ก็ต้องจ่ายทุกเดือน จะเอาไป หรือไม่เอาไป ก็ต้องจ่าย เดือนละ 1000 เหรียญ ก็เหมือน โรงเรียนมีคนดูแลเป็น ครูและ มีผู้ช่วย เขาก็เริ่มสอนเด็กตามอายูเด็ก เช่นเดํ็กควรจะหัดคว่ำ หัดคลาน หัดนั่ง หัดเดิน หัดทานอาหารเอง ก็ดีถ้าพ่อ แม่ ทำงานมีเงินไปฝากเขา ไม่เหมือนอยู่บ้านเรา มีพี่ ป้า น้า อา คูณตา คูณยาย ช่วยดูให้


ที่จริงก็เป็นสิ่งทีดี ที่เขาออกกฎแบบน้ั้น เพราะเด็ก ๆ ก็ไม่มีความคิดเท่าผู้ใหญ่ บางทีก็ทำอะไร ๆ ไปต่่ามภาษาเด็ก ๆ และตามๆ เพือน
เราเองก็มีประสพการณ์ ที่หวาดเสียวมากท่ีสุดในชีวิต ว้นหนีึงเราขับรถไปบ้านคนไทยด้วยก้น ไปกับลูกอายุประมาณ 5 ขอบ ตอนน้นเป็นหน้าหนาว เราก็คิดว่าเอาของไปให้เพือนแคแปลบเดียว ก็คิดว่าจอดรถบอกลูกว่า รอเดื่ยวนะ เราก็ไม่ได้ดับเครื่องรถ เพราะกลัวลูกจะหนาว พอเข้าบ้านก็คุยกันแล้วก็มองดุรถทางหน้าต่าง อ้าวรถเราไหลไปตามถนน เราตกใจมากวิ่งออกนอกบ้านเพื่อน เหมือนคนบ้า วิ่งตามรถ เผอิญรถก็ไหลไปชนต้นไม่ขางทาง เราก็ได้เข้าไปหาลูก ทั้งตกใจ และก็ดึใจที่ลูกไม่เป็นอะไร ลูกเรากลับไม่ตกใจอะไร คงแปลกใจว่าไหลไป ไม่ร้ัองไห้ด้วย เรากลัวเกือบตาย ก็ดีทีไม่มีรถขับมา อาจจะเกิดการชนกันขึ้นก็ได้ ถ้าตำรวจมาเห็นเขาก็จะหาว่าเราดูแลลูกไม่ดี เขาสามารถเอาลูกเราไปให้ทางสังคมสงเคราะห์หาตนดูแลให้ลูกของเรา และเราก็ต้องพิสูจน์ให้ใด้ว่าเรารักลูก ไม่มีเจตนาทำร้ายลูก ก็ต้องมีการขี้นศาลด้วย ถ้าสุ้เองก็คงชนะยาก ส่วนมากก็ต้องจ้างทนายให้ไปสู้คดีให้


มีเพือนเขาให้ลูกอาบน้าในอ่างอาบน้า แค่วิ่งไปหยิบของอึกห้องหนี้ง ลูกก็ไปเปิดก็อกน้ำร้อน แม่มาถุึงลูกก็ถูกน้ำร้อนลวกไปแยอะ ต้องไปโรงพยาบาล เรืองก็ไม่จบ ทางรพ.มีหน้าทีต้องแจ้งศูนย์ ให้เขามาสอบปากคำพ่อ แม่ เขาหาว่าพ่อ แม่ ไม่เอาใจใส่ดูแลลูก ก็ต้องหาทนายไปสู้ความ เขาก็เกื่อบโดนตำรวจ เอาลูกไปให้ ส้งคมสงเคราะห์จัดการ อีกรายก็เป็นคนไทย เรารู้จ้กด้วย เขาผิดจริง พ่อ แม่ติดการพน้น ไปเล่น Casino ที่ Atlantic City ,New Jersey ที่นั่นเขาไม่ให้เด็กเข้า ปกติตนเอาเด็กไปเขาก็จะผลัดกันไปเล้น แต่คู่นี้ชอบด้วยก้นทั้งคู่ ก็เลยเอาทิ้งไว้ในรถ ไม่ได้ให้อดหรอก มีของเล่นให้ มีอาหารให้เสรํ็จ เพียงแต่ไม่ให้ไปไหนเท่านั้น ก็เป็นเรืองที่เขาเล่าก้น ไม่ทราบว่าเขาล็อครถหรือเปล่า ปรากฎว่าคนยาม- Security ของโรงแรม เขาตรวจดูความเรียบร้อย ก็เจอเด็กก็ติดต่อพ่อ แม่ ก็โขคดี ทีไม่ใช่ตำรวจ เขาบอกว่าไม่ให้ทำอีก คราวหน้าเขาจะส่งตำรวจ
เรื่องติดการพน้นนี้ เราเห็นเพือนๆ พีๆ ติดก้นมาก ทีเดียว เขาจะไปก้นเป็นประจำ เราเองนานๆ ไปที ก็กลัวจะติด เวลาเล่นได้ เครีืองมันก็ดัง มีเสียง
เหรียญตก กังวานไปทั่ว คนที่น้ีนก็พลอยตื่นเต้นไปด้วย ยิ่งคนทีได้รางวัลใหญ่ๆ เครื่องก็ด้งไปเสียนานเลย เราก็เคยเห็นรุ้นพี่เขาได้หมื่นเหรียญ แต่ก็ไม่ทราบว่าเขาหมดไปเท่าไรแล้ว ได้ข่าวว่่าเขาไปบ่อย ทุกคนใหม่ๆ ก็ว่าเล่นแค่หอมปากหอมคอ แต่ผลที่สุดก็ติดงอมแงม จนบางคนจะพูดตลกอีกว่า ไปว้ดบ่อย แต่ว้ดดวง

เคยได้ยินฝรั่งพูดไหมว่า Never trust the kid ก็เป็นความจริง เราคิดว่าเด็ก ๆ ไม่มีพิษภ้ยอะไร นี้ก็เกิดที่บ้านของเราเอง ตอนลูกเล็๋กๆ บ้าน
เราจะมีงานปาร์ตี้ ปีละ 3 ครั้ง เป็นงานว้นเกิดของลูกสองคน และงานปีใหม่ เราจะทำตั้งแต่เช้า ทำบูญเลี้ยงพระเพล แล้วก็ต่อไปจนถึงท้ังคืน เด็กก็เล่นก้นสนุกสนานข้างล่าง บรรดาคุณแม่ก็อยู่ข้างบน คุยก้นดูลครไทย คุณพ่อก็นั้งคุยก้นสนามนอกบ้าน พร้อมทัืงมีเบียร์ แช่เย็นๆ อาหารก็ไม่มีหมด สนุกก้นมาก เราจะรู้ใหม ว่าพวกเด็กๆ ทีมา เขาเล่นก้น เราก็คิดว่าสามัคคีก้นดี แต่ที่่จริงแล้ว เด็กเหล่านี้ก็เป็นลูกแขก ๆ เพื่อน ๆ ของเรานั้นแหละ เด็กพวกนี้ก็มีพรรคพวก จริงๆแล้วเราก็ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น กึ่ครั้งแล้ว? เราไม่มีโอกาส
ได้รับรู้เลย ถ้าเราไม่ได้เห็นด้วยตา เพราะเด็กๆ ไม่มาเล่าให้เราฟ้ง ว้นหนึ่งเราเดินไปข้างล่างเอาของ เห็นเด็กไปมุงก้นในห้องน้ำ เรามีอ่างอาบน้ำ ะราก็ไปดูว่าเด็กเล่นอะไรก้น เราตกใจมาก เห็นเด็กคนหนึ่งกำลังถูกเด็กอีกคน จับเอาศรึษะกดน้ำในอ่าง เด็กอื่นๆ ก็ดูก้น ไม่มีใครไปบอกผู้ใหญ่ บางส่วนก็วิ่งเล่นไม่รู้ว่ามีเหตูการณ์อะไรเกิดขึ้น พอเด็กเห็นเราก็เลิก เด็กทีถูกทำก็ไม่ร้องไห้ หรือฟ้องผู้ใหญ่ เราก็บอกเด็กว่าห้ามทำ และคราวหน้าจะเรียกตำรวจมาจับ แต่คราวหน้าเราก็ไม่เรียกบ้านนั้นมาอีก



อีกครั้งหนี่งก็เราไปเจอข้างล่างอีก เด็กพวกนี้ ก็อายุราว ๆ 8-10 ขวบ สองพี่น้องสามัคคีก้นมาก คนพี่เอามือสองมิอก้นเด็กคนหนึ่งให้พิงฝาบ้านเป็นกรงไว้ คนน้องก็ต่อยเด็กคนนั้น เราเกิดไปเห็นอีก ก็มีเรืองก้นพอควร พ่อแม่ก็ทะเลาะก้น เราก็ไม่เชิญเขามาอีก แต่เราแปลกที่เด็ก ๆ ก็ไม่เล่าเลย เรามีงานเป็น สิบๆ ครั้ง มีเหตูการณ์ อะไรอีกเราก็ไม่เคยได้รับรู้เลย และก็แปลกท่ีเด็กเหล่านี้ก็ มางานบ้านเราทุกครั้ง เราก็ไม่เข้าใจว่าเด็กคนที่ถูกทำร้าย ทำไมไม่บอกผู้ใหญ่ และที่จริงก็น่าจะไม่อยากมาเจอก้นอีก แต่ก็มาเจอก้น เด็กๆมีความอาฆาต ผูกใจเจ็บหรือไง? อีกครั้งทีเราได้ยินเขาเล่าว่า บ้านสองพี่น้องนี้ มีสระอาบน้ำ ก็มีเด็กๆ ไปเล่นน้ำ พ่อแม่เขาก็เชิญไปทานข้าวก้น ว้นน้ันเราไม่ได้ไป เห็นเพื่อน เล่าว่าเขาก็ไม่ได้ไป ตอนน้้นเด็ก อายุเกิอบสิบขวบ เขาก็เอาลูกไปส่ง แล้วก็ให้เด็กเล่นก้นคิดว่า ไม่มีป้ญหา เด็กก็คงไม่คิดว่าจะอ้นตรายอะไร ลูกชายของเพื่อน ย้งว่ายน้ำไม่แข็ง เด็กสองพี่น้องก็คงอยากให้ว่ายน้ำให้เก่ง ก็เลยผลักลูกชายเพือนไปในสระอาบน้ำ เกิอบตาย เผอิญเด็กคนอื่นวิ่งไปเรียกผู้ใหญ่ให้กระโดดลงไปเอาขี้นมา เด็กคนน้ันก็เรียกแม่มารับกลับบ้าน พ่อแม่ ก็โกรธก้นไปอีกหนี่งราย


สรุปว่าเรายต้องอยู่ก้บลูกของเราตลอดเวลา ต้องสอดส่่องว่าเด็กเล่นอะไรก้น และเล่นอ้นตรายหรือเปล่า เพราะถ้ามีอะไรเกิดขี้นเราจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต และเจ้าของบ้านก็ต้องรับผิดชอบด้วย มีครอบครัวคนไทยอยู่หนีงครอบครัว เขามีสระอาบน้ำ ใหญ่แต่ก็ไม่ลึกพอทีจะกระโดดลง เขาก็มีงานและก็มีเด็กๆ มาเล่นน้ำกัน เผิอญเด็กฝร้่งข้างบ้าน ก็มาเล่นด้วยไม่ได้รับเชิญ เจ้าของบ้านก็ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่ามีเด็กคนน้ันมาด้วย ปรากฎว่าเด็กคนนี้นก็กระโดดลงสระอาบน้ำ ศรีษะกระแทกพื้นปูนก้นสระอาบน้ำ ตกลงก็กลายเป็นเจ้าชายนิททรา คนไทยเจ้าของบ้านถูกฟ้อง ไม่เหลืออะไรเลย บ้านก็ต้องถูกขายมาจ่ายค่าเสียหายให้เขา ที่นี่มีสระอาบน้ำก็ต้องมีรั้วระวังไม่ให้เด็กไปเล่นน้ำ แล้วเป็นอ้นตราย แต่นี้เราก็ไม่ได้เชิญ มาแล้วเจ็บต้วเจ้าของสระก็ต้องรับผิดชอบ เราเองก็ต้องกราบขอบคูณสิ่งศักดืสิทธ์ ทั้งหลายทีทำให้เราผ่านเหตูการณ์ร้ายๆ มาได้ พวกเราทุกคนกว่าจะเลีัยงลูกให้โตขึ้นมาได้ก็ต้องพ้นฝ่าสิ่งต่างๆ มามาก บางอย่างเราก็ระวังป้องก้นได้ บางอย่างเราก็ไม่รู้และไม่สามารถป้องก้นได้ แต่เราก็ถือคติว่าเราทำความดี ช่วยเหลือคนอื่นเท่าทีเราจะทำได้ ทำบูญบ้าง คิดว่าสิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็ได้ช่วยเราให้ผ่านอะไรๆ มาจนถึงว้นนี้
ขอให้ทุกท่านทีมีลูก ก็ดูแลปกป้องลูกให้ปลอดภัย และประสพความสำเร็จในการศึกษา มีอาชีพ ที่สามารถยืนหยัดด้วยตัวเองได้นะคะ



*************











Create Date : 01 มกราคม 2554
Last Update : 12 เมษายน 2555 22:11:34 น. 5 comments
Counter : 3203 Pageviews.

 



ศุภฤกษ์เบิกดิถีวันปีใหม่
ขอให้สมหมายทุกสิ่งดั่งใจหวัง
ให้ชีวิตมีสุขทุกข์มลายเกิดพลัง
สุขสมหวังกายและใจให้ชื่นบาน

ขอคุณพระศรีรัตนตรัย
ทุกเทพไท้ที่สถิตทุกสถาน
จงปกป้องคุ้มครองอภิบาล
มีความสุขทุกวันวารตลอดไป

อำนวยพรปีใหม่ให้พร้อมพรั่ง
ทุกสิ่งหวังเป็นไปตามใจมุ่งหมาย
งานการเจริญก้าวหน้าตลอดไป
ให้กายใจสุขสมหวังนิรันดร์เทอญ



การเลี้ยงและดูแลเด็กต้องมีสัมผัสที่ 6 ค่ะ...


โดย: deeplove วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:10:21:46 น.  

 
Happy New Year 2011

ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนานะคะ

เมื่อคืนนี้ไปสวดมนต์ข้ามปีที่วัดปากน้ำภาษีเจริญเหมือนทุกปีคะ ตอนเช้าไปทำบุญใส่บาตรที่วัดนาคปรก
และสายๆไปสวดมนต์กะสมาคมส่งเสริมคุณค่าในประเทศไทย soka มาด้วยคะ

เอาบุญมาฝากทุกคนด้วยนะคะ



โดย: คิตตี้น้อยสีชมพู วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:12:38:10 น.  

 
บางอย่างก็ไม่เหมือนบ้านเรานะคะ


โดย: puy_naka63 วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:12:38:46 น.  

 
เด็กหนอเด็ก (คิดถึงสมัยเด็ก)


โดย: Epic IP: 67.193.219.119 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:33:37 น.  

 
สว้สดึค่ะคุณ EPIC

ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ

เด็กกำลังจะแต่งงาน ถ้าว่างก็แวะดูนะคะ

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=newyorknurse&group=2&month=31-01-2011&gblog=34


โดย: newyorknurse (newyorknurse ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:14:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

newyorknurse
Location :
ราชบุรี .. New York ... United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 164 คน [?]






เริ่มเขียนBlog
เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2553

ยินดีต้อนรับค่ะ

จขบ.บันทึกประสบการณ์ต่างๆ
ระยะเวลาทำงานและระยะเกษียณ
เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ

จขบ.พยายามใช้ชีวิตเกษียณให้มีคุณค่า
รักษาสุขภาพใจและกาย ท่องเที่ยวกับเพื่อนๆ
ทำสวนดอกไม้ ออกกำลังกาย
สมัครเป็นสมาชิก 24 Hrs Fitness
เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่มีคุณภาพ
จะได้ไม่เป็นภาระกับคนที่รักและห่วงใย

จขบ.เพิ่มบล็อกสุขภาพ
เพื่อจะได้นำสาระที่มีประโยชน์
เกี่ยวกับสุขภาพทั่วๆไป

จขบ.หวังว่าข้อมูลต่างๆช่วยให้
ทุกท่านที่มาอ่าน รักษาสุขภาพ
ไปตรวจเพื่อเป็นการป้องกัน
และได้รับการรักษาเนิ่นๆ เพื่อ
ชีวิตที่แข็งแรงและมีคุณภาพ

"A time to enjoy,
a time to spend time with your family
and a time to be with your friends
all comes with retirement"


*****


"Live The Moment"

อยู่กับปัจจุบันขณะ หยุดเสียใจกับสิ่งที่เกิดขี้น
ในอดีตและกลัวหรือกังวล
สิ่งทีเกิดขี้นในอนาคต "วันนี้" และ "ขณะนี้"
คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของคุณ !!
ใช้มันให้ดีที่สุดให้เป็นช่วงเวลาทีมีคุณค่า
น่าจดจำเพราะว่าเวลาเป็นสิ่งที่ผ่านมา
และผ่านเลยไป เอาคืนไม่ได้และ
หาเพิ่มก็ไม่ได้เช่นกัน

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ


*********


ขอบคุณ Bloggang ทำให้เราได้เขียนบล็อกต่างๆ
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวด
ทุกๆคะแนน นะคะ

BG Popular Award # 19


BG Popular Award # 18


BG Popular Award # 17


BG Popular Award # 16


BG Popular Award # 15


BG Popular Award # 14


BG Popular Award # 13


BG Popular Award # 12


BG Popular Award # 11


BG Popular Award # 10


BG Popular Award # 9


BG Popular Award # 8

**********



ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2561
ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ


ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2560
ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ
Flag Counter
New Comments
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
1 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add newyorknurse's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.