|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
GLAY in Thailand (2001) นิราศดอนเมือง
หมายเหตุ: เขียนขึ้นเมื่อปี 2001 (พ.ศ. 2544) เนื่องในโอกาสที่ เทรุ และ ทาคุโร่ แห่งวง Glay มาโปรโมทงาน Glay Global Expo 2001
บทความนี้เขียนด้วยความคึกคะนองและอ่อนไร้วุฒิภาวะ (ในขณะนั้น) ของผู้เขียน หากบทความนี้พาดพิงหรือสร้างความเสียหายให้แก่ผู้ใด ข้าพเจ้าขออภัยมา ณ ที่นี้ (ไม่ขอแก้ไขเนื้อความใดๆ เพื่อคงใจความสำคัญและความรู้สึกในห้วงเวลานั้น)
ออนไลน์ครั้งแรก: จำไม่ได้
=====GLAY in Thailand===== Bangkok Dangerous 4 : นิราศดอนเมือง (***หมายเหตุ Bangkok Dangerous ภาค 1 - yoshiki , ภาค 2 - Penicillin , ภาค 3 - L'Arc~en~Ciel , ภาค 4 - GLAY ฮ่าๆๆๆ คงจะเดาออกล่ะนะ ว่าหมายถึงอะไร....)
2001.5.11 เกริ่นนำ - อย่างที่ทราบๆกันว่า นายโดม ปกรณ์ ลัม (....ผ่าเหล่า !! ฮ่าๆๆๆ) ได้เป็นตัวแทนประเทศไทย (ได้ยังไงวะ...เอาเหอะ ดีกว่าส่ง Bazoo ไปละกัน) ไปเล่น concert Glay Expo 2001 Global Communication ที่ญี่ปุ่น Teru กะ Takuro จึงเดินทางมาแถลงข่าวกะโดมที่ประเทศไทย
งานนี้พวกเรา ทั้ง 8 ชีวิต จึงเสนอหน้าไปรับทั้ง 2 ตามระเบียบ (ทั้งๆบางคนไม่ได้เป็นแฟน Glay ด้วยซ้ำ.....ผมคนนึงล่ะ แต่ว่าที่ไป นี่หาประสบการณ์นะฮะ อ้อ...เรียกว่าไปดูความป่าเถื่อนของมนุษย์ดีกว่า...-_- บางคนก็ว่าไปรับตามหน้าที่ เพราะรับพวก j-rock มาตั้งแต่สมัย เฮีย yoshiki มา แล้วงานนี้จะพลาดได้ยังง๊าย....อันตัวผมนี้ที่ไปรับอีกสาเหตุนึงก็คือ ในกลุ่มคณะผมส่วนใหญ่มีประสบการณ์ในการรับพวก j-rock มาแล้วทั้งนั้น โชกโชนๆ...ก็เลยรู้เทคนิคดี ผมก็ตามๆเค้าไปล่ะเอ้อ...)
งานนี้ก็เตรียมพร้อมอย่างดีอ่ะนะ อย่างแรกเลยก็ต้องใส่เสื้อผ้าที่มันคล่องตัวหน่อยน่ะ (ส้นตึกนี่ลืมไปได้เลย) แล้วก็อย่าแบกของหนักๆ หรืออะไรให้มันมากนัก ส่วนของที่เอาไปก็พวก Mag + Poster รูป Glay น่ะ เผื่อจะฟลุคได้ลายเซ็นกะเค้ามั่ง ^^;;
พวกเราเริ่มออกเดินทางประมาณ 14.00 (มั้ง) จากสยาม นั่ง Taxi 2 คัน ไปดอนเมืองโลด....จากการ check ข่าวมาอย่างดี ก็เลยรู้ว่า Glay จะมา CX 701 เครื่องลง 17.30 และออกมาทาง Terminal 2 เอาล่ะเข้าเรื่อง...
14.45 : ถึงดอนเมือง วิ่งไปเข้าห้องน้ำ + ซื้อขนม กินเตรียมไว้โลด 15.00 - 15.30 : สำรวจสถานที่ พวกเรากำลังเง็งๆว่า Glay จะโผล่มาทางไหน มันมี 2 ฝั่ง จากประสบการณ์คนในกลุ่ม เมื่อตอนรับ L'arc โดน Sony ไทยตุ๋นซะเปื่อย เพราะหลอกให้เราไปคนละทางกับที่ L'arc มาจริง แต่งานนี้ Sony ไทยไม่เกี่ยว เห็นแต่พี่ๆใส่เสื้อ staff Unlimited ก็เลย "เอาวะ เชื่อก็เชื่อ" เลยไปทางฝั่งที่พี่เค้าบอก 15.40 : เริ่มบันทึก ***บันทึกสิ่งสำคัญ (แปลกประหลาด น่ากลัว ฯลฯ) - อีเห็นตัวแหลม เสื้อฟ้า หน้ากะเทย (ถ้า Glay เห็นอีนี่แล้ววิ่ง กูจะไม่แปลกใจเล้ย..) - กลุ่มใส่เสื้อ Glay - Survival (เสื้อทหาร) ---> กลุ่มนี้โดนกล้อง tv เพ่งเล็ง ฮ่ะ - เจอพี่หมัย Idol 15.57 : ถ่ายรูปหมู่กลุ่มกล้าตาย 8 ชีวิต 16.00 : เสียงกรี๊ดลึกลับรอบที่ 1 (คือ จู่ๆก็กรี๊ดขึ้นมา ไม่รู้กรี๊ดหาหอก..อะไร) 16.15 : กล้อง TV เริ่มส่ายส้อง เหมือน เรดาห์เรือดำน้ำสหรัฐ นี่คือ สิ่งที่พวกเรากลัวที่สุด เหมือนเป็น auto-reaction ไปซะแล้ว เมื่อเห็นกล้องพวกเราจะหลบ+ก้มหน้า (ด้วยเหตุผลหลายประการ) งานนี้ไม่เห็นกล้องของ ITV (ดีแล้ว เดี๋ยวเสือกไปออก ใส่รหัส ถอดรหัส อะไรของมันอีก...) แต่ดันมีกล้องของ Nation TV มาซะฉิบ (here พอกัน) 16.20 : เสียงกรี๊ดลึกลับ 2 (พอกรี๊ดที คนก็ชะเง้อที นึกว่า Glay มาแล้ว....) 16.25 : กรี๊ดลึกลับ 3 16.40 : กรี๊ดลึกลับ 4 ไร้สาเหตุ ไร้สติ 16.45 : แฟนๆเริ่มมาเยอะ แน่นไปหมด นับๆแล้ว 300 - 400 คนได้ (นสพ. แม่งลงว่านับพันคน...อีซุงแหล) 16.47 : กรี๊ดลึกลับ 5 (คาดว่าซ้อมกรี๊ด)....เริ่มเซ็งไม่รู้จะบันทึกไอ้กรี๊ดห่าเหวนี่ไปทำไม สรุปแล้วกรี๊ดเล่นๆทั้งหมด 24 ที เอ๊ง (แม่ง)
ตรงเสียงลึกลับเราขอบรรยายดังนี้ "ฝูงชนบ้าคลั่งราวกับฝูงกระทิงป่า ได้โห่ร้องดังลั่นเป็นระลอก (รวมแล้ว 24 ระลอก) ไม่รู้เนื่องด้วยสาเหตุใด ทั้งร่างบางร่างสูงร่างอ้วน ต่างพากันชะเง้อมองเกาะราวเหล็กคล้ายกับตัววอลลัสที่แหงนหน้าสลอนรอสิ่งที่ตนปรารถนา"
"ยามสายัณห์....ด้วยแสงไฟเจิดจ้าจากเพดาน(ดอนเมือง)ส่องสว่าง 300 กว่าดวง (เดาเอา) ทั้งกลุ่มตัวประหลาดและกลุ่มปกติชน ต่างเฝ้ารอวง Glay อย่างใจจดใจจ่อ"
สังเกตได้ว่า ผู้โดยสารขาออกจะทำหน้างงๆกันทั้งนั้น บางคนหน้าเหวอไปเลย ส่วนใหญ่จะหันกลับไปออกอีกทาง ไม่ค่อยมีพวกใจกล้าฝ่าฝูงกระทิง -_-
16.50 : มีการแจก poster Glay แย่งกันวุ่ยวายship disappear ตอนแรกเพื่อนก็จะไปเอากะเค้าด้วย แต่เราเสนอความคิดว่า ไว้รอซื้อแถว JJ Market หรือ ตลาดนัด ดีกว่า 40 บาทเอง.... 17.00 : Guard เริ่มออกมา (Glay's Army มะช่าย God's Army) นักข่าวเริ่มเข้าไปในรั้ว (มี สายตรงบันเทิง , ช่อง 3 ,ช่อง 7 ฯลฯ) ตอนนี้เราสืบได้แล้วว่า Glay จะไปพักที่ ร.ร. สุโขทัย (โชคดีที่ไม่ได้ตามไป คนที่ไปบอกว่า guard ดุมาก...) 17.30 : (ตรงนี้ถ้าใครอ่านไม่รู้เรื่อง ข้ามไปเลยก็ได้) อ๋าาาาาาาา......ต๊ายยย บุคคลสำคัญของวงการ ปรากฏตัวแล้วค่า จะใครซะอีก นส. (เอ๊ะ หรือ นาย) "C" ไงคะ 17.50 : นส. "C" เดินเข้าไปในรั้วแล้วค่ะ....คาดว่าคงมาทำข่าวให้ J-spy แหละค่าาา...
จากการสืบเสาะ เราเห็นรถทัวร์ VIP จอดอยู่ข้างนอก และมีรถตำรวจนำข้างหน้า เราจึงแน่ใจเลยว่า Teru กับ Takuro ต้องขึ้นรถคันนี้แน่ จึงไม่น่าจะเหมือน L'arc ที่หนีเข้าทาง VIP ชั้น 2 ไปเลย (แต่ก็เข้าใจ เดินมาแล้วเจอฝูงกระทิงวิ่งเข้าไป คงกลัว....) ปัญหาอยู่ที่ว่า 2 หนุ่มจะกล้าเดินฝ่าฝูงชนไปขึ้นรถ หรือว่าจะชิ่งออกทางประตูกลางซึ่งไม่ต้องฝ่าฝูงชน ดังนั้นเราจึงตัดสินใจว่า ยังไงๆเพื่อความชัวร์ พอ 2 หนุ่มมาซักพักแล้ว พวกเราจะออกไปรอที่แถวๆรถทัวร์เลยละกัน
18.00 : CLIMAX !!!! เสียงกรี๊ดลั่นดังสนั่นมากกว่าที่แล้วๆมา เป็นสัญญาณว่าทั้ง 2 หนุ่ม(รึป่าว) ได้มาแล้ว ตัวกระผมเองนั้นก็ชะเง้อมองแหล่มิแหล่ ก็ไม่ยักกะเห็นหัว Teru หรือ Takuro ซักกะติ๊ด เลยคิดว่า ยังไงตรงนี้คงมองเห็นยาก แถมต้องฟันฝ่าสู้กับฝูงกระทิงอีก จึงตัดสินใจติดเกียร์หมา วิ่งออกไปรอข้างๆรถทัวร์โลด เริ่มมีการตั้งแถวรอรับตรงรถทัวร์ (คิดภาพรอรับเสด็จ อะไรเทือกนั้น) อ้าว......เผลอแป๊บเดียว พ่อ Teru เดินผ่านหน้า (ความห่าง 10 cm. ได้) ขึ้นรถไปแล้ว.......ตามติดๆมาด้วย Takuro เลยตัดสินใจว่า ขอจับ Takuro ให้ได้เป็นอันพอ....วืดดดดดดดดดด พลั่ก !!!!! อั่ก!!!!!! ผลก็คือ โดน Guard RS ผลักหงายหลังติดกระจก (เจ็บว่ะ) เรายืนอยู่ฝั่งที่ Teru นั่งในรถ อ่า......เสียงกรี๊ดระเบิดอีกแล้ว ก็ Teru โบกมือหยอยๆๆๆๆอยู่ในรถเลยอ่ะ ซักพัก รถก็วิ่งจากไป......มิวายมีเด็กวิ่งตาม... ตอนนั้น เหนื่อยมากเลยนะนั่น เกือบเอาชีวิตไม่รอดด้วย เอ้อ....โชคดีได้ครูดี สอนวิธีหลบหลีกไว้แล้ว งานนี้เห้นเด็กเป็นลมกันเกลื่อน อ้อ...เห็นว่ามีถูกเหยียบ , แขนหัก ด้วย
***สรุป ประทับใจฮ่ะ ประทับใจ ที่ 2 คนนี้ มันทักทายแฟนๆน่ะ แล้วมันใกล้ชิดมากด้วย
งานนี้อุ่นเครื่องไว้ก่อน...รอรับ พ่อกาก (gackt) ตอนเดือน 6....แล้วเจอกัน report : Bangkak Dangerous 5 Gackt in Thailand เน้อ (แต่กลัว DJ. บางคน ฉุด gackt ไปว่ะ 5555555555555555)
ขอขอบคุณ - 8 ชีวิตที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน จะขอจำภาพวันนั้นไว้ตลอดไป แม้ว่าวันนี้จะเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหนก็ตาม ที่สำคัญขอโทษเรื่อง 'กล้อง' ปัญญาอ่อนของผมด้วย - ขอบคุณ อิ่ม ที่ช่วยเขียนตรงบทบรรยายให้ ไม่ว่าเธอจะอยู่ไกลแค่ไหน ฉันก็ยังจะคิดถึงเธอ
written by merveillesxx
.....au revoir ~
หมายเหตุ (2547) สรุปแล้วเกือบ 4 ปีผ่านไป Gackt ก็ยังไม่ได้มาที่เมืองไทยครับ
Create Date : 29 ธันวาคม 2547 |
Last Update : 23 มกราคม 2548 10:55:10 น. |
|
5 comments
|
Counter : 2007 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: (myrrh) (Seven Of Nine ) วันที่: 20 มกราคม 2548 เวลา:2:34:01 น. |
|
|
|
โดย: merveillesxx วันที่: 23 มกราคม 2548 เวลา:10:49:03 น. |
|
|
|
โดย: HICARU IP: 202.12.97.118 วันที่: 17 มีนาคม 2548 เวลา:2:37:51 น. |
|
|
|
โดย: kisatsu IP: 58.8.246.145 วันที่: 3 มกราคม 2549 เวลา:15:01:41 น. |
|
|
|
โดย: RUKA IP: 124.121.130.65 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:27:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
จะบอกว่าไม่ได้ไปอยู่ในงานนี้ แต่อยู่ตอน Bangkok Dangerous 1-2 อ่ะ .. เหอ เหอ เขียนได้เห็นภาพมากเลยอ่ะน้อง
คิดถึงวันเก่า ๆ ... (เย้ย.. ยัง! ฉันยังไม่แก่!!)