Thorn อาจไม่ได้มีดีกรีความเฮี้ยนอะไรมากนัก (แต่เธอก็เคยร่วมงานกับวงเฮี้ยนๆ อย่าง Massive Attack มาแล้ว) หลายคนจดจำเธอได้จากเสียงสวยๆ ในงานของ Everything But the Girls (Temperamental (1999) เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ผมชอบที่สุดในชีวิต) ส่วน A Distant Shore งานเดี่ยวชิ้นเยี่ยมของเธอ (ขอบคุณเก้าอี้มีพนักที่ไรท์ให้) ก็ออกมาตั้งแต่ปี 1982 นู่น
25 ปีผ่านไป หลังจากนั่งเลี้ยงลูกอยู่บ้านมานาน เธอกลับมาในฐานะศิลปินเดี่ยวอีกครั้ง กับโซโล่อัลบั้มชุดที่สอง Out of the Woods เพลงยังไม่ได้ฟัง แต่หน้าปกสวยเหลือร้าย
Out of the Woods จะออกวันที่ 5 มีนาคม ส่วนประเทศโลกที่สามอย่างบ้านเราจะมีขายมั้ย ก็ต้องรอลุ้นต่อไป
จากรูปโปรโมตล่าสุดของ Tori Amos พาลให้นึกไปว่าอัลบั้มใหม่ของเธอน่าจะชื่อ The Return of the Witch ...เธอกลับมาแรงอีกแล้ว! ก็ลองดูในรูปสิ มือขวาเธอถือไบเบิ้ล มือซ้ายเขียนคำว่า SHAME แล้วยังมีเลือดไหลออกมาจากจิ๋มอีก โอ๊ย! นี่มันอะไรกัน (นอกจากนั้นในเวบเธอยังมีขายเสื้อยืดที่มีคำโปรยว่า Recovering Christian ด้วยนะ)
American Doll Posse จะออกวันที่ 1 พฤษภาคม โดยเธอจะมีทัวร์รอบโลกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีชื่อประเทศไทยอยู่ในลิสต์เวิลด์ทัวร์ของเธอ T__T
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [
ช่วงนี้กำลังชอบเพลงแนวนักร้องหญิงเฮี้ยนๆ หรือเสียงผู้หญิงเพราะๆ (อย่าง Dubstar, Texas, Ivy, Moloko, Dido อะไรครือๆ นี้) ใครฟังอะไรประมาณนี้ก็ช่วยแนะนำด้วยนะครับ (Paris Hilton ไม่นับนะ แล้วก็มีแล้วด้วย)
----------------------------
หนังที่ได้ดูเมื่อวาน
Maborosi (1995, Hirokazu Kori-eda, A++++++)
ตอนนี้ดูหนังของ Korieda ไป 4 เรื่องแล้ว รู้สึกชอบ Maborosi กับ Distance มากที่สุด หนังมันมืดๆ พูดถึงเรื่องความตาย แถมยังเป้นหนังแนว Post-Traumatic ซึ่งเข้าทางตัวเองมาก (นอกจากนั้น อาซาโน ทาดาโนบุ ยังเล่นบทเฮี้ยนๆ ในทั้งสองเรื่อง) ส่วน After Life ก็ชอบในระดับหนึ่ง แต่หนังมันสว่างไปหน่อย
ดู Maborosi แล้วก็ทำให้อยากดูหนังของโอสุขึ้นมา (เคยดูหนังของโอสุแค่เรื่องเดียวคือ Good Morning) เพราะรู้สึกว่ามุมกล้องแบบโอสุใน Maborosi มันงดงามมาก
Maborosi ทรงพลังมาก ในแง่ที่ว่าถึงหนังจะใช้การถ่ายภาพแบบ long shot หรือ medium shot ตลอด (แถมไคลแม็กซ์ยังเป็น extreme long shot ด้วยซ้ำ) แต่อากัปกิริยาของนางเอกก็สะท้อนความรู้สึกของเธอที่เหมือนระเบิดเวลาที่รอคอยปะทุขึ้นมา ออกมาได้
ความประทับใจต่อ Maborosi ในหลายๆ แง่ก็คล้ายกับความรู้สึกที่มีต่อหนังเรื่อง Shara (ซึ่งพูดเรื่องคล้ายๆ กัน) แถมตอนจบยังภาพถ่ายบ้านเมืองจากมุมสูงเหมือนกันด้วย
------------------------
เพลงที่ได้ฟังวันนี้
Cocteau Twins: Heaven or Las Vegas (1996, A-)
อืม ชอบชุดก่อนหน้ามากกว่านะ ชุดนี้มันเฮี้ยนน้อยลงเยอะเลย ได้ก็ได้ข่าวว่าพอยุค 90 งานของวงนี้จะ pop ขึ้นเยอะ
ตอนนี้กำลังปลุกผี Cocteau Twins ด้วยการโทรไปเล่าถึงสรรพคุณความเฮี้ยนของวงนี้ให้เพื่อนๆ ฟัง แล้วก็เอาฟังตัวอย่างให้ฟังด้วย บางคนก็กลัว บางคนก็หลอน บางก็คนด่าว่า "เอาเพลงเชี่ยอะไรมาให้กรูฟัง" ส่วนบางคนก็เป็นห่วงว่าถ้าผมฟังวงนี้มากๆ ผมจะเป็นบ้า!!
ผมกำลังถูกวิญญาณ Elizabeth Frazer เข้าสิง (เธอยังไม่ตาย แต่เธอคือนางพราย)