ตอนเป็นเด็ก ผมชอบเวลาที่แม่อ่านหนังสือให้ผมฟัง ผมจะนั่งบนตักของท่านและฟังทุกคำ ขณะที่แม่อ่าน ผมจะดูภาพทุกภาพอย่างละเอียดและรอคอยอย่างใจจดใจจ่อว่าหน้าต่อไปจะเป็นอย่างไร

คุณเคยคิดหรือไม่ว่าชีวิตของคนเราเล่าเรื่องได้? ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ ดี ร้าย หรือธรรมดา คนรอบตัวเรากำลังดูและฟังเรื่องราวที่เรากำลังเล่า เรื่องราวของเราไม่ได้สื่อผ่านคำพูดเท่านั้น แต่ผ่านทัศนคติและการกระทำของเราเมื่อพบความยากลำบากหรือรับพระพรในชีวิตซึ่งลูกและหลาน คู่สมรส เพื่อนบ้าน และเพื่อนร่วมงานต่างสามารถเห็นเรื่องราวที่เรากำลังเล่าได้

เปาโลเตือนเราในฐานะผู้ติดตามพระเยซูว่าชีวิตของเราเป็นเหมือนหนังสือ “ให้คนทั้งปวงได้รู้และได้อ่าน…เป็นหนังสือของพระคริสต์…เขียนไว้มิใช่ด้วยน้ำหมึกแต่ด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์” (2คร.3:2-3)

เรื่องราวที่คนรอบข้างกำลังอ่านจากหนังสือแห่งชีวิตของเราคืออะไร เรื่องของการให้อภัย ความเมตตา ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความอดทน หรือความรักใช่หรือไม่

หากคุณชื่นชมยินดีกับชีวิตที่เปี่ยมด้วยพระคุณจากพระวิญญาณของพระเจ้าที่อยู่ในตัวคุณแล้ว ก็ขอให้คุณยินดีกับการได้เป็นคนเล่าเรื่องของพระเจ้าด้วย! – JS