Bloggang.com : : joblovenuk : Tokyo Tower ..... หนังแม่ลูกผูกพันธ์ที่ดูแล้วยังไม่โดนเท่าไหร่

Tokyo Tower ..... หนังแม่ลูกผูกพันธ์ที่ดูแล้วยังไม่โดนเท่าไหร่

Tokyo Tower : Mom and me , and sometimes dad ( สองดาวกว่าๆ )

ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี ที่ครองใจคนญี่ปุ่นทั่วประเทศ
สร้างจากนวนิยายขายดีเรียกน้ำตาผู้อ่านที่ทำยอดขายกว่า 2 ล้านเล่ม
5 Winners Japan Academy Award
Best Film / Best Screenplay / Best director
Best Actress / Best Supporting Actor

ทุกๆฤดูร้อนในญี่ปุ่น เด็กหนุ่มผู้เปี่ยมความฝัน ต่างเดินทางจากบ้านเกิดตัวเอง เพื่อมุ่งหน้าสู่โตเกียว ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะประสบความสำเร็จ มีชื่อเสียงโด่งดัง " Me " รับบทโดย โจ โอดางิริ คือหนึ่งในเด็กหนุ่มเหล่านั้น เขาหลงใหลไล่ตามความฝันของตัวเองอยู่นานปี และใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ โดยหวังว่าจะประสบความสำเร็จ จนวันหนึ่งเขารู้ข่าวว่า แม่กำลังป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และนั้นคือจุดเริ่มต้นของการที่ผู้ชายคนหนึ่ง ได้เรียนรู้คุณค่าของการมีชีวิตอยู่อีกครั้งหนึ่ง ผ่านความทรงจำแห่งความรักที่แม่มีให้กับเขา

....................อ่านแล้วขนลุกใหม๊ครับท่านผู้ชม ? เรื่องย่อที่บรรจงเขียนขึ้นมาโดยทีมประชาสัมพันธ์หนังเรื่องนี้ช่างอ่านแล้วน่าดึงดูดใจให้เราไปตีตั๋วซะเหลือเกิน แต่ขอโทษเถิดครับ ทั้งเรื่องย่อหนัง ทั้งใบปิดหนัง ชื่อหนัง และอีกหลายๆอย่างของหนังช่าง ... ต่างจากที่ผมคิดไว้มากทีเดียว ความต่างครั้งนี้อาจจะสร้างความสุขสมหวังให้กับหลายท่าน และอาจจะสร้างความผิดหวังให้กับใครต่อใครบ้าง บังเอิญว่าผมอยู่ในกลุ่มหลังครับ

....................ภาพรวมของหนังเรื่องนี้ก็น่าประทับใจนะครับ แต่ไม่มากอย่างที่ผมคาดการณ์ไว้ ด้วยจากเครดิตของหนัง และจากภาพลักษณ์ของหนังรางวัลจากญี่ปุ่นยุคหลัง ที่สร้างมาตรฐานไว้ได้ค่อนข้างดี ทำให้หนังเรื่องนี้ดูดร๊อปไปเล็กน้อย ความผิดหว้งของผมประการใหญ่มาจากการที่อาจจะคาดหวังไว้มากไปหน่อย และหนังมันธรรมดาไปหน่อยก็แค่นั้น หนังสัญชาติญี่ปุ่นโดยมากก็มักจะเป็นแบบนี้ เขาชอบเล่น ( เล่า ) เรื่องราวของชีวิตมนุษย์ได้อย่างลุ่มลึก ลึกซึ้ง และมักจะเนิบนาบ ให้คนดูดื่มด่ำไปกับเรื่องราวเอาเองโดยไม่บิ๊วท์อารมณ์อย่างหนัง ฮอลลีวู๊ด หรือหนังเกาหลี ซึ่งถ้าใครคุ้นชินกับหนังแนวบิ๊วท์ๆมาเจอหนังญี่ปุ่นเขา อาจจะม่อยหลับเอาได้ง่ายๆ

.....................หนังทั้งเรื่องไม่เกี่ยวกับหอโตเกียวแต่อย่างใด ไม่เกี่ยวกับการตามล่าหาความฝัน หรือความรักแต่อย่างใด เป็นเรื่องราวที่บ้านๆมาก พ่อแม่ลูก พ่อเลิกกับแม่ ลูกอยู่กับแม่ ลูกรักแม่ คิดถึงพ่อ ( บ้างบางครั้ง ) เล่าแบบว๊อยซ์โอเว่อร์ไปเรื่อยๆตั้งแต่เด็ก เหมือนเขียนไดอารี่ เรียนที่ใหน เจออะไรมาบ้าง สอบเข้าที่ใหน วันนี้แม่เป็นยังไง แม่เจอแฟนใหม่ เราชอบใหม๊ ? แม่ห่วงเรารักเรา เราสอบติดที่โน่นที่นี่ ติดแฟน ล้มเหลว ลุกขึ้นยืน ทำงาน รับแม่มาอยู่ด้วย เลิกแฟน เจอแฟนใหม่ ฯลฯ บลาๆๆ ไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหักเหสำคัญ ไม่มีจุดพลิกผัน ไม่มีจุดเร่งเร้า ไม่มีช่วงดร๊อป เล่าเป็นเส้นเรียบๆไปอย่างนั้น เหมือนเราดูชีวิตจริงของครอบครัวหนึ่ง อาจจะเป็นครอบครัวเราเองหรือครอบครัวใหนก็ได้ในโลกใบนี้ .... และหนังก็จบ ......

..........................หนังยาวนะครับ 142 นาที แต่ไม่รู้สึกว่าอืดอาดหรือยืดยาด แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่ามันมีอะไรแค่นี้เองเหรอ แล้วหอโตเกียวมาเกี่วอะไรด้วย แล้วทำไมพระเอกไม่พาแม่ไปหอโตเกียว ฯลฯ จริงๆหนังเว้นวรรคไปหลายช่วง แต่ด้วยความที่หนังเล่าเรื่องผ่านมุมมองตัวพระเอกก็เลยไม่เป็นปัญหาสำคัญอะไรนัก หนังเรื่องนี้เหมาะสำหรับคนรักแม่ มันเป็นหนังวันแม่ที่ไม่บิ๊วท์อะไรมากมาย ดูแล้วคุณๆน่าจะคิดถึงคุณแม่ของคุณแน่ๆ ( ทั้งๆที่หนังก็ไม่ได้โฟกัสความห่วงหาอาทรระหว่างแม่ลูกอะไรมากนัก ) แต่หลายๆคนก็น่าจะสัมผัสได้ รอบที่ผมดูเมื่อวานที่เฮ๊าส์ ก็ได้ยินเสียงสะอื้นอยู่หลายคน จุดที่ผมชอบที่สุดในหนังเรื่องนี้คือการตัดต่อซึ่งตัดได้ดีมากๆ และการแสดงของดารานำเป็นจุดรองลงมา แต่ผมไม่ยักกะรู้สึกปลื้มหนังโดยรวมๆเท่าไหร่ ถือว่าพลาดไปก็ไม่เสียหาย แต่ถ้าสะดวกไปดูก็น่าจะไม่เสียดายตังอะไรมากนัก ......

ป.ล. มีฉายอยู่ 2 โรง ที่ House กับ โรงหนังสกาล่า ถ้าจำไม่ผิดครับ

//www.pandagroup.pantown.com/

Create Date : 07 พฤษภาคม 2551

Last Update : 7 พฤษภาคม 2551 21:11:01 น.

11 comments

Counter : 1222 Pageviews.

เย้ย

เห็นชื่อเรื่องเลยเข้ามา

แต่ไม่อ่านนะ

ข้ามไป เพราะ วันอาทิตย์ จาไปดู คริ คริ

โดย: minnymin

วันที่: 7 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:39:30 น.

ฟังจากที่คุณจ๊อบเล่านี่ นึกภาพออกเลยค่ะ
เพราะสไตล์หนังญี่ปุ่นนี่เป็นอะไรที่เฉพาะตัวมาก
เล่าเรื่องแบบนี้ เดินเรื่องแบบนี้ สรุปแบบนี้ คือลิตช์ชินหนังฮอลลีวู๊ดค่ะ
หนังญี่ปุ่นเลยนาน ๆ ดูที...

โดย: ลิตช์ (Litchi

) วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:28:50 น.

น่าดูจังแฮะ
ปล. ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ

โดย: 2fast2farious

วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:3:29:47 น.

ไว้ต้องลองหามาดู

ขอบคุณที่แวะมาอวยพรวันเกิดนะครับ

โดย: นายต่อ Ver. ต่างแดน (toor36

) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:41:31 น.

พี่แก่แล้วดูหนังไม่หนุกแล้วอ่ะ ฮี่ๆ

โดย: lunapee

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:58:13 น.

หนังเรื่องนี้ เห็นหนังตัวอย่างตอนไปดู Alway2 ดูแล้วน่าจะดีนะ

โดย: คนขับช้า

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:00:55 น.

เรื่องย่อกับภาพดูดีจริงๆ คับ

โดย: veeda

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:28:18 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
(รูปในกล่องคอมเม้นสวยจังค่ะ)
ขอบคุณที่HBD ให้นะคะ

more Goodnight Comments..here

โดย: noteforu3

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:46:08 น.

เป็นมุมมองที่ต่างจากผมเนอะ

สำหรับผม การเล่าเรื่องง่ายๆ ไม่ให้น่าเบื่อ เป็นเรื่องที่ใครทำได้ก็เก่งมากๆ เรื่องนี้ ผมชอบตรงความเหมือนจริงของชีวิตนี่แหละ อาจเพราะมันมีจุดที่เหมือนกับชีวิตผมก็ได้ ทำให้ดูแล้วอินจัง

หอโตเกียว เกี่ยวยังไงกับเรื่องนี้เหรอ ไม่จำเป็นจะต้องเล่าให้เกี่ยวตรงๆหรอกนะครับ เท่าที่ผมสัมผัสมาได้ หอโตเกียว สื่อถึงคนในเรื่องได้เหมือนกันนะ เช่น

พ่อที่มีนิสัย ทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักกะอย่าง ภาพถ่ายใบแรกที่เราเห็นจากจอของพ่อก็คือ พ่อกับหอโตเกียวที่ยังสร้างไม่เสร็จ มาจนท้ายๆเรื่องที่ลูกชายหยิบรูปมาดูก็ยังคงเป็นรูปนี้อยู่ แล้วพ่อก็ไม่เคยทำอะไรสำเร็จจริงๆสักอย่างอยู่ดี ภาพถ่ายพ่อกับหอที่สร้างยังไม่เสร็จ น่าจะสื่อถึงนิสัยของพ่อ

ส่วนลูกชายกับแม่ มีอยู่ตอนหนึ่งที่ลูกพาแม่นั่งรถผ่านหอโตเกียวพร้อมกับแฟนสาว ชายหนุ่มได้สัญญากับแม่ว่าจะพามาดูวิวที่หอโตเกียวด้วยกัน แต่แล้ว ก็ไม่ได้พามา เพราะแม่ป่วยหนักเสียก่อน ชายหนุ่มคงได้แค่เพียงพาป้ายชื่อแม่มาดูเท่านั้น ส่วนนี้ หนังทำให้ผมคิดต่อได้ว่า เราควรให้ความรักและการดูแลแม่ในยามที่เห็นหน้ากันให้มากที่สุด เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจว่ายังไม่ได้ทำอะไรให้ท่านได้เต็มที่

ภาพยนต์ญี่ปุ่นก็เหมือนคนญี่ปุ่นนะครับ มักสื่อภาพออกมาแบบนิ่งๆไม่หวือหวาชัดเจนแบบฝรั่ง ต้องค่อยๆดู ค่อยๆคิดครับ แล้วจะได้อะไรอีกเยอะเลย

โดย: ป้อจาย

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:25:57 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: b@rbOr

วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:59:05 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดครับ

หนังน่าดูนะ เห็นไม่ชัด ว่ารูปข้างล่าง
ใช่ ทาคาโกะ มัตซึ หรือเปล่า
ถ้าใช่ยิ่งน่าดู

โดย: สุดท้ายก็ชื่อนี้

วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:35:28 น.