บางครั้ง...การที่เรารอใครสักคนที่เหมือนเรามันก็นานเหมือนกันเนาะ
พึ่งเลิกกับแฟนได้ 1 อาทิตย์ ชีวิตก็เข้าที่เข้าทาง มีเศร้าบ้างเวลาผ่านที่เก่าๆ หรือที่ที่เราตั้งใจจะไปด้วยกัน plan ที่คิดไว้ทั้งหมดยกเลิก ทัวร์ที่จองไว้ก็เสียเงินไปฟรีๆ มันเหมือนฟ้าผ่ากลางกะบาล ทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมด กระเป๋า เป้ใส่กล้อง รองเท้าเดินป่า เต๊นท์ เหลือแค่เวลา...บางทีมันก็ยากที่จะทำใจ แต่คิดในแง่ดีว่า ก็ดีแล้วที่เลิกกันตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่าไปเที่ยวด้วยกัน มีความทรงจำดีๆเยอะๆ ทีนี้หล่ะ อย่าว่าแต่อาทิตย์เดียวเลย เดือนเดียวก็คงยังทำใจไม่ได้
ทุกวันนี้ยอมรับว่า กลัวมากกับความรักที่เข้ามาแล้วก็จบลง ขนาดคนที่คิดว่า เราดูดีแล้วนะ ศึกษาเค้าดีแล้วนะ ให้เวลากับตัวเองในการดูใจเค้านานพอสมควร แต่พอตกลงเป็นแฟนกัน มันก็ไม่ใช่อยู่ดี ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือการเรียน ถ่ายภาพ เที่ยว ตามแบบที่เราเป็นแต่ผู้หญิงตัวคนเดียวบางทีมันก็ลำบาก แต่ก็มั่นใจว่า เราโอเคกับการอยู่คนเดียว ถ้าหากต้องคบกับคนที่ชอบอะไรไม่เหมือนกันแล้วต้องมานั่งเถียงกันทีหลัง
ปลายปีนี้ ทริปเขาช้างเผือก ก็คงไปตัวคนเดียว อาจจะมีพี่ที่รู้จักไปด้วยแต่ก็คงต้องเผื่อใจไว้...เห้อ...ทำไมเราไม่เกิดมาเป็นผู้ชายเนอะ