วันพักผ่อน....
ตื่นแต่เช้า.....ดื่มไมโล เม้ามอยกับเพื่อน งีบต่อ 2 ชม.แล้วดูข่าว.....
เมื่อคืนคุยกันกว่าจะได้นอนก็เกือบตี 3 ฮ๊าาาาาาาความเย็นชานี่มันไม่ดีเลยนะ
ตอนนี้เริ่มสงสัย และตั้งคำถามกับคำว่า "คนรัก"
ถ้าไม่นับความรักแบบครอบครัว....แล้วเราจะรักคนคนนึงได้มากแค่ไหน?
บางทีการเป็นตัวของตัวเองมันก็เป็นสิ่งที่ดี ถ้าทั้งสองคน ต่างรับตัวตนของกันและกันได้
แต่บางครั้ง....เค้าก็รับตัวตนของเราไม่ได้
แล้วยังไงหล่ะ? เราจะไปต่อกันมั๊ย? เราจะทนกันได้นานแค่ไหน?
เราไม่คิดจะปรับตัวเข้าหากันเลยหรอ? หรือยังไง ทำไมเราไม่ทำความเข้าใจกันและกัน
ทำไมต้องให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเข้าใจอีกฝ่าย อีกคนต้องปรับตัว แต่อีกคนอยู่เฉยๆ
บางทีก็เหนื่อยนะ เหมือนโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ วันไหนหมดแรงก็คงต้องหยุด
เราห่างกันเรื่อยๆ ไม่หวาน ไม่หวือหวากันเหมือนเมื่อก่อน เฮ้อ........
ดูกันไปอีกสักพัก ถ้าไม่ไหว....ก็คงต้องรับสภาพสินะ.......
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะครับ