องค์ชายสุสาน โม่เหยียน
ระหว่างคนตายกับอดตายหนิงจื่อเยี่ยนหวาดกลัวอดตายเสียมากกว่าไม่เช่นนั้นผู้หญิงเช่นเธอคงไม่ทำอาชีพที่ไม่เหมาะกับเธอเลยแม้แต่น้อยเพราะเธอคือโจรขุดสุสาน หากไม่คิดเลยว่าสุสานที่เธอหมายมั่นปั้นมือว่าจะให้ทรัพย์สมบัติอันล้ำค่าชนิดที่กินใช้ทั้งปีทั้งชาติก็ไม่หมดกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะสิ่งเดียวที่เธอขุดได้คือชายหนุ่มรูปงามที่บาดเจ็บสาหัส
เพราะโลกที่หลี่ซีรู้จักเต็มไปด้วยความหลอกลวงแม้ผู้มีพระคุณอย่างหนิงจื่อเยี่ยนก็ไม่อาจทำให้เขาวางใจแต่กำแพงของความหวาดระแวงก็ค่อยๆเปลี่ยนไปเมื่อความปรารถนาดีแบบที่ไม่ต้องการการตอบแทนของเธอทำให้เขาต้องพิจารณาโจรขุดสุสานตัวน้อยนี้เสียใหม่หากแต่ความลับก็ต้องเป็นความลับ เมื่อไรที่มันถูกเปิดโปงออกไปหลี่ซีก็ไม่อยากคิดว่าชะตากรรมของหนิงจื่อเยี่ยนจะเป็นเช่นไร
ไม่ได้ทรัพย์ แถมยังเสียทรัพย์และร้ายที่สุดอาจไม่เหลือแม้ชีวิตแต่เมื่อหนิงจื่อเยี่ยนใช้ชีวิตอย่างดิ้นรนมาตลอดเธอจึงต้องหาหนทางเพื่อเอาตัวให้รอดจากกรงเล็บของหลี่ซีให้ได้ทว่าเธอคงประมาทในความสามารถของชายผู้ก้าวขาเข้าสู่ปรโลกไปแล้วแบบเขาน้อยไปเมื่อหนีได้ เขาก็ตามเธอได้ และโทษทัณฑ์นี้คงมีเพียงชีวิตเธอเท่านั้นที่เขาต้องการ
เพราะไม่ต้องการให้หนิงจื่อเยี่ยนต้องเข้าไปสู่วังวนที่เขาเคยเป็นหากแต่ยิ่งปิดบังซ่อนเร้นยิ่งทำให้เธอดิ้นรนท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่หลี่ซีไม่อยากให้เป็นก็ไม่อาจฝืนเมื่อชะตาบังคับให้เขาต้องต่อสู้ไม่ใช่เพียงแค่ตัวคนเดียว หากรวมถึงชะตาชีวิตของหนิงจื่อเยี่ยนด้วยจากคนที่ไม่เข้าใจในคำว่ารักก็ได้เข้าใจในวันนี้ เพราะรักจึงยอมได้ทุกอย่างแม้ว่าจะก้าวเข้าสู่อันตรายถึงชีวิต
กว่าจะรู้กว่าจะเข้าใจหนิงจื่อเยี่ยนก็เหมือนคนโง่ สิ่งที่กักขังไม่ใช่กรงที่เอาไว้ลงโทษหากแต่คือปราการอันปกป้องเธอต่างหากเมื่อทุกอย่างพลาดไปจะให้ทอดอาลัยในชะตาก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะทำต่อสู้และฝ่าฝันกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปเพราะเธอถูกจับเข้ามาวางไว้ในละครแห่งการช่วงชิงอำนาจท้ายที่สุดแล้วบทสุดท้ายของมันจะเป็นเช่นไรหรือจบชีวิตลงเพียงเพราะเธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่ง
ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่ต้องการแม้แต่หลี่ซีหากสิ่งเดียวที่เขาอยากมอบให้กับหนิงจื่อเยี่ยนก็คืออิสระที่ไม่อาจกักขังนกนางแอ่นเช่นเธอได้เหมือนดั่งความรักอาจไม่ใช่วันนี้หรือวันพรุ่งนี้ที่หลี่ซีจะมาอยู่เคียงข้างเธอได้แต่สักวันหนึ่งวันที่ทุกอย่างไม่เป็นภัยกับสตรีผู้เดียวที่เขารักปานดวงใจหลี่ซีผู้นี้จะใช้ชีวิตที่เหลือรักใคร่หนิงจื่อเยี่ยนเพียงเท่านั้น
ยังอยู่กับรีวิวมากกว่ารักกันต่อไป และคิดว่าสัปดาห์นี้คงเป็นหมวดนิยายจีนกันล้วนๆ หลังจากบ่นรอยอาลัยหญิงงามไปไม่น้อยแล้ว เราก็หยิบเอาองค์ชายสุสานขึ้นมาอ่านต่อ หลังจากดองมาสักระยะหนึ่งแล้ว ชื่อค่อนข้างแปลกดีนะคะ ทำไมองค์ชายถึงไปเกี่ยวกับสุสานได้ พอได้อ่านจริงๆ แล้วก็เข้าใจในทันที
ที่เกี่ยวกันไม่ใช่องค์ชายไปอยู่ในสุสาน ถ้าไม่เพราะนางเอกที่ทำอาชีพแปลกๆ อย่างโจรขุดสุสานไปเจอเข้า งานนี้พระเอกก็คงได้อยู่ในสุสานแบบถาวร แม้นางเอกที่ดูตอนแรกจะเห็นแก่เงินหรืออะไรก็ตามที หากกลับเป็นมากน้ำใจ เอาคนเจ็บหนักเจียนตายมาดูแล โดยที่ไม่รู้เลยว่าชายความจำเสื่อมคนนี้จะมีความลับซ่อนไว้ และเมื่อความลับไม่เป็นความลับอีกต่อไป ความซวยกำลังจะมาเยือน เขาอาจจะฆ่าปิดปากเธอก็ได้ หากทุกอย่างมันก็เป็นแค่ความเข้าใจผิด และลุกลามใหญ่โตกันไป จนกว่ามารู้ตัวนางเอกก็รู้สึกว่าตัวเองแอบโง่ไปนิดหนึ่งที่แปลอะไรผิดพลาดไป แต่นี้ไม่ใช่ปัญหาสุดท้าย เพราะขึ้นชื่อว่าองค์ชายและวังหลวงมันต้องมีอะไรที่น่ากลัวรออยู่ สิ่งที่นางเอกไม่อยากเผชิญ เพราะเธอเองก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือของราชบัลลังก์ รักระหว่างองค์ชายกับโจรขุดสุสานก็เลยมีการลงเอยที่ค่อนข้างจะแปลกนิดหนึ่ง
เมื่อไม่ได้เป็นแฟนโม่เหยียน ก็เลยไม่ได้คาดหวังมาก เล่มก่อนอย่างคุณชายแสนร้ายอ่านจบแล้วแนวก็ดีใจมาก ส่วนเล่มนี้เห็นชื่อแปลกดี เนื้อเรื่องคงต้องไม่เหมือนใครแน่ ซึ่งก็จริงสำหรับตัวนางเอกที่ดันมาเป็นคนขุดหาสมบัติในสุสาน นางเอกช่างใจกล้าเสียเหลือเกิน ตอนแรกคิดว่านางเอกต้องมาในแนวที่ว่าเค็มสุดๆ ขี้เหนียวตัวแม่ แต่ปรากฏว่าแผนพลิก นางเอกดันเป็นคนดีชนิดที่หาได้ยากมาก หากินแปลกๆ แต่มีน้ำใจกับคนแปลกหน้า ตัวเองลำบากแค่ไหนไม่เป็นไร หาเอาดาบหน้าได้ แต่คนที่ช่วยไว้อย่างพระเอกต้องได้รับการดูแลอย่างดี ทำแบบนี้จากที่พระเอกแค่สำนึกบุญคุณในตัวเองนางเอกเฉยๆ ในตอนแรกยังต้องเปลี่ยนความรู้สึก คือถ้ายังหัวทึบไม่รักอีกนี้คงแปลกประหลาดแล้ว ถึงนางเอกจะแอบชอบพระเอกตั้งแต่แรกเห็น แต่ถ้าไม่มีน้ำใจขนาดหนักคงไม่ช่วยกันสุดๆ แบบนี้ ส่วนช่วงที่นางเอกไม่เข้าใจในการกระทำของพระเอกจนพาตัวเองเข้ามาติดในบ่วงที่พระเอกอุตส่าห์ป้องกันไว้ ไม่ได้รู้สึกว่านางเอกฉลาดน้อย แต่ใครจะไปรู้กันว่าที่ทำนี้ช่วยเหลือ ก็เล่นวางมาดขู่ได้ขู่ดีแบบนั้น เป็นเราก็ต้องกลัว ต้องหวาดระแวงกันบ้างละ
แต่ส่วนที่เรียกว่าก้าวเข้าสู่วังหลวงเพื่อช่วงชิงอำนาจแล้วจะเป็นอะไรที่ยังไม่ค่อยตรงใจเท่าไร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการคาดเดาที่ค่อนข้างง่ายแล้ว และบางเรื่องมันไม่ค่อยกระจ่างชัดเท่าไร แต่ที่รู้สึกที่สุดก็คงเป็นเนื้อเรื่องมันรวบรัดตัดความมาก ตอนนี้เป็นกระแสนิยายจีนมาแรง แต่ละสนพ.จัดกันมาแบบชนิดที่ว่า จัดหนักจัดเต็ม เข้มข้นกันแบบไม่ยอมกัน ยิ่งเรื่องในวังแล้ว หักเหลี่ยมเฉือนคมกันสุดๆ แต่เล่มนี้ช่วงโค่นล้มศัตรูของพระเอก อะไรมันจะหายหดขนาดนั้น เรื่องช่วงแรกสำหรับพระเอก นางเอกถือว่ามาค่อนข้าง แต่เราควรจะเห็นเค้าลางความไม่กระจ่างชัดในเนื้อหาตั้งแต่ช่วงแรกแล้ว เพราะมันไม่ค่อยมีที่มาที่ไปสักเท่าไรว่าพระเอกติดต่อกับคนของตัวเองยังไง มีใครบ้าง แผนการต่อไปจะทำเช่นไร คือมันไม่เห็นตั้งแต่แรกแล้ว อ่านไปช่วงนั้นไม่ได้คิดมาก เพราะมันช่วงสร้างฐานความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับนางเอกเสียมากกว่า แต่พอช่วงเข้าวังประเด็นมันควรจะมีอะไรมากกว่านี้ พอนึกได้ทำให้คิดได้ว่ามันขาดความสมจริงไปตั้งแต่ช่วงต้นๆ แล้วด้วยซ้ำไป ช่วงเวลาที่จัดการทำอะไรไปบ้าง เราไม่รู้ ไม่เห็น ไม่เข้าใจว่าแผนอะไรถึงได้ถอดรากถอดโคนได้ มันเล่าได้ลอยๆ มากว่าสุดท้ายตัวบ่งการก็เข้าไปอยู่ในคุกแล้ว ส่วนพระเอกก็จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ถ้าเราไม่ได้อ่านนิยายแนวจีนแบบที่จัดเต็มมาก่อนหรือเพิ่งหัดอ่านนิยายจีนก็คงไม่คิดอะไรมากนัก แต่นี้เจอของหนักมาตลอด พอมาเจอสายสะดวกโยธินเกินไปแบบนี้ เลยรู้สึกว่าไม่ใช่เลย มันควรโชว์ให้คนอ่านเห็นว่าพระเอกกับพรรคพวกที่ร่วมมือกันทำอะไรลงไปบ้าง เลยดูเก่งแบบลอยๆ แต่ไม่มีอะไรมารองรับจนบอกว่า เจ๋งจริงนะเนี่ย
แต่ที่รู้สึกหนักกว่าการไม่มีเนื้อหาตอนศึกใหญ่หลวงในวังก็คือตอนจบของเรื่อง คือจะบอกว่ามันจบดีก็ใช่ แต่จบได้ขัดอกขัดใจสุดๆ ก็ส่วนหนึ่ง แรกๆ ก็เดาไม่ออกว่ามันจะลงเอยกันยังไง องค์ชายกับโจรขุดสุสาน ซึ่งเราก็ไม่ได้หวังว่านางเอกจะได้เป็นพระชายาอะไรทำนองนั้นอยู่แล้ว หรือถ้าเป็นได้ก็ดี นิยายมันทำได้ทุกอย่าง บอกมาแบบนี้คงพอเดาออกว่าจบแบบไหน ผู้หญิงที่ไม่เหมาะกับวังหลวงควรมีชีวิตรักเช่นไร แต่มันขัดใจตรงที่ว่า พระเอกมันอาจจะต้องมีพระชายา พระสนมมากมายในวัง ใจอาจจะอยู่กับนางเอกที่อยากจะออกมาอยู่นอกวังด้วยกันแต่ทำไม่ได้ ก็เลยต้องอยู่แบบนี้กันไป ดูสภาพยังไงมันก็แนวๆ ไม่ต่างจากการเป็นพระสนม แค่ไม่ได้อยู่ในวังเท่านั้น ดับฝันจิ้นของฉันไปอีกอย่างหนึ่งเลยทีเดียว แต่บางคนก็อาจจะบอกว่านางเอกก็รับได้กับจุดนี้นะ คือถ้านางเอกเศร้าซิถึงจะเกลียดพระเอก แต่รู้สึกว่ามันไม่หวานในอกเท่าไร ยังไงก็ตามสามวันจากนารี ผู้ชายก็เป็นอื่นหมด ยิ่งระดับองค์ชายด้วยต่อให้ฝ่าฝันอุปสรรคด้วยกันมาขนาดนั้น นานๆ เจอที ไม่ใช่นานๆ เจอถี่แบบนี้มันยังไม่โดนนะ จะบอกว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวอยากยึดพระเอกเอาไว้เป็นของนางเอกคนเดียวก็ว่าได้ จะให้บอกว่าพระเอกยังไงก็ไม่มีทางแต่งงานเพราะรักนางเอกก็ไม่ใช่ ถ้าอยู่ในวังแล้วไม่มีพระชายา พระสนมก็คงพิลึก ดังนั้นเดาได้เลยว่าพระเอกยังไงก็ต้องแต่งเมียแน่นอน พระเอกไม่ได้ผิด เพราะความเป็นองค์ชายบังคับ แต่ทำให้ท้ายเรื่องนี้น่าผิดหวังมากไปนิดหนึ่ง ตั้งแต่เนื้อเรื่องเล่ากันได้รวบรัดตัดความช่วงสำคัญไปเสียหมด มาจบลงได้ความรู้สึกที่คิดว่าไม่ตอบสนองคนโลภมากแบบเราได้
อ่านจนจบอาจจะมีข้อสงสัยเล็กๆ น้อยๆ บางประการที่นอกเหนือจากที่บ่นๆ อย่างเช่นลูกศิษย์นางเอกในตอนแรกทำไมบทบาทหายไปเลยเช่นนั้น เหมือนรับค่าตัวมาแค่นั้น หมดฉากก็โบกมือลาแบบไม่เข้าใจ ไร้ที่ไปจนน่างงไปเลย ดังนั้นเล่มนี้อาจจะคาดหวังเล็กน้อยแต่ไม่ถึงกับมาก แม้ว่าแรกเริ่มจะดูน่าสนใจดี พออ่านไปแล้วยังไม่รู้สึกว่า สนุกมากมายขนาดนั้น คือพออ่านได้จนจบ แต่มีอะไรที่ติดใจเยอะแยะ พล็อตน่าสนใจแต่เนื้อเรื่องที่เล่าไม่แน่นพอ ค่อนข้างหลวมๆ จนอ่านผ่านๆ ก็ยังเข้าใจได้ ตอนจบไม่ประทับใจในระดับที่น่าพอใจสำหรับตัวเอง มันก็เลยทำให้เป็นงานของโม่เหยียนอีกเรื่องที่เฉยๆ กันไป ไม่รู้ว่ามีเล่มต่อหรือเปล่า แต่คงไม่มีอะไรเล่าแล้ว เพราะเรื่องมันดูจะจบบริบูรณ์กัน หรือจะมาเรื่องรุ่นลูกแบบชุดคุณชายแสนร้ายกับคุณชายหมื่นพิษอีกก็ไม่รู้ ก็ต้องดูกันไปนะคะ แต่เท่าที่อ่านงานของโม่เหยียนมาหลายเล่ม นิยายของเขามักจะเป็นแบบนี้หลายเรื่องเลย ตอนท้ายเรื่องจะรวบรัดตัดความไปไหนกัน ไม่ต้องรีบจบขนาดนั้นก็ได้ มาเล่าให้ละเอียดกว่านี้จะดีมาก เพราะพล็อตเรื่องค่อนข้างน่าสนใจเลยทีเดียว มาตกม้าตายตอนท้ายทุกทีเลย น่าเสียดาย