แม้เขาจะพรั่งพร้อมไปเสียทุกอย่าง ทว่าความจริงแล้วชีวิตของชีอวี๋ คุณชายผู้สูงส่งกลับต้องคำสาปร้าย ยามใดที่เขาตกอยู่ในห้วงแห่งรัก เมื่อนั้นผู้เป็นที่รักของเขา ย่อมต้องพรากจากไปด้วยเงื่อนงำที่ดำมืด
ในชีวิตของเสิ่นเสี้ยวอี้ ถ้าไม่นับมารดาแล้วก็คงมีเพียงพี่สาวต่างมารดาคนนี้ที่รักเธอเป็นที่สุด ทว่าหลังจากพี่สาวสุดที่รักแต่งกับชีอวี๋เพียงไม่นาน เขากลับพรากพี่สาวจากเธอไปชั่วนิรันดร์ ความแค้นไม่มีสิ่งใดทดแทนได้นอกจากชีวิตของพี่เขยที่เลวร้ายคนนี้เท่านั้น แต่วิธีการใดจะได้ใกล้ชิดเขาเท่ากับเข้าไปเป็นสาวใช้ในบ้านชีอวี๋เหล่า
หากมิใช่เพราะรอยตำหนิเสี้ยวจันทร์บนตัวสาวใช้ปริศนาคนนี้ ที่กระตุ้นความทรงจำบางอย่างในหัวใจเขา ชีอวี๋คงจะไม่มีวันยอมเปิดใจให้กับใครได้อีก แต่ความจริงที่แสนเจ็บปวดก็มิอาจจางไป ใครที่เขารักมั่น หวังจะได้ครองคู่ตราบนิรันดร์ ก็มิอาจเป็นจริงเพราะความแค้นจากเงามืด
เสิ่นเสี้ยวอี้มีสิทธิ์อะไรที่จะหลงรักอดีตพี่เขยคนนี้ ในเมื่อเขาคือฆาตกรผู้เหี้ยมโหด ลงมือสังหารภรรยาทุกคน แต่ทำไมในยามที่ได้อยู่ใกล้ชิดเขา เธอกลับไม่เคยสัมผัสถึงความเลวในตัวของชีอวี๋เลย มีเพียงความรักและความปรารถนาดีเท่านั้นที่เขามอบให้ หากไม่ว่าชีอวี๋จะดีกลับเธอเช่นไร ปณิธานในการแก้แค้นก็มิอาจลืมเลือนได้ ทว่าเธอจะตัดใจทำได้หรือในเมื่อเธอมีเพียงความรักในตัวเขา
เพราะความลับในชีวิตพรากทุกสิ่งไปจากชีวิตมามากพอแล้ว แต่ครั้งนี้ชีอวี๋จะไม่ยอมให้สิ่งนั้นพรากเสิ่นเสี้ยวอี้ไปได้ แม้จะต้องใช้ชีวิตแลกกับเธอเขาก็ยอม และไม่มีสิ่งใดจะขัดขวางไม่ให้เขาได้มีโอกาสที่น่ายินดีที่จะได้ใช้ชีวิตที่เหลือกับหญิงเดียวที่เขารัก ที่แม้ความตายก็มิอาจขวางกั้น ชาตินี้ ภพไหน เราทั้งสองจะตามหากันจนเจอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ในชุดนี้เล่มแรกพระเอกเป็นชายผู้มีชาติกำเนิดที่ไม่เปิดเผย แต่แน่นอนว่าต้องเป็นชายผู้น่าปรารถนา แต่กลับมีแต่คำสาปที่ไม่ว่าจะมีเมียกี่คนก็ตายหมด จนพี่สาวนางเอกที่แต่งงานกับพระเอกก็ไม่รอด ทำให้นางเอกต้องการแก้แค้น แต่แน่นอนว่าพระเอกย่อมไม่ใช่คนร้าย แต่มีคนร้ายตัวจริงที่ทำให้ทุกคนต่างก็ร่ำลือว่าคือพระเอก แม้แต่นางเอกก็ยังเข้าใจผิดไปเลย แต่ในความเข้าใจผิดนั่นก็ทำให้นางเอกรู้ว่าพระเอกรักจริงแค่ไหน และความจริงก็เปิดเผยขึ้นมาว่าใครคือคนร้ายตัวจริง แต่บางอย่างก็ส่งผลให้นางเอกรู้สึกว่าไม่คู่ควรกับพระเอก หากความรักที่มีให้ทำให้ทุกอย่างลงเอยด้วยดี และความไม่สมหวังบางอย่าง ก็เป็นพันธะสัญญาว่าเราจะกลับมาเจอกันใหม่
ส่วนเล่มที่สองก็คือพระเอก นางเอกจากเล่มแรก ที่กลับชาติมาเกิดใหม่ แต่กลับมาคราวนี้ พระเอกและนางเอกกลับมีปัญหาเรื่องเชื้อชาติและปณิธานที่ทำให้พระเอกรักนางเอกไม่ได้ แต่เพราะคำทำนายรวมทั้งความดีของนางเอกทำให้พระเอกไม่อาจตัดใจจากนางเอกได้ หากความลับก็ไม่มีในโลก ศัตรูก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นคนรักได้ แต่พรหมลิขิตมีอำนาจยิ่งกว่าสิ่งใด ก็ทำให้สองคนได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก ซึ่งความจริงก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าพระเอกก็ไม่อาจถอนตัวจากปณิธานได้ แต่นางเอกก็รู้จักจะรักษารักไว้ด้วยการเสียสละบางอย่างไป
ฟีน่าชอบชุดแรกอย่างรอยเหมยฯมากกว่าค่ะ เพราะหวานกว่านิดหนึ่ง แต่ถ้าให้เลือกว่าสองเล่มนี้ฟีน่าชอบเล่มไหน ฟีน่าชอบลิขิตรักฯ เล่มที่สองมากกว่าค่ะ เพราะเล่มแรก นางเอกมีความแค้นเต็มตา เต็มใจจนไม่ค่อยเห็นความดีพระเอก จนพระเอกตัดพ้อว่าอยู่ด้วยกันมาตั้งนานไม่รู้เลยหรือว่าเขาเป็นคนเช่นไร และนางเอกดูเหมือนจะเห็นแก่ตัวนิดๆ และเอาแต่อารมณ์ตัวเองโดยไม่ฟังเหตุผลของพระเอกเอาเสียเลย จนเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น พระเอกพยายามจะอธิบายสิ่งที่ทำ แต่นางเอกไม่ค่อยรับฟังจนเกิดเรื่องร้ายกับตัวเองขึ้น แต่ทุกอย่างก็อาจเกิดจากความไม่แน่ใจว่ารักจริงหรือเปล่า จึงเกิดเรื่องต่างๆนาๆ
สำหรับพระเอกเรื่องนี้ ดีเกือบทุกอย่างเลยค่ะ แต่ที่ไม่ค่อยแนวคือแกดูไม่คิดจะจัดการต่อความตายของเมียทุกคน แม้จะบอกว่ารู้สึกผิดต่อคนร้ายตัวจริง แต่เขาดูเหมือนไม่คิดหาทางแก้ไขที่แท้จริง มัวแต่จะปิดบังคนร้ายว่ารักผู้หญิงคนไหน ทำเอาเมียตายไปหลายคน จนมาถึงคิวนางเอกที่ตรงคำทำนายก็เลยคิดจะทำอะไรจริงจัง ส่วนที่พระเอกมีรักฝังใจกับเมียเก่ายังไม่ค่อยเท่าไรค่ะ เพราะถือว่าเรื่องเก่า แต่บ่งบอกว่าผู้ชายนั้นลืมง่ายดีแหะแถมก็แกมีอนุภรรยาเสียด้วย เสียแต่ว่าตายไปหมดแล้ว ไม่งั้นนางเอกก็คงไม่แคล้วได้ใช้สามีร่วมกับคนอื่น
ฟีน่าชอบเล่มสองมากกว่าเพราะ เป็นแนวรักในความแค้น มันบีบหัวใจดีค่ะ นางเอกถูกตาต้องใจและชอบในความฉลาดของพระเอก จนเลือกพระเอกมาเป็นสามี โดยที่ไม่รู้เลยว่าสามีตัวเองคือหนึ่งในขบวนการล้มชิง กู้หมิง (ใครดูหนังจีน จะคุ้นคำนี้เลยค่ะ) พระเอกเองแม้จะอยากแก้แค้น แต่ก็เป็นสุภาพบุรุษสุดๆ ไม่อยากเอานางเอกมายุ่งเพราะเขามีใจให้นางเอก แต่เพื่อป้องกันทุกอย่างจึงพยายามห่างเหินนางเอก
ทว่าสุดท้ายก็ต้องยอมตามใจปรารถนา ที่ดันไปเข้าล็อกแผนลอบสังหาร แต่นั่นก็ทำให้ความลับของพระเอกเปิดเผย อยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว ตอนนี้ล่ะเศร้ามากค่ะ นางเอกพยายามช่วยทุกอย่าง แต่ความจริงโหดร้าย นางเอกช่วยได้แค่พระเอกเท่านั้น แต่คนในครอบครัวคนอื่นของเขาไม่มีใครรอด กลายเป็นแผลที่ทำให้อยู่ร่วมกันไม่ได้
และที่บาดใจก็ตรงที่นางเอกบังเอิญไปเจอพระเอก แต่โดนประฌามหยามเหยียดจากพระเอก โดยที่ไม่รู้ว่าที่พระเอกทำเพราะอยากให้นางเอกตัดใจจากเขา และที่ไม่รู้อีกคือพระเอกคอยดูแลด้วยการย้ายบ้านมาอยู่ข้างๆ กว่าจะลงเอยได้ก็แทบแย่ และที่ชอบอีกอย่างคือ สุดท้ายไม่ให้พระเอกเลือกคิดล้มล้างราชวงศ์ แต่กลับกลายว่าพระเอกนางเอกมีปณิธานต่างกัน หากอยู่ร่วมกันได้ เพียงแค่เสียสละบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น ฟีน่าซึ้งมากดีค่ะ
อ่านแล้วบอกได้เลยว่าเล่มแรกฟีน่าเฉยๆเพราะไม่ค่อยชอบนิสัยนางเอกค่ะ ส่วนพระเอกพอไหว ติดแค่แกเป็นผู้ชายเหมือนจะเรื่อยเฉื่อยไปหน่อยค่ะ เล่มสองสนุกกว่าค่ะ เล่มนี้นางเอกได้ใจดีค่ะ เธอเด็ดขาดดี ลงว่ารักใครก็ลงหมดใจ ทุ่มเทได้เพื่อเขา แต่ก็รู้ดีว่าอาจจะไม่สมหวังถึงกับเขียนหนังสือหย่ารอหากเขารับไม่ได้ที่จะมีเมียอัปลักษณ์ ซึ่งเราไม่เห็นว่านางเอกขี้เหร่ตรงไหน ส่วนพระเอกดูมั่นคง เข้มแข็งกว่าพระเอกชาติแรกมากค่ะ ชอบที่มาแอบคอยดูแลนางเอกนี้ล่ะคะ และเขาก็มีคุณธรรมพอที่จะคิดกู้ชาติพอจะไม่ดึงผู้หญิงที่บริสุทธิ์มาเกี่ยว แต่ชะตาลิขิตแล้วก็ไม่อาจฝืนได้
และในเรื่องนี้ก็ทำให้รู้ว่าอะไรทำให้สองคนนี้มีรอยจันทร์เสี้ยวบนร่างกายเพื่อให้จดจำได้ค่ะ ปริศนาก็ได้ถูกเปิดเผยขึ้น
แต่มีขำๆค่ะ นางเอกเรามีชื่อเล่นว่าเจ้าฮุ่ย แต่จะให้คนเรียกว่าฮุ่ยฮุ่ย อิๆๆ เรียกทีไรนึกน้องหลินฮุ่ยทุกทีเชียวค่ะ นางเอกชื่อเล่นคล้ายหมีแพนด้า แต่เอาน่า น่ารัก น่าฟัดจะตายไป
แต่ถ้าหากว่าชอบอะไรที่สุด ฟีน่าชอบความคิดตอนจบของเล่มสอง ในเมื่อพระเอกยังต้องทำงานให้พรรคที่ต้องการล้มชิง กู้หมิง แต่เขาก็เลือกจะไม่พูดถึงงานให้นางเอกฟัง ส่วนนางเอกก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปบ้าง ชอบคำนี้มากค่ะ "...จริงๆแล้วจะเป็นไรไปเล่า ทำไมคนสองคนที่มีจุดยืนทางการเมืองแตกต่างกันจะรัก แล้วใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันจนแก่เฒ่าไม่ได้..." บ่งบอกเรื่องความปรองดองรักใคร่ที่แท้จริงค่ะ แหม มันเข้ากับอะไรบางอย่างจริงๆหนอ เป็นการสอนไปในตัวว่าความรัก ไม่ใช่แค่รักก็ทำให้สองคนอยู่ด้วยกันได้ มันต้องประกอบกับสิ่งอื่นด้วย รัก เสียสละ เข้าอกเข้าใจ ปรองดอง เหล่านี้คือส่วนประกอบในคำว่ารักนิรันดร์อันแท้จริง