เพียงเพราะความหิวโหยอันไม่น่าให้อภัย ซูอิ๋งอิ๋งจึงโดนลงโทษอย่างหนักหน่วง จากคนปกติเธอกลับกลายมาเป็นคนจิ๋ว ที่ดูเหมือนไร้ค่า แล้วเธอจะทำยังไงให้ได้พบและปรนนิบัติอู๋ฉีเผิงนายน้อยที่เธอเคารพอีกเล่า หากปัญหาตอนนี้คือ เธอต้องหาตัวช่วยเพื่อให้ความหวังที่มีน้อยนิดสัมฤทธิ์ผลเสียก่อนจะถูกหาว่าเป็นนางปีศาจร้ายต้องถูกกำจัดไปให้พ้นๆ

ความเคยชินที่มีกลับสูญหาย ปกติแล้วข้างกายของเขา อู๋ฉีเผิง ต้องมีซูอิ๋งอิ๋ง คอยรับใช้ใกล้ชิด แต่นี้เธอถือดีเช่นไรกลับหายหน้าหายตาไปเช่นนี้ เขาก็ไม่ได้อยากไยดีกับสาวใช้เพียงคนเดียวหรอก แต่ซูอิ๋งอิ๋งคือความคุ้นเคย เธอทำในสิ่งที่เขาเคยมองว่าเป็นเรื่องธรรมดาทว่ากลับขาดไม่ได้เสียแล้ว หากเมื่อลงมือตามหาเธอด้วยตัวเองกลับมาพบกับความจริงอันน่าตกใจ ซูอิ๋งอิ๋งกลับกลายเป็นมนุษย์จิ๋วไปเสียแล้ว และแทนที่เขาจะได้สาวใช้กลับคืนมา อู๋ฉีเผิงเองนี้ล่ะต้องมาเป็นคนรับใช้เสียเอง

ต่อให้ซูอิ๋งอิ๋งไม่เหมือนเดิม แต่จะให้อู๋ฉีเผิงมาปรนนิบัติเธอเนี่ยนะ เป็นตายร้ายดีเธอก็ยอมไม่ได้ ในสายตาของเธอ เขาคือนายน้อยที่เธอเคารพสูงสุด ชีวิตของเธอต้องรับใช้เขา ซื่อสัตย์จนแม้แต่ตายเพื่อเขาได้ หากดูเหมือนว่าเขาจะไม่รับฟังในสิ่งที่ควรจะเป็นเลย อู๋ฉีเผิงกลับสนุกสนานที่ได้ดูแลเธอ แท้จริงแล้วเจ้านายของเธอเป็นคนเช่นไรกันแน่ ในยามปกติเขามีแต่ความเย็นชา เรียบเฉย ไม่เคยแยแสต่อสิ่งใด แต่เมื่อเธอเป็นสาวใช้ไร้ประโยชน์เช่นนี้เขากลับไยดีเธอเป็นที่สุด

ไม่เคยมีใครเลยจริงๆที่จะเป็นห่วงเป็นใยชีวิตของเขา ยกเว้นคงมีเพียงซูอิ๋งอิ๋งคนนี้ หัวใจที่เย็นชาและปิดตายจากทุกคนของอู๋ฉีเผิงกลับอ่อนไหวเพราะสาวใช้เพียงคนเดียว เขาเป็นสุขยิ่งกับการได้มีเธอใกล้ๆ แต่มันเพราะอะไรกันแน่ หรือมันจะเป็นแค่ความรู้สึกของการมีสัตว์เลี้ยงแสนรักข้างกาย แต่มันล้ำลึกกว่านั้น และทำไมอีกเช่นกันเขาจึงไม่ยินยอมจะให้เธอต้องเป็นอะไรไป หากคนร้ายที่ปรารถนาจะเอาชีวิตของเขา ก็ย่อมหมายความว่าชีวิตของซูอิ๋งอิ๋งกำลังมีภัยไปด้วย แค่คิดว่าจะไม่มีเธอข้างกายอู๋ฉีเผิงก็ทานทนไม่ได้

แม้จะสุขใจเพียงใดแต่ความจริงก็ย่อมเป็นความจริงเสมอ ไม่อะไรที่ซูอิ๋งอิ๋งจะอาจเอื้อมไปรักใคร่อู๋ฉีเผิงได้ เขาคือเทพบุตรผู้สูงส่ง ส่วนเธอก็เป็นสาวใช้ต่ำต้อย แต่ในยามต้องมารับรู้ว่าเขากำลังจะต้องแต่งงานกับหญิงสาวผู้ทัดเทียมกัน หัวใจของเธอก็เหมือนแตกสลาย แล้วเธอจะมีสิทธิ์อะไรที่จะรักเขาหรือหวงห้ามไม่ให้เขาได้คู่ครองที่สมฐานะ เธอเองต่างหากที่ต้องเป็นคนไป

คำที่อู๋ฉีเผิงอยากได้ยินจากปากของซูอิ๋งอิ๋งคือคำว่ารักเท่านั้น แต่ทำไมเธอจึงไม่กล้าเอ่ยมันให้เขาได้ฟัง แม้ไม่รักก็ไม่มีสิทธิ์ไป ชีวิตของเขาขาดผู้หญิงเช่นเธอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว หากไม่ทันจะได้ใช้สิทธิ์อันใดเหนือตัวเธอ อันตรายที่เขาไม่วางใจก็ย้อนกลับมาทำร้ายเขา และนั่นเองทำให้อู๋ฉีเผิง ตระหนักในหัวใจแล้วว่าความรู้สึกต่างๆที่มีให้กับซูอิ๋งอิ๋งคือรัก เขาไม่สนใจสายตาหรือความต้องการของใครอีกต่อไป เมื่อคนอย่างอู๋ฉีเผิงคิดจะรัก ต่อให้เธอเป็นเพียงสาวใช้ไร้สกุล เขาก็ต้องได้เธอ เพราะความสำคัญของซูอิ๋งอิ๋งมีมากกว่านั่น เมื่อเธอคนที่เขารักและเติมเต็มหัวใจที่ว่างเปล่านี้ให้เต็มไปด้วยความสุขอย่างที่ไม่มีใครทำได้มาก่อน

เซียงเอินเหม่ยนั่นช่างมือตาหามีแววไม่ เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มเบื้องหน้าผู้เต็มไปด้วยบารมีผู้นี้คืออ๋องซู่หนิงเจี่ยอิง และเมื่อเธอตาบอดเช่นนี้ ก็คาดเดาได้เลยว่าอนาคตในตำหนักอ๋องซู่หนิงนี้คงลำบากลำบนเหลือแสน หากความจริงกลับไม่เป็นดั่งที่เธอคิด เมื่อเธอกลับได้รับใช้ใกล้ชิดเจี่ยอิงอย่างไม่คาดคิด และเมื่อชะตาได้ส่งเธอให้ได้มาเป็นสาวใช้ประจำกายเขาแล้ว แผนการที่แม้ไม่อยากทำแต่ก็ต้องทำ จำเป็นต้องดำเนินไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

น่าประหลาดที่คนอย่างเขาผู้ชื่นชอบความสมบูรณ์แบบทุกประการกลับไปติดใจในความแปลกประหลาดของสาวใช้ผู้หนึ่ง จนให้เธอมารับตำแหน่งที่สำคัญ หากแล้วเจี่ยอิ่งผู้สูงศักดิ์เช่นเขากลับไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เขาเป็นเพียงแค่ผู้ชายที่ตัวเล็กจนไร้ประโยชน์ มีเพียงสาวใช้อย่างเซียงเอินเหม่ยเท่านั้นที่จะช่วยเหลือเขาได้ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะแค้นเคืองเขานักหรือไร จึงบังอาจกระทำกับเขาเยี่ยงเขาเป็นเพียงตุ๊กตาผ้าไร้ความสำคัญเช่นนี้

ไม่อาจบอกได้ว่าแท้จริงแล้วเพราะเหตุผลอันใดเซียงเอินเหม่ยจึงต้องคอยช่วยท่านอ๋องผู้หยิ่งทระนงอย่างเจี่ยอิง อาจจะเป็นเพราะเธอรู้สึกผิดหรือเพราะความจริงที่เธอได้รับรู้ว่า เจี่ยอิงไม่ใช่ท่านอ๋องผู้โฉดชั่วเลวทรามเลยแม้แต่น้อย หากไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุอันใด เธอก็ต้องปกป้องเขาไว้ให้ถึงที่สุด จนกว่าพิษร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเขาจะหมดไป

ที่สุดแล้วก็ไม่มีใครภักดีกับเจี่ยอิงเลยสักคน แม้แต่เซียงเอินเหม่ยสาวใช้ที่เขาเชื่อใจเป็นที่สุด แม้จะรู้ดีว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เพราะเธอ แต่เขาก็ไม่อาจตัดใจลงโทษเซียงเอินเหม่ยได้เลย เรื่องแบบนี้ต้องมีคนบงการที่แท้จริง และมันก็ไม่ต่างไปจากที่คาดไว้ ศัตรูตัวฉกาจที่เขาประมาทฝีมือทำให้เขาต้องเจ็บปวดที่สุด เขาและเซียงเอินเหม่ย สุดท้ายแล้วก็คือหมากบนกระดานของเกมส์แห่งการช่วงชิงอำนาจของราชบัลลังก์

ไม่มีสิ่งใดที่คนต่ำต้อยอย่างเซียงเอินเหม่ยจะคู่ควรให้เจี่ยอิงทุ่มเทความรักให้ เธอคือสาวใช้ผู้ทรยศหักหลัง และเธอกำลังจะนำความตายมาสู่เขาเช่นกัน แม้เธอจะอาจเอื้อมรักเขาไปแล้วและรู้เต็มอกว่าเจี่ยอิ่งทำทุกอย่างได้เพื่อเธอ หากรักที่แท้จริงของเธอคือได้เห็นเจี่ยอิงได้ขึ้นไปอยู่สู่ตำแหน่งจักรพรรดิไม่ใช่จบชีวิตเคียงข้างเธอ

ความต้องการที่แท้จริงในชีวิตคืออะไรตอนนี้เจี่ยอิงได้รู้ เขาไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่ามีเซียงเอินเหม่ยเคียงคู่ เขาพร้อมจะเสี่ยงทำทุกอย่างเพื่อให้เธอปลอดภัยจากพิษร้ายที่กำลังจะพรากเธอไปจากเขา มันไม่สำคัญว่าเขาเคยปรารถนาบัลลังก์มังกรสักเพียงไหน แต่ถ้ามันทำให้เขาไม่อาจมีเธอเคียงข้าง ทุกอย่างก็เปล่าประโยชน์ เจี่ยอิงยอมจะละทิ้งทุกอย่างเพื่อหญิงเดียวในดวงใจ

หย่าหล่างอา รู้ดีว่าบุญคุณต้องทดแทน เมื่อครอบครัวของเขาถูกทำให้พ้นมลทินโดยความช่วยเหลือ สกุลถง ผู้เป็นถงครึ่งราชสำนัก เขาต้องตอบแทนให้สมกับความดีครั้งนี้ แต่มิคิดว่า การตอบแทนบุญคุณจะใหญ่หลวงเกินกว่าที่เขาจะรับได้ นั่นคือการรับเสียนเมิ่งลูกสาวปัญญาอ่อนของสกุลถงมาเป็นภรรยา แค่จะคิดว่าต้องมีภรรยาโดยไม่เต็มใจก็สุดทนแล้ว นี้เขาต้องมาแบกภาระได้ภรรยาเช่นนี้อีกหรือ กลืนก็ไม่เข้า คายก็ไม่ออก เพราะถ้าหย่าหล่างอาไม่ไยดีต่อไมตรีนี้ก็เท่ากับขัดพระราชโองการ เมื่อเสียนเมิ่งคือเจ้าสาวพระราชทานเสียด้วย

แท้จริงเสียนเมิ่งมิได้ปัญญาอ่อนอย่างที่ใครคิด แต่เพราะคำสาปประจำตระกูลซึ่งแท้จริงแล้วลูกสาวของสกุลถงต้องเป็นเช่นนั้น ทว่าเธอกลับไม่เป็นดั่งคำสาป เพื่อป้องกันมิให้ต้องเป็นเช่นนั้น เสียนเมิ่งจึงต้องอดทนอยู่ภายใต้สายตาเวทนาปนเหยียดหยาม และนั่นก็ไม่มีข้อยกเว้นสำหรับหย่าหล่างอา สามีพระราชทานคนนี้ เมื่อเขาไม่เต็มใจและมากไปด้วยโทสะ เธอก็จะยั่วแหย่ให้หย่าหล่างอาต้องปวดเศียรเวียนเกล้าไปเลย

ทำไมเขาถึงได้ทำตัวชั่วช้าเช่นนี้ เขาคือหย่าหล่างอามิใช่หรือ แล้วเสียนเมิ่งผู้เป็นภรรยาไม่เต็มใจคนนี้ผิดอะไรที่ถูกส่งมาให้แต่งงานกับตน แล้วผิดด้วยหรือเธอปัญญาอ่อน แต่เธอคงเป็นหญิงผิดปกติที่สะดุดตา สะดุดใจยิ่งกว่าใคร ในห้วงหนึ่งของความคิด แท้จริงแล้วเสียนเมิ่งเป็นดั่งที่ใครๆกล่าวขานกันหรือ เพราะเขาสัมผัสได้ถึงความเฉลียวฉลาดของเสียนเมิ่ง แต่มันจะเช่นไรก็ไม่สำคัญหรอก เพราะเธอจะเป็นเช่นไร เสียนเมิ่งก็คือภรรยาของเขาที่ทำให้เขามีความสุขอย่างยิ่ง

หรือควรถึงเวลาแห่งการเสแสร้งนี้จะต้องหมดไป เสียนเมิ่งรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับเรื่องหลอกลวงนี้ และที่สำคัญ ตอนนี้เธอไม่ใช่คนในสกุลถงอีกแล้ว คำสาปอันโหดร้ายนั่นคงไม่มีวันส่งผลถึงเธอแล้วก็เป็นได้ แต่เธอจะทำเช่นไรที่จะบอกความจริงกับหย่าหล่างอาแล้ว ว่าจู่ๆเธอก็ไม่ได้ปัญญาอ่อน ดั่งที่เคยเป็นมาเสมอ แล้วเขาจะกลับกลายมาเกลียดชังเธออีกหรือเปล่า ในเมื่อ บัดนี้หย่าหล่างอาปฏิบัติกับเธอราวกับภรรยาแสนรักจริงๆ

เปล่าเลย หย่าหล่างอาไม่โกรธเสียนเมิ่งแม้แต่น้อย มันควรเป็นสิ่งที่น่ายินดีต่างหาก หากแต่ความสุขก็ดูเหมือนจะมีเพียงน้อยนิด ความจริงอีกอย่างที่หย่าหล่างอาไม่คิดว่าจะได้รับรู้ กลับทำให้เขาปวดใจยิ่งกว่า แล้วเขาควรจะทำเช่นไร รักเสียนเมิ่งต่อไป หรือหักใจให้เกลียดชังเธอดี แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ก็มีแต่เจ็บปวดทั้งนั้น ทำไหม สวรรค์จึงใจร้ายกับเขายิ่งนัก

เสียนเมิ่งไม่โกรธ ไม่เกลียดหย่าหล่างอาแม้แต่น้อย ถ้านับแต่วันนี้ เขาและเธอจะไม่ใช่สามีภรรยากันอีกต่อ เมื่อบุญคุณต้องทดแทน ความแค้นก็ย่อมต้องถูกชำระ อย่างน้อยเธอก็เคยได้รับรู้คำว่ารักจากปากของหย่าหล่างอาแล้ว หากแต่สิ่งที่ทำให้เธอปวดใจกว่าคือ ถ้าเขาไม่รักเธอ เขาคงไม่เจ็บปวดถึงเพียงนี้ หนทางที่ดีที่สุดคือ เธอต้องหักใจเดินไปจากชีวิตของเขา

ความแค้นเคยให้อะไรกับชีวิต นอกจากความเจ็บปวดและทุกข์ทรมาน ในเมื่อชีวิตหนึ่งของหย่าหล่างอาก็ได้ผ่านทุกอย่างมาแล้ว จะเก็บความเกลียดชังทำไม หากเขายังเหลือเสียนเมิ่งไว้ให้มอบความรัก ชีวิตที่เหลือเขาก็ไม่ควรให้ผู้บริสุทธิ์อย่างเธอต้องมารับเคราะห์กรรมที่ไม่ได้ก่อ สิ่งที่เสียนเมิ่งควรได้รับก็คือความรัก ความทนุถนอมจากเขาต่างหาก

Create Date : 15 สิงหาคม 2554
Last Update : 15 สิงหาคม 2554 8:41:33 น.		20 comments
Counter : 6694 Pageviews.
Share Tweet