โชคชะตาของหย่วนตงปิง มิอาจบอกได้ว่าเลิศล้ำหรือเลวร้าย เมื่อเธอคือคนทรงที่ยากแท้จะหาเจอในปฐพีนี้ แต่กลับต้องแลกมาด้วยชะตาอันแปลกประหลาด แม้เป็นหญิงแต่ไม่อาจเป็นหญิง ทั่วทั้งแผ่นดินจึงไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วผู้เก่งกาจติดต่อได้สวรรค์และนรกเช่นเธอคือหญิงงามมิใช่ชายหนุ่ม
บนแผ่นดินไม่เคยมีใครทำให้คนอย่างลั่วเฟิ่งซีพึงพอใจเท่ากับหย่วนตงปิงอีกแล้ว มันน่าประหลาดใจยิ่งนักที่เขารู้สึกผูกพันและอาทรให้กับบุรุษหนุ่มผู้บองบางเช่นนี้ เขาไม่อาจหาคำตอบให้กับตัวเองได้ว่าเพราะอะไร หรือจะว่าหัวใจของเขาวิปริตผิดไป หญิงมากมายฝากหัวใจให้แต่เขากลับปักใจกับสหายผู้นี้ แม้จะไม่อาจคลี่คลายปริศนาในความรู้สึกนี้ได้ สิ่งเดียวที่เฟิ่งซีจะมีให้กับตงปิงได้คือความห่วงใยอย่างสุดซึ้ง
แท้จริงแล้วอะไรคือสิ่งที่ท่านพ่อของเธอต้องการบอกกันแน่ อะไรคือโชคชะตาที่หย่วนตงปิงกำลังเผชิญ เธอมาเพื่อช่วยให้วิญญาณของเสด็จอาของลั่วเฟิ่งซีกับคืนร่างเดิมมิใช่หรือ หากนั่นกลับไม่ใช่ภารกิจที่เธอรู้สึกว่าต้องกระทำ การได้อยู่เคียงข้างลั่วเฟิ่งซีต่างหากเล่าคือสิ่งที่สวรรค์บันดาล แต่จะเป็นไปได้เช่นไร ในเมื่อเธออยู่ในคราบชายมาตลอดเวลา หรือเพราะเขาต้องการเพียงหยอกล้อเธอให้สนุกสนานไปวันๆ
ตลอดเวลาไม่มีสิ่งใดที่ลั่วเฟิ่งซีต้องการแล้วไม่ได้ แต่ในทุกอย่างก็มีข้อยกเว้น ความรักเช่นไรเล่าที่เขาไม่เคยมีมัน ไม่ว่าจะจากใครก็ตาม อดีตเขาเคยผิดหวังจากความรักของบิดา ครานี้ เมื่อคิดจะมีรักกลับต้องพบความผิดหวัง คนที่รักกลับรักไม่ได้ มีหญิงมากมายพร้อมให้เขารัก แต่หัวใจกลับยึดมั่นกับชายหนุ่มที่ชื่อหย่วนตงปิง นี้สวรรค์ชิงชังเขาไม่พออีกหรือ
ในยามที่หย่วนตงปิง ตัดสินใจหันหลังให้กับความรู้สึกที่สับสนในหัวใจ แต่ก็กลับทำไม่ได้ และเมื่อได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่ลึกล้ำในใจของลั่วเฟิ่งซี กลับเป็นวันที่เขาลาไกล ไม่ใช่ว่าไม่รัก แต่เพราะรักเกินไปจนกลายเป็นโทสะ ในเมื่อคนที่ผิดคือเธอ แล้วเหตุไฉน เธอจะไม่กล้ายืนหยัดเพื่อได้เขากลับมาอีกครั้ง แต่เหมือนชะตาฟ้าจะไม่เป็นใจ เพราะรักที่มากไป เธอจึงพร้อมเสียสละความสุขทุกอย่างเพื่อให้ลั่วเฟิ่งซีปลอดภัย
เพราะอะไรจึงทำให้อุปสรรคระหว่างเขาและหย่วนตงปิงมากมายเช่นนี้ ในวันที่ได้รู้ว่าหัวใจเป็นของกันและกัน แต่มันก็เกือบพรากเธอไปจากเขา หากวันใดไร้เธอเคียงข้างกาย ลั่วเฟิ่งซีก็ไม่อาจมีลมหายใจยืนหยัดต่อบนโลกนี้ เขายอมเดินทางสู่ปรโลกดีกว่าจะมีชีวิตอยู่เพียงเดียวดาย ชีวิตของลั่วเฟิ่งซี อาจจะไม่เคยเห็นใครในสายตา หากว่าหัวใจของเขามีเพียงหย่วนตงปิงเท่านั้น เธอผู้นำความสุข ชีวิตและรอยยิ้มมาให้ แล้วชีวิตนี้จะต้องการอะไรไปมากกว่านี้อีกเล่า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
อย่างที่บอกว่าเป็นเรื่องต่อจากสวรรค์บันดาลรัก ท้าวความนิดหนึ่งว่าในเรื่องนั้นพระเอกผู้เป็นท่านอ๋องเกิดสลับวิญญาณแล้วไปรักกับนางเอกที่เป็นภรรยาของเจ้าของร่าง และในเรื่องท่านอ๋องก็มีหลานชายที่มีความพิเศษเรื่องเห็นวิญญาณของคน มาเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่คาบเกี่ยวกันค่ะ พระเอกเรื่องนี้ ออกติดตามหาคนที่ติดต่อสวรรค์และนรกได้ จึงมาพบพ่อนางเอก ซึ่งเขาเป็นเทพพยากรณ์ รู้ดีว่าชะตานางเอกเป็นเช่นไร แม้เธอจะเป็นร่างทรงแต่ไม่อาจพยากรณ์สิ่งใดได้ และเธอต้องออกเดินทางมาช่วยงานพระเอกจากคำสั่งเสียของพ่อ
และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของทั้งสอง ที่มันออกจะแปลกๆหน่อยในสายตาคนอื่น เพราะพระเอกไม่เคยดีกับใคร เอาใจใส่ใคร ทนุถนอมใครเท่านางเอก แต่ก็อยู่ในความกระอักกระอ่วนเพราะเธออยู่ในคราบผู้ชาย ใช่ว่าพระเอกจะไม่รู้สึก แต่ห้ามใจไม่ได้ และเมื่อรู้ว่าห้ามเช่นไรก็ไม่อยู่ก็ตัดสินใจว่า เอาไงเอากัน ชายรักชายก็เอา แต่ก็ดันเกิดปัญหาให้เข้าใจผิดกับนางเอกจนได้ และก็ทำให้ความลับแตกขึ้นมา น่าจะไปได้สวยใช่ไหมค่ะ แต่ผิดค่ะ ก็ดันเกิดเรื่องวุ่นวายจนสองคนต้องห่างกันไปอีก กว่าจะลงเอยกันได้ เลือดตกยางออกสมกับคำทำนายที่พ่อนางเอกได้ล่วงรู้มาก่อน
บอกได้เลยคะว่าฟีน่าชอบเล่มนี้กว่าสวรรค์บันดาลรัก มันดราม่ากว่าค่ะ และโรแมนติคมากกว่าด้วย พระเอกเป็นพวกร้ายกาจต่อคนทั้งโลก ไม่เคยแยแสใคร แม้ลึกๆจะโหยหาความรักจากพ่อสุดหัวใจ แต่ปกปิดด้วยความเกลียด ในชีวิตพระเอกแทบไม่ดีกับใครเลย ยกเว้นนางเอกที่ไม่รู้ทำไมต้องรู้สึกอยากปกป้องเจ้าหนุ่มอ่อนแอคนนี้ด้วยนะ เวลาเห็นเขาไม่สบาย หรือเจ็บปวดก็ทนแทบไม่ได้ เรียกได้บุพเพสันนิวาสจริงๆค่ะ ใครอย่ามาทำให้นางเอกเจ็บป่วยหรือเหนื่อยเด็ดขาด แทบจะเอาตาย แต่ก็น่าเห็นใจกับความว้าวุ่นที่คิดว่าตัวเองรักผู้ชาย แต่คนอ่านอย่างเรารู้เต็มอกว่านางเอกเป็นผู้หญิงก็เลยรู้สึกว่าโรแมนติคเหอะ เฟิ่งซีนี้ได้ใจขนาดค่ะ
ส่วนนางเอก บอบบางอ่อนแอให้น่าปกป้องจริงๆ บางครั้งเธอก็ทำให้หมั่นไส้ได้นิดหน่อยกับตอนที่พระเอกบอกรัก แทนที่จะบอกว่าเป็นหญิงกลับไม่อยากเชื่อเขา แต่สุดท้ายเธอก็กลับเข้าใจอะไรอย่างรวดเร็ว เป็นคนที่ฉลาดมาก รู้ว่าสิ่งที่พระเอกทำทั้งหมดเพราะรักมากไป ไม่ใช่เพราะเกลียด และที่สำคัญเธอรักเขามากที่สุด รักจนยอมให้ชีวิตแทนได้ เรียกได้ว่าคู่นี้สมน้ำสมเนื้อกันมากค่ะ รักกันมากๆ
อย่างที่บอกว่าชอบมากกว่าสวรรค์บันดาลรักค่ะ อ่านแล้วจะรู้สึกเลยว่า ความรักของสองคนนี้มีให้กันมากแค่ไหน พระเอกที่จะรักและดูแลนางเอกเป็นอย่างดี สมกับสำนวนว่า แทบจะประคองไว้ในฝ่ามือ เจ็บแทนกันได้คงเจ็บ ฟีน่าน่ะชอบที่สุดคือฉากที่พระเอกเสียใจเรื่องพ่อแล้วไปพร่ำรำพันกินเหล้าคนเดียว โดยไม่รู้เลยว่านางเอกเป็นห่วงจนลืมห่วงใยสุขภาพตัวเอง ยอมยืนนิ่งๆตากน้ำค้างรอเขา จนพระเอกมาเห็น ก็เกลียดตัวเองที่ทำให้นางเอกต้องมาลำบากลำบนคอยเขา นี้ขนาดเขายังไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงนะเนี่ยก็เป็นห่วงเป็นใยสุดๆแล้ว
เรื่องบอกได้เลยว่า จะเห็นถึงความรักที่พระเอก นางเอกมีให้ต่อกันค่ะ ลึกล้ำจริงๆ ถ้าไม่รักมากคงไม่กล้าทุ่นเทให้ขนาดนี้ มอบชีวิตให้ได้ขนาดนี้ แทบจะตายได้ถ้าไม่มีเธอ ใครชอบพระเอกร้ายๆ ไม่แยแสใครยกเว้นกับนางเอกคงชอบเลยค่ะ พระเอกทุ่มเทเพื่อนางเอกจริงๆ เหมือนที่นางเอกทำให้พระเอกได้ แต่ฟีน่าไม่เห็นด้วยอย่างหนึ่งคือ เหมือนคนเขียนจะบอกว่านางเอกรักพระเอกมากกว่า สงสัยเราจะลำเอียงรัก ฟีน่าคิดว่าพระเอกรักนางเอกมากๆ แม้เขาจะมีฟอร์มบ้างนิดหน่อยก็ตามที่เถอะค่ะ
และที่ชวนให้ประหลาดใจอีกนิดค่ะ สงสัยคนเขียนเรื่องนี้จะฮอทนิดๆ เลิฟซีนได้ถึง ชัดมากขึ้นกว่าปกติของมากกว่ารัก แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรหรอกนะคะ เพียงแต่มันแปลกใจนิดหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ และฟีน่ามาสังเกตว่า เล่มหลังของมากกว่ารักจะมีตอนท้ายที่คนเขียนคุยกับคนอ่าน ฟีน่าชอบค่ะ เหมือนได้รู้จักคนเขียนมากขึ้น เพราะเขาไม่ใช่คนไทยที่เราจะไปส่งเมลคุยได้ถ้าชื่นชอบ ได้รู้จักตัวตัวตนเขามากขึ้นอีกนิดก็ดีค่ะ
สำหรับมัจจุราชยิ้มสำหรับฟีน่า ผ่านเลยค่า ชอบมาก อย่างที่บอกว่าชอบความรักที่สุดๆที่พระเอกมีให้นางเอก แต่ไม่ได้หวานจ๋อยไร้อุปสรรค เพราะชะตารักของนางเอกมันแลกมาด้วยเลือดและน้ำตา ที่ต้องร่วมฝันฝ่าไปให้ได้ พระเอกอาจเป็นคนร้ายกาจแต่แท้จริงเขาเป็นผู้ชายที่ขาดความรักแต่เด็ก แม่ตาย พ่อที่รักก็ดูแลเขาและแม่ไม่ได้ เมื่อโตขึ้นก็ยังอยากให้พ่อรัก แต่ดูเหมือนพ่อจะต้องการฆ่าเขาอีก .
มีเพียงนางเอกนี้ล่ะ รักเขาเป็นที่สุด รักมากจนทำได้ทุกอย่าง ทั้งๆที่เธอก็ไม่อาจรับสภาพเรื่องความรุนแรงด้านอารมณ์ต่างๆได้ แต่เพื่อพระเอกแล้วเธอยอม ไม่ต่างจากพระเอกที่รักนางเอกมากจนหากนางเอกตายเขาก็ตายไปด้วย เพราะไม่อาจอยู่คนเดียวได้ถ้าปราศจากเธอ แบบนี้จะไม่แนวได้ไงใช่ไหมค่ะ