อินซิ่วหลี เธอไม่ใช่คุณหนูผู้เรียบร้อยอ่อนหวาน หากเธอกลับมีหัวสมองอันปราดเปรื่องในเรื่องต่อเรือ และเธอคือกำลังสำคัญแห่งอู่ต่อเรือสกุลอิน หากแต่ชื่อเสียงที่สั่งสมมานานกับถูกทำลายลงในพริบตา จากฝีมือของฮั่วจี้เก๋อ เจ้าสำนักเดินเรือใต้หล้า เขามีสิทธิ์อะไรมาปฏิเสธเรือที่เธอพากเพียรสร้างมันขึ้นมากับมือ แบบนี้อินซิ่วหลีไม่มีวันยอมให้เด็ดขาด
คนอย่างฮั่วจี้เก๋อไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่แปลกประหลาดได้เท่าอินซิ่วหลีอีกแล้ว ผู้หญิงที่ไหนกันจะมาเป็นช่างต่อเรือ แต่นั่นไม่เท่าว่า เธอกลับช่างไม่รู้เลยว่ากำลังต่อกรกับใครอยู่ เจ้าสำนักเดินเรือใต้หล้าที่ใครๆ ต่างก็เกรงขามและหวาดหวั่นในความเย็นชาของเขา หากคงมีเพียงสาวน้อยคนนี้กระมังที่กล้าต่อว่าเขาต่อหน้าผู้อื่น และซ้ำร้ายไปกว่านั้น ความรู้สึกที่ฮั่นจี้เก้อมีให้กลับกลายเป็นความประทับใจมากกว่าชิงชัง
หากในมุมของชีวิตอินซิ่วหลีคือสาวน้อยผู้มีพรสวรรค์แห่งตระกูลอิน แต่แท้ที่จริงแล้วเธอกลับไม่ใช่หญิงสาวสามัญชนธรรมดา แต่เธอคือฟู่ฉาอันหลี ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ที่ชะตากรรมพลัดพรากเธอจากฐานันดรศักดิ์อันแท้จริงมายาวนานจนเธอไม่อาจเป็นท่านหญิงผู้เพียบพร้อมได้ ทว่ามิใช่แค่เพียงเธอเท่านั้นที่มีสองหน้า ฮั่วจี้เก๋อก็ไม่ต่างกัน ตกลงเขาคือใครกันแน่ระหว่างเจ้าสำนักใต้หล้าผู้เย็นชาและจริงจัง หรือจะเป็นท่านชายเจ้าสำราญไร้สาระ ฮั่วจี้เก๋อ อย่างนี้อินซิ่วหลีไม่อาจปล่อยให้ความจริงลอยนวลไปได้
อะไรคือสิ่งดึงดูดใจให้ฮั่วจี้เก๋อไม่อาจเมินเฉยต่ออินซิ่วหลีได้ แม้เธอสร้างความวุ่นวาย หรืออยากรู้อยากเห็นในตัวตนของเขาที่ปิดบังซ่อนเร้นทุกคนมาเนิ่นนาน หากแต่เธอก็เป็นเพียงหญิงเดียวที่เขาใส่ใจ ทุกกฏเกณฑ์ที่เสมือนกำแพงอำพรางเขาไว้จากตัวตนที่แท้จริงก็เปิดเผยให้เธอเพียงคนเดียว หากแต่ชื่อเสียที่สั่งสมมาเนิ่นนาน กลับกลายเป็นอุปสรรคยิ่งใหญ่ดุจขุนเขาขวางกั้นไม่ให้ความปรารถนาสมหวัง แต่สิ่งใดที่ฮั่วจี้เก๋อปรารถนา ก็ไม่มีอะไรยับยั้งเขาได้
ไม่ใช่ไม่รัก หากแต่คู่ควรแน่แล้วหรือที่ผู้หญิงแสนประหลาดอย่างเธอ อินซิ่วหลีจะเหมาะสมกับฮั่วจี้เก๋อ แม้ชาติกำเนิดของเธอและเขาจะทัดเทียมกัน ทว่าเธอไม่ใช่กุลสตรีที่ดีงาม ความผิดหวังในสายตาบิดามารดาเหมือนเป็นตราประทับว่าเธอไม่เหมาะกับชีวิตในรั้วในวังอีกต่อไป แต่เมื่อฮั่วจี้เก๋อมั่นใจในรักและตัวเธอเพียงนี้ว่าดีพอที่จะเคียงข้างเขา ร้อยอุปสรรคก็ไม่สู้หนึ่งรักจากชายเดียวในดวงใจ
ความรักที่แท้จริงคือสิ่งใด การกักขังคนที่รักไว้ในกรอบหรือปลดปล่อยให้ทำในสิ่งที่รัก เมื่อฮั่วจี้เก๋อสาบานว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้อินซิ่วหลีมีความสุข ความจริงที่เขาปิดบังทุกคนไว้จึงต้องเปิดเผยให้ทุกคนได้รู้ว่าเขาคือใคร เพื่อกรุยทางให้หญิงเดียวที่เขารักได้กลับมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เมื่อนาวานำพาความรักมาให้เขา ฮั่วจี้เก๋อก็จะทำให้ทุกคนได้ประจักษ์ว่าอินซิ่วหลีคู่ควรกับเขาทุกประการ ไม่ใช่แค่พรสวรรค์เรื่องการต่อเรือ แต่เธอคือผู้หญิงเดียวที่ทำให้เขาได้รู้จักความรักที่แท้จริง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เป็นแนวสาวน้อยมีพรสวรรค์ในเรื่องการต่อเรือ ทั้งๆที่เธอไม่ใช่เป็นเพียงลูกสาวตระกูลต่อเรือ เป็นถึงท่านหญิงที่สูงศักดิ์ หากเธอพลัดพรากจากครอบครัวมานานจนไม่อาจเป็นท่านหญิงผู้เพียบพร้อมอย่างที่ควรเป็น แต่เพราะเรื่องต่อเรือนี้ล่ะทำให้เธอได้พบกับพระเอกที่เป็นเจ้าของสำนักเดินเรือ พูดง่ายก็ธุรกิจสายเรือนั่นล่ะคะ จากความไม่เข้าใจกันเรื่องเรือนำพาความรักมาให้ จากความรู้สึกไม่ค่อยชอบหน้าพระเอกที่ดูเหมือนจะเพียรหาเรื่องนางเอกตลอด แต่นั่นแฝงไว้ด้วยความหมายบางอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องงานและที่สำคัญกว่าคือความรู้สึกลึกซึ้งที่พระเอกเริ่มต้นมาให้ และยิ่งนางเอกสงสัยว่าพระเอกเป็นอย่างไรกันแน่ จึงได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น กลับกลายเป็นความรักที่น่าจะราบรื่น เพราะพระเอกและนางเอกมีชาติกำเนิดเท่าเทียมกัน แต่ก็มีปัญหาจากชื่อเสียของพระเอก และความไม่มั่นใจในตัวเองของนางเอก แต่ก็ไม่มีปัญหามากมาย เพราะมีความรักเป็นที่ตั้ง ไม่ต้องมานั่งเสียเวลาจมน้ำตาตายค่ะ
ชอบค่า หลังจากเจอพิษจั้นชิงเวอร์ชั่นคุ้กกี้ไปรอบหนึ่งก็กลัวใจเหลือเกินว่าจะเป็นยังไงเนี่ย แต่เรื่องนี้สบายใจไร้กังวลได้ค่ะ เพราะเรื่องนี้พระเอกเป็นคนเย็นชา จริงจังกับการทำงาน ที่ใครๆก็กลัว ยกเว้นยามเขากลับกลายไปเป็นท่านชายเจ้าสำราญ ที่จะต่างไปจากที่ตัวตนจริงๆเป็น มีเพียงนางเอกคนเดียวเท่านั้นที่เคยเห็นสองมุม จนกลายเป็นความสงสัย ที่อยากรู้ว่าเขาเป็นไงกันแน่ ซึ่งแน่นอนว่าเพราะเป็นนางเอก พระเอกเลยยอมให้เธอเข้าใกล้ตัวตนเขาที่สุด
พระเอกเรื่องนี้อาจจะเอาแต่ใจ แต่ก็มีมุมอ่อนโยนให้นางเอกเสมอและมีให้เธอคนเดียวด้วยค่ะ จะว่าไปเขาก็เป็นคนช่างเอาใจนะคะ เพราะรู้ว่านางเอกชอบกินขนมหวานก็จะหามาให้เพื่อเอาใจนางเอก เวลาโกรธกันก็ไม่ใช่พวกถือทิฐิ รู้จักง้องอนนางเอก และที่สำคัญคือรักนางเอกที่สุด รักคนเดียว ไม่สนใจใครและปรารถนาให้นางเอกมีแต่ความสุข น่ารักมากๆค่ะ
นางเอกก็น่ารักดีค่ะ ไม่ใช่พวกสนิมสร้อย อ่อนแอ แต่เป็นสาวทำงานเก่งเลยค่ะ มีพรสวรรค์เรื่องต่อเรือ ฟีน่าชอบนางเอกแบบนี้ค่ะ เรียกว่าไม่ต้องง้อผู้ชายฉันก็ทำงานได้ แทบจะว่าเก่งกว่าผู้ชายบางคนอีกค่ะ แต่ทำงานเก่งแบบนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่หวานแบบผู้หญิงไม่ได้ เพราะเธอก็มีมุมน่ารักๆ ที่ทำให้พระเอกรักได้ รวมทั้งความเก่งเนี่ยละคะถึงได้ชนะใจพระเอก
หลังจากห่างหายการอ่านนิยายแบบเต็มที่มาสักพัก ขอเริ่มกับมากกว่ารัก น่าจะดีค่ะ อย่างที่ป่าวประกาศกันไปว่าเพิ่งไปจีนมา จริงๆไม่เกี่ยวกันหรอกนะคะ แต่น่ะ เอาบรรยากาศจีนสักนิดละกัน อิๆๆ ใครชอบแนวพระเอกร้ายๆ เอาแต่ใจ แต่รักนางเอกคนเดียว เชิญอ่านเลยค่ะ ฮั่วจี้เก๋อพระเอกเรื่องนี้เป็นแบบนั้นเลยค่ะ ไม่สนใจใคร แม้จะรู้ว่าว่าที่พ่อตาไม่ค่อยปลื้ม พ่อคุณสนที่ไหน ไม่อยากยกให้ใช่ไหม ขอสมรสพระราชทานเลย เอาซิ ยังไงก็ต้องได้นางเอกมาเป็นเมียให้ได้ แบบนี้ดีค่ะฟีน่าชอบ มุ่งมั่นบุกบั่น ไม่ย่อท้อดี
แม้แต่นางเอกที่อิดๆ ออดๆ เพราะไม่แน่ใจในเรื่องต่างๆก็ห้ามเขาไม่ได้ แต่ไม่ใช่จะสนใจแต่ความต้องการของตัวเอง เขาก็อยากจะรู้ว่าทำไมนางเอกถึงแม้จะรักแต่กลับไม่อยากแต่งงาน เมื่อรู้เหตุผลก็ทำในสิ่งที่สร้างความมั่นใจว่า นางเอกไม่ต้องกลัว เขาจะทำทุกอย่างให้นางเอกมีความสุข ขนาดความลับที่คิดจะปิดบังก็เปิดเผยให้ทุกคนรู้เพื่อให้นางเอกได้กลับไปทำงานที่ตนรัก พระเอกแบบนี้ดีค่ะ ไม่ใช่แค่รัก แต่รักในสิ่งที่นางเอกเป็น และไม่คิดจะเก็บนางเอกไว้ในบ้าน แต่มอบโลกที่นางเอกเป็นให้เธอได้ มันคือความรักที่ไม่เห็นแก่ตัวดีค่ะ
ก็เหมือนกับที่นางเอกเป็นล่ะคะ เธอเป็นคนไม่ยอมแพ้กับอุปสรรค ต่อเรือให้พระเอกแล้วไม่ได้ดั่งใจเขา ก็ต้องหาทางปรับปรุงให้ได้ จนไม่รู้ว่าลึกลงไปที่พระเอกหาเรื่องเพราะอยากเจอหน้าเธอ แต่จะว่าไปเรื่องนี้ก็ดีตรง พระเอก นางเอกไม่อมพะนำ ประเภทปากอย่างใจอย่าง คิดอย่างไรก็ทำแบบนั้น ไม่กั๊กให้น่ารำคาญใจค่ะ ตรงประเด็นดี ไม่เสียเวลาอ่านประเภท เมื่อไรจะเข้าใจกันเสียที
อีกอย่างที่เห็นได้ชัดในเรื่องคือการสอนให้รู้ว่าความรัก ว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร อันนี้จะเห็นได้ชัดจากตัวพ่อแท้ๆของนางเอกที่เป็นท่านอ๋อง รักของพ่อนางเอกคือ การเสียสละ เมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเอง ไม่สามารถอยู่ในวังได้ แม้จะรักแค่ไหนก็ต้องให้เธอไปอยู่กับพ่อบุญธรรม ได้แต่เฝ้ามองลูกสาวมีความสุขกับอิสระเสรีที่หาไม่ได้ในวัง เพราะถ้าบังคับนางเอกให้มาอยู่ในวังก็ทำได้แต่นางเอกก็อาจจะหมดสิ้นความมีชีวิตไปวันหนึ่ง และตรงนี้เองที่พ่อนางเอกได้สอนให้พระเอกเข้าใจว่า หากรักนางเอกจริงๆ ต้องทำอย่างไร พ่อของนางเอกเป็นพ่อที่ดีที่สุดเลยค่ะ น่าประทับใจมาก
และไม่รู้คนอื่นจะเป็นแบบฟีน่าหรือเปล่า ฟีน่าชอบอ่านนิยายที่แฝงด้วยขนบธรรมเนียมของชนชาตินั้นๆค่ะ อย่างเรื่องนี้ เป็นนิยายที่เกิดขึ้นช่วงราชวงศ์ชิง ก่อนจะอะไรขอขำก่อนนะคะ นึกถึงหน้าพระเอกมีเปียครึ่งหัวก็ทำใจลำบากนิดหนี่ง อ่ะ หล่อก็หล่อฟะ กลับมาประเด็นเรื่องเสื้อผ้า ที่พูดถึงกี่เพ้าที่เราเรียกกันว่าแท้จริงเรียกกันอย่างไร แทรกไว้นิดๆ เสริมความรู้ค่ะ และฟีน่าชอบคือ มีฉากที่นางเอกไปนั่งกินของว่างกับพระเอกที่ริมน้ำ แล้วนางเอกถอดรองเท้าเล่นน้ำ เมื่อพระเอกมองเท้านางเอกก็แบบว่ามีอารมณ์ลึกซึ้ง ดีนะฟีน่าเคยอ่านพวกสารคดีมาบ้างไม่งั้นงงเชียวว่าทำไม กะอีแค่ถอดรองเท้าแล้วปรารถนาในตัวเธออะไรแบบนั้น รสนิยมรักในแบบจีน ถ้าฟีน่าจำไม่ผิด เท้าคือส่วนที่เร้าอารมณ์ได้ดีค่ะะ ดีนะว่าเรื่องนี้เกิดช่วงราชวงศ์ชิง ถ้าเกิดราชวงศ์อื่นมีหวังนางเอกได้มีเท้าบัวทองคำแหงๆ เค้าว่ากันว่า ชายหนุ่มรู้สึกถึงความปรารถนายามได้เห็นเท้าบัวทองคำของหญิงสาวยิ่งได้เห็นส่วนอื่นเสียอีกค่ะ มันเป็นจุดเล็กๆน้อยๆที่ฟีน่ารู้สึกว่านิยายเค้าใส่ไว้แล้วทำให้เห็นถึงขนบธรรมเนียมเค้าดีค่ะ แหะๆๆ ฟีน่าบ้าบอไปหรือเปล่าค่ะ
ถ้าจะมีอะไรแปลกใจอยู่บ้างก็คือ พี่ชายและพ่อบุญธรรมนางเอกที่เป็นช่างต่อเรือ แรกๆเหมือนจะมีบทบาท แต่ไหงหายไปเฉยๆเลย เหมือนมารับเชิญแบบไม่เต็มใจ แต่น่ะ มากกว่ารักมันเล่มบางๆ ก็เลยต้องทำใจค่ะ
สำหรับนาวาหัวใจแล้ว ส่วนตัวฟีน่าชอบค่ะ เนื้อเรื่องก็สนุกดี พระเอกรักนางเอกดีค่ะ เอาแต่ใจหากเพราะรักนางเอกอะไรแบบนั้น เข้าล็อก พระเอกเจ้าเผด็จการแบบเราดี ทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ ไม่มีตัวอิจฉา ที่จะมีก็ประมาณพวกแอบรักพระเอก ที่ไม่ได้ทำให้นางเอกงี่เง่าได้ แถมพระเอกยังหนุนหลังนางเอกเสียอีกให้จัดการไป นางเอกก็แสนจะเหมาะสมกับพระเอกไปทุกด้าน เป็นเมียที่เป็นคู่คิดให้อย่างดี สามีทำธุรกิจเดินเรือ เมียทำอู่ต่อเรือ สมกันมากมาย แม้ตอนท้ายจะอืดๆ ไปบ้าง ยืดไปนิดๆ แต่ก็ไม่เท่าไรค่ะ เนื้อหาสนุกกว่าค่ะ เรื่องนี้ฟีน่าขอแนะนำว่าให้หามาอ่านนะคะ สนุกดีค่า