เพราะความตระหนี่ขี้เหนียวและเห็นแก่เงินของสหายรัก ทำให้ตู้ยายาหนึ่งในบุปผาประหลาดแห่งเมืองหยางโจวต้องมารับผิดชอบชีวิตเว่ยเทียนชั่งอย่างไร้ทางสลัดทิ้ง มิใช่ว่าเธอเป็นหญิงผู้มีจิตใจดีงามสักหน่อยแต่จะให้ทนเห็นคนตายต่อหน้าก็คงจะไร้น้ำใจจนเกินไป เมื่อภาระมาตกอยู่ที่บ่าก็จำเป็นต้องแบกหามมันต่อไป

บุญคุณมีไว้ให้ทดแทน เมื่อประมุขป้อมชังฟ้าอย่างเว่ยเทียนชั่งได้รับการช่วยเหลือจากตู้ยายาหญิงสาวที่แสนประหลาด เธอจะเป็นผู้หญิงก็ไม่ใช่ผู้ชายไม่เชิง พฤติกรรมหรือก็แสนจะแปลกประหลาดไม่ต่างไปจากเพื่อนสนิทของเธอแม้แต่น้อย เมื่อเขารู้ดีว่าการที่ตู้ยายายื่นมือมาช่วยเขาก็เหมือนนำภัยมาสู่ตน ต่อให้ผลักไสเขาไป เว่ยเทียนชั่งก็ไม่ถอย และต้องนำเธอไปอยู่ที่ป้อมชังฟ้าด้วยเขาก็พร้อมจะทำ

ในเมื่อเธอไม่ได้ตั้งใจจะเป็นคนดีเสียหน่อย แล้วทำไมเว่ยเทียนชั่งจะต้องมาคอยปกป้องดูแลเธอด้วยนะ คนที่ไม่คุ้นเคยกับการโดนปฏิบัติเช่นนี้อย่างตู้ยายาแสนจะอึดอัด แต่นั่นไม่เท่าพฤติกรรมแปลกๆของเว่ยเทียนชั่ง เพราะดูเหมือนมันจะเริ่มมากเกินคำว่าคนที่ต้องการทดแทนบุญคุณเข้าไปทุกที ดูยังไงก็เหมือนคนรักปฏิบัติให้กันเสียมากกว่า

ชีวิตของเว่ยเทียนชั่งเคร่งขรึมจริงจังมาตลอดชีวิต หากแต่เพราะตู้ยายา เขาจึงเปลี่ยนไป จากแค่ความรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจ เปลี่ยนเป็นรักใคร่ แม้จะรู้ดีว่าหนทางไม่ได้ราบรื่นเลย เพราะตัวเธอเองก็ไม่รู้จักคำว่ารัก เพื่อนที่แสนประหลาดที่จ้องจะรีดเค้นเงินจากกระเป๋าเขาตลอดเวลา รวมทั้งพันธะที่เขาก็มีคนที่ถูกหมายมั่นไว้ให้ครองคู่ แต่เว่ยเทียนชั่งไม่รับรู้และไม่สนใจ หากเขาต้องการตู้ยายาไปแนบข้าง เขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอไป

ดูเหมือนรอบกายตู้ยายาจะมีคนประหลาดไม่พอ ตอนนี้ได้เพิ่มเว่ยเทียนชั่งมาอีกหนึ่งคน ก็เธอไม่ได้อยากเป็นภรรยาเขาสักหน่อย แล้วเขาจะมารบเร้าอะไรหนักหนา ทว่าอีกสิ่งที่ตู้ยายาเองก็ชักไม่เข้าใจ นั่นก็คือหัวใจของตัวเอง แม้ปากจะบอกว่าไม่รักเว่ยเทียนชั่ง แต่เธอก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับเขา


เว่ยเทียนชั่งรู้ดีว่ายังมีปัญหาอีกมากมายให้เขาต้องฟันฝ่าหากอยากได้ตู้ยายามาครอบครอง เขายอมเทหน้าตักทุ่มสุดตัว แม้จะรู้สึกลึกๆว่า เขาถูกเพื่อนรักของคนรักรีดไถ หากแต่มันแลกมากับการได้ตัวตู้ยายามาครอบข้างพร้อมกับปัญหามากมายจะสลายลงไป เว่ยเทียนชั่งก็ยอมกัดฟันเสียสละมันได้ เพราะสำหรับเขาแล้ว ตู้ยายามีค่ามากกว่าทรัพย์สินเงินทองใดๆ

ในโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่โม่อิ๋งฮวนจะรู้สึกว่ามีค่าได้เท่ากับเงินตราอีก เธอชื่นชมและยินดีที่จะได้ครอบครองมัน และดูเหมือนชะตาก็จะเข้าข้าง เมื่อสมองของเธอช่างเต็มไปด้วยแผนการที่จะได้เป็นเจ้าของสิ่งที่รักเป็นที่สุด แต่ในท่ามกลางความคิดที่จะหาเงินตรานั่น โม่อิ๋งฮวนก็หวนคิดถึงสัญญาอย่างบางอย่างที่เคยทำเอาไว้ในยามเด็กเสมอมา สัญญาที่เหมือนเธอจะได้เปรียบ แต่แท้จริงแล้วโม่อิ๋งฮวนได้กำไรจริงๆหรือ


เวลาที่จากกันเนิ่นนานเกินไปแล้ว บัดนี้ก็ถึงเวลาที่อิงเฉาเฟิง จะต้องกลับไปทวงสัญญาจากโม่อิ๋งฮวน เขาจะไม่มีวันยอมให้ว่าที่เจ้าสาวที่อยู่ในหัวใจมาตลอดเวลาคนนี้มีโอกาสได้ปฏิเสธ ไม่ว่าเจ้าสาวแสนประหลาดอย่างโม่อิ๋งฮวนต้องการอะไรเขาก็จะให้เธอ และถ้ามันคือเงินตรา คนอย่างอิงเฉาเฟิงก็มีให้เธอมากมายอย่างที่ใจต้องการ

เพียงเพราะของแทนตัวเก่าๆแต่แสนพิเศษเพียงชิ้นเดียวเท่านั้นหรือคือสัญญาผูกมัดโม่อิ๋งฮวนไว้กับเด็กผู้ชายซอมซ่อคนหนึ่งซึ่งปัจจุบันอิงเฉาเฟิงไม่มีอะไรเหมือนกับอดีต แม้ในหัวของโม่อิ๋งฮวนจะชื่นชมเงินตรามากมายสักเพียงใด แต่เธอก็ไม่โง่งมขนาดจะแต่งงานกับชายสักคนเพียงเพื่อสินสอดมากล้นอย่างที่เขายินดีจะมอบให้ แต่อย่าว่าอย่างนั่นอย่างนี้เลย ดูๆไปอิงเฉาเฟิงก็ไม่มีอะไรเสียหายหากจะร่วมชีวิตกับเขาและที่สำคัญที่สุดดูเหมือนตัวเธอเองก็จะมีใจให้เขาไม่น้อยเลย

ในสายตาของอิงเฉาเฟิงเขาไม่เคยเหลียวแลใคร หญิงทุกคนได้รับเพียงความเย็นชา แต่นั่นยกเว้นไว้เพียงแค่โม่อิ๋งฮวนเท่านั้น เขาพร้อมจะเป็นชายที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความรักใคร่ให้กับเธอเพียงผู้เดียว แม้ภรรยาที่แสนรักคนนี้จะประหลาดล้ำจนได้ชื่อว่าเป็นบุปผาประหลาดแห่งหยางโจวผู้กินเงินเป็นอาหาร แต่เขาเคยสนใจที่ไหนกัน เมื่อหัวใจเขามีแต่ความรักให้กับเธอเท่านั้น

เมื่อมีสามีที่แสนรักใคร่เอาอกเอาใจเช่นอิงเฉาเฟิง แล้วโม่อิ๋งฮวนจะไปมีทุกข์ร้อนเช่นไร แต่นั่นเธอเข้าใจผิดเสียแล้ว เพราะความรักที่เขามีให้เธอมากมายจนเกินไป ความริษยาในหัวใจของใครบางคนจึงไม่อาจซ่อนเร้นได้ ภัยร้ายนั่นจึงมาเยือนอย่างไม่ทันคาดคิด หากดูเหมือนคนร้ายจะไม่รู้เลยว่ากำลังต่อกรอยู่กับใคร เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา แต่เป็นโม่อิ๋งฮวนเชียวนะ

แม้คนรอบข้างจะมองโม่อิ๋งฮวนว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงเห็นแก่ตัว แต่สำหรับอิงเฉาเฟิงแล้วเธออาจจะเป็นผู้หญิงที่รักเงินมากไปหน่อย หากซึ่งที่มากกว่านั่นคือน้ำใจอันยิ่งใหญ่ เปิดเผยจริงใจ และพร้อมใจช่วยเหลือทุกคน เขาเองก็รับรู้เนื้อแท้อันแสนงดงามของโม่อิ๋งฮวนเช่นกัน เขาจึงไม่แปลกใจเลยว่า เพราะอะไรหัวใจของเขาจะผูกพันโม่อิ๋งฮวนยิ่งนักจนไม่อาจมีสายตาให้ใครอีกเลย

จู่ๆ อวิ๋นญื่อชูกำลังจะถูกจับเข้าสู่ประตูวิวาห์ได้อย่างไร เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมีสามีในเร็ววัน น้ำตาที่เคยเป็นเครื่องมือชั้นดีก็ดูเหมือนจะไม่เพียงพออีกแล้ว หากเมื่อเธอเป็นลูกสาวที่ดีย่อมไม่อาจปฏิเสธพันธะนี้ได้ แต่อย่างน้อยก็ขอให้เธอได้เก็บเกี่ยวความสุขจากความเป็นอิสระสักพักหนึ่งก็ยังดี หากไม่คิดว่าเพราะความอ่อนต่อโลกของอวิ๋นญื่อชูจะทำให้ต้องพบเจอกับผู้ชายแสนร้ายกาจที่ชื่อหลิงโปอวิ๋นคนนี้ คนที่น้ำตาของเธอก็ไม่อาจทำให้เขาเข็ดขยาดได้

ตั้งแต่เกิดหลิงโปอวิ๋นก็ไม่เคยเจอใครที่เหมือนอวิ๋นญื่อชู ทำไมเธอช่างเป็นผู้หญิงที่ขี้แยเสียเหลือเกิน แต่สิ่งที่ยิ่งประหลาดไปกว่านั่นคือเขาไม่เคยนึกรำคาญในน้ำตาและเสียงร้องไห้ของเธอเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆที่ในชีวิตเขาไม่เคยแยแสผู้หญิงคนไหนมาก่อน สำหรับชายที่สูงส่งเช่นเขา สตรีก็แค่ภาระและสมบัติที่มีไว้เพื่อประโยชน์บางประการ แต่นั่นไม่ใช่สำหรับคำนิยามที่มีให้แด่อวิ๋นญื่อชู เพราะเขาทนุถนอมเธอเกินใครและเกินที่ใจจะคิดไว้

ชายผู้นี้ไม่เข้าใจหรืออย่างไรว่าอวิ๋นญื่อชูต้องการจะกลับบ้านและเธอก็ไม่ต้องการรับรู้ด้วยว่าจะเป็นใคร เขาไม่ใช่ผู้ชายที่เธอจะต้องสนใจอะไรด้วย คนอย่างเขาเป็นบุรุษที่เธอควรหลีกให้ไกล เจ้าชู้ มักมาก หลายรักและทำให้หัวใจเธอหวั่นไหว และนิยมการกินน้ำตาเธออีกต่างหาก เมื่อเธอมีพันธะต้องแต่งงานกับชายอื่นอยู่แล้ว หลิงโปอวิ๋นจึงไม่ควรจะเป็นคนที่อวิ๋นญื่อชูจะเข้าใกล้

ไม่มีสิ่งใดบนโลกนี้หลิงโปอวิ๋นต้องการแล้วไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่อวิ๋นญื่อชู เขาไม่สนใจว่าเธอจะหมั้นหมายไว้กับใคร เมื่อเขาพึงใจในตัวคนเจ้าน้ำตาคนนี้ เขาก็ต้องเป็นเจ้าของตัวเธอ เมื่อสวรรค์เมตตาประทานหญิงในดวงใจมาให้เขาเช่นนี้ แล้วมีหรือเขาจะปล่อยให้เธอหลุดมือ ไม่ว่าอุปสรรคใดก็ขวางไม่ได้ แม้แต่โองการแห่งราชสำนักเขาก็ไม่เคยสนใจ

ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยนี้คือสิ่งใด หัวใจที่แสนจะอิ่มเอมยอมได้อยู่ใกล้กับหลิงโปอวิ๋น เสียใจหากเขารักใครอีกคน หรือเจ็บปวดเจียนตายยามเห็นเขาทุกข์ทรมาน หรือมันจะเรียกว่าเป็นความรักกันหรือ แท้จริงอวิ๋นญื่อชูก็ไม่สำคัญกับคำตอบนี้สักเท่าไร ขอเพียงได้อยู่เคียงข้างผู้ชายที่ทำให้เธอมีความสุขก็เพียงพอ

เมื่อหัวใจของเขาและอวิ๋นญื่อชูตรงกันก็เพียงพอแล้วมิใช่หรือ แต่ทำไมยังต้องให้เขามาผจญกับเพื่อนที่แสนประหลาดของเธอด้วยนะ แต่เอาเถอะถือว่าช่วยถากถางปัญหาต่างๆ รอบข้างกายให้ราบรื่น เขาก็พร้อมจะจ่าย ราคาของความรักย่อมมีค่ามากกว่าเงินทองหมื่นแสน ความรู้สึกที่ได้รู้ว่าเป็นที่รักของอวิ๋นญื่อชูนั่นล้ำค่ากว่าสิ่งใดที่หลิงโปอวิ๋นเคยได้ครอบครองเสียอีก

Create Date : 01 สิงหาคม 2554
Last Update : 1 สิงหาคม 2554 9:09:14 น.		17 comments
Counter : 4579 Pageviews.
Share Tweet