รอยอาลัยหญิงงาม เตี่ยนซิน รอยอาลัยหญิงงาม  เตี่ยนซิน เพราะความแค้นทำให้จิงซื่ออี๋ทำได้ทุกอย่างแม้ว่ามันจะดูโหดร้ายเย็นชาหรือไร้หัวใจแต่เมื่อไห่รั่วหยาคือผู้เดียวที่อาจทำให้ความปรารถนาที่แน่นในอกบรรลุเป้าหมายเขาก็เลือกที่จะทำมันโดยไม่สนใจว่าเหตุผลอันใดกันเล่าที่ทำให้หญิงงามเช่นไห่รั่วหยายอมทำทุกสิ่งก็เพื่อเขา เพราะชะตาคือสิ่งที่ไม่อาจฝืนเคราะห์กรรมที่สวรรค์ลิขิตไห่รั่วหยาจึงต้องเผชิญกับมัน สมดั่งคำที่กล่าวไว้ที่ใดมีรัก ที่นั้นย่อมมีทุกข์ บุรุษที่เธอไม่ควรปักใจรักอย่างจิงซื่ออี๋ หากความกล้าหาญอย่างวีรบุรุษทำให้หัวใจที่แสนบริสุทธิ์ของเธอไม่อาจต้านทานพิษรักที่สุมอยู่ในใจได้เลยแต่ใช่ว่าไห่รั่วหยาจะไม่รู้ว่าเขาเป็นเช่นไรแต่เมื่อภักดีต่อเขาไปแล้วคงไม่มีสิ่งใดทำให้เธอถอดใจจากเขาได้ จริงหรือที่แม้เพียงแค่เล็กน้อยจิงซื่ออี๋จะไม่มีใจให้สาวงามเช่นไห่รั่วหยาหรือถ้ามันมีอยู่บ้างเพียงแม้เล็กน้อยก็คงไม่มากมายพอจะที่จะลบเลือนจุดมุ่งหมายในใจเมื่อเขาต้องการกระบี่คู่ใจเขาก็ต้องได้มันและหนทางเดียวก็คือการทำทุกอย่างเพื่อให้ไห่รั่วหยาบอกทุกอย่างที่เขาต้องการให้หมดสิ้นแต่ดูเหมือนว่ายิ่งบีบบังคับก็ยิ่งล้มเหลว แล้วหนทางใดกันเล่าคือทางออกสำหรับปริศนาอันหนักอึ้ง กล่าวได้เพียงคำเดียวว่ารักทั้งหอมหวานและขมเสมือนยาพิษแต่ไห่รั่วหยาก็ยังโง่งมจมในรักอย่างไม่รู้เช่นไรจะถอนใจจากชายชื่อจิงซื่ออี๋ได้คงเพราะกรรมลิขิตหรือความอ่อนเดียงสาของสตรีเช่นเธอ เมื่อเขาคือบุรุษที่ครอบครองทุกอย่างที่เป็นไห่รั่วหยาเธอก็จะมอบสิ่งที่เขาดั้นด้นมาจนถึงที่นี้ กระบี่ชั้นเลิศแม้ว่าสิ่งที่แลกเปลี่ยนกับมันจะเสมือนชีวิตของเธอไห่รั่วหยาก็สละได้เพียงเพราะชายที่รัก นี้หรือคือสิ่งที่เขาใฝ่หาแต่กลับเลือกมาด้วยคนที่จิงซื่ออี๋เพิ่งรู้ว่าสำคัญที่สุดแต่เมื่อหัวใจด้านชาและไร้ความรู้สึกคงมีเพียงกระบี่ที่เพียรพยายามเสาะแสวงหาเป็นเพื่อนคู่กายและไห่รั่วหยาที่ไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไปทว่าเขาก็เป็นเพียงชายที่โง่เขลาไม่กล้ายอมรับความจริงว่าความแค้นนั้นไม่สำคัญเท่าเธออีกต่อไป ในวันที่ไห่รั่วหยาอาจเป็นแค่ความทรงจำที่แสนหวานและเจ็บปวดก็คือวันที่จิงซื่ออี๋ยอมรับกับตนเองว่ารักเธอเช่นกัน สมแล้วกับที่การรักจิงซื่ออี๋คือเคราะกรรมที่สุดในชีวิตกว่าชีวิตจะได้พบกับความสุขไห่รั่วหยาต้องเจ็บปวดมามากเท่าไรแต่ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปอาจสูญเปล่าเธอก็ยังพร้อมจะทำไม่ว่าจะย้อนเวลากลับคืนได้หรือไม่และวันนี้สิ่งที่เธอเพียรพยายามก็เป็นผลความแค้นของจิงซื่ออี๋คือสิ่งที่เขาละทิ้งได้แต่ความรักที่มีให้เธอไม่อาจปล่อยให้สูญสลายเป็นเถ้าธุลีสิ่งเดียวที่ปรารถนาได้คืนกลับจากเขาก็เพียงแค่ได้เป็นภรรยาเคียงข้างบุรุษที่แสนใจร้ายเช่นจิงซื่ออี๋   Create Date : 14 กันยายน 2558 1 comments Last Update : 14 กันยายน 2558 12:57:43 น. Counter : 5674 Pageviews. Share Tweet

วนกลับมาใช้บริการมากกว่ารักอีกรอบ เพราะดองไว้เยอะเชียวค่ะ ต้องจัดการพวกเล่มเดียวจบก่อนจะไปเข้าสู่โหมดอ่านชายาสะท้านแผ่นดินทั้งสิบเล่ม เลือกเอารอยอาลัยหญิงงามขึ้นมาอ่าน มารีวิวก่อนเลย เพราะอ่านกันไปแล้วสองเล่ม และในเล่มปลอบขวัญหญิงงามได้ทิ้งท้ายถึงบางอย่างเอาไว้และจะมีคำตอบในเล่มรอยอาลัยหญิงงาม บุญคุณความแค้นคือเรื่องราวหลักของนิยายแนวจีน เล่มนี้พระเอกก็ไม่ต่างกัน ความแค้นสุมทรวงต้องการแก้แค้นแบบชนิดที่เสียอะไรไม่ว่าแต่ต้องได้ของที่เขาต้องการ หรือต้องใช้แผนอะไรก็จะยอมทำ และจู่ๆ ความบังเอิญก็หล่นมาอยู่ต่อหน้าขนาดนี้แล้วจะไม่คว้าไว้ได้เช่นไร ซึ่งคงบอกได้คำเดียวว่าเป็นคราวซวย คราวเคราะห์ พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก ราหูอมจันทร์ ชะตากรรมนางเอกถึงได้เจอเคราะห์กรรมขนาดนั้น รักชายที่ความแค้นแน่นอก ทำดีเท่าไร อีตานี้ก็หน้าดำกับคำว่าจะแก้แค้น ต่างจากเธอที่รักจนหมดหัวใจ ท้ายที่สุดแล้วความรักก็บอกให้ทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่เธอรักได้ของที่เขาต้องการไป และเมื่อได้มา พระเอกกลับไม่แน่ใจว่ามันคือสิ่งที่เขาต้องการจริงไหม กว่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว แต่ดีที่ว่ามันคือมากกว่ารัก สายไปแค่ไหนก็แก้ไขได้อยู่ดี รักแบบควรจบเศร้า ก็จบลงด้วยดี คือแบบว่าตอนอ่านเล่มปลอบขวัญหญิงงาม แน่นอนว่าทุกคนต้องสงสัยสตรีในชุดฟ้าอย่างแน่นอนว่าเธอคือใคร เล่มนี้มีคำตอบจริงๆ และเป็นคำตอบแบบขัดใจเรามากถึงมากที่สุด อันนี้บอกไว้ก่อนเลยว่า เราไม่ใช่สายแนวจี๊ดใจกันอยู่แล้ว ชอบแนวน่ารักมุ้งมิ้งมากกว่า คนที่ชอบสไตล์ร้าวรานในทรวงคงจะถูกใจ เกริ่นแบบนี้คงพอรู้เลยว่าคำตอบหลังจากอ่านจบคืออะไร ไม่แนวค่ะ ว่าปลอบขวัญหญิงงามทำให้ข้าน้อยปวดหัวแล้ว รอยอาลัยหญิงงามนี้ไม่ใช่ทางเลย ตัวพระเอกนี้บอกเลยว่ายังหาความดีงาม ความน่ารัก ความอะไรสักอย่างที่จะรักจะหลงไม่เจอ แต่นางเอกคงเป็นแนวสาวน้อยที่ถูกเลี้ยงดูแบบไข่ในหิน อ่อนต่อโลกและความโหดร้ายทั้งปวง เจอวีรบุรุษ(เสแสร้ง) ก็หลงรักเขาได้ทันใด หรือจะบอกว่าต้องโทษเคราะห์กรรมที่มันลิขิตตัวเธอกันเล่าถึงต้องเป็นแบบนี้ ก็ไม่รู้จะให้เหตุผลข้อไหนดี รู้แต่ว่าไม่ปลื้มพระเอกเรื่องนี้สุดๆ ความแค้นมันทำให้เขาร้ายได้ไม่ต่างจากคนร้าย หามุมอ่อนหวานนี้แทบจะไม่มีกันเลย ไม่ฟิน ไม่จิ้น ไม่อะไร ช่วงพยายามบีบให้นางเอกบอกความลับ บอกเคล็ดลับในการทำกระบี่ การกระทำทั้งปวง ถึงล่อลวง ข่มขู่หรืออะไรก็ตามทีเข้าขั้นว่าแกเป็นตัวร้ายเองเลยดีไหม ไม่ประทับใจผู้ชายแนวนี้อยู่แล้ว ถ้าเป็นสมัยนี้ก็แนวๆ ซาตานโหดหินใจทมิฬกันเลย คือถ้านางเอกมันมีส่วนในความแค้น(แบบนิยายไทย) ยังพอหลับหู หลับตาเข้าใจได้ นางเอกมันไม่เกี่ยวอะไรสักนิดเดียว เรียกว่านางซวยเอง (แต่จริงๆ นางก็ทำตัวเองด้วย) กว่าจะรู้สำนึกตัวนี้บอกได้เลยว่า อะไรกันคะ นี้พี่สำนึกแล้วใช่ไหม สั้นแค่นี้ โอเคว่าความรู้สึกผิดมันเกาะกินใจ และยอมแลกชีวิตเพื่อนางเอกได้แล้วคราวนี้ แต่ไม่ปลื้มมาตั้งแต่แรกแล้ว เสียใจด้วยนะคะ คุณทำช้าไป ปรับตกให้หลุดพ้นวงโคจรพระเอกที่จะแนวไปแล้ว แต่น่าประหลาดว่าถึงจะหมั่นไส้พระเอกแค่ไหน ไม่ค่อยชอบผู้ชายสไตล์นี้เลย แต่นางเอกกลับทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดได้มากกว่าพระเอกเสียอีก เพราะรู้สึกว่านางน่ารำคาญมาก หลงรักแรกพบนี้เข้าใจได้ พระเอกดูเหมือนแสนดีมาช่วยแบบนั้น แต่พอหลงกลเข้าไปลายออก หางโผล่ นางก็ยังรักใคร่ ปักใจเขา หรือเพราะคำว่าตกเป็นของเขาด้วยก็ไม่รู้ แสนดีแบบที่เรียกว่าต่อให้สามีเลวแค่ไหน ก็ยังรักเขา อุตส่าห์พยายามบอกตัวเองว่าอย่าเอาทัศนคติของสาวยุคสมัยเราไปตัดสินกับสาวโบราณ แต่มันขัดใจจริงๆ จะยอมอะไรขนาดนั้น รักขนาดที่ว่าถ้าสามีอยากได้ไอ้กระบี่วิเศษนั้น แล้วต้องแลกกับชีวิตนางก็ให้ชีวิตเขาได้ ดีมากถึงมากที่สุด(ประชด) ดังนั้นตอนนางเสียสละตัวเองถึงไม่ได้สงสาร ไม่ได้อะไรนอกจากคิดแค่ว่า นึกแล้วต้องเป็นแบบนี้ และจะรอดูว่าตอนจบจะเป็นไงดี จะได้อยู่ด้วยกันเพราะอะไร คือมั่นใจว่ามันต้องไม่ต้องจบเศร้า แนวๆ ว่าจากกันอยู่กันคนละโลก ท้ายที่สุดก็คงคอนเซปต์อะไรก็เกิดขึ้นได้ในมากกว่ารัก ตอนจบจบดีแล้วประทับใจไหม ตอบเลยว่าไม่ค่ะ ไม่ใช่แค่ไม่ชอบพระเอก เบื่อความแสนดีของนางเอก แต่การให้นางเอกไม่ตายและได้ชีวิตกลับมาใหม่มันเป็นอะไรที่สุดใจละ ยังจะอุตส่าห์กลับมาได้อีก คือถ้าให้จบแบบว่านางเอกเป็นผีวนๆ เวียนๆ เป็นสาวในชุดฟ้าต่อไป พระเอกมันสำนึกผิดที่ทำอะไรลงไป เราจะรู้สึกว่าจบแบบนี้ซิมันโดน แต่นะมันก็คงไม่ถูกใจคนที่อยากให้ได้อยู่ด้วยกัน แต่เราว่าไหนๆ จะสุดทางละ ก็เอาให้สุดๆ ในตอนจบไปเลยก็ได้นะ อย่างที่เกริ่นไปว่า บางที่แฟนเตี่ยนซินที่ชอบแนวจี๊ดใจอาจจะชอบ เพราะปลอบขวัญหญิงงามนี้ไม่โดนเท่าไร เนื้อเรื่องเบาหวิวไปแล้ว เล่มนี้กลับมาอีกทางซึ่งเป็นคนไม่ชอบแนวนี้เท่าไร ตอนอ่านช่วงพระเอกบังคับให้นางเอกทำกระบี่วิเศษให้นี้อ่านข้ามๆ ไปบ้าง เพราะไม่ถูกชะตากับผู้ชายคนนี้ และละเหี่ยใจกับนางเอก ปกติอ่านงานเตี่ยนซินไม่ค่อยโดดข้ามนะคะ ขนาดชุดที่จี๊ดใจสุดๆ เล่มก่อน ยังอ่านทุกหน้า ทุกตอน แม้จะรู้สึกว่าหนักหน่วงแต่ยังสนุกกว่า แต่เล่มนี้ขอเว้นไว้สักเล่มแล้วกัน และแน่นอนว่าตัวละครที่น่าสนใจสุดก็ยังหวงฝู่เจวี๋ยอยู่ดี มาท้ายเล่ม ไม่ต้องมีฉากเยอะก็ทำให้เราเมินพระเอก นางเอกไปเลย ยังคงเป็นตัวละครที่จับตามองและรออ่านเล่มของเขาเองว่าจะเป็นเช่นไร ไม่รู้ว่าจะมาในตอนไหนก็ยังไม่รู้อีกเช่นกัน เพราะเล่มหน้าก็ดูจะยังไม่ใช่ และตัวละครอื่นๆ จากเล่มก่อน พูดเลยว่าจำใครแทบไม่ได้เลย พระเอก นางเอกจากปลอบขวัญหญิงงามที่มีบทบาทยังเลือนๆ เลย คงเพราะเล่มนั้นก็ไม่ถูกใจจริงๆ หนักไปทางบ่นจนคำตอบของมันมีคำตอบเดียวตั้งแต่เริ่มต้นการรีวิวแล้วว่า เล่มนี้ขอผ่านเลยจริงๆ อ่านแล้วไม่อินกับความรักของพระเอก นางเอกเลยแม้แต่น้อย หาไม่เจอ ขุดยังไง หายังไงก็ไม่มี สงสัยจะตกลงไปในเตาหล่อมกระบี่หมด หาความหวานไม่เจอเลยแม้แต่น้อย แม้ตอนท้ายจะทำให้เห็นว่าพระเอกรักนางเอกนะ รักมากด้วย ทำแบบที่นางเอกทำก็ได้นะ แต่โบกมือลาไปแล้ว ก็เลยไม่ซาบซึ้งใจไปสักเท่าไร ก็ออกแนวว่า โชคดีนะนางเอกที่พระเอกมันคิดได้ว่าที่ผ่านทำอะไรไป แต่ฉันไม่จิกหมอนด้วยเลย ยกให้แบบไม่คิดยื้อแย่งเลยสักนิด พระเอกไม่เหมาะกับคนมาทางสายงานมุ้งมิ้งเลย แต่ก็ยังถือว่าพล็อตของเรื่องยังดีกว่าปลอบขวัญหญิงงาม ถึงจะสายโหดแต่ยังมีเนื้อเรื่องบ้าง หากยังไงก็ตามทีสองเรื่องนี้จัดไว้ในส่วนเดียวกันค่ะ ไม่แนวเลยจริงๆ ไว้รอแก้ตัวในการอ่านปราบพยศหญิงงามดูว่าจะถูกใจเราได้แค่ไหน   โดย: ฟิลิเซียน่า 14 กันยายน 2558 12:57:10 น.