สำหรับแฟนมากกว่ารักเราต้องคุ้นชื่อเตี่ยนซินกันเป็นอย่างดีแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าผลงานที่เราอ่านๆ กันมาตั้งหลายปีกลับไม่ใช่ผลงานในแนวจีนโบราณเล่มแรกของเตี่ยนซิน อ่านกันไปตั้งหลายชุด หลายเล่ม ตอนนี้แจ่มใสเขาก็เพิ่งเอาผลงานเล่มแรกมาแปลให้อ่านนะคะ เริ่มต้นจากเรื่องนี้ก่อนเลยปราบพยศหญิงงาม คือชื่อเรียกก็พอจะเดาๆ ได้ว่านางเอกจะต้องแสบทรวง ร้ายกาจจนพระเอกต้องลงมือปราบพยศเธอ

แต่ความจริงเรื่องมันก็แนวบุญคุณความแค้น นางเอกจากคุณหนูลูกผู้ดีต้องกลายเป็นคนที่ไม่เหลืออะไร แม้แต่ชื่อแซ่ก็ต้องปกปิดไว้หนีภัยศัตรู จากเด็กสาวที่ควรจะถูกเลี้ยงดูอย่างดี ตอนนี้เธอจึงกลายเป็นแม่เปลวไฟ เป็นผู้หญิงปากกล้าออกแนวยืนหยัดต่อสู้กับโลกแบบไม่หวั่นเกรงใคร แต่ชะตาคือสิ่งที่ฝืนไม่ได้ บนความซวยแบบไม่ทันตั้งตัวที่ดันไปอยู่กลางอันตราย นางเอกกลับต้องมาบาดเจ็บแบบไม่ได้อยากจะเป็นฮีโร่แม้แต่น้อย แต่มันหนีไม่ได้ ซึ่งมันก็ไม่จบแค่นั้น เพราะคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยคือพระเอก คนที่เธอไม่คิดจะอยู่ใกล้ พยายามจะหนีก่อนเขาจะรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชายแบบที่ปลอมตัวและที่สำคัญกว่าก่อนที่เขาจะรู้ชื่อแซ่ของเธอ แน่นอนว่าถ้าหนีไปได้มันก็คงไม่เกิดเรื่อง พระเอกที่คิดว่าทำไมหวั่นไหวกับไอ้หนุ่มนี้ก็แสนยินดีที่ไม่ได้กลายเป็นหนุ่มวาย และความจริงว่าทำไมนางเอกถึงเกลียดบ้านเขานักก็เปิดเผย เหตุผลล้วนแต่เข้าข้างพระเอกจนหมดที่จะจับนางเอกกิน และมอบตำแหน่งภรรยาให้ นางเอกอยากจะหนีก็เชิญแต่เขาล่ามเธอไว้แน่นหนาทั้งตัวและหัวใจแบบนี้ก็อย่ามาหวัง ส่วนศัตรูในอดีตของบ้านนางเอกแม้จะร้ายกาจแต่ก็ไม่ครณามือพระเอกหรอก

ก็รอคอยงานเตี่ยนซินกันมาพักใหญ่นะคะ มีแอบหวั่นใจกันไปบ้าง แต่พอเห็นว่าเป็นงานรุ่นแรกมีแอบเบาใจ เพราะงานงวดหลังๆ ของเตี่ยนซินออกแนวชีช้ำ หนักหน่วงในหัวใจเสียเหลือเกิน งานนี้ได้มาไม่มีดองเปรี้ยวหวานมันเค็ม ต้องรีบจัดทันใด ซึ่งก็เรียกว่าคิดไม่ผิดเลยจริงๆค่ะ เล่มนี้พระเอกดีงามสุดใจ ถูกใจติ่งเตี่ยนซินกันเหลือเกิน ท่านเถี่ยอิงนี้รักจริง รักจัง รักแบบคลั่งไคล้ไปไหนมิทราบค่ะ แม้ท่านเถี่ยจะแอบส่งกลิ่นวายนิดๆ กันมา แต่เราก็อ่านได้อย่างสบายใจเพราะรู้ดีว่าไอ้หนุ่มหน้ามนคนปากเสียไม่ใช่ผู้ชาย แต่คือสาวสวยในคราบบุรุษ แฟนคลับก็เลยมาลุ้นดีกว่าเมื่อไรนะความจริงจะเปิดเผย ซึ่งไม่ต้องรอนานนะคะ เตี่ยนซินคงไม่อยากให้รังสีสีม่วงแผ่ซ่านจนเกินไป จับได้ไล่ทันแบบนี้ บรรดากองเชียร์ที่แอบลุ้นอยู่ตามใต้เตียง หลังม่าน หลังประตูร้องเย้กันเป็นทิวแถว ท่านเถี่ยอิงจะจีบก็เดินหน้าได้เต็มพิกัด ส่วนเราก็ไปลุ้นต่อว่าเมื่อไรจะปราบพยศหญิงงามคนนี้ได้สักที ซึ่งก็ถูกใจอีกเช่นกัน เพราะท่านเถี่ยจัดเต็มเอาใจ ไม่เสียแรงที่แอบเชียร์แบบเกาะติดขอบหนังสือขนาดนี้ รักจริงหวังแต่งแบบที่สุด ปากคอนางเอกจะร้ายกาจแค่ไหน แต่คนมันรักไปแล้ว (แบบอย่าไปเหตุผลว่ารักยังไงเลย แฟนคลับหลับตาสองข้างแบบเข้าข้างกันสุดๆ ไม่รักกันจริงทำแบบนี้ไม่ได้นะเนี่ย) ขี้หวงแบบที่สุด ปกติพระเอกออกจะเป็นคนดุ จริงจังแต่กับนางเอกจะหวานใส่แบบไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่อง จนมีวาระริษยาที่บอกว่านางเอกนางจะโชคดีไปแล้วนะ คือจัดไว้เลยว่าท่านเถี่ยอิงเป็นพระเอกแสนดีในอุดมคติคนหนึ่งเลยทีเดียวนะคะ

ซึ่งแตกต่างจากนางเอก จากคุณหนูมาตกยาก กริยามารยาทของนางในบางทีก็เอะอะมะเทิ่งกันไป ปากคมปากกล้า พูดจาไม่ค่อยระวังปาก แต่ก็ให้อภัยกันได้ เพราะเธอต้องปากกัดตีนถีบกันไป แต่บางตอนนางเอกนี้ก็ช่างไม่รู้ที่ต่ำที่สูงไปนิด ถ้าไม่ใช่เพราะพระเอกรักจะมีชีวิตรอดยังไงกันนะ ก็เลยสมชื่อว่าปราบพยศกันไป

ก็เรียกว่าออกหน้าออกตาชื่นชอบพระเอกกันขนาดนั้น คงไม่ต้องบอกว่าชอบไหม ผ่านหรือเปล่า แค่พระเอกคนเดียวก็ให้ผ่านแล้วค่ะ พระเอกแบบจริงจังตรงประเด็นไม่มีอ้อมค้อมแบบนี้ไม่ชอบได้ยังไงคะ ไม่รู้ไม่สนใจว่าเธอจะเป็นใคร แต่รู้ว่าใช่ ถูกตาต้องใจแบบนี้อย่าคิดหนีไปจากเขาได้ เนื้อเรื่องแม้จะเริ่มต้นด้วยเลือดท่วมจอแต่เตี่ยนซินไม่ได้เล่าเรื่องมาในแนวเครียดอยู่แล้ว พวกการตามหาคนร้ายที่แท้จริง ไม่ค่อยเน้นมาก เป็นนิยายแนวอ่านเอาความสบายใจ เบาๆ ในชีวิต ก็อย่างที่บอกว่าอย่าถามเลยว่าพระเอกรักนางเอกได้ยังไง แฟนคลับลำเอียงรักค่ะ ไม่เรื่องมาก ไม่คิดอะไรเลย (ทีนิยายเรื่องอื่นหล่อนนี้คิดมากจริงๆ)

แต่เรื่องนี้ความสนุกไม่ได้อยู่ที่พระเอก แต่อยู่ที่ตัวละครสำคัญอย่างหวงฝู่เจวี๋ยด้วยค่ะ เขาคือบุรุษประหลาดที่คาดเดาลำบาก ดูเหมือนจะเป็นแค่คนเจ้าสำราญทั่วไปหากซับซ้อนยิ่งนัก ตอนแรกก็คิดว่าหวงฝู่เจวี๋ยจะเป็นพระเอกเล่มนี้ด้วยซ้ำไป แต่อ่านไปรู้เลยว่าเขามีดีที่ต้องเก็บไว้กินในตอนท้าย ความวุ่นวายและอะไรหลายๆอย่างในชุดนี้มาจากฝีมือของผู้ชายคนนี้เลย แย่งซีนตัวละครได้มากที่สุด เพราะความไม่ค่อยเหมือนใครของตัวละครตัวนี้ ลุ้นเลยว่าเรื่องของเขาเองจะเป็นยังไงเนี่ย ถ้าในเรื่องนี้ขาดตัวละครนี้ไปเรื่องอาจจะไม่สนุกเท่านี้ก็ได้

ตอนที่ยังไม่ได้หนังสือเล่มนี้เพื่อนก็แอบมาเป็นพรายกระซิบแล้วว่า เล่มนี้ออกจะร้อนแรงพอสมควรเลยทีเดียว เราก็พวกมนุษย์ป้าแล้ว คงไม่มีอะไรทำให้เราหน้าแดงเขินอายได้เท่าไรแล้ว พอมาอ่านจริงๆ ก็เห็นด้วยกับเพื่อนเลยว่าจัดมาพอสมควรกันเลยทีเดียว แน่นอนว่ามันไม่ได้ถึงขนาดโจ่งแจ้งชนิดที่ไปนั่งเทาะเม็ดแตงโม จิบชาอยูข้างเตียง แต่มากกว่าขึ้นมาอีกระดับหนึ่งค่ะ ให้พอหน้าร้อนผ่าวๆ ในฤดูฝนที่ร้อนแล้งขนาดนี้

สำหรับแฟนมากกว่ารัก แฟนเตี่ยนซินคงไม่มีใครที่พลาดเล่มนี้กันไปหรอกนะคะ ซึ่งส่วนตัวแล้วสำหรับปราบพยศหญิงงามถือว่าสนุกเลยนะคะสำหรับตัวเอง เป็นแนวงานของเตี่ยนซินที่ทำให้เราติดใจและตามกันมาถึงขนาดนี้ อยากได้แนวไม่ต้องเสียน้ำตา กัดผ้าเช็ดหน้า ร้องไห้ร้องห่มอะไรแบบนั้น เนื้อเรื่องไม่ได้เข้มข้นมากมาย เป็นนิยายอ่านคลายเครียดแบบนั้นเสียมากกว่า เรื่องการตามหาคนร้ายตัวจริงอาจไม่จบแบบชัดเจนมากเพราะว่าประเด็นนี้มันจะไปอยู่ในเล่มต่อไปเสียมากกว่า เล่มนี้ได้แค่แก้ปมไปเปลาะหนึ่ง ตอนจบก็เลยเหมือนไม่จบเท่าไร ค้างคาใจเล็กน้อย ซึ่งปมการล้างตระกูลนางเอกคงจะไปปิดเอาในเล่มสุดท้ายแน่นอนเลยค่ะ แถมในเล่มมันมีประเด็นอื่นเสริมมาด้วยอย่างเรื่องลัทธิมารที่มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับพระเอก นี้ก็เป็นปริศนาอีกเช่นกัน หรือมันจะงอกไปเป็นอีกเล่มก็อาจจะว่าได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นแฟนคลับก็ต้องรออ่านว่าจะมาเมื่อไร ตอนไหนนะคะ แต่ตอนนี้เราก็ฟินไปกับปราบพยศหญิงงามเสียก่อน แม้นางเอกจะเป็นหญิงงามที่ปากร้ายสักนิด ที่เกือบตกมาตรฐานนางเอกในแบบที่ฟีน่าชื่นชอบ แต่ได้พระเอกมาช่วยไว้ในทุกกรณีทำให้เรื่องนี้ผ่านเลยนะคะ สนุกในแบบที่คาดหวังไว้สำหรับนามปากกาเตี่ยนซิน