Bloggang.com : newyorknurse : ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 333 " หลงทาง "

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 333 " หลงทาง "

ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 333
"หลงทาง"
โจทย์โดยคุณ *NENE77

หลงทาง ..... ความหมายง่ายๆ ก็คือไปไหนแล้วหลงทาง
ไปไม่ถึงที่หมาย หรือคนทีทำอะไรไม่ถูกต้อง หลงทางทำผิดๆ
แต่วันนี้ขอเขียนเกี่ยวกับการหลงทาง เรื่องที่จะเล่ามา ก็คือ
ทำไม่เป็น ไม่รู้จะทำอย่างไร ขอเนียนไปเรืืองหลงทางละกัน

เดี๋ยวนี้ รุ่นสว หรือ รุ่น Babyboom อย่างเราๆ ต้องปรับตัวอย่างมากทีเดียว
และเริ่มอยู่ยากเพราะทำอะไรทางออนไลน์หมด เราก็พยายามอย่างเต็มที่แล้ว
ที่จะปรับตัวกับเทคโนโลยี่สมัยนี้ แต่เกมือนจะปรับตามไม่ค่อยจะทัน
และคิดว่าอีกหน่อยก็คงไม่ทันแน่แล้ว

ตอนแรกๆ ก็รู้สีกภูมิใจตัวเองว่าเราเกิดมาได้เห็นอะไรมากมาย
ตั้งแต่สมัยอยู่บ้านนอกไปไหนก็ใช้เรื่อพาย ไปโรงเรียนก็เดินไป
ถนนต่างๆก็คือริมสวน เป็นสวนปลูกพริก หอม
กระเทียม ตอนเย็นอยู่บ้านก็ทำอะไรๆกิน เช่นต้มถั่ว ต้มข้าวโพด ข้าวตัมมัด
ไม่มีไฟฟ้าใช้ตะเกียงน้กมันกาซ หรือ ตะเกียงเจ้าพายุนั่งคุยกันหลัง
กินข้าวเย็นสักพัก ก็แยกย้ายกันไปนอน

ต่อมาก็เริ่มมีจักรยาน ไปโรงเรียนก็ใช้จักรยาน ถนนเริ่มขยาย มีรถ พาไปไหนๆได้
ก่อนต้องเดินทางทางเรือ มีไฟฟ้า มีทีวี การติดต่อกันก็ใช้เขียนจดหมาย ต่อมาก็เริ่มมีโทรศัพท์ แต่ก็ไม่มากการเดินทางก็เริ่มตั้งแต่เดิน
เดี่ยวนี้มีเครื่องบิน ไปไหนๆด้วยเครื่องบิน

สำหรับที่ทำงาน ใช้เขียนลงกระดาษ เดี่ยวนี้ก็ใช้คอมพิวเตอร์ ไม่ต้องใส่สมุดธนาคาร
ทุกอย่างเก็บไว้ที่คอมพิวเตอร์ตลอด อยากหาข้อมูลเก่าๆก็ไม่ยาก

เรื่องเงินฝากธนาคาร ก่อนก็มีสมุดฝากเงิน บางคนฝากหลายธนาคาร
เพราะกลัวเงินหาย ต้องมีสมุดธนาคารเป็นปีก เดี่ยวนี้ก็เก็บข้อมูลออนไลน์
สะดวกสบาย จนกลายเป็นเรื่องน่ากลัวมากๆ

เกิดขี้นคือถูกขโมยเงินหมดบัญขี เครียดกันอีก

การติดต่อต่างๆ ขอใบอะไรๆ ส่วนมากก็ทำอีเล็กโทรนิค การซื้อของต่างๆก็
ไม่ต้องไปที่ร้านแล้วสั่งออนไลน์ ซื้อง่ายคืนคล่อง เช่นบริษัท Amazon
อยากได้อะไร บริษัทไหน เขาก็มีเกือบทุกอย่าง
มีให้เลือกทั้งราคาถูกหรือราคาแพง คุณภาพก็มีตามราคา ให้เลือกตามชอบ
การขายออนไลน์ดีมาก จนห้างสรรพสินค้า ปิดร้านกันไปมากมาย
และขายออนไลน์กันเกือบหมด

สว.อย่างเราก็พยายามมากๆ จะต้องทำให้ได้ ถามเพื่อนบ้าง
โทรถามทางบริษัทบ้างก็ได้
ความรู้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ก็พอไปไหว และเริ่มยากขี้นทุกที

ขณะนี้เตรียมตัวกลับเมืองไทย ก่อนขอวีซ่า 90 วันสำหรับคนต่างชาติ ไปทำที่กงสุลไทยไม่ลำบากอะไร
เดี่ยวนี้ต้องทำ e visa สว.เครียดมาหลายเดือน ตั้งใจจะกลับเมืองไทยปลายปี
แล้วทำไงลูกๆก็ไม่ได้อยู่ใกล้จะถามก็ลำบาก จะให้เขาทำก็เกรงใจ ตกลงเอาเป็นว่าจะลองทำดู ถ้าไม่ได้ก็คงต้องรบกวนลูกๆ

การทำ e visa ก็ยากพอสมควรสำหรับสว.เรา โชคดีที่โทรศัพท์ไปที่กงสุลนิวยอร์กจะมีเจ้าหน้าที่ตอบคำถามและช่วยให้การทำ e visa ได้ กว่าจะทำสำเร็จก็เป็นเวลาสองอาทิตย์ การกรอกใบขอวีซ่า ต้องโหลด
เอกสารต่างๆ ไปที่ใบสมัคร และมีข้อมูลต้องโหลดมาเซ็นต์ชื่ออีกด้วย
การทำบล็อกก็ช่วยให้ทำได้บาง ต้องเอารูปพาสปอรต์ บัตรประจำตัว
รูปถ่าย จม.รับรอง เอกสารสำคัญโหลดใส่ไปในใบสมัครด้วย
ทำเสร็จก็ถึงขั้นตอนจ่ายเงิน $80 ก็จ่ายหลายครั้ง ถึง 10 ครั้งทาง
ธนาคารก็ส่งข้อมูลมาว่าไม่ผ่าน เมื่อส่งเงินไม่ผ่านก็ขอวีซ่า ไม่ได้ผล
โทรศัพท์ถามที่กงสุลอีก ทางกงสุล ก็แนะนำว่าควรจ่ายเงินเวลาสี่ทุ่ม
เพื่อจะได้เป็นเวลากลางวันเมืองไทย และจ่ายบัตรเดบิต ตกลงก็ได้
e visa สว.แอบภูมิใจตัวเอง
ว่าได้ ที่จริงตอนแรกๆก็ถอดใจละ เพราะถ้ามีคนรับจ้างทำแบบเมืองไทย
ก็คงจ้างคนทำไปแล้ว

เล่าเรื่องๆต่างๆ มายาวไม่เห็นเกี่ยวกับหลงทาง ขอนำเรื่องที่จะเขียนต่อ
โยงให้เข้ากับหัวข้อเรื่องหลงทาง คือทำไม่เป็น ...

เรื่องนี้เกี่ยวกับว่าสังของมาจาก Amazon แต่ไม่ชอบ เลยจะเอาไปคืน
และที่นี่คืนของสะดวกมาก แค่เอาของไป มีใบคืน ไปส่งทีโต๊ะคืนของ
ของบริษัท Amazon เจ้าหน้าที่ก็แค่สแกน QR โค้ตของเรา
แล้วเขาก็จะเอาใส่ถึงพิมพ์ใบคืนและใบติดที่ถุงของทีคืน

ก่อนท่านจะอ่านต่อลองทายซิว่าเราจะเลือกใครให้ช่วย ...
ตกลงของที่ซื้อมา คือหมวกสำหรับว่ายน้ำ แต่หนาไป ลองใส่ดูแล้วไม่ชอบ
ตัดสินใจไปคืน ที่จริงก็เคยทำเรื่องคืนได้ คราวนี้พยายามหลายครั้งจะทำใบคืนของ
ก็ทำได้แค่ครีงทาง ติดขัด หาที่จะกดข้อมูลต่อไม่เจอ ทำหลายครั้งก็ไม่ได้ ตัดสินใจว่าเอาละไปถามตอนที่เราคืนเลย (ที่จริงไม่ควรทำ เพราะเขาจะไม่ช่วยเราก็ได้
เพราะคนคืนของทุกคนเขาพร้อมและรอแถวยาว แต่เราก็ทำไม่เป็น เลยเส๊่ยงละกัน)
พอไปถึงที่ร้านคืนของ เข้าแถวคนคืนของเยอะมาก ยังงงว่าบริษัท Amazon ไม่ขาดทุน
หรือไง คนซื้อแล้วคืนของ คนทำแผนกนี้ หกคน มีกล่องเรียงเต็ม ของที่คืนเขาก็ใส่กล่อง
พอเต็มกล่องก็ใส่กล่องใหม่ มีเครื่องสแกนว่าของชิ้นไหนอยู่กล่องไหน เห็นแล้วรู้สีกว่า
การก้าวหน้าทางอีเล็กโทรนิค เจริญมากๆ คงจะตามไม่ทันละ

ตกลงเรารอคืนของ มีคนข้างหน้าเกือบสิบคน และมีคนรอข้างหล้งหนีงคน ทุกคนเขามีของส่วนมากเป็นของไม่ใหญ่ ใส่ถึงถือไปคืนกัน เราคิดในใจว่าเกรงใจจะให้คนรับคืนทำให้
ถามคนข้างๆเราก่อนดีกว่า มีสามคนที่เราต้องตัดสินใจว่าจะถามใครดี
คนข้้างหลัง เป็นคนอัฟริกัน คนข้างหน้าเป็นคนอเมริกัน ดูสว และข้างหน้าเธอเป็นคนยิว
รูปร่างอ้วนใหญ่ .... เราคิด คิด คิด ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใครดี และผล
ออกมาใครเป็นคนช่วย...

เพื่อนๆ คิดว่าเราเลือกใคร...ก่อนอ่านต่อลองทายซิว่าจะถามใคร
และใครเป็นคนช่วย

เราคิดสักพักว่าจะถามใครดีหนอ ตกลงคิดว่าเอาคนข้างหลังคนอัฟริกันละกัน
คงทันสมัยเก่งเรื่องไอที

ตกลงก็ขอร้องเธอว่า ช่วยทำใบคืนของได้ไหม ... เธอตอบว่าต้องไปทำกับคอมพิวเตอรื
วันนี้คุณคืนของไม่ได้หรอก ต้องทำที่คอมพิวเตอร์เอาใบคืนของมาก่อน เรารู้ว่าไม่ต้องทำนี่นา เราก็เคยทำได้ แต่นานแล้ว เลยไม่ค่อยคล่อง หันมาหาคนอเมริกันที่ยืนข้างหน้า
คุณเธอก็งง งง แต่ไม่ทันไร คนยิวอ้วนๆ ที่ยืนต่อจากเธอก็ตอบคุณอัพริกันว่า ไม่ต้อง
กลับบ้านหรอก ทำที่โทรศัพท์แหละ เขาก็มาดูว่าเราทำไปถึงไหน เขาก็ช่วยชี้ว่า
กดตรงนี้หน้าส่งของคืน และก็กดบอกว่าคืน และคืนที่ไหน พอใส่ข้อความครบ
ก็จะมี QR โค้ตอกกมาสำหรับคืนของ ตกลงก็ได้ใบคืนของเรียบร้อย ขอบคุณเขาไป
หลายครั้ง

เพื่อนๆคงทายถูกนะคะว่าใครช่วยเราได้ เรื่องนี้ก็จบลงว่าได้คืนของ ได้เงินคืนเข้า
ไปในบัตรเครดิต

*****คืนเงินเต็มจำนวนและให้ลูกค้าเก็บของไว้

ไปที่เมนู Orders > Manage Returns.
ไปที่ order ที่ต้องการ returns และคลิกที่ Issue Refund.
เลือก Buyer Return และ full refund.
จากนั้นเลือกที่ Refund without return เป็นอันเสร็จพิธี *****

ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต
Friendship blog newyorknurse

Create Date : 01 สิงหาคม 2566

Last Update : 16 สิงหาคม 2566 1:54:47 น.

0 comments

Counter : 242 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณปัญญา Dh