ดีจังค่ะพี่น้อย มีตัวอย่าง
จากประสบการณ์ในชีวิตจริงเล่าประกอบด้วย

การให้อภัย ดีครับคุณน้อย

เมื่อวาน ผู้ใหญ่ในไทยพูด ขอโทษให้คนดูทีวีฟัง ก็โอเคครับ
แต่ ท่านผู้นั้นยังมีคำว่า "แต่" อีก 555

สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีค่ะคุณพี่น้อย...

ตามมาอ่านงานตะพาบด้วยคะ..

การอภัยให้คนอื่นนั้นบางครั้งมันก็ไม่ง่ายเลย

บางครั้งที่ไม่อภัยให้เพราะอีกฝ่ายไม่มีการสำนึกผิดจากใจจิต มีแค่พูดจากปากอย่างเดียวเท่านั้น เช่น "ขอโทษก็ได้" มันมีอีกนัยยะว่า "ไม่ขอโทษก็ได้" มันไม่เห็นถึงความจริงใจ

สวัสดีครับ

มาอ่านงานตะพาบกับข้อคิดดีๆด้วยครับ

การให้อภัย เป็นเรื่องทำได้ยาก
แต่ทำได้ก็ใจสบาย เหมือนได้ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่มีอะไรค้างคา ไม่ต้องมีเวรมีกรรมต่อกันค่ะ

สวัสดีตอนมืดๆวันเสาร์ครับ

ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจสำหรับบล็อก ทำอาหาร 3F - Roasted Chicken Breast with Balsanic ด้วยนะครับ

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

สวัสดีครับคุณน้อย

ปลื้มใจกับมิตรภาพที่กลับมาครับ

และชอบแนวคิดที่ว่า
การให้อภัยไม่ใช่ยอมแพ้ ไม่ใช่เสียเปรียบ ครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ

มาอ่านงานตะพาบค่ะ

อ่านแล้ว ซาบซึ้งใจกับมิตรภาพที่หวนคืนมาอีกครั้ง เพราะการให้อภัย

การให้อภัยนี่ ต้องมีจิตใจที่มีเมตตามากเลยนะครับ
ถ้าคนเราให้อภัยได้แบบนี้ทุกคน สังคมจะสงบสุขและน่าอยู่มากเลย รวมไปถึงโลกเราก็ไม่น่าจะมีสงครามแน่นอน
แต่ที่แน่ๆ โรงงานผลิตอาวุธต่างๆ คงจะเจ๊งแน่นอนครับ 555

สวัสดีค่ะพี่น้อย

ให้อภัยได้ใจเราก็เป็นสุขนะคะ
ยินดีกับพี่น้อยมากค่ะที่ได้มิตรภาพกลับมา

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับคุณน้อย

สวัสดี จ้ะ คุณน้อย

อ่านตะพาบของคุณน้อย เรื่อง ให้อภัย เพื่อน แล้วก็เห็นใจ
คุณน้อยนะ มันก็น่าโกรธหรอกนะ เราช่วยเขา แต่ยามเราเดือดร้อน
กลับไม่ยอมช่วยเรา แต่เมื่อถึงวัยมากขึ้น อารมณ์ ประสบการณ์
การศึกษาธรรมะ ก็จะทำให้เรา เข้าใจชีวิตและอภัยให้ได้ คุณน้อย
ทำถูกแล้วค่ะ ไม่งั้นเราเองก็จะรู้สึกผิดและเป็นทุกข์อยู่ในใจ เพราะ
เคยไปแช่งเขาไว้ ก็จะกลายเป็นทุกข์ติดค้างในใจ

โหวดหมวด ตะพาบ