ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 113 "ตั้งแต่วันนั้น" ความรู้สีกของฉัน




ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 113 "ตั้งแต่วันนั้น"
ความรู้สีกของฉัน


โจทย์ตะพาบครั้งนี้ให้เขียนต่อจากบล็อกก่อนที่เคยเขียน "ตั้งแต่วันนั้น" จขบ.(เจ้าของบล็อก) ขอเขียนต่อจาก

ตะพาบโครงการที่ 111 "เฉียด" เสียโฉม - เสียเงิน...

เหตุการณ์เกิดขึ้น จนถึงวันนี้เกือบสองเดือน จขบ. ขอเขียนต่อจากเรื่องนี้ค่ะ



ถนนนี้มีตะพาบโครงการที่ 111 " เฉียด "
เสียโฉม - เสียเงิน ขอเชิญเปิดอ่านที่นี่




เมื่อเจ็ดอาทิตย์ที่แล้ว จขบ.เตรียมตัวเดินทางไปต่างรัฐ แค่สิบวัน เอารถไปฝากที่แผนกฝากรถไม่ไกลจากสนามบินและเขามีรถตู้ รับ-ส่ง สนามบิน ตลอดเวลา เช่นเวลาเรากลับมาถึงที่สนามบิน โทรศัพท์มาที่ที่จอดรถ ก็มีรถไปรับกลับมาเอารถเรากลับบ้าน ที่จริงที่บริษัทฝากรถ มีรถตู้ขับจากสนามบินไปกลับ ทุกชั่วโมง

ครั้งนี้จขบ.นั่งรถตู้ พาจขบ.และผู้โดยสารอื่นๆไปสนามบิน ต้องเบรครถกระทันหันเพราะมีรถมาตัดหน้าอย่างใกล้สุด โชคดีไม่เกิดอุบัติเหตุ รถชน แต่จขบ.กระเด็นจากที่นั่ง หน้าฟาดที่หน้ารถแถวๆวิทยุ เต็มที่
ตอนนั้นรู้สึกว่ามันแรงมาก แต่จขบ.ก็ยังรู้ตัวดี เลือดออกทางจมูก คนในรถตกใจกันหมด ต่างรีบหากระดาษมาให้กดที่จมูก จขบ.รู้สีกตัวดี แต่ก็รู้สีกกลัวว่าเราจะหมดสติและเป็นอะไรไปหรือเปล่า รถตู้นำจขบ.ส่งที่สายการบิน ทางสายการบินโทรเรียกรถพยาบาลไปรพ.ตรวจ และเลื่อนการเดินทางให้อีกสองวัน โดยไม่คิดค่าเปลี่ยนเที่ยวบิน ผลปรากฏว่าจมูกหัก
(Fracture Nose) แนะนำให้ไปตรวจต่อกับหมอจมูก( ENT )

จขบ. หน้าบวมมากจนตาแทบปิด สองวันแรก แต่ก็ไม่มีอาการเจ็บปวดที่ไหนมาก เจ็บแถวๆจมูกเวลาไปถูก เวลาล้างหน้าต้องระวัง เพื่อนๆห่วงกันมาก คอยถามว่าปวดหัวหรือเปล่า ก็ไม่ปวดหัวเลย

แต่จิตใจรู้สึกหลายๆอย่าง รู้สึกกลัวว่าเราจะกล้านั่งรถตู้อีกหรือเปล่า เวลากลับเมืองไทยนั่งรถตู้เข้ากรุงเทพอาทิตย์ละหลายวัน รถก็ขับเร็วมาก จะกล้านั่งรถตู้เข้ากรุงเทพหรือเปล่า กลัวขับรถหรือเปล่า กลัวว่าการกระทบกระเทือนครั้งนี้จะมีผลกับสมอง มีเลือดออกในสมองหรือเปล่า เราจะหมดสติ แล้วไม่รู้สึกตัวหรือเปล่า จะกลายเป็นผักหรือเปล่า? คิดสารพัด มาคิดถึงตอนนี้ยังคิดว่าทำไมเราไม่คิดถึงพระ ถึงอะไรดีๆ เกิดตายจะได้ไปอยู่ที่ดีๆ มัวแต่คิดเรื่องอื่นๆ


ลูกอยู่ไกล แต่ก็ไม่ห่วงมากเขามีครอบครัวกันแล้ว เพียงแต่คิดว่าเราเกิดเป็นอะไรไป หรือตาย ก็ไม่อยากให้ลูกเป็นห่วง โทรศัพท์หาลูกบอกว่า เกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้ไม่เป็นไร แต่ไม่แน่ใจว่าสมองจะกระทบกระเทือนมากแค่ไหน และจะหมดสติหรือเปล่า สั่งลูกไว้ว่าถ้าเกิดอะไรขี้นชนิดที่รักษาไม่ได้ ต้องใช้เครื่องช่วยและสมองไม่ทำงาน ไม่ต้องยื้อชีวิตไว้ ไม่ต้องการมีชีวิตที่ไม่มีคุณภาพ และถ้าตายลูกก็ไม่ต้องเสียใจมาก แม่มีความสุขกับชีวิตที่ผ่านมา และรักลูกมากให้รักษาตัวเองให้ดีก็แล้วกัน ..


*****

ผ่านมาเจ็ดอาทิตย์แล้ว จขบ.กลับมาใช้ชีวิตประจำวันตามปกติ ออกกำลังกาย ว่ายน้ำ ,เพิ่งขับรถไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ขับรถกันสองคน จากนิวยอร์ก - ฟลอริด้า ระยะทาง 3,500 ไมล์ ไปหลายแห่ง ไปวัดทำบุญที่วัดในวันสำคัญๆบางครั้ง,ไปถวายอาหารเพลที่วัดกับคณะวันศุกร์ หลังพระฉันท์อาหารเพล ได้ฟังพระสวดมนต์และเทศนาด้วย จากนั้นเราก็ทานอาหารด้วยกัน เป็นวันทำบุญที่มีความสุข ได้บุญได้พบเพื่อนๆพี่ๆ ทานข้าวด้วยกัน คุยกันสนุกสนาน


จิตใจ ตอนนี้ก็เตรียมพร้อมว่า อะไรจะเกิดได้ตลอดเวลา และพร้อมที่จะรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขี้น จริงๆก็ไม่อยากให้เกิดอะไรที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ไม่อยากเป็นภาระให้ลูก เตรียมวางแผนว่าอะไรเกิดขี้นจะทำอย่าง รวมทั้งถ้าตายจะให้ทำอย่างไร คนอเมริกันเขาวางแผนกันทั้งเรื่องทรัพย์สิน มีการทำพินัยกรรม มีการวางแผนว่า ถ้าตายจะให้ไปทำงานศพที่โบถส์ไหน บางคนจะไปจองที่สำหรับฝังศพด้วย เขาทำเพื่อให้ผู้ที่อยู่ จัดการตามที่เขาต้องการ


ถ้าเป็นสมัยก่อนๆ ที่ยังไม่เคยฟังธรรมะ คงคิดไปอีกอย่าง ระยะหลังๆก่อนเกษียณ เวลาว่างๆ จขบ.ฟังธรรมะของหลวงพ่อต่างๆ อ่านบล็อกธรรมะแทบทุกบล็อก ได้ความรู้มากพอควร แม้แต่การนั่งสมาธิ ก็อ่านและฟังมามากมาย ก็ยังทำไม่ได้เวลานั่งสมาธิบ้าง แต่ไม่ได้นานและจิตใจยังไม่สงบ...


จขบ.บอกคนใกล้ชิดและลูกๆว่า ถ้าเจ็บป่วยรักษาไม่หาย ให้รักษาตามอาการ และถ้าชีวิตที่อยู่จะไม่มีคุณภาพก็ต้องยื้อใส่เครื่องมากมาย วางแผนงานศพแค่มีสวดเย็นหนี่งคืนทันที ทำแค่ครอบครัวและก็เผาวันรุ่งขี้น ไม่ต้องเก็บอัฐิ ลูกๆไม่ต้องเอาไปไว้บูชา นำไปลอยน้ำ ถ้าลูกมาไม่ได้ก็ไม่ต้องมา และไม่ต้องเสียใจมาก เพราะชีวิตมาถึงขณะนี้มีความสุขพอสมควรแล้ว (แต่คงยังไม่ถึงพระธรรม ยังกลัวว่าเอาอัฐิไปฝังไว้ จะไม่ได้ไปไหน, ลอยน้ำดีกว่า , เกิดได้ข่าวคนบอกว่ามีญาติมาเข้าฝันว่าหนาว .. เอ เอาไงดีหนอ? )

ถ้าเกิดช่วยตัวเองไม่ได้ ก็ส่งมาบ้านสถานคนชราที่ให้ความเมตตาต่อคนที่ช่วยตัวเองไม่ได้ เช่นบ้านเบธานี บ้านโป่ง จขบ.ไปดูมาแล้ว ชอบสถานที่และการดูแลของแม่ชีมาก แต่รู้สีกว่าจะเข้ายาก เพราะคนเกินจำนวนเตียงแล้ว

รายละเอียดบ้านเบธานี บ้านโป่ง ขอเชิญเปิดอ่านที่นี่

วันก่อนเพื่อนบอกว่ามีบ้านผู้สูงอายุหลายแห่งที่กรุงเทพ มีบ้านพักผู้สูงอายุ ที่เพื่อนบอกว่าน่าสนใจ จขบ.คิดว่ากลับมาเมืองไทยครั้งหน้า จะแวะไปชมว่าเป็นอย่างไรบ้าง เพื่อนๆบางคนถามว่ามาอยู่เมืองไทยไม่คิดถึงลูกหรือ? เดี๋ยวนี้ มีทั้งไลน์ มีทั้งเฟสไทม์ ติดต่อกันได้ตลอด เห็นรูปด้วย คิดถึงก็คุยกันเหมือนอยู่ด้วยกันอยู่แล้ว

เพื่อนถามอีกว่า ถ้าตายเมืองไทยลูกหลายคนจะมางานลำบาก บอกเพื่อนว่าตอนนี้จขบ.ไม่ค่อยคิดมากแล้ว ลูกไม่มาก็ไม่เป็นไร เพราะเราคุยกันตอนมีชีวิตดีกว่า ตาย มาไม่ได้ก็ไม่ต้องมา เป็นความรู้สีกเช่นนี้จริงๆ จขบ.เองก็ดีใจที่ตัวเองคิดได้อย่างนี้ ไม่คิดน้อยใจ ไม่เสียใจเลย


คนสูงอายุที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ไม่อยากเป็นภาระกับลูก ลูกมีครอบครัวมีงานที่ต้องทำ ไม่มีเวลามาดูแล จะจ้างคนมาดูแลก็แพงมาก จ้างผู้ช่วยพยาบาลมาดูแลที่บ้านวันละประมาณ 240 เหรียญ เพื่อนรุ่นพี่มีปัญหาสุขภาพต้องใช้คนมาดูแล 24 ชั่วโมง โดยจ้างเป็นเวร เช้า บ่าย ดีก เวรละ 100 เหรียญ วันละ 300 เหรียญ เดือนหนี่ง 9,000 เหรียญ นับว่าค่าใช้จ่ายสูงมากทีเดียว

ถ้ามาอยู่เมืองไทย อยู่กับสถานคนชราที่มีคุณภาพและดูแลคนสูงอายุด้วยความเมตตา ก็คงจะดีกว่าอยู่อเมริกา ที่จริงระยะหลังๆจขบ.กลับมาเมืองไทย มีเวลาก็จะไปชมบ้านผู้สูงอายุต่างๆ เพื่อเก็บข้อมูลไว้ แบ่งปันกับเพื่อนๆชาวเกษียณด้วยกันรับรู้ เพื่อนๆที่เกษียณกำลังคิดกันว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตในอนาคต เพื่อนบล็อกที่มีประสบการณ์บ้านผู้สูงอายุ กรุณาเล่ามาด้วยนะคะ จขบ.กำลังรวบรวมข้อมูลสำหรับบ้านผู้สูงอายุที่มีคุณภาพด้วยค่ะ

ขณะนี้เพื่อนบางคนก็ไปอยู่กับลูกเลีัยงหลาน บางคนก็อยู่กันเองไปหาหลานเป็นครั้งคราว แต่ทุกคนก็คิดกันว่าเวลาอายุมากๆจริงๆ ก็ต้องวางแผนว่าจะทำอย่างไร เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่คุยกันเป็นประจำ ว่าอนาคตจะทำอย่างไรกัน? จะอยู่บ้านดีไหม จะขายบ้านไปอยู่อพาทเมนต์ดีไหม? กลับมาอยู่เมืองไทยดีไหม? แต่ละคนก็ฉงนว่าชีวิตบั้นปลายจะเป็นอย่างไร ไม่เหมือนกับเพื่อนๆเมืองไทยที่มีวัฒนธรรมของเรา อยู่กับลูกหลานโดยไม่ต้องคิดว่าจะไปไหนต่อ


นี่เป็นความคิดหลังเฉียดตายเจ็ดอาทิตย์ที่ผ่านมา นานๆไปคงลืมอุบัติเหตุวันนั้น แต่จิตใจก็คงยังต้องวางแผนสำหรับอนาคตว่าจะอยู่ที่ไหน...




สถานที่นี้เพื่อนเพิ่งให้มาค่ะ คราวหน้าจขบ.กลับมาเมืองไทย
จะแวะไปเยี่ยมชมด้วยค่ะ





หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ - พิจารณา แก่ เจ็บ ตาย




ปัญญานันทะ ภิกขุ - ความตายเป็นเรื่องธรรม




ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมานะคะ
ขอขอบคุณวีดีโอจากอินเตอร์เนต


newyorknurse



Create Date : 07 กันยายน 2557
Last Update : 9 กันยายน 2557 10:35:29 น. 33 comments
Counter : 2088 Pageviews.

 
เจิมๆๆๆ
พรุ่งนี้มาเขียน มาVoteค่ะ
เมืองไทยกำลังย่างเข้าสู่ Ageing Society
Day Center
Day Care
สำหรับดูแลผู้สูงอายุ
เริ่มจำเป็นมากๆค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:18:08:38 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่น้อย ^^

นู๋ยังไม่ถึงสี่สิบก็เคยคิดเรื่องนี้นะคะ
หากแก่ตัวไปลูกก็ไม่มีใครจะเลี้ยงดู
จะทำยังไง เหมือนจะไกลตัว
แต่อีกไม่กี่ปีก็คงต้องคิดไว้บ้าง


โดย: ปรัซซี่ วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:20:34:28 น.  

 
ขอบคุณเรื่องราวดีๆค่ะพี่น้อย
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เวียงแว่นฟ้า Book Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:20:49:44 น.  

 
สวัสดีค่าพี่น้อย ^^

จำได้ค่ะเรื่องที่เล่าไปคราวก่อน
เป็นประสบการณ์ที่ใครๆก็คงไม่ลืมจริงๆนะคะ
นุ่นไม่เคยเจอเรื่องเกี่ยวกับรถค่ะ
ไม่อยากเจอด้วย กลัว

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่า
เดี๋ยวต้องไปปั่นตะพาบบ้างค่ะ



โดย: lovereason วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:21:45:34 น.  

 
อนาคตบั้นปลายของชีวิตบางครั้งก็ต้องเตรียมไว้บ้างครับ
เพื่อนๆที่ทำงานหลายคน จากไปก่อนวันอันสมควร ด้วยอุบัติเหตุ
โหวตให้พี่น้อยครับ
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 7 กันยายน 2557 เวลา:23:46:16 น.  

 

ขอบคุณพี่น้อยที่แชร์ให้อ่านค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:0:49:06 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย


ผมเองก็รู้สึกครับว่าการฝึกนึกคิดถึงความตายไว้บ้าง
จะทำให้เราไม่ประมาท
เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ในชีวิตจริงๆ






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:6:04:25 น.  

 
อ่านข้างบนแล้ว คุณน้อยเดินทางไกล มาก...

เคยคิดตอนไม่สบาย....อยู่คนเดียว มันไม่ดีเลยครับ
หิวน้ำหิวข้าว ลุกไม่ไหว

ตอนหลัง เข้าไปปฏิบัติธรรมบ่อย ๆ อะไรจะเกิดก็
ช่างมัน... อยู่แบบสงบ แต่ ๆ แหะ ๆ ให้อยู่กับ
คน สว.หลาย ๆ คนคงแย่แน่... เพราะเคยไปดู
แล้ว สงสารครับ ที่ห่างไกลคนรู้จัก


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:7:01:25 น.  

 
เป็นเรื่องราวดีๆ ที่น่าคิดวากเล


โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:12:01:38 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพี่น้อย..

กลับมาอยู่เมืองไทยดีกว่าค่ะ

อย่างน้อย ก็มีญาติๆกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ลูกก็ตาม

เมืองไทย มีอะไรให้ทำเยอะแยะ

อ้อมแอ้มรออยู่นะค่ะ..



โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:12:48:27 น.  

 
แวะมาบอกพี่น้อยว่า
พี่น้อยได้รางวัลบัตรกำนัล 1 พันค่ะ
ดูจากหน้าเมนู ถนนสายนี้...มีตะพาบ กม.112 "แม่"
มีสามคน พี่น้อย คุณกิ่งฟ้า และอุ้มค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:14:18:22 น.  

 
เติมกำลังใจไว้ก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมาอ่าน

กำลังจะเตรียมเข็นรถแม่ลงสวนค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:15:27:13 น.  

 
พี่น้อยคะ

2 link ที่วางไว้ ดูไม่ได้ทั้งสองเลยค่ะ

อะไรก็เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา แม้จะอายุไม่เยอะมาก แต่ความเจ็บป่วย อุบัติเหตุ เราหลีกเลี่ยงไม่ได้นะคะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:18:48:32 น.  

 
ย้อนมาอ่านค่ะ

คุณน้อยกลับเมืองไทย เราคงได้คุยเรื่องนี้กันยาว

สว.ที่ป้ารู้จัก ส่วนใหญ่จะเริ่มวางแผนชีวิตแล้วค่ะ

ป้าเองก็คิดเหมือนกัน


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:20:03:50 น.  

 
แบบที่ป้ากุ๊กพูดเลยค่ะ

เราสองคนผัวเมียก็คุยกันเรื่องนี้
ไม่อยากเป็นภาระลูกๆ
และตอนนี้เราสองคนก็พยายามอยู่แบบปล่อยวาง
ลูกไท่ทาหาก้อไม่เป็นไร
ไม่โทรฯมาก็ไม่น้อยใจ
ถ้าทำได้เราเองก้อจะมีความสุขอย่างแท้จริงค่ะ

คุณน้อยกลับไทยอีกเมื่อไหร่คะ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:21:27:01 น.  

 

สวีสดีค่ะคุณน้อง สายหมอกและก้อนเมฆ

ขออภัยค่ะที่. Link กดไม่ได้ แต่ถ้ากดที่. YouTube. มุมขวาสุด
เปิกได้ค่ะ
ไว้เข้าคอมจะดูโค้ตใหม่นะคะ

ขอบคุณค่ะ





โดย: newyorknurse วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:22:43:16 น.  

 
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

แวะมาเยี่ยมเยียนและส่งกำลังใจ


โดย: เวียงแว่นฟ้า วันที่: 8 กันยายน 2557 เวลา:22:47:52 น.  

 
สวัสดีค่ะพีน้อย มาแสดงตวามยินดีด้วยค่ะ ที่ได้รางวัลเรื่องแม่ วันนี้มาอ่านงานตะพาบต่อ ค่ะ เขียนดีมากเลยค่ะ กิ่งโหวตและไลท์ให้นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เป็ดสวรรค์ Funniest Blog ดู Blog
mastana Literature Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

มีความสุขวันสีชมพูค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 9 กันยายน 2557 เวลา:10:47:27 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Funniest Blog ดู Blog
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

สวัสดีค่ะพี่น้อย
บุ๊งสั่งเสียกับคุณสามีไว้แบบพี่น้อยเป๊ะเลยค่ะ
ถ้าเกิดอะไรขึ้น เกินจะรักษา ไม่ต้องรั้งไว้
และสวด 1 คืน อวัยวะบริจาคให้หมด แบบนี้เลยค่ะ
และแก่ตัวไปก็จะไม่ทำตัวเป็นภาระให้ลูกหลานเช่นกันค่า


โดย: Close To Heaven วันที่: 9 กันยายน 2557 เวลา:12:31:53 น.  

 
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog


มาอ่านและส่งกำลังใจให้คุณน้อยค่ะ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 กันยายน 2557 เวลา:18:53:15 น.  

 
สวัสดีครับพี่น้อย ^^

มาดูมาชมความคืบหน้าจากเรื่องเฉียดนะครับ

เมืองไทยยังไงก็เป็นบ้านเกิด มีญาติพี่น้องที่ช่วยเหลือกันได้
บางทีอาจไม่ต้องไปบ้านพักคนชราก็ได้นะครับ
ยิ่งอยู่ในสายแพทย์แล้วยิ่งสะดวกเลย
หาคนมาดูแลในเมืองไทยนี่ไม่แพงเลยครับ
มีศูนย์รับส่งคนมาดูแลด้วย
บ้านพักคนชราก็ดีในแง่ที่มีเพื่อนสนุกสนาน
แต่อาจไม่อบอุ่นเท่าญาติที่รู้จักเราดีแทบไม่ต้องพูดสบตาก็เข้าใจกันแล้ว อิอิ

ขอบคุณพี่น้อยที่มาให้กำลังใจและโหวตให้ด้วยนะครับ

โหวตหมดแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาใหม่นะครับ แหะๆ ^^


โดย: วนารักษ์ วันที่: 9 กันยายน 2557 เวลา:22:46:36 น.  

 
ดีแล้วครับที่ไม่เป็นอะไรมาก และยังกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ

อยู่บ้านพักคนชรา ผมว่ามันไม่สบายเหมือนบ้านเราเองหรอกครับ ยังไงบ้านเราเองก็สบายกว่าเป็นไหนๆ

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 กันยายน 2557 เวลา:23:32:16 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

......................

อ่านแล้วก็คิดตามไปด้วยค่ะพี่น้อย
รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ต้องวางแผนนะคะ
พี่น้อยให้มุมมองที่เข้าใจชีวิต ขอบคุณพี่น้อยค่ะ

เรื่องอุบัติเหตุที่ผ่านมาแล้ว ดีใจที่ไม่มีอาการอื่นแทรกซ้อนนะคะ
ขอให้พี่น้อยปลอดภัยและมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:0:38:13 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:6:00:39 น.  

 
อ่านแล้วทำให้ได้ตัวอย่างข้อคิดดีๆ
วางแผนชีวิตได้ไม่เป็นภาระลูกหลานมากครับ
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog



โดย: moresaw วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:6:25:35 น.  

 


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:7:32:59 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่น้อย ขอบคุณมากนะคะที่ไปอ่านงานตะพาบค่ะ

ขอให้พี่น้อยมีความสุขวันพุธนะคะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:9:31:34 น.  

 

มาอ่านงานตะพาบได้ข้อมูลที่มีประโยชน์มาก โหวตค่ะคุณน้อย

newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: พรไม้หอม วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:11:04:31 น.  

 
อ่านตอนแรกที่พี่น้อยเกิดอุบัติเหตุแล้วตกใจ โล่งใจที่ไม่เป็นอะไรร้ายแรง ชอบความคิดเรื่องการตายของพี่น้อยจังค่ะ วางแผนชีวิตไว้อย่างดี ไม่เป็นภาระให้คนข้างหลัง เยี่ยมมากค่ะ

โหวตหมวดไกลบ้านให้ค่า


โดย: haiku วันที่: 10 กันยายน 2557 เวลา:23:23:40 น.  

 
บล็อกนี้ย้อนไปไม่กี่ตะพาบยังสดๆร้อนๆอยู่ ระลึกความหลังง่ายดีครับ ^^
แต่อันที่แล้วผมก็มได้ตาามไปอ่าน ช่วงนั้นไม่ได้เข้าบล็อกเลยครับ ไหนๆก็ไหนๆ อ่านอันเก่าไปด้วยซะเลย เป็นเรื่องเฉียดน่าหวาดเสียวนะครับ โชคดีรถที่ผมนั่งไม่เคยเจออะไรแบบนี้
ส่วนบล็อกบ้านเบธานีอันนี้จำได้ครับ อยู่ อ.บ้านโป่งที่ตั้งที่ทำงานเก่าผมเอง

มีฐานข้อมูลบ้านพักคนชราด้วย ผมว่ามันจะเป็นฐานข้อมูลที่มีประโยชน์มากๆเลยนะครับ


โดย: ชีริว วันที่: 11 กันยายน 2557 เวลา:1:32:54 น.  

 
ตูนสนใจ Revolvermap ัเนื่องจากที่บ้านมีผู้สูงอายุ เข้าใจคุณตาคุณยายบางครั้งค่ะ แต่ว่าพอคิดว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆ แล้ว ก็ต้องเข้าใจท่านค่ะ คนแก่บอกตรงๆ ค่ะ การเตือนหรืออะไรเขามักบอกว่า เขาผ่านมาแล้ว พ่อกับแม่มักบอกตูนว่า ปล่อยให้ตากับยายทำไปเถอะลูก เราก็ดูแลอยู่ใกล้ๆ บางครั้งการเตือนเรื่องอาหารคุณตาคุณยายก็มักจะงอนค่ะ ตอนนี้อยู่ไกล สไก้ทีไรอยากกอดทุกที อยากกลับบ้านไปหาค่ะ


ร้องไห้ก่อนนะคะ เกิดมาเพิ่งเคยห่างคุณตาคุณยายค่ะ
คิดถึง


โดย: ColdOut วันที่: 11 กันยายน 2557 เวลา:4:25:56 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กันยายน 2557 เวลา:5:59:42 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog

ถึงขั้นจมูกหักนี่เจ็บมากเลยนะคะพี่น้อย
รถตู้บ้านเราขับกันเร็วมาก ๆ ค่ะไม่ค่อย
กล้านั่งเหมือนกันค่ะ
บางคนได้มีการวางแผนบั้นปลายชีวิตไว้
เมื่อเวลามาถึงก็คงจะดีนะคะ


โดย: AppleWi วันที่: 11 กันยายน 2557 เวลา:15:13:40 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

newyorknurse
Location :
ราชบุรี .. New York ... United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 164 คน [?]






เริ่มเขียนBlog
เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2553

ยินดีต้อนรับค่ะ

จขบ.บันทึกประสบการณ์ต่างๆ
ระยะเวลาทำงานและระยะเกษียณ
เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ

จขบ.พยายามใช้ชีวิตเกษียณให้มีคุณค่า
รักษาสุขภาพใจและกาย ท่องเที่ยวกับเพื่อนๆ
ทำสวนดอกไม้ ออกกำลังกาย
สมัครเป็นสมาชิก 24 Hrs Fitness
เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่มีคุณภาพ
จะได้ไม่เป็นภาระกับคนที่รักและห่วงใย

จขบ.เพิ่มบล็อกสุขภาพ
เพื่อจะได้นำสาระที่มีประโยชน์
เกี่ยวกับสุขภาพทั่วๆไป

จขบ.หวังว่าข้อมูลต่างๆช่วยให้
ทุกท่านที่มาอ่าน รักษาสุขภาพ
ไปตรวจเพื่อเป็นการป้องกัน
และได้รับการรักษาเนิ่นๆ เพื่อ
ชีวิตที่แข็งแรงและมีคุณภาพ

"A time to enjoy,
a time to spend time with your family
and a time to be with your friends
all comes with retirement"


*****


"Live The Moment"

อยู่กับปัจจุบันขณะ หยุดเสียใจกับสิ่งที่เกิดขี้น
ในอดีตและกลัวหรือกังวล
สิ่งทีเกิดขี้นในอนาคต "วันนี้" และ "ขณะนี้"
คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของคุณ !!
ใช้มันให้ดีที่สุดให้เป็นช่วงเวลาทีมีคุณค่า
น่าจดจำเพราะว่าเวลาเป็นสิ่งที่ผ่านมา
และผ่านเลยไป เอาคืนไม่ได้และ
หาเพิ่มก็ไม่ได้เช่นกัน

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ


*********


ขอบคุณ Bloggang ทำให้เราได้เขียนบล็อกต่างๆ
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวด
ทุกๆคะแนน นะคะ

BG Popular Award # 19


BG Popular Award # 18


BG Popular Award # 17


BG Popular Award # 16


BG Popular Award # 15


BG Popular Award # 14


BG Popular Award # 13


BG Popular Award # 12


BG Popular Award # 11


BG Popular Award # 10


BG Popular Award # 9


BG Popular Award # 8

**********



ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2561
ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ


ขอบคุณทุกหัวใจวาเลนไทน์ 2560
ที่เพื่อนๆมอบให้ค่ะ
Flag Counter
New Comments
Group Blog
 
<<
กันยายน 2557
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
7 กันยายน 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add newyorknurse's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.