BlogGang.com : : ญามี่ : เมื่อถึงวัน...ทางที่ต้องเลือก

เมื่อถึงวัน...ทางที่ต้องเลือก

อุปสรรคทุกอย่างไม่ว่ารักหรือสิ่งรอบกาย
เราเรียกมันได้อีกอย่างว่า
“ทาง”

ทางใดๆก็ตาม เมื่อเราเดินไปยืนอยู่ที่ตรงจุดเริ่มต้น
บางทีเราอาจมองไม่เห็นความแตกต่าง
ทว่าเมื่อก้าวเท้าเดินเข้าไป

สิ่งแปลกปลอมที่เราไม่เคยคาดคิดมาก่อน
อาจเกิดขึ้นได้เสมอ

จากนั้นความรู้สึกจะแยกเป็น 2อย่าง
คือ
เดินต่อไป?
หรือ
ย้ายทางเดินดีกว่า?

ความลังเลและการเปลี่ยนแปลงมักเกิดขึ้นได้..
นั่นไม่ใช่ความผิด

เหมือนเรามองเงาตัวเองในน้ำ ณ ที่ต่างๆกัน
เราอาจบอกว่าเงาของเราเหมือนกันหมด
บอกเพราะภาพที่เห็นชัดเจนและมั่นใจ
ทว่าอาจไม่ใช่ความจริงก็เป็นได้

ทางก็เหมือนกัน
ทุกคนมีทาง..ต่างกันแน่นอน
อาจมองว่าคล้าย ทว่า ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด

ดังนั้นการหยุดนิ่งสักครู่ ณ หนทางที่ลังเล
เพื่อเปลี่ยนความคิดอีกครั้งสำหรับการรอต่อไป
หรือมองให้แน่ใจอีกหนโดยไม่รีบร้อน
ไม่ดึงดันเชื่อสายตาครั้งแรกที่เห็น
ก่อนตัดสินใจย้ายทาง
จึงเป็นสิ่งที่ควรตัดสินด้วยความรอบคอบ

และหลังพิจารณาอย่างละเอียดอีกครั้ง
เราอาจได้พบสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ซึ่งอาจยังเป็นสิ่งที่เราต้องการครอบครองต่อไป
หรืออาจไม่อยากได้อีกเลยก็เป็นได้

ทางจึงเป็นบททดสอบของชีวิต
แค่เราไม่ลากตัวเองไปเทียบกับคนอื่น
เราก็สามารถสอบผ่านทางอุปสรรคนานา
ได้อย่างภูมิใจเช่นกัน

แล้วทางของคุณในวันนี้
ได้เดินมาถึงหลักลังเลหรือยังหนอ..

และเมื่อลังเลคุณคิดจะทนยืนรอต่อ
หรือลากขาที่หนักอึ๋งผ่านไปเสียทีล่ะ?

❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤

บรเพ็ดก็อาจหวานได้..

ถ้าล้มแล้วไม่ลุก.. ไหนเลยจะพบสุข
ไม่ทุกข์ไม่เคยเศร้า.. ไหนเลยจะรู้จักลำเค็ญ

ไม่ก้าวไม่กล้าเดิน..ไหนเลยจะพบสิ่งหลบเร้น
ไม่ละเว้นไม่ใจเย็น..ไหนเลยจะทราบซึ้งถึงความกรุณา

ศรัทธา..ความเชื่อมั่น..ล้วนแล้วแต่ต้องเพาะปลูก
ไม่ใช่ลุกขึ้นมาเต้นให้เห็น..อยู่ตรงหน้า

กงล้อแห่งโชคชะตา..ผู้กล้าดั้นด้นฟันฝ่า
จึงจะได้พบกับเส้นชัยที่ล้ำค่า..หาใช่แบมารอไว้

ขมขื่นเดียวดาย..เป็นตายก็ไม่ยอมลบ
ไหนเลยจะประสบ..ทางออกจากหลุมอ้างว้าง

ใจที่กรุ่นด้วยความแค้น..ถ้าไม่ปล่อยวาง
ไหนเลยจะสร้าง..รอยยิ้มบนคราบน้ำตา

❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤

เคว้งคว้างว้างวน

มองแดดเปรี้ยงๆริมท่าน้ำ
พลางคิดไปถึงความรัก
รักที่เป็นเหมือนยาชูกำลัง
และ
ยาพิษทรมานใจ

บางครั้งเราก็หัวเราะได้เหมือนคนบ้า
แค่
คิดถึงคำพูดของใครบางคน
ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นใบหน้าของผู้พูด
บางครั้ง
เราก็ฝันได้ร้อยแปดพันเก้า
แค่คิดถึงใครสักคนที่เรา..ถูกใจ

อาการเช่นนี้หรือ?
ที่เขาเรียกว่า...รัก
แล้วในเวลาเดียวกัน
แค่เขาคนที่เราพึงใจ
พูดอะไรบางอย่าง
หรือแม้แต่ส่งข้อความอะไรสักนิด
นิดเดียว
ที่กระทบกวนอารมณ์ของเราให้ขุ่น
ทำไมเราถึงเจ็บ..ร้อน..ร้าว..ทรมานได้?
นั่นใช่อาการ “พิษรัก”อีกไหมนะ

มองลงไปในน้ำคิดไปเรื่อยๆ
คิดถึงความรู้สึกมากมายที่ผ่านมา
ช่างเหมือนสายน้ำที่ไหลไปมา
ไปมากับอารมณ์รัก-เศร้า
ไปมากับอารมณ์หวง-หึง
ไปมากับอารมณ์ฝัน-หวัง

เมื่อไรนะจะถึงจุดอิ่มตัว
อิ่มที่จะปลดอารมณ์ต่างๆให้หลุดสิ้น
สิ้นไปจากความสุขและเศร้าสลับกัน
เหมือนราตรีกับทิวา
ที่ฝ่ายหนึ่งจะสว่าง
แต่อีกฝ่ายขอมืดตลอดกาล..

โดย

Create Date : 24 สิงหาคม 2553

Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2558 10:43:21 น.

1 comments

Counter : 686 Pageviews.

．．．．．เจิม．．．．．．．．เจิม．．．．．．
．．．．เจิม．．เจิม．．．．．เจิม．เจิม．．．．．
．．．．．เจิม．．เจิม．．．．เจิม．．เจิม．．．．
．．．．．．เจิม．．เจิม．．เจิม．เจิม．เจิม．．．． .
．．．．．เจิม．．．．．．．．． เจิม．．．．
．．．เจิม．．．．．．．．．．．．．เจิม．．．
．．ญามี่．．．．．．．．．．．．．．．เจิม．．
．เจิม．．．．．．．．．．．．．．．．．ญามี่．
เจิม．．．．．．．．．．．．．．．．．．．เจิม
เจิม．．．．．．．．．．．．．．．．．．．เจิม
เจิม．．．．．∩．．．．．．．∩．．．．．เจิม
เจิม．．．．．．．．．．．．．．．．．．．เจิม
เจิม．．．．◎．．．．U．．．．◎．．．．เจิม
．เจิม．．．．．．．．．．．．．．．．．เจิม．
．．ญามี่．．．．．．．．．．．．．ญามี่．．
．．．．เจิม．เจิม．เจิม．เจิม．เจิม．เจิม．เจิม．．．

โดย: ญามี่

วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:19:12:53 น.