BlogGang.com : : ญามี่ : เราคือ...ผู้กุม

เราคือ...ผู้กุม

มนุษย์ถูกสร้างมาให้มีเพียง 1 สมอง 1 ปาก
ทว่า มีถึง 2 หู 2 ตา
ไม่ใช่พระเจ้าไม่ได้คิด

ท่านให้มาถึงเท่าตัวทั้งหูและตา
เพื่อให้เราได้ดูและฟัง
ทั้งสิ่งสุขแลทุกข์
ที่ต้องให้เป็นสอง

เพราะ1สำหรับ “รับ”
และอีก1 สำหรับ “ระบาย”
สุขที่มาได้ก็มีเหตุผล
ทุกข์ที่มาก็มีเหตุผล

เพียงแค่เมื่อเรา “เห็น” และ “ได้ยิน”ผ่านไป
จะคิด “ระบายออกให้หมดแบบไหน”
อันนี้สิที่พระเจ้าต้องการให้เราทำ “ข้อสอบเอง”

แต่จะลุกจาก “บ่อกดดัน” หรือ “บ่อปรีดา”ฤาไม่?
เราคือผู้กุม “คำตอบ”

ทางสามแพร่งของวิถีความสุข
เมื่อเราไปยืนอยู่ตรงนั้น
สิ่งที่ทำความหนักใจให้เราได้มากที่สุดคือ
ทางใดล่ะ..ที่จะรับรองความต้องการในใจเรา
ได้เต็ม100% โดยไม่ต้องมีข้อแม้

คุณละคิดว่าจะ..มีไหม?
ระหว่าง ทนรอ ย้อนกลับ เดินหน้า

❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤

ค้นต้นรัก..พบไหม?

กับความรัก
หลายล้านคนไม่อยากรู้ว่า..
กว้างกว่าท้องฟ้าไหม

กับความรัก
นับร้อยล้านคนไม่อยากคำนวนว่า..
ลึกกว่าทะเลแค่ไหน

กับความรัก
คุณกับฉันคงไม่อยากรู้ว่า..
สูงเท่าภูเขาหรือเปล่า
และ
ไม่อยากรู้รักนั้น
ยาวไปสุดหล้าหยุด ณ ที่ใด

ทว่า
กี่ล้านกี่แสนคน
ก็อยากรู้
เราจะมีรักได้ตลอดชีวิตไหม
เราจะมีคนรักจริง..เมื่อไร
และคนรักจะซื่อสัตย์
ถวายชีวิตให้เรา..จริงๆหรือ?

ความรักเกิดได้เสมอ
และ
เกิดได้มากกว่าหนึ่งครั้ง
ทุกครั้งมักเป็นความรักจริง
เพราะ
รักไม่จริง..ไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวดได้

แต่ทว่า
ลมหึงหวงต่างหากล่ะ
ที่ทำให้คนทุรนทุราย
อยากตายวันละกว่าร้อยหน

งั้นลบรักดีไหม
“ยาก”
รักเป็นส่วนประกอบส่วนหนึ่ง
ของชีวิตทุกคน
ทุกคนบนโลกมนุษย์
ขาดรัก
ชีวิตจะแหว่ง..เวิ้งว้าง

แต่ถ้า..
สะสมรักมากกว่าหนึ่ง
ก็ไม่ใช่ดี
เพราะ
จะทำให้เกิด..ลมพิษ
ลมพิษที่มักแสดงอาการหึงกับหวง
ซึ่งเป็นเหตุ
ทำให้เกิดอารมณ์
อยากเผาผลาญกันและกัน

ดังนั้นเราจะทำเช่นไรดี
ปลูกรักที่ไม่มีวันโต..
หรือ
รักที่ไม่มีวันแข็งแรง
เหมือนเด็กๆน่าถนุถนอม
เพื่อ
ไม่ให้กลิ่นความทุกข์เข้ามาใกล้

ทว่า
คุณคิดว่าจะปลูกต้นรักเช่นนี้
ได้สำเร็จวันไหนล่ะ?

มีโค๊ดวิธีพอประกาศบอกได้ไหม
ฉันคนหนึ่งนะ
ที่กล้าสารภาพตรงๆว่า
“อยากได้”

❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤ ❉❊❋❖❤

เมื่อวันอายุครบ 2 โหล...

ปล.เป็นจดหมายที่รออยากเขียนให้แม่มานานถึง10 ปี

ทุกปีในช่วงเด็กๆ
แม่มักมาตอนฉันเริ่มเข้านอน
และมักเป็นเวลาเกิน24.00น.
“โตอีกปีแล้ว ดื้อน้อยลงนะจ๊ะลูกแม่”

ตั้งแต่จำความได้
จนวันนั้นวันก่อนสอบไล่ประจำปี
วันที่แม่สิ้นสุดทางเดินของชีวิตของแม่
ในวัยเพียงย่าง45

แม่จากไป..จากไปตอนฉันยังสอบ
สอบอีกมุมโลก
มุมที่ไม่มีร่างแม่อยู่เคียงมานาน
ตั้งแต่เริ่มเรียน
เราจะพบกันก็แค่
ตอนแม่โทรศัพท์มา
หรือแม่แวะมาประชุมบ้าง

บัดนี้ครบรอบ2โหลของอายุของฉัน(24ปี)
ซึ่งครั้งหนึ่งแม่เคยสัญญากับฉัน
ฉันจะได้ไปยืนในจุดเดียวกับแม่
เพื่อดูอะไรบางอย่างของโลก
โลกที่แม่บอกว่า
“คนลำบากกว่าเราอยู่กันแบบนี้”

บัดนี้ฉันได้ไปพบมาแล้ว
แม่จ๋าฉันดีใจ
ดีใจที่มีวันนี้
แม้ว่าวันนี้แม่กับฉันก็ยังคงห่างกัน
ห่างกันคนละมุมของโลกอีกเช่นเดิม

ทางเบื้องหน้าที่ยาวไกลของวันนี้
ฉันไม่กลัวและท้อดังแม่ห่วง
เพราะวันนี้ฉันแกร่งกว่าเมื่อวาน
ตามที่แม่ต้องการแล้ว

แม่จ๋าถ้าแม่มีทางไปเกิดใหม่
แม่ก็ไปเถิด
อย่าเป็นห่วงฉันอีก
แม้โลกกว้างแค่ไหน
ฉันก็พร้อมจะเดินไป....

เพื่อค้นสิ่งมากมายของชีวิต
และใครบางคนที่อาจรอ...
รอฉัน ณ ปลายทาง

วันนี้เป็นครั้งแรก
ที่ตื่นเต้นกับวันเกิด
เพราะเป็นวันเกิดที่เคยมีความหมาย
ระหว่างการรอของฉันกับแม่
คืนนี้ฉันคงยืนร้องไห้ที่รูปแม่อีกครั้ง
อีกครั้งที่เป็นการร้องไห้เพื่อความสุข
สุขที่ได้เกิดมา..และพบความเปลี่ยนแปลง
ของทุกสิ่งที่มากและเคยท้อ
แต่ไม่ใช่วันนี้ดังแม่เคยหวงอีกต่อไป...

โดย

Create Date : 24 สิงหาคม 2553

Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2558 11:12:22 น.

1 comments

Counter : 577 Pageviews.

．◢＼▁▁●●●▁▁／◣
　◤　　　　●●●●　◥
▕　　　　　　　●●　▕
──　　　　　　　　　──
──　●　　　　　●　──
──　　　　﹀　　　　──
　◣　　　　　　　　　◢
☆ญามี☆　∞┼∞　☆ญามี่☆
　███　∞┼∞　███
　◥█◤　∞┼∞　◥█◤
　　　═══╧═══
　　　███▊███

โดย: ญามี่

วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:19:29:29 น.