สิงหาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 สิงหาคม 2553
อารมณ์ยามบ่วงรัดคอ.........
คุณเคยมีความสุขไหม?
รักคือ...
เปิดลิ้นชักความทรงจำอีกครั้ง..
เราคือ...ผู้กุม
สะพานนรกที่..เสพติด
คืนนี้คุณคิดถึงอะไรบ้างหนอ..
อารมณ์กาล..เวลา
เมื่อถึงวัน...ทางที่ต้องเลือก
ความเหงาที่หลั่งมา..ตอนฝนตก
ก้าวใหม่ที่ปวดร้าว..แสนทรมาน
ความห่วงใยและคิดถึง
เมื่อวันที่โรคอารมณ์ บอบบางมาเยือน
เหงาสีชมพู..
6 น้ำพริกล็อควัย...
เช็กหน่อย...
เคล็ดลับอายุยืน...
ปรับ-เปลี่ยนการกิน พิชิต กรดไหลย้อน
5 กฎเหล็ก หน้าเด็ก สั่งได้ คงความอ่อนวัยเสมอๆ
มะนาว+มะกรูด ดูดน้ำตาล ลดเบาหวาน
13 อาหาร พลังงานสูง แคลอรี่ต่ำ
เคยเหงาบ้างไหม?....
กินฟาสต์ฟู้ด กากใยน้อยเป็นประจำ เสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่
8 ข้อดี "ออกกำลังกาย" ไล่โรคร้าย
นอนดึกอย่างไรให้ดูดี?
แนะกิน ทุเรียน-กล้วยไข่-ขนุน-ลิ้นจี่ มีโฟเลตเพียบ ช่วยหยุดทารกพิการ-อัลไซเมอร์
6 สุดยอดอาหารเอเชียแก้เมาค้าง
ออกไปนะ! ไขมันหลังปีใหม่ ขจัดได้ด้วย 5 วิธี
ทาครีมกันแดดยิงเลเซอร์แล้ว ฝ้ายังขึ้น! ฝังเข็มรักษา หน้าไม่กลับมาคล้ำปื้นหรือเปล่า?
'นอนหลับอย่างสวยๆ'
เหมาะที่สุด "ดื่มน้ำแตงโม" หลังออกกำลังกาย
เช็กสุขภาพง่ายๆ ด้วย กลิ่นลมหายใจ
4 วิตามิน องครักษ์พิทักษ์ความหล่อ และฟิต
อั้นประจำเดือน ความผิดปกติที่ผู้หญิงควรรู้
ท้องเสีย มีเลือดออก ทับทิมช่วยได้!
กินอย่างไรในสไตล์คนนอนดึก
แนวทางป้องกัน ความดันโลหิตสูง และความเข้าใจเรื่องการใช้ยา/คอลัมน์ Health Line สายตรงสุขภาพ
5 ความเชื่อผิด ๆ เรื่องความงาม
ความงามผิวพรรณ... ความจริงที่ต้องพิสูจน์
สมุนไพรย้อมผม เปลี่ยนสีผมสวยได้จากธรรมชาติ
ทิปความสวยพื้นฐานง่าย ๆ สำหรับสาวรักสวยรักงาม
มารู้จักตัวช่วย 10 ชนิดเพื่อการย่อยที่ดีกันเถอะ
ดื่มน้ำผิดเวลา กระทบระบบย่อย
5 อาหาร (ที่ดูเหมือน) ไดเอต แต่ทำคุณอ้วน
ผอมได้ในไม่กี่ชั่วคืน
โรคเจ้าหญิงนิทรา...แค่หลับก็อาจอันตราย (Momypedia)
นั่งแช่นานเท่าไหร่ ยิ่งอันตรายต่อสุขภาพ
อกฟู รูฟิต...เสี่ยงอันตรายถึงชีวิต เอาไหม?!??
7 วิธีพิชิตความเครียด
6 สมุนไพรสรรพคุณดีต่อสุขภาพ
เคล็ดลับไดเอ็ต คงความผอมเพรียวรับลมหนาว
ซ่อมสุขภาพ สำรวจระบบภูมิคุ้มกันของคุณเสียแต่เนิ่น ๆ
ว่านห่างจระเข้ สมุนไพรสารพัดประโยชน์
ทำไมถึงมีส่วนเกิน ทั้งที่ส่วนอื่นดูดี
ผลไม้นี่แหละตัวอ้วน!
เหงือกบวม เหงือกอักเสบ ปัญหาช่องปาก...อันตรายกว่าที่คิด
อาหารมื้อเช้า...แค่คิดใหม่ก็ช่วยได้
5 เคล็ดลับ สวยจากภายใน
วิธีบำรุงผิวให้สวยใสสุขภาพดี ง่ายๆ 5 ขั้นตอน
บอกลาตาเหี่ยว ด้วยวิธีดูแลผิวรอบดวงตาเหล่านี้
แต่งหน้าสวยแบบง่ายๆ
เทคนิคการแต่งหน้าให้ดูอ่อนกว่าวัย
สลัดเหงาสร้างสุข?
บุหรี่ ยิ่งสูบ ยิ่งโง่?
ทำอย่างไรจะเลิกผูกใจเจ็บได้
ย้อนตำนาน "อัดลมน้ำดำ" ใครเกิดทันบ้าง ยกมือขึ้น!
10 เรื่องที่คู่แต่งงานทะเลาะกันมากที่สุด/ดร.แพง ชินพงศ์
ความบกพร่อง 5 ประการที่พ่อแม่อยากย้อนไปแก้ไข
วิจัย "ข้าวโพดแฟนซีสีม่วง" เพิ่มคุณค่าต้านมะเร็งเนื้องอก
มหาทาน มิติใหม่ชุดใส่บาตร แก้โจทย์เหลือทิ้ง อิ่มสุขเมื่อ ให้
ฉากรักในหนัง ฮอลลีวูดมีพิษมีภัย เด็กวัยรุ่นใจแตกชิงสุกก่อนห่าม
ถนนสายนี้..มีตะพาบ ครั้งที่51 ."ครั้งหนึ่งของชีวิต"
ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 43
เมื่อใจคิดโอบรัก...
อารมณ์ยามบ่วงรัดคอ.........
คุณเคยมีความสุขไหม?
รักคือ...
เปิดลิ้นชักความทรงจำอีกครั้ง..
เราคือ...ผู้กุม
สะพานนรกที่..เสพติด
คืนนี้คุณคิดถึงอะไรบ้างหนอ..
อารมณ์กาล..เวลา
เมื่อถึงวัน...ทางที่ต้องเลือก
ความเหงาที่หลั่งมา..ตอนฝนตก
ก้าวใหม่ที่ปวดร้าว..แสนทรมาน
ความห่วงใยและคิดถึง
เมื่อวันที่โรคอารมณ์ บอบบางมาเยือน
เหงาสีชมพู..
เมื่อวันที่โรคอารมณ์ บอบบางมาเยือน
วันหนึ่งเมื่อฟ้าสวยเป็นสีคราม
การงานของฉันในวันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี
เพื่อนฝูงและผู้คนที่พบหน้าก็ยังคงสภาพเป็นมิตรที่ดี
แต่ทว่าส่วนลึกๆของอารมณ์ ส่วนมืดมิดของความรู้สึก
กลับบอกให้ฉันรู้ว่า โรคอารมณ์ บอบบางกำลังมาหาฉันอีกแล้ว
เป็นโรคที่ฉันเบื่อและกลัว
เบื่อที่รักษาอย่างไร ก็ยังไม่เข้าใจ..ไม่ยอมคิดหายขาดเสียที
ส่วนความกลัวก็คือ ถ้าฉันเป็นโรคนี้บ่อยๆโดยไม่สนใจดูแล
วันหนึ่งเมื่อถึงปลายทางที่สุด..ชีวิตฉันจะเป็นเช่นไร
มันเป็นโรคที่ไม่แสดงอาการมากนัก
ฉันยังคงดำรงชีวิตทุกอย่างได้เกือบเป็นปรกติ
ทัก คุย พูดกับคนทั่วๆไปได้เข้าใจ..โดยอารมณ์ไม่แปรป่วน
ยังทำงานได้เหมือนเดิม กิน นอน ได้ครบถ้วน
ไม่เกิดอาการหงอยเหงา..จนอยากหาเพื่อนมาพูดคุยเสียด้วยสิ
ที่ผิดปรกติคือ
ตอนอยู่ตามลำพังยามว่างเว้นจากงาน..
จะมีอาการอยากซ่อนตัวจากทุกอย่าง..เหมือนสัตว์จำศีล
อาการอยากอยู่นิ่งๆไม่คิดกระดุกกระดิกมักผุดขึ้นในสมองบ่อยๆ
แม้แต่เวลานอนก็ไม่คิดอยากนอนสักเท่าไร แค่
นอนนิ่งๆหลับเพียงตา..สมองยังคงปั่นป่วนเต็มไปด้วยความคิด
มีอาการอยากนิ่งๆสถิตเกาะแน่นอยู่ในใจไม่เสื่อมคลาย
แค่สมองส่งสัญญาณอยากหยุดนิ่งๆกับที่..
ชั่วขณะหนึ่งจริงๆเท่านั้นนะ
ฉันเรียกอารมณ์ช่วงนั้นว่า โรคบอบบาง
เป็นโรคที่มาเยือน..โดยไม่จำกัดเวลา
แม้จะรู้ว่าฉันระอามันก็ตาม
วันหนึ่งฉันดูสารคดี
เกี่ยวกับการจำศีลของสัตว์บางชนิด..
เมื่อดินฟ้าอากาศเปลี่ยนแปลง
มันจะรีบหลบเร้นจำศีล
เพื่อรอเวลาวันใหม่ที่จะผ่านเข้ามา
ในอนาคตด้วยการจำศีล..
หลบเลี่ยงชีวิตที่แล้งแค้นในขณะนั้น
โดย
บางชนิดจะขุดหลุมฝังตัวเอง..
ให้ลมหายใจระบายเข้าออก
เบาที่สุดช้าที่สุด
บางชนิดก็หลบเข้าถ้ำที่มืดและลึกที่สุด..
เพื่อเสาะแสวงรอยอบอุ่นของผนังถ้ำ
ที่ยังหลงเหลือ..
ผ่านเวลาที่หนาวเหน็บทุกข์ทรมาน
การรักษาชีวิตทางธรรมชาติ..ของสัตว์
เมื่อรู้ว่า..อ่อนแอ ต้องพักผ่อน
ทำให้ฉันฉุกใจได้คิด
มนุษย์ก็เป็นสัตว์..แม้จะเติมท้ายว่า..ประเสริฐ?
โรคอารมณ์ บอบบาง
ที่เข้าออกในชีวิตเป็นว่าเล่น
มันคืออาการบอกของร่างกายเรา..รึไม่ว่า
ต้องหลบเร้นพักผ่อน?
อาการป่วยของฉันมันจะมา..
หลังจากที่ฉันขนความคิดเข้าไปบรรจุในสมอง
อย่างมากมายเกินขนาด
จนมันเกิดอากัปกิริยาเบื่อ อยากDeleteทุกอย่างในชีวิตประจำวัน
ของฉันที่ผ่านมาให้เข้าที่เข้าทางก่อน..
ใช่หรือไม่?
จึ่งแสดงอาการออกมาทาง
โรคอารมณ์ บอบบาง
ให้เจ้าของร่างกายได้รีบแก้ไข
สัตว์ยังจำศีล..คนที่มีความคิดวุ่นวายกว่าสัตว์
เห็นจะต้อง จำศีล ตัวเองเสียบ้างแล้ว
หลังเลิกงานวันถัดมา..
ฉันจึงเปิดการทดลองกับตัวเองเป็นครั้งแรก
โดยใช้บทถนัดของฉัน
แค่นั่งนิ่งๆที่ริมหน้าต่าง
มองความมืดของราตรีออกไปสู่ถนน..
โดยปิดไฟทั้งห้อง
อาศัยเพียงแสงจากภายนอกห้อง
ที่ส่องเข้ามาเพียงสลัวๆ
ทว่า
ฉันไม่ใช่พระ ไม่ใช่ชี แถมเป็นคนอารมณ์หลากหลาย
ที่มีจินตนาการเข้มข้นเกินขีด
ช่วงแรกของการทดลอง
เพื่อ
หยุดความคิดจึงสร้าง
ความปวดหัวอย่างทรมาน
เหมือนวันที่ฉันรีบร้อนปีนภูเขา..
ตามเพื่อนๆไปดูพระอาทิตย์ตก
แล้วก็ซุกตัวขดหลับๆตื่นๆด้วยความหนาว
บนภูสูงที่น้ำค้างลงแรง กระทบเต็นเสียงดังเหมือนฝนตก
คอยแต่จะเร่งเวลาให้เช้า
เพื่อจะได้
ตาลีตาเหลือกหอบผ้าห่มวิ่งไปจองที่เหมาะๆ
ก่อนคนอื่น เพียงเพื่อ
เบิ่งตาเฝ้าดูดวงตะวันเบิกฟ้าของเช้าวันใหม่
ยามรับว่า
ความใจร้อนอยากดูความสวยของตะวัน
ทำให้ฉันเกิดอาการเหนื่อย เบื่อ เฉื่อยชา
ไม่ประทับใจเลย..กับดวงตะวันในวันนั้น
อาการเหมือนค่ำคืนนี้
อยากรู้ว่า จำศีลในความเงียบ
แบบที่สัตว์บางชนิดทำนั้น
ทำอย่างไร ทำแล้วอาการป่วยของตัวเอง
ดีขึ้นไหม?
แค่มัวแต่คิด..อยากรู้ผลเร็วๆ
ความอึดอัดเมื่อยล้ากับการอยู่นิ่งๆ
ก็เกิดผลทรมานที่สุด
คนอย่างฉันหรือ..จะหยุดความคิดได้?
การเป็นคนชอบใช้ความคิดให้กระโดดไปมา..
หลายสิบเรื่องในเวลาเดียวกันอยู่บ่อยๆ
โดยสมองไม่เคยได้มีวันหยุดพักมาก่อน
การนิ่งจึงทรมานนับแสนเท่า..
ทว่า
ฉันยังทนนั่งทู่ซี้มองถนนต่อไป..
จนอาการปวดหัวเริ่มถี่ขึ้น
ปวดจนต้องหลับตาลง..
หลับลง
โดยสมองยังบอกอาการให้รู้..
ไม่ง่วงนะ
ช่วงขณะที่หลับตาลง
ความคิดหนึ่งก็แล่นไปที่จุดหนึ่งของร่างกาย
หิว
เพราะหลังเลิกงาน..
เมื่ออาบน้ำแล้วก็มานั่งนิ่งๆที่ริมหน้าต่าง
ตั้งแต่ยามเย็นจนบัดนี้4ทุ่มเข้าไปแล้ว!!
วันนี้ทั้งวันวุ่นวายกับงาน
จนลืมหาอาหารใส่ท้องเสียด้วยสิ
ขณะที่ความหิวรบกวนในความคิด
ภาพหนึ่งก็ผุดตามมาทันที
เหมือนปีที่แล้วในถ้ำ
เพราะมัวแต่ลูบคลำหินย้อยรูปร่างแปลกตา
จนคนนำทางและเพื่อนๆลับหาย
ไฟฉายก็ดันถ่านหมดลงพอดี
ความกลัวที่ผุดเติมมาพร้อมความหิว
เตือนให้ฉันต้องร้องเรียกคนช่วย
ขณะที่เท้ายังคงก้าวไปในความมืดสลัวของถ้ำ
เสียงฉันดังสะท้อนไปมา..โดยไร้เสียงเพื่อน
แสดงว่าเขาพากันเลี้ยวหาย..
เข้าไปหลายโค้งของถ้ำแล้วสินะ
ได้แต่ปลอบใจตัวเอง
เอาน่า..เดินอีกนิด
ประเดี๋ยวก็ทะลุปากทางอีกด้านหนึ่งเองแหละ
โดยไม่ทันคิด..ในถ้ำที่มีแสงเพียงสลัว..
ฉันจะพบอะไรบ้าง..
เดินหลงเข้าไปจุดไหนกันละ?
การเดินอย่างวุ่นวาย
พาให้ฉันหลงไปคนละทางกับเพื่อนๆ
แต่จากที่คนนำทางเล่า
มีทางออกหลายทาง..
จุดความหวังให้ฉันเดินต่อไป
โค้งสุดท้ายของถ้ำที่เบื้องหน้าฉัน
แสงแดดในยามเย็นที่ส่องลอดเข้ามา
ปากทางออกทั้งแคบและต่ำจนต้องคลาน
ถึงจะผ่านหินย้อยเล่านั้นออกมาได้
ทว่าคนช่างคิดอย่างฉัน..เริ่มลังเล
ถ้าฉันคลานออกไปโดยไม่มีไฟฉาย..
อะไรจะเกิดขึ้นที่เบื้องหน้า?
งู สัตว์มีพิษอื่นๆ
ถ้าไม่คลานออกไปละ?
จะต้องรออีกนานแค่ไหน
เพื่อนๆถึงจะรู้ว่าฉันอยู่ทางนี้
อากาศที่เริ่มอับลงและชื้นขึ้นของถ้ำ
เพราะเวลาที่มืดลงอย่างรวดเร็ว
เตือนให้ฉันต้องรีบตัดสิน
พระเจ้าสร้างข้อสอบมาให้อีกแล้ว
ถ้าอยากมีีชีวิตต่อไป..
ตัดสินใจได้แล้ว!!
เจอสัตว์พิษ
หรือ
หนาวและหิวตายที่นี่ก่อนคนมาพบดีละ?
ฉันบอกตัวเอง..
ก่อนตัดสินใจคลานออกไป
หยุดคิดวุ่นวาย
เมื่อตัดสินใจจะไปมองผลที่เบื้องหน้า..
ด้วยตาตัวเอง
ฉันคลานอย่างยากเย็น คลานโดยละความคิดทั้งหมด
สมองช่วงนั้นมีแต่ความสงบ..
รอโดยไม่มุ่งหวังอะไร
ฉันออกจากถ้ำแล้ว!!
เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันเริ่มเข้าใจ
สัตว์จำศีลได้ด้วยวิถีทาง
ไม่รับรู้..สิ่งที่ยังมาไม่ถึง
และละสิ่งที่ตกค้างในใจชั่วคราวก่อน
คราวนี้ฉันหลับตาลงนอนบนเตียง
โดยสงบ..ไม่อยากรู้คำตอบ
รอ..และรอ
ราวครึ่งชั่วโมง..
สมองเหมือนถูกไขกุญแจออกไปอันหนึ่ง
ฉันจึงทำเช่นนี้อีกครั้งในวันถัดมา..
คราวนี้เปลี่ยนเป็นนั่งนิ่งหลับตาแทน
ท่ามกลางความมืดของห้อง
โดยความพลุกพล่านของผู้คนข้างห้องยังดังเต็มสองหู
ทว่า..คราวนี้แค่รู้..
ไม่คิดตาม..
เหมือนนั่งรถไฟชมวิวผ่านตาไปเรื่อยๆ
โดยไม่ได้สนใจวิวเหล่านั้นประกอบด้วยอะไรบ้าง
เห็น..แต่ไม่รู้
ฉันทำอาการนิ่งซ้ำๆอยู่หลายวัน
ในทุกสถานที่ ทุกโอกาสที่อยู่ตามลำพัง
แค่สมองนิ่ง..แม้ลืมตามองดูผู้คน
ไม่นานอาการอารมณ์ บอบบางของฉัน
เหมือนถูกไขกุญแจออกจนหมดสิ้น
สมองเริ่มตื่นเต้น
กับการคิดร้อยแปดพันเก้าอีกหน
อยากรู้จุดมาและจุดไปของข่าวคราว
ไม่มีอาการล้า เบื่อ อึดอัด หรือปฎิเสธกับเรื่องรอบตัว
นั่นก็แสดงว่า..
ฉันปลดกุญแจที่ล็อกในสมองของฉัน
จนทำให้ฉันป่วยเป็น
โรคอารมณ์ บอบบาง
ออกหมดแล้ว
เหมือนคอมพิวเตอร์ของฉัน
ยามมันดักจับไวรัส..ข้อมูลทุกอย่างจะถูกล็อกไว้
เมื่อไวรัสหมดลง..จึงเปิดประตูให้เข้าเขียนงานได้อีกหน
ตอนนี้ฉันเริ่มคิดอยากรู้..อีกแล้วสิ
คนคิดสร้างคอมพิวเตอร์คนแรก
เขาเคยเป็นโรค อารมณ์บอบบาง หรือเปล่าหนอ?
โดย
Create Date : 24 สิงหาคม 2553
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2558 10:33:22 น.
2 comments
Counter : 644 Pageviews.
Share
Tweet
....................██...........................██
.................█......█.....................█▒▒█
..............█...▓▓.█...................█.▓▓▒█
...........█...▓▓▓..█.................█..▓▓▓▒█
.........█.....▓▓▓...███████...▓▓▓.▒█
.......█.....................................................▒▒█
.....█.........................................................▒▒█
...███████..............................███████
.█.............................................................▒▒▒█
█......██................................................██▒▒█
█......██................................................██▒▒█
█..................................................................▒▒█
█..........▓▓▓....█.........█.........█....▓▓▓...▒▒█
█.......▓▓▓▓▓....███...███....▓▓▓▓▓▒▒█
...█......▓▓▓....................................▓▓▓▒▒█
......███.......................................▒▒▒███
...............████████████████
........................█▓▓▓▓▓▓▓▓█
.....................██............▒▒▓▓██
..................█▒█...............▒▒▓█▓█
...............█▒██...............▒▒▓██▓█
............█...█...█...............▒▒▓█...█▒█
.........█...█......█...............▒▒▒█......█▒█
......█...█.........█...............▒▒▒█.........█...█
.........█............█............▒▒▒▒█............█
...........................████████
...........................█▓█......█▓█
...........................█▒█......█▓█
...........................█▒█......█▒█
...........................█...█......█▒█
...........................█...█......█▒█
...........................█...█......█...█
โดย:
ญามี่
วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:17:23:47 น.
โรคอารมณ์บอบบาง.........ใช้คำได้เดีจริงๆ
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:32:14 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ญามี่
Location :
ภูเก็ต Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [
?
]
อัพบล็อกครั้งแรก ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๑
คนพูดน้อยคิดบ่อยแต่ไม่เงียบ
ไร้ระเบียบเคลิ้มครุ่นอณูคุ้นฝัน
ไม่ประวิงหากทิ้งจักลืมวัน
พลัดผ่านพลันหากจากยากฝากคอย...
ขุนพลน้อยโค่วจง
ร่มไม้เย็น
ต้นกล้า อาราดิน
satineesh
พรหมญาณี
Yes Coffee
มัชชาร
Incheon
เป็ดสวรรค์
cengorn
onethai
เปลวอัคคี
แสงแรก ประดับดิน
นกน้อยจงแกร่ง
jamaica
yyswim
คืนฝันปีศาจน้อย
ขวดแก้วสีฟ้า
ขอฝากแค่ฝัน
พระรามหัดท่องเน็ท
โลกของหนึ่งคน
วาดฝันมธุรพจน์
สุดสาครท่องสมุทร
sirivinit
posataporn
รสรวยริน
เมืองมานะ
ฝากซึ้งใส่ฝัน
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
multiple
กะว่าก๋า
nobodyknowskeng
นธีทอง
เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน
sutipong
อติภา
ป้ามด
Webmaster - BlogGang
[Add ญามี่'s blog to your web]
หูฟัง Fullsize
ตลาดน้ำขวัญ-เรียม
ตลาดน้ำคลองลัดมะยม
ตลาดน้ำดอยหวาย
Bloggang.com
.................█......█.....................█▒▒█
..............█...▓▓.█...................█.▓▓▒█
...........█...▓▓▓..█.................█..▓▓▓▒█
.........█.....▓▓▓...███████...▓▓▓.▒█
.......█.....................................................▒▒█
.....█.........................................................▒▒█
...███████..............................███████
.█.............................................................▒▒▒█
█......██................................................██▒▒█
█......██................................................██▒▒█
█..................................................................▒▒█
█..........▓▓▓....█.........█.........█....▓▓▓...▒▒█
█.......▓▓▓▓▓....███...███....▓▓▓▓▓▒▒█
...█......▓▓▓....................................▓▓▓▒▒█
......███.......................................▒▒▒███
...............████████████████
........................█▓▓▓▓▓▓▓▓█
.....................██............▒▒▓▓██
..................█▒█...............▒▒▓█▓█
...............█▒██...............▒▒▓██▓█
............█...█...█...............▒▒▓█...█▒█
.........█...█......█...............▒▒▒█......█▒█
......█...█.........█...............▒▒▒█.........█...█
.........█............█............▒▒▒▒█............█
...........................████████
...........................█▓█......█▓█
...........................█▒█......█▓█
...........................█▒█......█▒█
...........................█...█......█▒█
...........................█...█......█▒█
...........................█...█......█...█