สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
24 สิงหาคม 2553

ความเหงาที่หลั่งมา..ตอนฝนตก






เมื่อยามฝนตก ถ้าเป็นช่วงที่ฉันว่างงาน
ฉันมักนั่งเหม่อมองดูสายน้ำ
ที่ไหลผ่านหน้าต่างกระจก พร้อมกับคิดคำถามอยู่ในใจว่า

“ฝนสายนี้หรือเปล่าที่ฉันพบเห็นเมื่อคราวที่แล้ว”

แล้วความคิดก็เลื่อนไปไกลยิ่งขึ้น
ฝนเจ้านี้ใช่ฝนเมื่อร้อยปีที่แล้วหรือไม่?
ใช่ฝนเจ้าเดียวกับวันที่ตอนแม่ยังมีชีวิตไหม?
แล้วฝนนี้ยังจะอยู่ต่อไปอีกนับร้อยๆปี
เพื่อให้คนที่อยู่เบื้องหลังฉันมองเห็นด้วยไหมนะ?

เมื่อคิดถึงช่วงนี้ใจก็เริ่มหงอยเหงาขึ้นมา
ฉันเรียนรู้ความเหงาที่มาหาฉันในแต่ละช่วง
ด้วยวิธีต่างจากกัน
แต่ก็เริ่มจับจุดของอาการ เหงาได้บ้างแล้ว

ฉันจะหงอยเหงาเมื่อแค่คิดขึ้นได้ว่า
“ตอนนี้ไม่มีใครว่างพอมาใส่ใจฉันเลย”

จริงอย่างที่นักวิชาการมักบอกไว้ ที่เราเหงา มันเป็นอารมณ์ที่เกิด
จากการ “คิดขึ้นเองว่าขาดคนสนใจ”

นักวิชาการยังสอนต่อไปว่า
การได้ออกกำลังกายเรียกเหงื่อให้ไหลออกมา
จะขับไล่สารความหดหู่ให้แตกกระจาย หายเหงาได้ด้วย

แล้วฝนตกมาเกี่ยวอะไรกับการทำให้เหงาละ?

สังเกตไหมฝนมาฟ้ามักมืด
รอบบริเวณก็มักเย็นลง
น้ำที่ไหลไปทั่วทุกทิศในสายตาเรา
ก็มักเพิ่มความรู้สึกให้จิตใจเรา...หนาวยิ่งขึ้น

เมื่อหนาวเราก็อยากหาความอบอุ่น
เมื่อนั้นแหละที่ใจเราจะส่งอาการ..เหงาออกมา
แม้คนข้างๆไม่ได้หายไปจากโลก
แต่เราก็ยังเกิดอาการอ้างว้างเดียวดาย

รึ..คุณไม่เคยเกิดอาการเช่นนี้เลย?

งั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะ
ที่รอดพ้นจาก โรคเหงาไปได้

แล้วถ้า เหงาละ? มีทางแก้ไขไหม?

บางคนอาจร้องไห้เงียบๆ
บางคนอาจคว้าบุหรี่มาอัดแรงๆ
บางคน ก็สาดลบอาการเหงาด้วยเหล้าแก้วโต
รึ
ยาเสพติดบางชนิดเพื่อไล่อาการความเหงา
ให้หลีกลี้หนีหน้าหายไป
แต่ก็มีอีกหลายๆคนเฝ้าสวดมนต์

แต่ฉันคนกิเลสหนา
ลองสวดมนต์ทีไรมักได้หน้าลืมกลาง แล้วก็
หยุดชงักก่อนจบบท
ยา บุหรี่ แม้แต่ร้องไห้ ฉันก็ไม่ชอบมันทำให้
ร่างกายเหนื่อยมากยิ่งขึ้นกว่างานประจำวันที่ทำอยู่อีก
และเนื้อตัวที่ เหม็นไปด้วยบุหรี่
จะทำให้ฉันรำคาญตัวเองมากเข้าไปอีก

มีทางหนึ่งที่ฉันลองแล้วรู้สึกดีขึ้น
นั่นคือการนั่งเพ้อไปในโลกของความ คิด
เมื่อฉันเริ่มแทรกความคิดตัวเองเข้าไปที่ฝนสายนั้น
แทนที่จะนั่งคิดว่า
เมื่อไรจะมีคนว่างมาสนใจฉันนะ

เมื่อความคิดของฉันไล่ไปตามฝน
คำถามต่างๆก็เกิดขึ้น
ฝนสายนี้ผ่านที่ใดมาบ้างแล้วเคยทำร้ายบ้านเมือง-ผู้คนในประเทศไหนบ้างนะ
เมื่อเริ่มต้นแทรกความคิดเข้าไปที่ฝน
คนนิสัย “จินตนาการเข้มข้น”อย่างฉัน
ก็อดอยากรู้คำตอบปลายทางไม่ได้สักที…
ก่อนฝนมาตกที่เบื้องหน้าฉัน มันเคยทำอะไรผ่านไปแล้วบ้าง นะ?

แล้ว จินตนาการของฉันในเรื่องฝน ก็พาฉันหลีกออกจากความ เหงาในใจของตัวเอง
ท่องเที่ยวเข้าไปในโลกของฝนที่ยังตกอยู่ตรงเบื้องหน้าฉันแทน
และเมื่อหลุดเข้าไปในโลกของความคิด
ตาของฉันจะไม่ใช่มองเห็นแค่ฝน จะไล่ไปมารอบๆฝนด้วย
เริ่มสังเกตลมว่าแรงแค่ไหน เมฆสีแปลกตาเพียงไร คล้ายคนกำลังนอนหลับบ้างไหม?

ถ้าความคิดของฉันไปหยุดสำรวจที่จุดไหนมากยิ่งขึ้น
ฉันจะลุกไปหยิบ กระดาษ ปากกามาเขียนๆๆๆๆ
จนความคิดเหล่านั้นมันหลั่งไหลออกมา จากสมองจนหมดสิ้น
หลังจากนั้นฉันจะคิดถึงหมอนกับผ้าห่มมากที่สุด

แล้วฉันจะเข้านอนหลับไปโดยไม่ฝันร้าย
รวมทั้งลืมเรื่อง เหงาของ ตัวเองอีกครา
แล้วคุณละ จัดการกับความเหงาช่วงฝนตกอย่างไร บ้างนะ?




โดย











Create Date : 24 สิงหาคม 2553
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2558 10:40:56 น. 1 comments
Counter : 826 Pageviews.  

 
.....เจิม........เจิม......
....เจิม..เจิม.....เจิม.เจิม.....
.....เจิม..เจิม....เจิม..เจิม....
......เจิม..เจิม..เจิม.เจิม.เจิม.... .
.....เจิม......... เจิม....
...เจิม.............เจิม...
..ญามี่...............เจิม..
.เจิม.................ญามี่.
เจิม...................เจิม
เจิม...................เจิม
เจิม.....∩.......∩.....เจิม
เจิม. ..................เจิม
เจิม. ...◎....U....◎....เจิม
.เจิม.................เจิม.
..ญามี่.............ญามี่..
....เจิม.เจิม.เจิม.เจิม.เจิม.เจิม.เจิม...


โดย: ญามี่ วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:19:03:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ญามี่
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [?]






อัพบล็อกครั้งแรก ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๑
free counters
who's online
คนพูดน้อยคิดบ่อยแต่ไม่เงียบ
ไร้ระเบียบเคลิ้มครุ่นอณูคุ้นฝัน
ไม่ประวิงหากทิ้งจักลืมวัน
พลัดผ่านพลันหากจากยากฝากคอย...











[Add ญามี่'s blog to your web]