เงิน ๆ ทอง ๆ ...ของบาดใจ..
เงิน ๆ ทอง ๆ ... ...ของบาดใจ
เงินทอง มันเป็นของบาดใจ ให้คลายจากมิตร เป็นศตรูกันได้ง่าย ๆ แก้ไม่ยาก ไม่ยาก คราวหน้า ถ้าเผชิญปัญหา ต่อไปนี้...
ปัญหา.. คุณตื่นเต้น กับการได้ขึ้นเงินเดือนซะ จนเผลอเอ่ยปากโวกับเพื่อนร่วมงานไป พอคุณเธอเอ่ยปากถามว่า ได้เท่าไหร่ล่ะ คุณก็ต้องหุบปากหงับ ในเมื่อผิดกฎของบริษัท พึงถือเป็นเรื่องค่าจ้างเป็นความลับ ใจนั้นอยากอวดแทบแย่ แต่ยังไม่อยากโดนไล่ออกนี่นา ทำยังไงดีล่ะ?
ทางแก้.. ก็พูดให้เป็นเรื่องธรรมดาไป แล้วเสไปเรื่องอื่นซะ บอกกับคนนั้น ๆ ว่า "ก็ได้มากพอที่จะพาเธอไปเลี้ยง ได้มื้อนึงหรอกน่า" แล้วก็หยุดไว้แค่นั้น ไม่มีการต่อปากต่อคำอีก แต่ถ้าเพื่อนเกิดคันปาก เอ่ยถามขึ้นมาอีกจนได้ ในคราวต่อมาก็โปรยยิ้มหวานจ๋อย บอกไปว่า "ไม่พอเลี้ยงเธอได้มื้อที่สองหรอกจ้ะ"
ปัญหา.. คุณไปกินข้าวกับเพื่อน คนที่ใช้คนเดินโต๊ะ เสียหัวปักหัวปำ ด้วยความจู้จี้ของเจ้าหล่อน แถมกินเสร็จ เจ้าหล่อนยังไม่ยอมทิปให้ ด้วยความเหนียวสุดขีด คุณจะทำยังไง?
ทางแก้.. อย่าเสียเวลาไปเทศนาร่ายยาวเพื่อนเลย ถ้าคุณเป็นขาประจำร้านนั้น ก็เชิญเพิ่มเงินค่าทิปจากกระเป๋าคุณโดยดี สำหรับน้ำใจเล็กน้อยเช่นนี้แล้ว ไม่คุ้มเลยที่จะไร้น้ำใจ กับคนที่ด้อยกว่าเรา (แต่คราวหน้า อย่าไปกินข้าวกับเพื่อนคนนี้อีกเชียว)
ปัญหา.. เพื่อนร่วมห้องคุณ มักควักกระเป๋าจ่ายส่วนแบ่งค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ล่าช้าเกินเวลาเสมอ คุณเองก็ไม่อยากทวง ปากเปียกปากแฉะ แต่ก็ต้องการเงินไปจ่ายเหมือนกันนี่นา จะทำยังไงดีล่ะ?
ทางแก้.. เรียกประชุมอย่างเป็นทางการ พูดกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ในแบบฉบับของนักธุรกิจ อย่าเอาแต่อารมณ์หรือโมโหเข้าหากัน ตั้งกฏใหม่ว่า จะต้องจ่ายเงินให้ทัน ตรงตามเวลา แต่โปรดยุติธรรมสักนิด เปิดโอกาสให้เพื่อนได้ตั้งกฏขึ้นมาด้วย เท่า ๆ กับคุณ
ปัญหา.. ญาติจากต่างจังหวัด เขียนจดหมายมาถามว่า จะมาสมัครงานที่เมืองนี้ โดยจะขอพักที่หอพักหรือห้องเช่าคุณ ๆ ก็เต็มใจอยู่หรอก แต่กังวลเรื่องค่าใช้จ่ายเหมือนกัน จะบอกยังไง ให้โจ่งแจ้งดีว่า ยินดีต้อนรับ.. แต่ไม่ใช่ตลอดกาล?
ทางแก้.. ต้องเตรียมกันไว้แต่แรกเริ่ม บอกไปว่า มาได้ อยากให้มาอยู่ด้วยซักสองอาทิตย์ เพราะ หลังจากนั้น จะมีเพื่อนมาพักด้วยเหมือนกัน แล้วก็อาจเสนอแนะไป เรื่องอาหารการกินว่า จะร่วมวงแบบใด บอกให้รู้ตั้งแต่ต้นนี้แหละ ดีนักเชียว แล้วถ้าคุณเธออยู่เกินสองอาทิตย์ แล้วไม่มีทีท่าว่าจะไปไหน คุณเองก็ไม่กล้าเอ่ยปากขับไล่ไสส่ง ก็คงต้องแสดงบ่งบอกกัน ให้แจ่มแจ้งไปในครานี้ว่า เธอมิใช่แขกอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นสมาชิก ต้องรับภาระส่วนแบ่งค่าใช้จ่ายต่าง ๆ กันบ้างล่ะ
ปัญหา.. คุณตกลงจะแชร์ค่าของขวัญ วันเกิดกับเพื่อนอีกคน แต่มารู้ทีหลังว่า ตัวเองโดนจ่ายมากกว่าตั้งแยะ ทำยังไงดี?
ทางแก้.. แล้วก็แล้วกันไป แต่คราวหน้า ถ้าเพื่อนมาถามว่า แชร์กันอีกไหม ให้บอกไปว่า "ได้ซี จะซื้ออะไรกันล่ะ" หรือ "ของราคาเท่าไหร่" หรือ ไปซื้อด้วยกัน ให้รู้แล้วรู้รอดไป ไม่ต้องให้อีกฝ่ายงุบงิบไปซื้อคนเดียว โปรดคิดว่า เป็นธุรกิจ โดยหาข้อเท็จจริงให้พร้อมมูล จะได้ไม่เสียเปรียบใครเขา เพราะ ความขี้เกียจ ไปซื้อด้วย หรือ ขึ้เกียจสืบเสาะราคาของตัวคุณเอง..
*******
Create Date : 23 ธันวาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 23 ธันวาคม 2551 20:21:50 น. |
Counter : 534 Pageviews. |
|
|
|