"ใจ ก็คือ ใจ...หาใช่อารมณ์ไม่...
สวัสดี ...วันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑
"ใจ ก็คือ ใจ...หาใช่อารมณ์ไม่... (ในที่นี้คำว่า ใจหรือจิต หมายถึง จิตเดิมนั้นสะอาดนัก) เมื่อใด...ได้ดั่งใจ ก็พอใจและอารมณ์ดี เมื่อใด...ไม่ได้ดั่งใจ ก็ไม่พอใจและอารมณ์เสีย ในที่นี้...ใจ ไม่ใช่ อารมณ์ และ อารมณ์ ก็ไม่ใช่ ใจ
เปรียบเสมือนหนึ่งว่า : เบื้องบนมีท้องฟ้าสีฟ้า มีพระอาทิตย์ส่องแสงบางครั้ง...บางคราว มีเฆมครึ้ม ๆ มีฝนตก มีนกบิน...ทุกสรรพสิ่งเบื้องบนท้องฟ้าอยู่ไม่นาน ไม่สามารถปิดกั้น หรือเกาะติด พระอาทิตย์ได้...เมื่อผ่านมา...แล้วก็เปลี่ยนแปลง...แล้วก็ผ่านไป... ฉันใด...จิตเดิมนั้นสะอาดจริง ๆ คล้าย ๆ กับพระอาทิตย์ส่องแสงสว่างอยู่ตลอดเวลา... ส่วนอารมณ์คล้าย ๆ กับสรรพสิ่งที่เกิดอยู่เบื้องบนท้องฟ้า ผ่านมา...เปลี่ยนแปลง...ผ่านไป วันนี้...เธอจงค่อย...ค่อยกับมาอยู่กับ จิตเดิม ของตัวเธอ ซึ่งที่ผ่านมาพอใจก็ชั่ง... ไม่พอใจก็ชั่ง...(มัน) แต่ ขณะปัจจุบัน...ฉันจะสะอาด หากว่า...หลักการหรือกฎของธรรมชาติของ ความเปลี่ยนแปลง (*อิจจัง) ถ้าเธอเห็น...เข้าใจ...ยอมรับ...ในความเป็นธรรมชาติของ ความเปลี่ยนแปลง เธอนั้นก็จะสงบเสงี่ยมต่อความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา...
ฉะนั้น วันนี้...วันพระ... วันนี้..ให้เธอมีสติอยู่กับปัจจุบัน...ช้า..ช้า..ซึ่งมีความเปลี่ยนแปลงทางความรู้สึกตลอดเวลา ๑) พอใจหรือไม่พอใจ ก็ขอให้เธอเงียบ ๆ อยู่ภายใน ค่อย ๆ พิจารณา ให้ ยอมรับ กฎของธรรมชาติ ๒) ทานอาหารอย่างเงียบ ๆ มีสติ ทานเพื่อบำรุงธาตุขันธ์ ใช่ว่า ทานเพื่อบำบัติความอยาก (ความอร่อย)
*อนิจจัง แปลว่า ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่มั่นคง ไม่แน่นอน


|
|
|