สวัสดี วันพรุ่งนี้วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๗

เห้อ.....อ เป็นอาการของอารมณ์เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ซึ่งผลิตมาจากความคิด...
แล้วจิตก็ตกลง กระบวนการทั้งความคิด จิต และอารมณ์...ร่วมมือกันอย่างเร่งรีบ
หลายสิ่ง หลายอย่าง...คิดเรื่องนี้ยังไม่จบ เรื่องนั้นเริ่มอีก เรื่องโน่นอีกและ...

แต่เมื่อความคิดที่ไป “ทางธรรม” รอยยิ้ม...ของอารมณ์ก็เกิดอย่างเงียบ ๆ...
ซึ่งจิตจะสงบเสงี่ยมเจียมตัว กระบวนการทั้งความคิด จิต และอารมณ์...
ร่วมมือกันช้าลง..ช้าลง จนเงียบจากกระบวนการปรุงแต่งทั้งหลาย
(“ทางธรรม” คือ คิดถึงธรรมชาติ คิดถึงการปฏิบัติ คิดถึงเรื่องดี ๆ กับผู้คนรอบข้าง
และสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา...)
“เสมือนหนึ่งว่า...ขับรถออกจากปากซอยต้องช้า ๆ หันซ้ายและหันขวา
ออกมาก็ปลอดภัยจากอุบัติเหตุ...”
เพื่อความปลอดภัยจากอุบัติเหตุทางความคิด จิตและอารมณ์....
ต้องค่อย ๆ รับรู้...เมื่อความคิดเกิด...เพื่อระมัดระวังทางอารมณ์
ซึ่งได้แก่ โกรธก็ไม่ต้องมาก รักก็ไม่ต้องมาก... เพราะว่า ธรรมชาติ
ความคิด จิตและอารมณ์ ล้วนเกิดขึ้นเพื่อที่จะรอเวลา...ที่จะดับลง

ฉะนั้น วันพระนี้...
เธอค่อย ๆ พิจารณาเองเถิด... ความคิดเป็นสิ่งสวยงาม ความคิดเป็นสิ่งเริ่มต้นของ
ความสำเร็จต่าง ๆ...
“โปรดระมัดระวังอุบัติเหตุ...ทางความคิด จิตและอารมณ์...”