ร้อน..ร้อน...!!! หลายคนบ่นๆ ร้อนกันทั่วหน้า นี่เป็นเรื่องธรรมดา ซึ่งบางคราน้ำก็ท่วม...
นี่คือ “ทุกข์ทางกาย” เมื่อเราลองหลับอย่างสงบ... มองโลกทั้งใบ เรากลับเห็นว่า
บางสถานที่หนาวมาก...โดนพายุกระหน่ำ... แล้วลองลืมตากลับมาบ้านเราซิ...
กับน่าอยู่ทันทีเลยใช่ไหม? แม้เรื่องเกิดขึ้นมากมายแต่ภายในยัง “น่าอยู่”

เอาล่ะ...ถ้าเราหันดู “ตัวเอง” ก่อน เห็นที่ตัวเองก่อน เห็นตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น
ยอมรับตามสภาพที่เป็นจริง… ก่อนที่จะมองไปที่ข้างนอก การที่เรามองไปข้างนอกนั้น
มันมีแต่ของร้อน..อยากได้ก็ร้อน..เมื่อได้มาแล้วก็ร้อนอีก

ถ้าอยู่กับตัวเอง อยู่กับปัจจุบัน... “ทุกข์ตามไม่ทันเราแน่...”

ที่เราทุกข์ เพราะเราเอาทุกข์มาใส่ในเรา...เรามัวแต่หาทุกข์ ทุกวัน ค่อยๆ สะสมทุกข์
เมื่อสะสมจนได้ที่… ทุกข์ก็ทนไม่ได้…แต่ถามว่าดีไหม แน่นอนบางครั้งดีมากสำหรับ
ผู้มีปัญญา อาศัยจังหวะนี้แหล่ะ “เห็นทุกข์”
เพราะว่า “ทุกข์มีไว้ให้เห็น...ไม่ได้มีไว้ให้เป็น...”
นี่แหล่ะ รู้ทุกข์ เห็นทุกข์ เข้าใจในทุกข์ หาทางดับทุกข์...สุขก็ค่อยๆ เกิด...
มันเป็นสัจธรรมหรือว่าความจริง…

พรุ่งนี้...วันพระ เป็นวันมาฆบูชา

“โปรดสำรวมกาย สำรวมวาจา รักษาจิตให้สงบ เราก็พบธรรมภายในที่เย็นเอย...”