วันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๖
ขออ้างถึง...วันพระที่ผ่านมาเกี่ยวกับ พระมหาเถระกัสสปะ ปกติเรามักจะคุ้นเคยรู้จักกับ
พระอานนท์ หรือ พระสารีบุตร
วันนี้ขออนุญาตเอ่ยนาม
พระมหากัสสปะเถระพระมหากัสสปะ...ท่านชอบปฏิบัติอยู่ป่า มักน้อย สันโดษ ชอบอยู่ในที่สงัด
ประวัติท่านจึงไม่โดดเด่นเป็นที่รู้จักกันมากมายนัก...
ท่านมีอายุ 120 ปีถึงดับขันธปรินิพพาน ...โดยปกติท่านถือธุดงค์ ๓ อย่าง คือ
๑. ถือผ้าบังสุกุลจีวรเป็นวัตร (ใช้แค่ผ้าสามผืน)
๒. ถือบิณฑบาตเป็นวัตร
๓. ถืออยู่ป่าเป็นวัตร
พระพุทธเจ้าทรงตั้งไว้ในตำแหน่ง เอตทัคคะด้านสมาทานธุดงค์ คือ ท่านมีความประเสริฐสุดทางด้านธุดงค์
ในประวัติของ พระมหากัสสปะ มีอีกมากมายนัก ขออนุญาตเท่านี้ก่อน...
ถ้าเรามาพิจารณากันแค่นี้ก่อน...แล้วยึดถือการปฏิบัติสำหรับวันพระนี้ หรือ
ทุกวันพระ คือ เราถือ ๓ อย่างเหมือนกัน
คือ กาย วาจา ใจ
๑. กาย เราบริโภคอาหารให้พอดี ไม่อิ่ม-ไม่หิว มากเกินไป (
ลองพิจารณาดูว่า..วันไหนว่าอิ่มมากเกินเป็นอย่างไร)
๒. วาจา ควรเอ่ยให้น้อยที่สุด (วาจาที่ไม่ดีกับผู้อื่น)
๓. ใจ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ใจเราต้องเป็นกลาง คือว่าเราต้องไม่ยินดี
ไม่ยินร้าย มากเกินไป แล้วเราก็สบาย.....
ถ้าจิตนิ่งยิ่งแข็งแรง... ถ้ากายนิ่งยิ่งอ่อนแอ่
(เอตทัคคะ คือ ความประเสริฐสุด) เช่น พระสารีบุตร เป็นเอตทัคคะในทางปัญญามาก
พระอานนท์ เป็นเอตทัคคะหลายด้านคือ เป็นพหูสูตร เป็นผู้มีสติ มีคติ มีธิติ และเป็นอุปัฏฐาก
กาย + วาจา + ใจ
พึงปฏิบัติอย่างมี สติ
ก่อเกิด ปัญญา