"วางเฉย...แต่ไม่วางทิ้ง..."
สวัสดี วันพรุ่งนี้วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖
"วางเฉย...แต่ไม่วางทิ้ง..." (วางเฉย...หมายถึง อุเบกขา)
โดยธรรมชาติของคนเรามัก...ได้ยินที่หู...แต่รับรู้ที่ใจ... เออนี่...(ยิ้ม..ยิ้ม..) มันแปลกเน๊อะ มันเป็นเรื่องธรรมดา ๆ ของคนเรา ที่ได้ยินที่หู...แต่รับรู้ด้วยใจ แล้วเกิดสุข...หรือเกิดทุกข์ทันทีที่รับรู้ที่ใจ
สุข เท่ากับ ความรู้สึกพอใจ มีคนชมสวยหล่อ... (ชอบและทนได้) ทุกข์ เท่ากับ ความรู้สึกไม่พอใจ รู้สึกอึดอัด มีคนนินทาว่าร้าย (ไม่ชอบและทนไม่ได้) หากว่า...เมื่อใดเราทานอาหารอิ่มมากแล้ว เรายังจะทานต่ออีกไหม... ทั้งที่อาหารที่รสชาติดี ๆ ยังมีอีก มันอิ่ม...เมื่อมันอิ่มเราก็หยุด เราจะรู้สึกสบายกาย รู้สึกสบายใจ...
วันนี้...วันพระ ใจ มันอิ่มแล้วจากสุข...พอแล้วจากทุกข์ หันมาหา... สิ่งที่ไม่สุข...สิ่งที่ไม่ทุกข์ การวางเฉย (อุเบกขา) เราวางเฉย...แต่ไม่วางทิ้งต่อหน้าที่การงาน หมายถึง สิ่งที่ควรวางก็วาง..ไม่ใช่วางในสิ่งที่ไม่ควรวาง..วางแบบผู้ที่ใช้ปัญญา
ฉะนั้น วันนี้...วันพระ... ขอให้เธอ...เธอ ทั้งหลาย น้อมกาย น้อมวาจา น้อมใจ ตั้งใจปฏิบัติตามที่เธอ พอจะทำได้หรือมากกว่านี้นะเธอ... ๑.อาหารให้รับประทานแต่พอดี เพื่อให้กายไม่อึดอัด ใจจะได้ไม่ทุกข์ ๒.วาจาให้แต่พอดี เพื่อให้มีสติมากขึ้น ๓.ปฏิบัติสมาธิ สำรวมใจให้เป็นกลาง ๆ คือวางเฉย เพื่อให้ใจสงบจาก กิเลส ทั้งหลาย ทั้งปวง
เมื่อใจอิ่มแล้วจากสุข...พอแล้วจากทุกข์ นี่คือ "...วางเฉย...แต่ไม่เฉยเมย..." 

|
|
|
Baby Diapers
Diapers
Buy Baby Diapers
Buy Diapers
Girls 20 Bike
Girls 20 Bikes
Girls Bike
Girls Bikes
Girls 20 Inch Bike
Girls 20 Inch Bikes