ในสมัยพระพุทธองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ พระภิกษุสงฆ์ สามเณร ทายกทายิกาพากันเข้าเฝ้า
พระพุทธเจ้าเป็นอยู่เป็นประจำ เพื่อรับฟังโอวาท และเรื่องอื่น ๆ เป็นกิจวัตรประจำวัน
การทำวัตร สวดมนต์ก็เสมือนหนึ่งว่า ได้เข้าเฝ้าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเมื่อครั้งพุทธกาล
ผู้ปฏิบัติ ได้สวดมนต์ประมาณ ครึ่งชั่วโมง หรือ หนึ่งชั่วโมง ผู้ปฏิบัติ จะได้สมาธิอ่อน ๆ ระหว่างนี้ และทำให้จิตที่เป็นสมาธิมีความสงบ ไม่ฟุ้งซ่านวุ่นวายในขณะนั้น แม้จะชั่วระยะเวลาเพียงครึ่งชั่วโมงหรือหนึ่งชั่วโมง ก็จะมีผลทำให้จิตใจได้พักผ่อนจากอารมณ์ภายนอก ทำให้เกิด ความสงบจากการปรุงแต่ง ของสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวง
ผู้ปฏิบัติ ได้สวดแผ่ส่วนกุศลหรือกรวดน้ำให้ผู้อื่นด้วยจิตบริสุทธิ์อีกด้วย
ประโยชน์ของการทำวัตร สวดมนต์
1. สะอาด คือเมื่อผู้ปฏิบัติ ได้เริ่มสวดมนต์ จิตใจจดจ่อกับอารมณ์สวดมนต์ นี่คือ สะอาด (เพราะไม่คิดอกุศลใด ๆ)
2. สงบ คือการสงบจากการปรุงแต่งของสรรพสิ่งทั้งหลาย ทั้งปวง ก็สงบ..
3. สว่าง คือ ความสว่างของจิตใจ มันจะเกิดปัญญา มุ่งสู่งกระแสแห่งธรรมะ
4. ให้อย่างบริสุทธิ์ คือ การแผ่ส่วนบุญ ส่วนกุศล
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [