ป่าช้า ตอน ตำนานป่าช้า
วันนี้ตั้งใจจะเป็นซีรีย์เรื่องใหม่ออกมาให้ได้อ่านกัน เพราะเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่อง "เถียง" มาหลายสิบตอนแล้วสั้นบ้าง ยาวบ้าง มีภาพประกอบบ้าง ไม่มีบ้าง กำลังช่างใจอยู่ว่าจะเอาเรื่องอะไรดีระหว่างเรื่อง "ป่าช้า" "โรงเรียน" เรื่อง "ครั้งแรก" ในที่สุดขอเอาเรื่องป่าช้ามาเล่าสู่กันฟังก็แล้วกันนะ ซึ่งครั้งนี้ขออาศัยความรู้แบบครูพักลักจำจากพี่ๆน้องๆกรมศิลปกากร นักประวัติศาสตร์ นักปราชท้องถิ่นจากทั่วประเทศและอีกหลายชาติที่ได้ไปเห็นด้วยตา ในส่วนที่เกี่ยวกับวิชาการหรือแบบได้ยินได้อ่านขอละไว้ให้ไปค้นหาต่อไปหากสนใจอยากจะรู้ก็แล้วกัน แต่ขอสร้างความเข้าใจกันก่อนว่าคำว่า "ป้าช้า" ที่จะเล่าให้ฟังขอเอาเป็นสถานที่สำหรับการ "เผา" หรือ "ฟัง" คนที่เสียชีวิต ทั้งแบบทั้ง"ตัว" หรือ "กระดูก"
โชคดีที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับป่าช้ามาตั้งแต่เด็ก ทั้งการไปเก็บผักในป่าช้า ไปเก็บผลไม้ในป่าใช้ ไปขุดหลุมศพ ไปนั่งไปนอนบนหลุมศพ ไปนั่งในเมรุกลางคืน ฯลฯ จนท้ายที่สุดได้มาทำงานเหี่ยวข้องกับโบราณคดีตั้งแต่เกือบสิบปีผ่านมา ทำให้ได้พบกับป่าช้าของคนยุคหิน ยุคสัมฤทธ์ ยุคเหล็ก ยุคทวารวดี เป็นต้นมา จริงไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปป่าช้าหรือที่ฝังศพเหล่านี้หรอกนะ แต่ตามหลักโบราณคดีเขาบอกว่า หลักฐานต่างๆของคนสมัยเก่าๆ มักหาได้จากหลุมฝังศพของคนในยุคนั้น เพราะจะได้เห็นกระดูก เครื่องแต่งกาย และเครื่องประกอบพิธี ฯลฯ ทำให้เวลาขุด สำรวจแหล่งโบราณคดีต่างๆ มักจะเป็นแหล่งฝังศพนั้นเอง
นั้นจึงทำให้ได้มีโอกาสตามเขาไปสำรวจ ขุด ค้น ฯลฯ มาโดยตลอด แต่คงไม่ได้ลึกซึ้งเช่นนักโบราณคดีท่านเหล่านั้น ดังนั้นเลยจะมาเล่าสู่กันฝังว่าแต่ละที่ๆไปมานั้นมีอะไรบ้าง จะพยายามเลี่ยงของลึกลับออกไปนะ หรือจะมีเป็นบางครั้งพอมีหลักฐานที่ตนเองได้ประสบมาหรือค่อยข้างน่าเชื่อถือขึ้นมาหน่อยพอหอมปากหอมคอ
ในการเล่าให้ฟังจะพยายามเอาตามอายุหรือปีจาก เก่ามาใหม่ๆ ว่าแต่ละหลายพันปีที่ผ่านมาจนปัจจุบันนั้นเป็นอย่างไรบ้าง รอติดตามกันในตอนต่อไป..
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [