บ ว ช ตอน จีนยูนาน (จีนฮ่อ)
       ...."เวลาไปบิณฑบาตรกับชาวจีนฮ่อ เราต้องเดินเข้าไปในบ้านเขาเลยนะ ไปที่ห้องครัวเลย เขาถึงจะใส่บาตรให้ได้ฉันกัน จะเดินไปเดินมาเหมือนกับบ้านเราหรือในเมืองแบบนี้ไม่ได้ฉันนะ เพราะเขายังไม่รู้ว่าพระมาทำอะไรเดินไปเดินมา".... 
        เป็นคนบอกกล่าวของพระหรือเณรรุ่นพี่ที่บอกเราว่าการบิณฑบาตรกับชาวจีนฮ่อหรือจีนจากยูนานนั้นต้องทำอย่างไร เพราะว่าท่านเคยมีประสบการณ์หรือได้ฟังต่อกันมาอีกทีหนึ่งนั้นเอง กลัวว่าเวลาเราไปจริงๆแล้วจะไม่มีฉันเช้ากัน 
        จนกระทั่งมีโอกาสได้ไปบิณฑบาตรกับญาติโยมชาวจีนฮ้อหรือจีนยูนานจริงตอนที่เดินจากวัดถ้ำผาผึ้ง กิ่งอำเภอไชยปราการ จังหวัดเชียงใหม่ ไปที่ถ้ำเมืองนะ อำเภอเชียงดาวจังหวัดเชียงใหม่ ระหว่างทางก็ต้องผ่านหมู่บ้านอรุโณทัย ซึ่งเป็นหมู่บ้านชายไทยไทบ-พม่า และเป็นที่อยู่ของชาวจีนพอดี 
         แล้วเรื่องราวจะเป็นอย่างไรมาตามอ่านกันนะ พอเราฉันเช้าเสร็จก็กราบลาครูบาอาจารย์และเพื่อนสหธรรมิกที่วัดถ้ำผาผึ้ง ออกเดินทางกัน 2 องค์ พระ 1 เณร 1 เดินตามถนนลูกรังไปเรื่อยๆ ผ่านป่า ผ่านเขา ผ่านห้วย ขึ้นเขา ลงเขา โค้งเป็นส่วนมาก พอมาถึงทางที่จะขึ้นไปดอยอ่างขาง ตอนนั้น (2533) ยังเป็นถนนดินลูกรังอยู่  ตอนนี้เป็นทางลาดยาวสวยงาม เป็นแหล่งท่องเที่ยวไปแล้ว ..มองเห็นแต่ป้ายว่าดอยอ่างขาง แต่เราไม่ได้เลี้ยวขวาตามขึ้นไปบนดอย เราเลี้ยวซ้ายคือเดินลงเขาเพื่อไปถ้ำเมืองนะ สมัยก่อนเราในฐานะคนต่างภาคไม่เคยได้เย็นชื่อดอยอ่างข่างนะเพราะมันไกลกับบ้านเราเกินไป ไม่รู้ว่าคืออะไร แบบไหน อย่างไร เราจำได้เพราะชื่อมันแปลกๆเท่านั้นเอง กับการตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมที่แปลกใหม่สำหรับคนพื้นราบและราบลุ่มไม่มีป่าให้เดิมนอกจากป่าช้า ป่าดอนปู่ตา สภาพป่าสภาพทางเมื่อ 20 ปีที่แล้วกับปัจจุบันคงแตกต่างๆกันมาก เพราะตอนนั้นมีแต่ป่าเขียวๆ เดินทางถนนยังได้ยินเสียงน้ำ เสียงสัตว์ป่า อยู่ข้างทาง อากาศก็ไม่ได้ร้อนแบบนี้ เดินทั้งวันก็ไม่เป็นอะไรหรือร้อนเกินไป 
          เดินกันมาทั้งวันจนในที่สุดก็ค่ำพอดีกับการมาถึงหมู่บ้านจีนที่ชื่อว่า อรุโณทัย อันนี้ก็จำได้แม่นเพราะชื่อเพราะดีนั้นเอง เป็นตามกำหนดการที่วางเอาไว้ตอนที่จะเดินทางได้สอบุถามมาก่อนจากวัดว่าต้องเดินมาตามทางไหนพักที่ไหนอย่างไร ซึ่งทุกองค์แจ้งตรงกันว่าคงค่ำที่อรุโณทัยพอดี บิณฑบาตรกับคนจีนที่นั้นพอได้ฉันเช้ากัน  
          เราหาที่ปักกลดนอกหมู่บ้าน พอมองเห็นหมู่บ้านได้ไม่ไกลนักเพราะว่าเราเองก็เป็นคนต่างถิ่น และเป็นชายแดนพม่าด้วยเลยไม่อยากอยู่ไกลเกินไป เมื่อได้ที่แล้วก็จัดแจงกางกลดเรียบร้อย วันนี้มั่นใจว่าไม่ได้ไปสรงน้ำที่ไหนเพราะอยู่ในป่า ไม่มีคนให้ถามหรือไม่กล้าไปถามใครก็ไม่รู้ได้ เลยไม่ต้องอาบน้ำกัน ตกค่ำและกลางคืนก็ปฏิบัติภาวนาเป็นปกติไม่มีอะไรมาให้ตื่นเต้นตกใจ  หากจำไม่ผิดมีตำรวจ ตชด. มาสอบถามว่ามาจากไหนกันจะไปไหนกันจะพักที่ไหนนะ เพราะว่ามันอยู่ที่ชายแดนนี่ละเลยมาดูแลความปลอดภัยให้ 
          พอตอนเช้ากะว่าเวลาดีสว่างพอที่ชาวบ้านจะทำกับข้าวอาหาร และไม่สายจนเกินไปที่คนออกไปทำไร่ทำนากันหมดแล้ว พวกเราก็ครองผ้าเดินไปบิณฑบาตกันในหมู่บ้านอรุโณทัย พอเข้าไปในหมู่บ้านนึกว่ามาประเทศจีนหรือเมืองจีน (ดูจากในหนังสมัยก่อนจะบวช) อาคารบ้านเรือนการตกแต่ง การแต่งกาย รูปร่างหน้าตา เราว่านี่เมองจีนชัดๆ เคยเห็นแต่ในหนังในละคร คราวนี้ได้เห็นของจริงก็เป็นอีกแบบเปิดหาเปิดตาเหมือนกัน 
         พอไปถึงก็ดูว่าบ้านหลังไหนเขาเปิดประตูอยู่และมีคนอยู่คนมองมาที่เราก็เดินเข้าไปแล้วยืนอยู่หน้าเขา ครั้งแรกก็มองกันพระมองโยม โยมมองพระ เรกา็ชี้เอามาที่บาตรนี่ละ  เอาไปเอามาเขาคงเข้าใจล่ะว่ามันทำอะไร ก็เข้าไปเอาข้าวสวยกับของฉันมาใส่บาตรให้  ของก็เป็นแบบจีนๆหรือเมืองเหนืออันนี้ขอไม่ตอบเพราะตอนนั้นแยกไม่ออกจริงๆว่าอะไรจีนอะไรเหนือ  มีทั้งของคาวของหวานและขนมมาใส่กัน ทำแบบนี้สักสองสามหลังก็ได้ข้าวได้กับมาพอฉัน
        สมัยนั้นด้วยความเป็นเณรเลยได้ไม่มองซ้ายมองขวาหรือสนใจสภาพของบ้านจีนแห่งนี้นะ ทำให้ไม่ได้เห็นสภาพทั้งหมดของคนจีนสมัยนั้น ได้รู้เพียงว่าเป็นชาวจีนฮ้อ ส่วนชื่อจีนยูนานนี้มารู้ตอนโตแล้ว หากให้เดาก็คงเหมือนหมู่บ้านจีนในแถบอำเภอแม่ฟ้าหลวง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงรายละเพราะเป็นจีนฮ้อหรือกองพล 93 มาด้วยกันแล้วแยกกันอยู่ประมาณนั้น ซึ่งในจังหวัดเชียงรายมีได้เข้าไปลึกซึ้งเพราะต้องทำงานกับชาวจีนหล่านี้ด้วย (ตอนโต)  
         เมื่อกลับมาที่ปักกลดก็พากันฉันเช้า ล้างบาตรเก็บข้าวของบริขารต่างๆก็ออกเดินต่อไปที่ถ้ำเมืองนะ ซึ่งต้องให้ถึงตอนเย็นนี้เพราะว่าเป็นถ้ำที่อยู่ชายแดนเหมือนกันและก่อนไปถึงก็เป็นทางลูกรังที่ต้องผ่านในป่าเหมือนกัน
         ทุกวันนี้ยังไม่มีโอกาสได้ไปที่บ้านอรุโณทัยแห่งนี้เลย รวมทั้งดอยอ่างขางก็ยังไม่ได้ขึ้นไปทั้งที่มีโอกาสอยู่หลายครั้งละ หากมีเวลาจะไปที่นั้น ไม่ว่าจะทำงาน หรือไปเที่ยว ความจริงหากได้บรรยายกาศดีๆ อากาศหนาวๆ น่าจะเขียนได้มากขึ้นและได้อารมณ์มากขึ้นด้วยนะ  ลิ้งดานล่างเป็น บ้านอรุโณทัย ลองตามกูเกิลกันไปดูนะ..ว่าเดียวนี้เป็นอย่างไรบ้าง ได้ข่าวว่าเป็นแหล่งท่องเที่ยวด้วยนา..

https://www.google.com/search?rlz=1C1OWKM_enTH869TH869&sxsrf=ALeKk00CgS2nYlEAR1CmcL4OiwIGjeEJkA:1589447711177&q=%E0%B8%9A%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%82%E0%B8%93%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A2&npsic=0&rflfq=1&rlha=0&rllag=19742171,98964733,423&tbm=lcl&ved=2ahUKEwjOu9qRgrPpAhV96XMBHQlsBisQtgN6BAgLEAQ&tbs=lrf:!1m4!1u2!2m2!2m1!1e1!2m1!1e2!3sIAE,lf:1,lf_ui:2&rldoc=1#rlfi=hd:;si:;mv:[[19.748362399999998,98.9687981],[19.7382913,98.9584378]];tbs:lrf:!1m4!1u2!2m2!2m1!1e1!2m1!1e2!3sIAE,lf:1,lf_ui:2



Create Date : 14 พฤษภาคม 2563
Last Update : 15 พฤษภาคม 2563 6:31:49 น.
Counter : 342 Pageviews.

0 comments
หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว
(12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)
คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ
(10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

D-chang.BlogGang.com

Dr Chang
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด