จดหมายถึง หิมาลัย ฉบับที่ 2
มฮาราช !
ฉันลองใช้คำนี้ทักทายดูบ้าง หลังจากได้ยินคนพื้นที่พูดกัน ฟังแล้วแปลกดีไหม? ที่จริงแล้วเธอคงจะมีหลายสัญชาติ
หลายภาษาอยู่ไม่น้อยนี่ อืม... เท่าที่จำได้ก็มีทั้ง
นมัสเต - ทาชิ เดเลก - จู๊ เล ... เยอะเสียจริง! นี่ขนาดฉันวนเที่ยวอยู่แค่ในอินเดียนะเนี่ย ที่ผ่านมาฉันก็ใช้คำพวกนี้สลับ ๆ กันไปตามแต่ละพื้นที่ และเชื่อว่ามันต้องมีคำอื่น ๆ มากกว่านี้อีกแน่ :)
อ้อ ... วันก่อน ฉันเดินหลงไปกว่าสองชั่วโมงจากทางลัด ที่เจ้าเด็กลูกเจ้าของเกสท์เฮาส์แนะนำให้เดินผ่านทุ่งข้ามลำธาร ไปยังชุมชนชาวทิเบต แทนที่จะตรงไปยังถนนสายหลัก ที่เขาว่ามันไกลกว่า
โชคดีที่ไปเจอพระทิเบตที่เดินสวนทางมาโดยบังเอิญ พวกเขากำลังเดินทางไปที่ "กอมปา" อีกแห่งในละแวกเดียว
กับที่ฉันตั้งใจไปพอดี ก็คงไม่ต้องเดานะว่าฉันจะดันทุรังเดินเองต่อ หรือติดสอยห้อยตามหลวงพี่ไป...
ถัดมา ฉันเลยถือโอกาสย้ายที่พักจากย่าน upper Bir มาอยู่ที่ Tibetan Colony แทน
ในช่วงยามเย็นฉันชอบออกมาเดินเตร็ดเตร่ ย้อนเส้นทางที่เคยผ่านมาวันนั้น เพราะมันเป็นลานโล่ง
สำหรับพวกที่มาร่อนร่ม (Paragliding) กัน
บริเวณนี้ไม่มีสิ่งก่อสร้างอะไรมาบังเยอะเท่าไหร่
ทำให้ฉันได้มองเห็นแสงสุดท้ายของวัน
ที่มาฉาบกระทบหน้าเธอแบบเต็มตาเสียที
และช่วงเวลาเดียวกันนี้
หลายคนที่มาเที่ยวต่างได้ทยอยแยกย้าย เดินทางกลับที่พักหรือไปต่อที่อื่นกันเกือบหมดแล้ว รวมไปถึงภาพของพระทิเบตที่เดินเกาะกลุ่มกันกลับอาราม ซึ่งตั้งอยู่อีกฟากหนึ่ง ไกลจากที่นี่ไปไม่กี่กิโลเมตร
คงเป็นกอมปาเดียวกับพระยาชิและพระวังเชนเดินกันมา
จำได้ว่าตอนนั้นพวกเขาทั้งสอง
หยุดยืนจ้อง มองเธออยู่พักนึง
แล้วบอกฉันว่า
"บ้านเกิดของพวกเขาอยู่ที่ด้านหลัง หิมาลัยถัดไปจากนี้"
สำหรับฉันอีกไม่นานก็จะได้กลับบ้านแล้ว
อาการคิดถึงบ้านของแต่ละคนคงมีต่างกัน เพราะมันขึ้นอยู่กับว่าเราได้จากและผูกพันธ์มานาน
มากน้อยแค่ไหน
แต่ความรู้สึกนั้นฉันจับต้องได้แต่เพียงว่า
พวกเขาได้แค่คิดถึง
| Create Date : 13 มกราคม 2559 |
| Last Update : 7 มกราคม 2561 10:00:26 น. |
|
29 comments
|
| Counter : 848 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [
อืมม์...ได้แค่คิดถึง
ใช้ได้กับหลายสถานการณ์นะ
ว่าแต่ ตั้งเอนทรี่นี้หน้าหลักยังเนี่ย เมื่อเช้าที่กลับไปตอบยังเป็นอีกบล็อกหนึ่งนะนั่น