กินข้างทางผมรู้สึกว่ามันให้บรรยากาศแบบชาวบ้าน หรือคนท้องถิ่นมากกว่าแบบในร้าน แต่ถ้าชอบสบายหน่อย ในร้านก็เป็นทางเลือกที่ดี

@toor36 : เพิ่งเคยกินที่ร้านครั้งแรก มันแลดูดีเกิ๊นนน

อาหารอินเดียไม่ค่อยคุ้น(เลย) ครับ แต่ที่เห็นเขากินใช้มือจับ
...
ขอบคุณที่ให้ความรู้ว่า อะลู คือมันฝรั่งในภาษานั่น... ปกติคน
เชียงใหม่ไม่ค่อยรู้ว่ามันอะลูคืออะไร บังเอิญผมจำได้ตอนเป็น
เด็กอยู่ อ.ปาย เกือบทั้งหมดเป็นคน ไตใหญ่

ที่บ้านมีคนงานเป็นขมุ หรือชาวเขามาอยู่มาำทำงาน ที่บ้านคุณปู่คุณย่า คนงานที่ทำปางไม้ก็เป็นพวกชาวเขา น่าจะมีพม่าปน
มีคนผิวคล้ำนัยตาคล้ำอยู่ด้วย... สันนิษฐานว่า พม่ากับอินเดีย
เป็นเขตติดต่อกัน สองเชื้อชาติเลยแต่งงานอยู่กินกัน ผิวบางคน
เลยคล้ำ... มีการขายพลอยคงจะนำมาจากอินเดียมั้ง รวมทั้ง
เขาปลูกมันอะลูบนเขา แล้วขนลงมาแลก ยาสามัญที่แม่ซื้อ
จากเชียงใหม่มาขายที่ร้านครับคุณฟ้า

@ไวน์กับสายน้ำ : การกินอาหารอินเดีย เขามีช้อนให้ก็หยิบใช้ได้นะคะ ไม่ผิดผี

ดูจากรูปกะขนาดไม่ถูกแฮะ
ปานีปุรีร้านรถเข็นอินเดียกะด้วยสายตาน่าจะพอ ๆ กับขนมตาล
แต่ของที่คนเล็บสวยถืออยู่นั่นดูใหญ่กว่าลูกปิงปองนิดหน่อย
น่าจะกินคำเดียวได้เลยมั้ง :D

แต่ปานีปุรีที่พาหุรัดมันดูดีเกิ๊นนน (ไปหน่อย) จริง ๆ ด้วย
ถ้าไม่บอกไว้ว่าคืออะไร เราก็นึกว่ายูโร่คัสตาร์ดเค้ก ^^"

@ทุเรียนกวน ป่วนรัก : อย่าซูมนะ อุตส่าห์หาอะไรมาแปะบัง
ความเล็บลอกไว้ 555 ที่ร้านเขาน่าจะใช้แผ่นแป้งกึ่งสำเร็จรูปมาทอดนะ ทรงกลมดิกเท่ากันทุกลูกเลย

ความอร่อยมันไม่ได้ขึ้นกับรสชาติอย่างเดียว มันมีส่วนควบด้วยนะคะ

tuk-tuk@korat : ถ้าได้แค่รสชาติอร่อยเฉย ๆ โลกไม่ค่อยจำคับพี่ตุ๊ก

เป็นมนต์เสน่ห์ของStreet food ร้านริมทางนะคะน้องฟ้า
ดีจังงวดนี้เขียน ตะพาบ:ล้อเลียน ด้วย
เขียนอะไรก็ชวนอ่าน ชวนไปชิมตาม
ถ้าในไม่ตก..จะไปเดินพาหุรัด สำเพ็ง
และคลองโอ่งอ่าง ดูบ้าง

กรรมวิธีการทำและการกิน Pani Puri น่ารัก
และมีหลากหลายใส้ด้วย

ดีจังค่ะ..

ถ้าฝนไม่ตก*

@เริงฤดีนะ : ช่วงหลังฟ้าก็ติดทำอาหารอินเดียกินเอง เวลาแวะไปแถวนั้นเลยไปลงที่ขนมซะมากกว่า

ที่หน้าตรอกจะมีของกินเล่นอย่าง samosa กับ pakora ทอดขายร้อน ๆ ฟ้าเคยซื้อกินที่อินเดียนะแต่ยังไม่เคยชิมจากพาหุรัด คงต้องฝากพี่อ้อไปชิมแทนซะแล้ว

ตอนนี้กำลังอยากกิน
อาหารอินเดียมากจ๊ะ
น่ากินเนาะน้องฟ้า

@อุ้มสี : เครื่องเทศฟ้ามีเกือบครบนะพี่อุ้ม
ขาดแค่หม้อแรงดัน 5555