The Legend of 1900 -- หรือเราควรจะลองดูสักก้าว?
ถ้าหากนี่คือภาพเปิดฉาก การนำเสนอเรื่องของการเดินทาง
มีชายผู้หนึ่งกำลังยืนหันหลังให้กับฝั่ง
และมองทอดไปยังเรือเดินสมุทรที่ชื่อว่า เวอร์จิเนีย
ซึ่งทำหน้าที่วิ่งโดยสารระหว่าง อเมริกา และ อังกฤษ
แคปชั่นเด็ด ๆ ใต้ภาพนี้คงไม่พ้นวลี ที่ว่า
"จงออกไปดูโลกกว้าง"
หรือไม่ก็คงจะราว ๆ
"เพราะชีวิตคือการเดินทาง" สินะ
แต่นี่กลับเป็นเรื่องของนายพันเก้า
ผู้ไม่เคยก้าวเดินพ้นเรือตั้งแต่เกิดต่างหาก...
หนังเรื่องนี้กล่าวถึงชีวิตของเด็กชายผู้ถือกำเนิดในปี 1900 บนเรือเดินสมุทร ถูกทิ้งเอาไว้บนหลังเปียโน ณ ชั้นโดยสารชั้นหนึ่ง
และมีคนงานผิวดำขึ้นไปพบเจอเข้าโดยบังเอิญ
เด็กทารกถูกนำมาเลี้ยงอย่างลับ ๆ และตั้งชื่อสุดเก๋
ที่มีคำพ่วงท้ายว่า 1900 ให้เข้ากับการเริ่มต้นศตวรรษใหม่พอดี
เขาเติบโตมาอย่างไม่มีตัวตนไม่มีการแจ้งเกิด
ชีวิตของ 1900 เดินทางไปกับเรือครั้งแล้วครั้งเล่า
กระทั่งเมื่อเด็กชายผู้นี้เริ่มรู้จักกับ เสียงดนตรี
โลกของผม คือเรือเดินสมุทร และผืนน้ำที่สุดกว้าง
เขาจึงเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้นกับฝีมือการเล่นเปียโน
จากการลำดับความในภาพยนตร์คงต้องใช้คำว่า หมอนี่เกิดมาก็เล่นเป็น !
ซึ่งแต่ในละบทเพลงที่เล่นจะออกมาจากความรู้สึกนึกคิด ที่บอกเล่าผ่านการวางนิ้วมือทั้งสิบ
บรรจงกดไล่ออกมาเป็นเสียงเพลงอันไพเราะ
เนื้อเรื่องนี้ถูกดำเนินไปอย่างเรียบง่าย
ในขณะเดียวกันก็มีการแฝงใส่จินตนาการเกินจริงเยอะพอสมควร
ฉากเปียโน ยกล้อ
ส่วนเรื่องราวบนแผ่นดิน เขาได้แต่จินตนาการตามที่ได้ยินมา จากบรรดาผู้โดยสาร ที่มาจากต่างดินแดน และบางครั้งความเหงา ก็ทำให้เขาอยากฟังเสียงที่มาจากบนบกบ้าง
ด้วยการ... แอบเข้าไปใช้โทรศัพท์ (?) ในห้องสื่อสารบนเรือและหาเบอร์มั่ว ๆ จากสมุดโทรศัพท์
"อ่าาา คุยอะไรก็ได้ครับ เรื่องทั่วไป ดิน ฟ้า อากาศ..."
แต่เสียงปลายสายที่รับ ดันบอกว่า "โรคจิต โทรมารึปล่าวยะ???"
นี่ๆ จะบอกว่า ถ้านายเกิดช้ากว่านี้ แค่อีกร้อยปีถัดมา
คนเราก็สามารถคุยกันได้แบบไม่ต้องรู้จักกันก็มี
แบบว่า แค่ เขย่ามือถือ ก็สุ่มหาคนคุยได้ในพิกัดรอบข้างได้เลยนะ
(น่ากลัวไปป่ะ?)
แม้ระยะห่างจากเรือและบก ตอนเทียบท่าจะไกลแค่ไม่กี่ก้าว
แต่สิ่งที่ 1900 ได้เห็น มันดูเหมือนไม่มี ขอบเขต และ ที่สิ้นสุด
โลกบนฝั่งมันเป็นเรือลำใหญ่เกินไปสำหรับชีวิตเขา
เมื่อวันหนึ่ง แม็กซ์ นักเป่าทรัมเป็ต ผู้เป็นเพื่อนสนิท ได้ลาออกจากงานเล่นดนตรีบนเรือเพราะถึงจุดอิ่มตัว
พวกเขาขาดการติดต่อถึงกันนานทีเดียว
มีประโยคหนึ่งที่ 1900 พูดกับ แม็กซ์ หนนั้น ก็คือ ชาตินี้เขาก็ไม่มีวันลงจากเรือแน่นอน
กระทั่งวันที่เรือเดินสมุทรในตำนานลำนี้
ถูกปลดระวางและกำลังจะนำไประเบิดทิ้งในไม่ช้า
แม็กซ์ หาทางกลับมาที่เรืออีกครั้งเพราะเชื่อว่า
เพื่อนของเขาไม่มีวันทิ้งเรือลำนี้ไป
เขานำแผ่นเสียงที่อัดเพลงของ 1900 เคยเล่นไว้ มาไล่เปิดตามที่ต่าง ๆ บนเรือ
และได้เจอกับเพื่อนรัก ผู้ไม่เคยมีตัวตนบนโลกใบนี้ ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง
นี่ก็มหัศจรรย์เกินจริงอีกหนึ่งฉาก
ก็ระหว่างนี้ นาย 1900 เขาดำรงชีพด้วยอะไรเป็นอาหารเนี่ย... (จับหนูกิน?)
แต่บางครั้งคนเราก็เกิดนึกกลัวสิ่งที่เรียกว่าความไม่แน่นอน
นั่นคือ สิ่งที่ 1900 กลัวการก้าวเดินออกไปจากพื้นที่ของตัวเอง
นายกับฉัน มาตั้งวงดนตรีกัน รับรองพวกเราดังระเบิด !
1900 ไม่มีสมบัติอะไรติดตัวสักอย่าง ไม่มีญาติพี่น้อง
ไม่มีเอกสารทางราชการใด ๆ บันทึกประวัติแสดงถึงการมีตัวตน
แต่ในอีกแง่มุม เขาเป็นอัจฉริยะด้านเสียงเพลงจากพรสวรรค์ที่มีอยู่
รวมไปถึงยังมีแม็กซ์ เพื่อนที่พร้อมจะเดินไปด้วยกัน
หรือตอนที่ได้เห็นหญิงสาวนิรนาม เดินผ่านมา ขณะเล่นเปียโนอัดลงแผ่นเสียง
การที่รู้สึกนึกชอบใครสักคน เริ่มทำให้เขาเกิดนึกอยากขึ้นฝั่ง
เมื่อได้มีโอกาสคุยกันในระยะเวลาสั้น ๆ
สาวผู้นั้นก็ได้ตะโกนบอก ที่อยู่ให้ได้ยินก่อนที่จะลงไปจากเรือเสียด้วย
คำถามที่เกิดขึ้นในใจหลังจากที่ดูจบ ถ้าหากสมมติว่า หากเราเป็น 1900 เราจะตัดสินใจก้าวขึ้นฝั่ง ไปร่วมผจญภัย เพื่อตั้งต้นชีวิตใหม่หรือปล่าว
แล้วสิ่งไหนล่ะที่ควรถูกเลือก หากจะต้องเผชิญหน้ากับมันระหว่าง
ความเหงา ที่มาจากการที่ดำรงอยู่ในพื้นที่จำกัดมาตลอดชีวิต หรือ
ความกลัว กับโลกเบื้องหน้าที่ไม่รู้ถึง จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
ชื่อภาพยนตร์ : The legend of 1900 ชือภาษาไทย : ตำนาน นาย 1900 หัวใจรักจากท้องทะเล
ปีที่ฉาย : 1998
จำนวนครั้งที่ได้ดู : มากกว่าสองรอบ
VIDEO
Create Date : 21 มกราคม 2560
20 comments
Last Update : 22 ธันวาคม 2560 14:40:04 น.
Counter : 3334 Pageviews.
หนังละเมียดละไม
น่าดูทีเดียว
ดูได้หลายๆรอบไม่มีเบื่อ