***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านคะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)










หัวใจของบาสเรียกร้องต้องการ เขาอยากได้ความรักจากนิกกี้
แน่นอนอยู่แล้ว... แต่ในหัวของนิกกี้นั้นกำลังคิดอะไรอยู่..
.............คำตอบคือบทรักอันร้อนแรงที่อยากจะสานต่อใจแทบขาดกับคนรักเมื่อเย็นนี้





เมื่อร่างกายท่อนล่างเริ่มตอบสนองกับสัมผัสอุ่นร้อนจากฝ่ามือของอีกฝ่ายที่เคลื่อนมาลูบไล้..

หนุ่มตี๋ก็สอดมือเข้าสวมกอดโอบเอว ดึงให้ร่างตรงหน้าเข้ามาแนบชิดบดเบียดกับร่างกาย

ของตนเองที่มันกำลังร้อนผ่าว... ทั้งคู่รู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่าง ต่างเลื่อนมือลูบไล้สัมผัสเนื้อตัว

กันและกัน โรมรันจูบปากกันไม่หยุดท่ามกลางเสียงหัวใจที่เต้นดังระทึกอกขึ้นเรื่อยๆ

คนตัวโตกว่ารู้สึกได้ถึงความเสียวสะท้านที่ถูกถ่ายทอดผ่านอุ้งมือของคนที่ตัวเล็กกว่า..

มันให้ความรู้สึกดีและเพลินจนอดไม่ได้ที่จะตอบแทนด้วยการรุกมือเข้าไปถึงด้านใน

กอบกุมแก่นกายที่ตื่นตัวของอีกฝ่ายไว้เช่นกัน.. ทั้งสองต่างเร่งเร้าและเพิ่มความกระสัน

ให้กันไม่หยุดมือ ความเป็นชายที่ขยายขนาดขึ้นกำลังเพลิดเพลินและเป็นไปอยู่ใน

กำมือของกันและกัน..มากเข้า.. มากเข้า.. เสียงกระเส่าครางข้างหูก็ยิ่งช่วยเพิ่มอารมณ์นัก...

.... แม้บาสจะรู้ดีว่าที่นิกกี้ทำ..... มันไม่ใช่ความรัก.....

ความรู้สึกที่สื่อมาถึงเขาตอนนี้มีแต่...ความใคร่..

แต่เขาก็อยากจะหวัง ว่าต่อไปนิกกี้คงจะต้องการเขาได้มากกว่าแค่ร่างกาย..

ทั้งสองกอดจูบนัวเนียกันอย่างได้อารมณ์เต็มที่ ขณะที่ท่อนล่างยังไม่หยุดถูกกระตุ้น

คนที่ได้แต่แอบรักเพื่อนตัวเองมาตลอด อยากทำอย่างที่ใจปรารถนา อย่างที่ในหัวเคย

ได้แต่จินตนาการภาพถึง จึงตัดสินใจเคลื่อนริมฝีปากที่ดึงดูดอยู่กับริมฝีปากของอีกฝ่าย

ออกมา ลากพรมจูบไปทั่วตั้งแต่ลำคอ..ไหปลาร้า.. กล้ามอก... กล้ามท้องสวยๆ

ของคนตรงหน้า... ลงไปยัง..แก่นกายแข็งขึงที่ผงาดชูคอรอเขาอยู่

“อึก!...........อ๊า~ อ๊ะฮึกอืมมม.. แบงค์....” เสียงครางอย่างได้อารมณ์กับชื่อคนรัก

ที่หลุดออกจากปากของหนุ่มตี๋ พาให้คนที่กำลังลากเลียลิ้นร้อนปรนเปรอให้ชะงักงัน


....... บาสรู้สึกเสียใจจนบอกไม่ถูก แต่เขาก็กลั้นน้ำตาที่คลอเบ้า แล้วตั้งใจก้มหน้าทำต่อ

อย่างไม่ยอมสนใจความคิดคำนึงถึงคนรักของอีกฝ่าย.. ….


นิกกี้ปรือตาขึ้นมองเพด้านห้อง กึ่งนั่งกึงนอนใช้มือขยำเส้นผมของคนที่ขึ้นคร่อมใช้ปาก

เร่งรูดเร้าขึ้นลงแก่นกายแข็งอย่างเสียวสะท้าน.... มือแกร่งเร่งกำกับจังหวะให้เจ้าของ

ริมฝีปากร้อนเพิ่มความเร็วขึ้นอย่างห้ามใจไม่อยู่ จนในที่สุดความต้องการที่ล้นทะลัก

ก็ทะยานพุ่งออกมา.. “อื้มมมม..ฮะ...อ๊า~~~~” สำเร็จความต้องการเมื่อถึงจุด...

ให้ริมฝีปากที่ครอบครองส่วนสำคัญจนถึงที่สุดอยู่นั้น ดูดกลืนความหอมหวานของมัน

อย่างไม่รังเกียจ เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของคนที่ตนรักอย่างหลงใหล...

“อืมมม....พะ.....พอแล้ว...............พอเถอะบาส....”

เสียงห้ามปรามของหนุ่มตี๋บอกให้อีกคนรู้ว่าสติของเขากลับมาแล้ว...

“กู............กูขอโทษ!!...... กูไม่น่าเลย!.....โธ่~เว้ย!!!” นิกกี้ผงกหัวขึ้นพูดกับเพื่อนที่ยัง

แนบหน้าอยู่ตรงบริเวณท้องน้อยของเขา ด้วยความรู้สึกที่ผิดมากๆ ยิ่งรู้ตัวว่าเผลอ

เรียกชื่อแฟนตัวเองออกไป เขาก็ยิ่งละอายใจ อยากจะชกหน้าตัวเองนัก.....

เขาทำผิดทั้งกับคนรักของเขา และกับเพื่อนรักของเขาด้วย....

เมื่อได้ระบายความเก็บกดที่มีออกมาแล้ว ทั้งร่างกายและสมองจึงผ่อนคลายลงมาก

สำนึกผิดฉุดให้นิกกี้หยุดยั้งความต้องการที่มากไปอีกขั้น


บาสยังนิ่งงัน..นั่งเหม่อมองคนที่เขารักนอนหายใจหอบ เอามือทั้งสองข้างปิดหน้าไว้

“กูขอโทษ.............กูขอโทษ.......” นิกกี้พูดซ้ำๆ... ย้ำๆ... อยู่อย่างนั้น...



แล้วคำพูดที่ชวนให้ตกใจก็หลุดออกมาจากปากเพื่อนเขาจนได้

“ไอ้นิก....... มึงจะคิดว่ากูเป็นแบงค์ก็ได้นะ....”


หนุ่มหน้าตี๋ต้องทะลึ่งตัวลุกพรวดพราดขึ้นมาดึงกางเกงขึ้นใส่อย่างร้อนรน เหงื่อแตกพลั่ก

ไอ้คำพูดเมื่อกี้ มันคือการเชิญชวนให้เขาทำต่อได้อย่างไม่มีข้อแม้ชัดๆ!

“ไอ้บาส!//////*// มึงนอนนี่แหละ! กูจะลงไปนอนข้างล่างกับไอ้พวกนั้น!

อย่าตามกูมานะ!” ชี้หน้าเจ้าเพื่อนช่างยั่วตัวดี เขาต้องหนีมันไปให้ไกลเสียก่อนตอนนี้

ก่อนที่เขาจะหวั่นไหวแล้วทำตัวเผลอไผลไปตามอารมณ์ความต้องการอีกครั้ง

(พี่ขอโทษนะแบงค์! พี่จะไม่ทำให้แบงค์เสียใจ!!พี่มันเลวววววว~~อ๊าคคคคค!!!

แบงค์ๆๆ!!! พี่อยากกอดแบงค์ที่สุดในโลกอ่ะ!โฮ!!!)



ปั้ง!!!............................ เสียงกระแทกประตูปิดดัง เหมือนสั่งให้ใจคนนั่งเหม่อ

มองอีกฝ่ายจากไปได้รู้สึกตัว............... .........ว่าเขา....แพ้แล้ว....


“ขอบใจนะไอ้นิก...ฮึก...ฮึก..” เสียงของบาสแผ่วเบาราวกับคนหมดแรง

ถึงแม้ว่าเขาจะไปไม่ถึงฝั่งฝันในที่สุด แต่เขาจะจดจำสิ่งที่ดีของคืนนี้ไว้ ..

ความทรงจำของค่ำคืนที่เขาต้องมานั่งร้องไห้เพราะความรักอยู่อย่างนี้ มันมีอะไรดีงั้นหรือ

....อย่างน้อยอีกฝ่ายก็ไม่ได้รังเกียจเขา ไม่ว่าจะเป็นอ้อมกอด... หรือรสจูบนั้น

เขาไม่เสียใจเลยที่ได้รักมัน.... แต่เสียดายเหลือเกิน...

ที่เป็นไม่ได้มากกว่าเพื่อนกัน... เท่านั้น.... จริงๆ..

…………………….

……….

….



****************




.................. คนที่ยังไม่หลับไม่นอนคืนนี้ ก็ยังเหลืออีกคู่หนึ่ง





ในห้องนอนที่มีเสียงเพลงจังหวะสนุกสนานอย่างเพลง America’s Suitehearts ดังขึ้น..

เมื่อเริ่มเพลงดาราหนุ่มสุดหล่ออย่างนายเอส ก็ยิ้มเห็นเขี้ยวเสน่ห์ ยักคิ้วให้กล้องด้วยหน้ากวนๆ

ขณะที่ขยับมันให้เข้าที่เข้าทาง หางตาของเขาเหล่มองไปทางคนน่ารักซึ่งยืนอยู่คนละฟาก

ของเตียงนอนกว้าง เห็นอีกฝ่ายดูเก้ๆกังๆก็อมยิ้ม.. แน่นอน งานนี้น้ำต้องทำตามเขาทุกอย่าง

ราวกับกระจกเงา พวกเขาหันหน้าเข้าหากัน และตั้งกล้องให้หันหน้ามาหาแต่ทางตัวเองเท่านั้น


เมื่อกล้องพร้อม คนพร้อม คนหน้าหล่อก็วาดลวดลายทันที..

เอสยกมือชี้หน้าน้ำก่อนเลย ทำเอาน้ำสะดุ้งขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ แต่ก็ชี้หน้าเอสตาม

อย่างงงๆ เอสใช้มือที่เหลืออีกข้างจับหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองวนไปวนมา

น้ำก็ทำตามทั้งที่ยังขมวดคิ้วไม่เลิก (ท่าบ้าบออะไรของมันวะ!/////*//)

แต่พอเจ้าหน้าหล่อทำท่าว่าหัวใจตัวเองมันจะกระโจนออกมานอกอก จนต้องรีบสะดุ้ง

กุมเก็บให้กลับเข้าที่ด้วยมือทั้งสองข้างไว้ น้ำก็หลุดหัวเราะทำตามแทบไม่ทัน

ก่อนจะได้เห็นเจ้าต้นแบบส่งยิ้มหวานมาให้ ทำเป็นควักหัวใจปาไปข้างหน้า

จะปาไปให้ใครที่ไหนด๊ายยยยย... มันก็ปามาให้เขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าน่ะซี่~~!////////

แล้วท่าต่อมาก็ทำให้คนทำตามยิ่งได้เหวอ ขำที่ตัวเองต้องมาทำอะไรบ๊องส์ๆ

แต่ก็ต้องจำยอมขมวดคิ้วก้มหน้า ซ่อนแก้มแดงๆ เมื่อต้องส่ายเอวราวกับเต้นระบำฮาวาย

วนก้นหมุนไปรอบๆตัวตามจังหวะเพลง (ไอ้บ้าเอส!!///*//หนอย~จำไว้เลยนะ!!!>////<)

ขณะที่น้ำดูเหมือนจะเขินอายและขำอยู่ในที เอสก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หัวเราะไปเต้นไป

อย่างชอบใจ จนบางทีก็มีหยุดขำไม่ได้กับท่าทางที่ดูตลกเหลือเกินของอีกฝ่าย

เสียงดนตรีพาให้ใจคนทั้งสองนึกสนุกตาม.. มีแต่เสียงหัวเราะกับรอยยิ้มที่ส่งให้กัน

พวกเขาไม่ได้เป็นนักเต้นชื่อดังลีลาขั้นเทพมาจากไหน มีแต่เต้นกันไปแบบมั่วซั่วขึ้นเรื่อยๆ

บางท่าน้ำก็แกล้งไม่ยอมทำ หรือทำตามไม่ทัน เอสต้องทำซ้ำอยู่หลายรอบจึงจะรู้สึกตัว

ว่าถูกแกล้งกลับบ้าง(555) แล้วเมื่อนายเอสทำท่าส่งจูบให้แถมด้วยการขยิบตาเล็กน้อย

เป็นท่าจบ น้ำก็หน้าแดงไม่เอาด้วยจนเอสต้องรีบรุดเดินเข้ามาหา ไล่คว้าตัวเป็นการใหญ่

เพื่อจับให้คนน่ารักจอมดื้อยอมจุ๊บที่แก้มตัวเองจริงๆซะเลย...//////




................ “อึก! เอ้อ!! เฮ้ยเอส!!! เดี๋ยวๆๆๆๆเดี๊ยววว~ก๊อนนนน ผมเกือบลืมไปเลย!”

คนน่ารักร้องลั่นเมื่อนึกถึงเรื่องบางอย่างออก ยกมือยันหน้าแฟนหนุ่มที่กำลังรุกคืบโอ้โลม

นัวเนียเขาไม่ห่างบนเตียงนุ่ม หลังดูคลิปตัวเองกันเรียบร้อยโรงเรียนฮาแล้ว ทั้งคู่ก็รีบ

ขึ้นคร่อม เอ๊ย! เข้านอนกันอย่างรีบเร่ง เพราะเอสคิดเอาไว้ว่าเช้าวันพรุ่งนี้ เขาจะตื่นมา

ตัดต่อคลิปส่งให้น้องก๊อปและผองเพื่อนได้ดู 55

“โธ่~ /////*// อะไรเนี่ยน้ำ~ หืมมม~ ผมไม่ไหวแล้วนะ” คนหน้าหล่อถามเสียงกระเส่า

ยังไม่หยุดจุ๊บปากบางสีชมพูระเรื่อตรงหน้า

“โอย~~~เดี๋ยวๆก่อน! ผมมีอะไรจะให้คุณ!! ผมลืมไปเลย!คุณรออยู่นี่แป๊บนึงนะเอส!”

คนพูดท่าทางตื่นเต้นมาก ยิ้มตาโตอย่างดีใจกระเถิบตัวหนีลงจากเตียงวิ่งจู๊ดออกไปจากห้อง

เล่นเอาเอสนั่งงงได้สักพัก คนน่ารักของเขาก็กลับมาพร้อมกับถาดเล็กๆที่มีชามใบหนึ่งคว่ำอยู่


“เอ่อ........... อะไรน่ะน้ำ?” ดาราหน้าหล่อเกาหัวตัวเองขมวดคิ้ว ถามยิ้มๆ

น้ำอมยิ้มเอาถาดวางลงบนเตียงดึงมือให้เอสนั่งลง แล้วเปิดชามที่ครอบออก

“หึหึหึ.. นี่คือ......แต่นแตนแต๊น!!! ... มันคือ ซูชิ!!! ที่ผมทำเองล่ะ!ฮ่าฮ่าฮ่า!!!”

“เฮ้ย!!! จริงดิ!!!!” (เมียกูทำได้!!!)

เอสตาโตมองซูชิที่น้ำทำมาให้เขาอย่างอึ้งๆ... น้ำคงใช้พิมพ์ที่เอาไว้ทอดไข่ดาวให้ออกมา

เป็นรูปหัวใจ เอามาอัดข้าวใส่ลงไป... มีแต่งหน้าด้วยสาหร่ายเสียด้วย

คนหน้าหล่ออดยิ้มจนแก้มปริไม่ได้ เมื่อเห็นว่าน้ำทำซูชิก้อนยักษ์เป็นรูปหัวใจให้เขา

แถมยังพยายามแต่งหน้าด้วยส่าหร่ายญี่ปุ่นที่ตัดแต่งเป็นรูปคิ้วตาจมูกปาก ให้เป็นหน้าคน

ถึงมันจะดูตลกเพราะหน้าตาบิดๆเบี้ยวๆไปหน่อย แต่คนน่ารักคงตั้งใจทำเป็นหน้าของเขา

ไม่ผิดแน่..... น่าร๊ากกกก ///////


“โอ้โห!~สุดยอดเลยน้ำ!555 นี่คุณไปแอบทำตอนไหนเนี่ย!?” เอสเห็นน้ำยิ้มภูมิใจ

ที่ถูกชม ก็อดหมั่นเขี้ยวคว้าตัวมานั่งกอดไม่ได้ ไล่หอมแก้มนุ่มนั้นอย่างชื่นใจ

“โด่~! น่ากินใช่ป่ะล่ะฮะฮะ!!//////” หนุ่มน่ารักห่อหัวไหล่ หัวเราะไปก็แกล้งหลบ

จมูกโด่งที่ชอบซุกซนของคนหน้าหล่ออย่างจั๊กจี๋

“ครับ...หึ..น่ากินมากเลยครับ ขอกินหน่อยได้มั้ย...” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบข้างหู

ทำน้ำใจเต้นตึกตัก พวงแก้มนวลซับสีเลือดขึ้นมาให้ร้อนวูบวาบไปทั่วใบหน้าหวาน

ใช่แค่จมูก.. มือของอีกฝ่ายก็ซุกซนใช่เล่น ล้วงเลยเข้าใต้เนื้อผ้าไปถึงไหนๆแล้ว~//////..


“ไอ้บ้านี่...//// จะกินอะไรกันแน่ กินไอ้นี่ก่อนซี่~ ผมอุตส่าห์ทำให้นะ”

น้ำขมวดคิ้วทำแก้มป่อง ยื่นจานซูชิมาให้เอสขณะที่ยังถูกกอดรัดไม่ยอมปล่อย

“55..ครับๆ แต่ว่าถ้าผมกินซูชิที่คุณทำแล้ว... ผมต้องได้กินคนทำต่อนะ..หึหึ..”

“เออน่า! > < รู้แล้วน่า~~!//////” เสียงหวานตอบอย่างฮึดฮัด ขัดเขิน..


เอสหยิบซูชิรูปหัวใจของน้ำขึ้นมากัดกินอย่างมีความสุข... แต่แล้ว! หน้าหล่อๆที่ยัง

ระรี้ระริกอยู่เมื่อครู่ก็ต้องซีดเผือดลงทันใด!! .... ชายหนุ่มไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า

บนโลกนี้จะมีของกินที่รสชาติห่วยแตก แดกไม่ได้ขนาดนี้อยู่ด้วย!!!!

โอ้!ให้ตายเถอะ!!! มัน! มัน! มัน! มันคืออะไรกันเนี่ยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย~~!!!!!


“นะน้ำ!!!||||||||||||||||| คุณเอาอะไรให้ผมกิน!!!?” คนหล่อพะอืดพะอม ตัวสั่นเพราะขนลุก

ทุรนทุรายล้มตัวลงกลิ้งไปบนเตียง ดีดดิ้นตีขาตัวเองไปมาทรมานสุดจะบรรยาย...


“ ทะทำไมอ่ะ?....เป็นไง?...มันอร่อยมากจนตัวสั่นเลยเหรอเอส!?” คนน่ารักยิ้มแฉ่งดีใจ

คิดว่าตัวเองประสบความสำเร็จเข้าแล้ว “ผมก็ใช้ข้าวที่คุณทำเหลือติดก้นหม้อนั่นแหละ

ผมเห็นไอ้นู่นไอ้นี่มันเหลือก็แอบเอาไปซ่อนไว้ รอคุณอาบน้ำค่อยเอาออกมาทำ ฮะฮะ”


“แฮกๆสะไส้!! มันมีไส้ข้างใน!|||||||||| เฮือกกกกคุณ! คู๊ณณณ!! แอบเอาอะไรใส่ลงป๊าย!!?”

“ก็มีวาซาบิ ขิงข่า ผักกาดดอง พริกขี้หนู เนยในตู้ เอ่อ...เกลือ(ประมาณสามช้อนโต๊ะพูนๆได้)...”

เอสได้ฟังก็ลุกพรวดขึ้นยืนตาเหลือกอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง

“น้ามมมมมมมมมม!!!|||||||||||*|| คุณจะฆ่าผมเรอะ!!! อุ๊คอ่ะอ๊อควะว๊ากก!!||||||||||

คาว!!! คาว!! อะไรคาวๆ!!!?อี๋~~~แหยะแอะอูวแหวะแอะ~อึ่ยยยยยย!!!!”


“อ๋อผมลืมบอกคุณไปว่ามีหมูด้วย(ดิบๆ) ฮะฮะ ผมเอาทุกอย่างมาบดรวมกัน

แล้วตอกไข่(ดิบ) ใส่ลงไป คุณว่าเข้ากันม๊ะ/////”

“เข้า!!!||||||||||||| เข้าห้องน้ำ!!! ผมต้องเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนี้!!!อุ๊บ! อ๊อค!! โอะโอ้ค!!!”

เอสแหกปากเสียงดังก่อนวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต เข้าไปอ้วกในห้องน้ำ...


“เฮ้ย!!!//////*// ทำอะไรของคุณน่ะเอส! ต่อหน้าต่อตาผมเลยนะ.........ใจร้าย...”

น้ำเดินตามไปหยุดดูอยู่ห่างๆหน้าห้องน้ำ บ่นอุบอิบอย่างตัดพ้อ....

ท่าทางเขาจะไม่ประสบความสำเร็จในการเป็นพ่อครัวซูชิจริงๆ ( -_-)



................แล้วคืนนั้น เจ้าคู่รัก เขาดำเนินบทรักอันร้อนแรงต่อกันยังไงนะ...


“..................เอส...............เอสสส..... คุณออกมาซักทีเถอะ....ผมขอโทษ~~~~”

หนุ่มน่ารักสำนึกผิด.. ได้แต่นั่งกอดเข่า จับเจ่าคอยเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำ

คอยเคาะเรียกเอสด้วยความห่วงใยเป็นระยะๆ แต่จนแล้วจนรอด เจ้าหน้าหล่อก็ดูเหมือน

จะตอบกลับเขามาได้แค่...

“โอ้คคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค!!!!! ||||||||||||||||||||..” ……


เอสนึกถึงรสชาติซูชิของน้ำทีไรเขาก็ขนลุกแขยงขึ้นคอ... อ้วกจนหมดไส้หมดพุง....

เล่นเอาคนหล่อหมดสภาพ หมดแรง หน้าซีดเป็นไก่ต้ม.... อยากจะร้องไห้ด้วยความ

เจ็บใจนัก คนน่ารักของเขาก็เร่งเรียกให้ออกไปหา คืนนี้น้ำยอมเล่นด้วยแท้ๆ

บ้าที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!! โฮ!!!!!!!!!!!

..................................

....................

..........


+++++++++++++++++++++++++++++++++




หลายวันแล้วตั้งแต่เมื่อตอนเกิดเรื่อง เทพพิชัยไม่ได้ติดต่อกับพ่อตัวเองเลย...


… ช่วงสายของวันจันทร์อย่างตอนนี้หากเป็นปกติ เขาอาจจะกำลังอยู่ที่ออฟฟิศ

หรือทะเลาะกับพ่ออยู่ที่มุมไหนสักแห่งในบ้าน....

แดดเริ่มแรงแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ยังเอาแต่กำโทรศัพท์เดินวนไปเวียนมา

อยู่ในสวนหลังบ้านอย่างครุ่นคิด.. เพื่อนรักอย่างเรียวช่วยพูดกับพ่อของเขาให้แล้ว

เรื่องขอเวลาให้เขาทำใจและคิดทบทวนเรื่องต่างๆด้วยตัวเองบ้าง....

แต่จนถึงวันนี้ไอ้หนุ่มลูกครึ่งก็ยังคงอาศัยอยู่ที่บ้านของเพื่อน แม่นงค์และหมอเรียว

ให้การต้อนรับเหมือนเขาเป็นคนในครอบครัวเป็นอย่างดี เทพพิชัยรู้สึกไม่เคว้งคว้าง

มากเกินไปก็เพราะความรักความห่วงใยที่สองแม่ลูกคู่นี้มีให้อยู่เสมอ... แต่.....

เขาจะเอาแต่พึ่งพาความใจดีของบ้านนี้ไม่ได้........

เขาคงต้องเผชิญหน้ากับพ่อเสียที... ป่านนี้พ่อก็คงเป็นห่วงเขามาก

ไม่ต่างกับที่เขาคิดถึง และห่วงพ่ออยู่ตอนนี้เช่นกัน..


“ฮะฮาโหล!! อะอาเทม! อาเทมลื้อยอมคุยกับป๊าแล้วใช่มั้ย!!! อาเทม..ป๊าผิดเอง!

ป๊าไม่ดีเองทั้งหมดเลยลูก ป๊าขอโทษ ป๊าขอโทษลื้อแล้ว จะให้ป๊าทำยังไง

กลับบ้านเราเถอะนะ.....ปะป๊าเป็นห่วงลื้อนา.....ป๊าคิดถึงลื้อ.... ลื้อ..อย่าเกลียดป๊าเลย..”

เสียงของคนเป็นพ่อสั่นอย่างอดสะเทือนใจไม่ได้ ลูกชายคนเดียวที่เขาแสนจะรัก

ความหวังทั้งหมดก็ฝากไว้ที่ลูกคนนี้ เงินทองธุรกิจร้อยล้านพันล้านต่อให้มากมายแค่ไหน

ถ้าไม่มีลูกคนนี้ ... แล้วเขาจะทำไปเพื่อใคร..

ถึงแม้จะดีใจมากที่ลูกยอมโทรมาหาแล้ว แต่ก็ยังหวั่นใจนักเมื่อไม่ได้ยินเสียงลูกพูด


เทพพิชัยนิ่งงันอยู่นาน ฟังพ่อพูดเกลี้ยกล่อมให้ยอมกลับบ้าน เรื่องที่แล้วมา

พ่อของเขาก็ขอให้ลืมมันไปเสีย แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่...

“ป๊า.... ผมรักปะป๊านะ...” คำแรกที่ได้ยินสร้างความดีใจให้นายยุทธพิชัยเหลือเกิน

ชายสูงวัยที่หน้าหมองคล้ำคร่ำเครียดมาหลายวันด้วยความทุกข์ใจ เริ่มมีรอยยิ้มบนใบหน้า

ฉายแววความหวังขึ้นมาได้อย่างใจชื้น.. “ป๊าก็รักลื้อ! ลื้อรู้ใช่มั้ยอาเทม!! ป๊ารักลื้อที่สุดแล้ว

กลับบ้านเรานะกลับมาอยู่กับป๊า ป๊าจะไม่ห้ามอะไรลื้ออีกแล้ว! ป๊าสัญญา!!” ถึงแม้ว่า

ที่ผ่านมาลูกของเขาจะออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่นบ่อยๆ แต่กับหนนี้มันต่างกัน

หากเขายังคงดุด่าลูกเหมือนแต่ก่อนโดยไม่ยอมมองความผิดของตัวเองบ้าง

ลูกอาจจะทิ้งเขาไปเลยก็ได้.. เหลือตัวคนเดียวคือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับคนที่เฝ้ารอ

ให้ลูกชายคนเดียวกลับมาหา....


“ป๊าครับ.....ป๊าแน่ใจเหรอว่ารักผมที่สุด ... มากกว่าทุกอย่างจริงๆเหรอ..”

เทพพิชัยพูดถามย้ำเน้นๆ อย่างชั่งใจ... เขารู้ว่าพ่อรักเขามาก แต่สิ่งที่เขากำลังจะขอจากพ่อ

เขายังไม่แน่ใจว่าพ่อของเขาจะยอมให้ได้ไหม...


“อาเทมทำไมลื้อพูดอย่างนี้ล่ะลูก! ป๊าบอกแล้วไง ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าลื้อแล้ว

ป๊าจะไม่ทำอะไรที่ลื้อไม่ชอบอีกแล้ว การพนันป๊าก็ไม่ได้เล่นมาสองปีแล้ว ป๊ากลับตัว

เพื่อลื้อได้จริงๆนา! อาเทม..หรือว่าถ้าลื้ออยากจะมีเมียเป็นผู้ชาย ป๊าก็จะไม่ว่าอะไรลื้อเลย

พามาหาป๊าได้เลย ป๊าทำใจไว้แล้วลื้อไม่ต้องเป็นห่วง ต่อให้เป็นไอ้!...เอ่อ...อาหนูน้ำ!!

ป๊าก็จะยอมให้ลื้อแล้วนา ถ้าอียอมมากับลื้อนะ... ป๊าโดนด่าก็ไม่เป็นไรหรอก|||||||||||”

คิดว่าคงไม่มีทางที่ลูกชายคนโตของอดีตเพื่อนรัก ซึ่งกลายมาเป็นคู่แค้น

จะมาลงเอยกับลูกชายเขาได้ หากลูกเขาอยากพาผู้ชายเข้าบ้านจริงๆ

ก็ขอให้เป็นคนอื่นทีเถ๊อะ!!||||||||||||||



“ปะป๊าพูดจริงนะ! ป๊าจะยอมทุกอย่าง!!” เสียงเทพพิชัยดูดีใจมาก

“จริงสิ! ป๊าขอแค่ให้ลื้อกลับมา... ลื้อกลับมานะอาเทม..”

“ป๊า! ถ้าป๊าอยากจะให้ผมกลับบ้าน!! อยากให้ผมลืมเรื่องทุกอย่าง!! ป๊ารับปากผมได้มั้ย

ว่าเรื่องที่ผมขอ ป๊าจะยอมให้ผมได้!!”

“ลื้อบอกมาเลย ว่าลื้ออยากได้อะไร ป๊าจะให้ลื้อทุกอย่างอาเทม!” ดีใจเหลือเกิน

ที่ลูกจะยอมกลับบ้าน กลับมาหาเขา กลับมาเป็นความหวังและรักเขาเหมือนอย่างเดิม


เมื่อเห็นพ่อรับปากหนักแน่น ง้อเขาสุดชีวิต เจ้ากล้ามโตก็ได้ใจพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดออกไป

แต่ข้อแลกเปลี่ยนที่เขาขอ ทำเอานายยุทธพิชัยหน้าซีด ตกใจอ้าปากค้าง อยากจะเป็นลม

ตาเหลือกแทบตกเก้าอี้!!! “นะนะนี่ๆๆๆ ลื้อพูดจริงเรอะอาเท๊มมมมมเฮ้ย!!!|||||||||||||”


“ผมพูดจริงป๊า! ป๊าทำให้ผมได้มั้ยล่ะ!.... ถ้าป๊าตกลงผมถึงจะกลับบ้าน.. พิสูจน์ให้ผมดู

ได้มั้ยป๊า............ ว่าทำเพื่อผมได้จริงๆ..”


สิ่งที่เทพพิชัยขอกับพ่อนั้น... เป็นเรื่องที่นายยุทธพิชัยไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิต…

ว่าเขาจะต้องทำมันในวันนี้...

แต่ในเมื่อวันนี้ เขารู้แล้ว ว่าไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าลูกของเขาเลย เขาก็คงต้องยอม

เอาก็เอาวะ!!! เขาให้ลูกได้ทุกอย่าง!!!


………………….

……….


หลังวางสายจากพ่อไปได้สักพัก ไอ้หนุ่มลูกครึ่งก็มานั่งกินขนม

จิบชาอยู่ที่โต๊ะในสวนหลังบ้านกับคุณอนงค์นาฏ

“แหมสบายใจขึ้นแล้วใช่มั้ยลูก... แม่บอกแล้วว่าให้รับโทรศัพท์พ่อเขาบ้าง

เป็นไง รู้อย่างนี้คุยกันไปตั้งนานแล้วใช่มั้ยล่ะ55 ไหนๆดูซิ อื้ม.. หน้าตาหายบวม

หายเขียวแล้วนี่ กลับมาหล่อเหมือนเดิมแล้วแบบนี้ ก็ไปหาน้องได้แล้วสิจ๊ะ55”


เทพพิชัยชะงักมือที่ถือถ้วยชาส้มหอมๆ เหล่มองหน้าแม่นงค์อย่างรู้ทัน...

ว่าคนที่อยากให้เขาไปเจอหน้านั้น หมายถึงใคร... เมื่อเล่าว่าเขาจะไปเจอหน้ากร

แม่นงค์ก็คะยั้นคะยอ กล่อมเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ให้ยอมบอกความจริงกับกร..

แต่ยังไงเสีย เขาก็ยังไม่เปลี่ยนใจ... แม้ว่าพวกเขาจะโทรคุยกันทุกคืนเหมือนก่อนแล้ว

เมื่อถึงเวลา... ก็จะต้องบอกลาไม่มีการเปลี่ยนแปลง...

(... เจ้ากุ้งแห้ง... พี่คงคิดถึงนายไปตลอดเลย...)



ขณะที่กำลังเหม่อ ก็มีสายเรียกเข้า “เอ๊ะ....เบอร์ใครวะ?...” เทมหยิบมือถือตัวเอง

ขึ้นมาดูอย่างแปลกใจ เป็นเบอร์ที่เขาไม่คุ้นตา “เอ่อ..ฮัลโหลครับ?”

ลองทักตอบไป เจ้าเรียวอาจใช้มือถือเพื่อนที่โรงพยาบาลโทรมาหา..


“สวัสดีครับ...ผมเอสนะ..”

เทพพิชัยตาโตด้วยความตกใจ เมื่อคนที่คาดไม่ถึงเป็นคนโทรเข้ามา...










tsktonight…TBC

*** ฮือ~ ... เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา วิเจออุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ...
แต่ได้แผลถลอกปอกเปิกจนเข่าบวม เดี้ยงไปทำงานไม่ไหวเลยโฮ~~~~ (ฟ้องคนอ่าน)

ปล. อันนี้ไม่เคยบอกใครนะ แอบบอกที่นี่ที่เดียว ความจริงเนื้อเรื่องที่วางไว้เดิมเจ้าตาตี่
ต้องได้มีซัมติงรองกะเพื่อนเขาไปแล้วล่ะ555(หัวเราะชั่วร้าย) แต่ที่เปลี่ยนเป็นแค่นี้ก็เพราะ
วิคิดไปคิดมาแล้ว อยากให้นิกกี้เป็นตัวแทนของคนที่รู้จักคิด มีสำนึกผิดชอบชั่วดี
มีความละอายแก่ใจ ก่อนที่จะทำอะไรลงไปซะบ้าง ถ้าคนเรารู้จักมีความยับยั้งชั่งใจไว้บ้าง
ปัญหาที่จะทำให้ชีวิตคู่ต้องพังทลายในส่วนนี้ มันคงลดน้อยลงไปมากเลยเนอะ
มันไม่ใช่อยู่ที่ว่าทำได้หรือไม่ได้ มันขึ้นอยู่กับว่าเราควรจะทำหรือไม่ควรทำ

แล้วเจอกันตอนหน้านะค่ะ เกริ่นไว้ให้นิดหน่อยก็ได้ ว่าตอนหน้าพี่เอสกะน้องน้ำ
จะไปหานายเทมกันอีกครั้ง คราวนี้มีเรื่องอะไรนะ!? แถมยังใกล้งานแฟนซีเข้ามาทุกทีๆ
พวกหนุ่มๆเขาจะเตรียมตัวกันยังไงบ้าง แล้วไหนจะอาการกลุ้มใจของไอ้หนุ่มตี๋นิกกี้อีก
แหมแต่พี่น้ำ พี่ชายที่แสนดียังอยู่ทั้งคน คงไม่ต้องห่วงเจ้าตาตี่..........เอ..หรือว่า..
พวกเราต้องห่วงเขามากกว่าเดิมกันนะ..55

รออ่านนะจ๊ะ วิคนดี(มั้ง) จะพยายามเพื่อแฟนๆที่รักทุกวันนะค่ะ^^



ตอบค่ะ^^

ถึงคุณ pjang // ขอบคุณที่เอาใจช่วยหนุ่มๆนะจ๊ะ จะมีเลือดมีน้ำตาไปไหนค่ะ55
วิไม่รู้นะ แต่คิดว่าแฟนๆต้องรอลุ้นกันอีกล่ะ ว่าเรื่องวุ่นๆยังมีอะไรตามมาอีก^^

ถึงคุณ อาณาจักรแห่งเรา // ไม่ต้องเป็นห่วงหนุ่มตี๋ค่ะ วิยังยั้งไว้ทัน55(กลัวคนอ่านตีหัว)

ถึงคุณ toon // วิเป็นเต่า ใครเขาก็รู้อ่ะ^^

ถึงคุณ Kaey // แหมตอนแรกช่วงที่เขาเต้นกันจะบรรยายละเอียดกว่านี้ค่ะ แต่เนื่องมาจาก
วิเจ็บแผลที่มือ ตอนนั้นพิมพ์ไม่ค่อยสะดวก ตอนนี้เลยสั้นอย่างที่เห็นๆค่ะ ขอบคุณสำหรับ
กำลังใจที่มีให้นิกกี้ บาสและน้องแบงค์จ้า~~

Create Date : 23 กันยายน 2555
Last Update : 23 กันยายน 2555 18:18:36 น.		5 comments
Counter : 4894 Pageviews.
Share Tweet